Οι θρησκευτικοί εναντιούμενοι δεν καταφέρνουν να αμαυρώσουν την εικόνα του Ιησού ούτε να τον παγιδέψουν ώστε να τον παραδώσουν στους Ρωμαίους. (Λουκάς 20:20) Τώρα, ενόσω ο Ιησούς βρίσκεται ακόμη στον ναό, στις 11 Νισάν, περνάει στην αντεπίθεση και αποδεικνύει την αληθινή του ταυτότητα. Παίρνει την πρωτοβουλία και τους ρωτάει: «Τι νομίζετε για τον Χριστό; Τίνος γιος είναι;» (Ματθαίος 22:42) Είναι πασίγνωστο ότι ο Χριστός, δηλαδή ο Μεσσίας, πρέπει να είναι απόγονος του Δαβίδ. Αυτό απαντούν και εκείνοι.​—Ματθαίος 9:27· 12:23· Ιωάννης 7:42.

Ο Ιησούς ρωτάει: «Πώς γίνεται λοιπόν να τον αποκαλεί ο Δαβίδ υπό θεϊκή έμπνευση Κύριο, λέγοντας: “Ο Ιεχωβά είπε στον Κύριό μου: «Κάθισε στα δεξιά μου ώσπου να βάλω τους εχθρούς σου κάτω από τα πόδια σου»”; Αν λοιπόν ο Δαβίδ τον αποκαλεί Κύριο, πώς είναι αυτός γιος του;»​—Ματθαίος 22:43-45.

Οι Φαρισαίοι σιωπούν, επειδή αυτοί ελπίζουν να εμφανιστεί ένας ανθρώπινος απόγονος του Δαβίδ που θα τους απελευθερώσει από τη ρωμαϊκή κυριαρχία. Με βάση όμως τα λόγια του Δαβίδ στα εδάφια Ψαλμός 110:1, 2, ο Ιησούς αποδεικνύει ότι ο Μεσσίας θα είναι κάτι περισσότερο από ανθρώπινος άρχοντας. Είναι ο Κύριος του Δαβίδ, και αφού καθίσει στα δεξιά του Θεού, θα ασκήσει εξουσία. Η απάντηση του Ιησού αποστομώνει τους εναντίους.

Οι μαθητές και πολλοί άλλοι ακούν προσεκτικά. Τώρα ο Ιησούς απευθύνεται σε αυτούς και τους προειδοποιεί για τους γραμματείς και τους Φαρισαίους. Αυτοί «έχουν καθίσει στη θέση του Μωυσή» για να διδάσκουν τον Νόμο του Θεού. Ο Ιησούς συμβουλεύει τους ακροατές του: «Όλα όσα σας λένε, λοιπόν, να τα κάνετε και να τα τηρείτε, αλλά να μην ενεργείτε σύμφωνα με τις πράξεις τους, γιατί λένε αλλά δεν εφαρμόζουν όσα λένε».​—Ματθαίος 23:2, 3.

Έπειτα ο Ιησούς δίνει παραδείγματα της υποκρισίας τους, λέγοντας: «Πλαταίνουν τις θήκες με τις Γραφικές περικοπές που φορούν ως φυλαχτά». Μερικοί Ιουδαίοι φορούσαν στο μέτωπο ή στο μπράτσο αυτές τις σχετικά μικρές θήκες που περιείχαν σύντομα αποσπάσματα από τον Νόμο. Οι Φαρισαίοι φορούν μεγαλύτερες θήκες για να δώσουν την εντύπωση ότι έχουν ζήλο για τον Νόμο. Επίσης, «μακραίνουν τα κρόσσια των ρούχων τους». Οι Ισραηλίτες έπρεπε να φτιάχνουν κρόσσια στα ρούχα τους, αλλά οι Φαρισαίοι φροντίζουν να είναι τα δικά τους πολύ μακριά. (Αριθμοί 15:38-40) Όλα αυτά τα κάνουν «για να τους βλέπουν οι άνθρωποι».​—Ματθαίος 23:5.

Ακόμη και οι μαθητές του Ιησού θα μπορούσαν να επηρεαστούν από την επιθυμία για εξοχότητα. Γι’ αυτό, εκείνος τους συμβουλεύει: «Μην αποκληθείτε Ραββί, γιατί ένας είναι ο Δάσκαλός σας, ενώ όλοι εσείς είστε αδελφοί. Επιπλέον, μην αποκαλέσετε κανέναν πατέρα σας πάνω στη γη, γιατί ένας είναι ο Πατέρας σας, ο Ουράνιος. Ούτε να αποκληθείτε ηγέτες, γιατί Ηγέτης σας είναι ένας, ο Χριστός». Πώς πρέπει λοιπόν να βλέπουν τον εαυτό τους και πώς πρέπει να φέρονται; Ο Ιησούς τούς λέει: «Ο μεγαλύτερος ανάμεσά σας πρέπει να είναι υπηρέτης σας. Όποιος εξυψώνει τον εαυτό του θα ταπεινωθεί και όποιος ταπεινώνει τον εαυτό του θα εξυψωθεί».​—Ματθαίος 23:8-12.

Κατόπιν, ο Ιησούς εξαγγέλλει μια σειρά από «αλίμονο» για τους υποκριτές γραμματείς και Φαρισαίους: «Αλίμονο σε εσάς, γραμματείς και Φαρισαίοι, υποκριτές, επειδή κλείνετε στους ανθρώπους την είσοδο για τη Βασιλεία των ουρανών. Διότι ούτε εσείς μπαίνετε ούτε επιτρέπετε να μπουν εκείνοι που πηγαίνουν να μπουν».​—Ματθαίος 23:13.

Ο Ιησούς καταδικάζει τους Φαρισαίους για την έλλειψη πνευματικών αξιών από μέρους τους, κάτι που φαίνεται από το ότι διαχωρίζουν κάποια πράγματα εντελώς αυθαίρετα. Για παράδειγμα, λένε: «Αν ορκιστεί κανείς στον ναό, αυτό δεν είναι κάτι σπουδαίο· αλλά αν ορκιστεί στο χρυσάφι του ναού, έχει αναλάβει υποχρέωση». Δείχνουν έτσι την ηθική τους τύφλωση, επειδή δίνουν μεγαλύτερη έμφαση στο χρυσάφι του ναού παρά στην πνευματική αξία που έχει  ο τόπος λατρείας του Ιεχωβά. Και έχουν «αδιαφορήσει για τα πιο βαρυσήμαντα ζητήματα του Νόμου, δηλαδή τη δικαιοσύνη και το έλεος και την πιστότητα».​—Ματθαίος 23:16, 23· Λουκάς 11:42.

Ο Ιησούς αποκαλεί αυτούς τους Φαρισαίους “τυφλούς οδηγούς, που στραγγίζουν από το ποτό τους το κουνούπι αλλά καταπίνουν την καμήλα!” (Ματθαίος 23:24) Στραγγίζουν από το κρασί τους το κουνούπι επειδή αυτό το έντομο είναι τελετουργικά ακάθαρτο. Εντούτοις, το ότι αδιαφορούν για πιο βαρυσήμαντα ζητήματα του Νόμου είναι σαν να καταπίνουν καμήλα, ζώο που επίσης είναι τελετουργικά ακάθαρτο, αλλά και πολύ μεγαλύτερο.​—Λευιτικό 11:4, 21-24.