Ως τέλειος άνθρωπος, ο Ιησούς δεν είχε πολλές από τις στενοχώριες και τις ανησυχίες των άλλων ανθρώπων. Εντούτοις, τους συμπονούσε βαθιά. Ήταν διατεθειμένος να καταβάλλει σκληρές προσπάθειες για να τους βοηθήσει, ακόμη και να κάνει για αυτούς πράγματα που δεν φαίνονταν απαραίτητα. Ναι, η συμπόνια τον ωθούσε να προσφέρει βοήθεια. Συλλογιστείτε τα παραδείγματα στα Κεφάλαια 32, 37, 57, 99.

Άνθρωποι κάθε ηλικίας​—νέοι και ηλικιωμένοι—​μπορούσαν εύκολα να πλησιάσουν τον Ιησού επειδή δεν έδινε την εντύπωση ότι ήταν απόμακρος ή ότι ένιωθε ανώτερός τους. Ένιωθαν άνετα κοντά του επειδή καταλάβαιναν ότι ενδιαφερόταν προσωπικά για αυτούς. Θα το παρατηρήσετε αυτό στα Κεφάλαια 25, 27, 95.

Ο Ιησούς στρεφόταν τακτικά στον Πατέρα του μέσω ένθερμης προσευχής, είτε κατ’ ιδίαν είτε όταν ήταν με αληθινούς λάτρεις. Προσευχόταν σε διάφορες στιγμές, όχι μόνο την ώρα του φαγητού. Προσευχόταν στον Πατέρα του για να τον ευχαριστήσει, να τον αινέσει και να ζητήσει την κατεύθυνσή του για σοβαρές αποφάσεις. Εξετάστε τα παραδείγματα στα Κεφάλαια 24, 34, 91, 122, 123.

Ακόμη και όταν χρειαζόταν ανάπαυση και χαλάρωση, ο Ιησούς έβαζε τις δικές του ανάγκες σε δεύτερη μοίρα. Δεν έδειχνε εγωπρωτισμό. Και σε αυτόν τον τομέα έθεσε ένα υπόδειγμα για να το ακολουθούμε πιστά. Μελετήστε αυτό το υπόδειγμα όπως παρουσιάζεται στα Κεφάλαια 19, 41, 52.

Ο Ιησούς δεν δίδασκε απλώς ότι πρέπει να είμαστε συγχωρητικοί, αλλά εκδήλωνε ο ίδιος συγχωρητικότητα στις σχέσεις του με τους μαθητές του και άλλους. Στοχαστείτε τα παραδείγματα στα Κεφάλαια 26, 40, 64, 85, 131.

Είχε προειπωθεί ότι οι περισσότεροι Ιουδαίοι θα αρνούνταν να δεχτούν τον Μεσσία και ότι οι εχθροί του θα τον θανάτωναν. Ο Ιησούς λοιπόν θα μπορούσε να κάνει μόνο τα απολύτως απαραίτητα. Αντίθετα, προώθησε με ζήλο την αληθινή λατρεία. Έθεσε παράδειγμα ζήλου για όλους τους ακολούθους του που αντιμετωπίζουν αδιαφορία ή ακόμη και εναντίωση. Δείτε τα Κεφάλαια 16, 72, 103.

Ο Ιησούς υπερτερούσε από τους ατελείς ανθρώπους σε αναρίθμητους τομείς, όπως σε γνώση και σοφία. Αναμφίβολα, λόγω της τελειότητάς του είχε ανώτερες σωματικές και διανοητικές ικανότητες από οποιονδήποτε άλλον γύρω του. Εντούτοις, υπηρετούσε τους άλλους ταπεινά. Θα βρείτε σχετικά διδάγματα στα Κεφάλαια 10, 62, 66, 94, 116.

Ο Ιησούς εκδήλωνε πάντα υπομονή προς τους αποστόλους και άλλους όταν εκείνοι δεν μιμούνταν το παράδειγμά του ή δεν εφάρμοζαν αυτά που έλεγε. Επαναλάμβανε υπομονετικά τα διδάγματα που χρειάζονταν για να πλησιάσουν περισσότερο τον Ιεχωβά. Συλλογιστείτε παραδείγματα της υπομονής του Ιησού στα Κεφάλαια 74, 98, 118, 135.