Η ΕΝΟΧΗ μπορεί να είναι συντριπτικό φορτίο. «Τα σφάλματά μου πέρασαν πάνω από το κεφάλι μου», έγραψε ο Βασιλιάς Δαβίδ. «Σαν ένα βαρύ φορτίο, είναι πολύ βαριά για εμένα». (Ψαλμός 38:4) Μερικοί Χριστιανοί έχουν καταρρακωθεί εξαιτίας της υπερβολικής λύπης, και νιώθουν βέβαιοι ότι ο Ιεχωβά δεν θα μπορούσε ποτέ να τους συγχωρήσει. (2 Κορινθίους 2:7) Είναι σωστό ένα τέτοιο συμπέρασμα; Ακόμη και αν έχετε διαπράξει σοβαρές αμαρτίες, έχετε άραγε απομακρυνθεί τόσο πολύ από τον Ιεχωβά ώστε δεν θα σας συγχωρήσει ποτέ; Όχι, αυτό δεν είναι αλήθεια!

Ο Ιεχωβά δεν εγκαταλείπει τους μετανοημένους αμαρτωλούς. Στην πραγματικότητα, τους απλώνει το χέρι! Στην παραβολή του άσωτου γιου, ο Ιησούς παρομοίασε τον Ιεχωβά με στοργικό πατέρα του οποίου ο γιος εγκατέλειψε την οικογένειά του και άρχισε να ζει άσωτη ζωή. Αργότερα, αποφάσισε να επιστρέψει στο σπίτι. «Ενώ [ο γιος] ήταν ακόμη μακριά, ο πατέρας του τον είδε και ένιωσε ευσπλαχνία, και έτρεξε και έπεσε στο λαιμό του και τον φίλησε τρυφερά». (Λουκάς 15:11-20) Μήπως θέλετε να έρθετε πιο κοντά στον Ιεχωβά αλλά νιώθετε ότι είστε «ακόμη μακριά» από αυτόν; Σαν τον πατέρα της παραβολής του Ιησού, Εκείνος νιώθει τρυφερή συμπόνια για εσάς. Ανυπομονεί να σας καλωσορίσει και πάλι.

Αλλά μήπως πιστεύετε ότι οι αμαρτίες σας είναι τόσο σοβαρές ή τόσο πολλές ώστε ο Ιεχωβά δεν μπορεί να τις συγχωρήσει; Προσέξτε, σας παρακαλούμε, την πρόσκληση που απευθύνει στο εδάφιο Ησαΐας 1:18: «“Ελάτε, τώρα, να τακτοποιήσουμε τα ζητήματα ανάμεσά μας”, λέει ο Ιεχωβά. “Αν οι αμαρτίες σας είναι κατακόκκινες, θα γίνουν λευκές σαν το χιόνι”». Ναι, ακόμη και αμαρτίες που μοιάζουν ανεξίτηλες, σαν κατακόκκινη βαφή πάνω σε λευκό ένδυμα, δεν έχουν ξεπεράσει τα όρια συγχωρητικότητας του Ιεχωβά.

Ο Ιεχωβά δεν θέλει να συνεχίσετε να υποφέρετε εξαιτίας μιας ένοχης συνείδησης. Πώς μπορείτε λοιπόν να νιώσετε την ανακούφιση που φέρνει η συγχώρηση του Θεού και μια καθαρή συνείδηση; Προσέξτε δύο βήματα που έκανε ο Βασιλιάς Δαβίδ. Πρώτον, είπε: «Θα εξομολογηθώ τις παραβάσεις μου στον Ιεχωβά». (Ψαλμός 32:5) Θυμηθείτε ότι ο Ιεχωβά σάς έχει ήδη προσκαλέσει να τον πλησιάσετε μέσω προσευχής και “να τακτοποιήσετε τα ζητήματα” μαζί του. Δεχτείτε την πρόσκλησή του. Εξομολογηθείτε τις αμαρτίες σας σε αυτόν, και πείτε του πώς νιώθετε. Από προσωπική πείρα, ο Δαβίδ μπορούσε να προσευχηθεί με πεποίθηση: «Από την αμαρτία μου καθάρισέ με. . . . Καρδιά συντετριμμένη και καταθλιμμένη, Θεέ, δεν θα καταφρονήσεις».​—Ψαλμός 51:2, 17.

Δεύτερον, ο Δαβίδ έλαβε βοήθεια από τον διορισμένο εκπρόσωπο του Θεού, τον προφήτη Νάθαν. (2 Σαμουήλ 12:13) Σήμερα, ο Ιεχωβά έχει προμηθεύσει  πρεσβυτέρους στην εκκλησία οι οποίοι έχουν εκπαιδευτεί ώστε να βοηθούν τους μετανοημένους αμαρτωλούς να αποκαταστήσουν τη φιλία τους μαζί του. Όταν τους πλησιάσετε, θα χρησιμοποιήσουν τις Γραφές και θα κάνουν εγκάρδιες προσευχές για να καταπραΰνουν την καρδιά σας, να απαλύνουν ή να απομακρύνουν τα αρνητικά σας αισθήματα και να σας βοηθήσουν να γιατρευτείτε από πνευματική άποψη.​—Ιακώβου 5:14-16.

Είναι αλήθεια ότι ίσως νιώθετε πως το να εξομολογηθείτε τις αμαρτίες σας στον Ιεχωβά Θεό και να πλησιάσετε τους πρεσβυτέρους είναι από τα πιο δύσκολα πράγματα που θα μπορούσατε να κάνετε. Όπως φαίνεται, και ο Δαβίδ έτσι ένιωθε. Για κάποιο διάστημα, “έμεινε σιωπηλός” σε σχέση με τις αμαρτίες του. (Ψαλμός 32:3) Αργότερα, όμως, κατανόησε τα οφέλη που θα είχε αν εξομολογούνταν τις αμαρτίες του και διόρθωνε την πορεία του.

Ένα μεγάλο όφελος ήταν ότι ξαναβρήκε τη χαρά του. Γι’ αυτό και έγραψε: «Ευτυχισμένος είναι εκείνος του οποίου η ανταρσία έχει συγχωρηθεί, του οποίου η αμαρτία έχει καλυφτεί». (Ψαλμός 32:1) Επίσης, προσευχήθηκε: «Ιεχωβά, άνοιξε τα χείλη μου, ώστε το στόμα μου να εξαγγέλλει τον αίνο σου». (Ψαλμός 51:15) Ανακουφισμένος από τα αισθήματα ενοχής και ευγνώμων για τη συγχώρηση του Θεού, υποκινήθηκε να μιλήσει και σε άλλους για τον Ιεχωβά.

Ο Ιεχωβά θέλει να νιώσετε και εσείς την ανακούφιση που φέρνει μια καθαρή συνείδηση. Θέλει επίσης να μιλάτε σε άλλους για αυτόν και τους σκοπούς του, όχι με αισθήματα ενοχής, αλλά με ειλικρίνεια και βαθιά χαρά. (Ψαλμός 65:1-4) Θυμηθείτε την πρόσκληση που σας απευθύνει «να εξαλειφθούν οι αμαρτίες σας, ώστε να έρθουν καιροί αναζωογόνησης από το πρόσωπο του Ιεχωβά».​—Πράξεις 3:19.

Αυτό συνέβη στη Μάρθα. Η ίδια αφηγείται: «Ο γιος μου μού έστελνε πάντα τη Σκοπιά και το Ξύπνα! Σιγά σιγά, άρχισα να έρχομαι πιο κοντά στον Ιεχωβά. Το δυσκολότερο κομμάτι της επιστροφής ήταν να του ζητήσω να με συγχωρήσει για όλες τις αμαρτίες που είχα διαπράξει. Τελικά όμως τον πλησίασα μέσω προσευχής και του ζήτησα να με συγχωρήσει. Δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι πέρασαν 40 χρόνια για να επιστρέψω στον Ιεχωβά. Η περίπτωσή μου αποδεικνύει περίτρανα ότι, ακόμη και έπειτα από πολλά χρόνια, μπορεί να δοθεί σε κάποιον άλλη μια ευκαιρία να υπηρετήσει τον Θεό και να επιστρέψει στην αγάπη του».