ΤΙ ΘΑ σημάνει για εσάς το να γνωρίσετε τον Ιεχωβά; Μεταξύ άλλων, θα σας προσφέρει την απάντηση σε μια ερώτηση που προβληματίζει δισεκατομμύρια ανθρώπους: ‘‘Γιατί βρίσκομαι εδώ;’’ Ίσως να δημιουργήθηκε και σε εσάς κάποτε αυτό το ερώτημα. Ένας σοφός βασιλιάς, ο οποίος ήταν πλουσιότερος «από όλους τους άλλους βασιλιάδες» της εποχής του, εξέτασε αυτό το ζήτημα του νοήματος της ζωής. (2 Χρονικών 9:22· Εκκλησιαστής 2:1-13) Αυτός ο βασιλιάς, ο Σολομών, διέθετε μεγάλη εξουσία, άφθονα πλούτη και απαράμιλλη σοφία. Ποιο ήταν το αποτέλεσμα της έρευνάς του; «Η κατάληξη της υπόθεσης, αφού ακούστηκαν όλα, είναι: Να φοβάσαι τον αληθινό Θεό και να τηρείς τις εντολές του. Διότι αυτή είναι όλη η υποχρέωση του ανθρώπου». (Εκκλησιαστής 12:13) Εφόσον το φάσμα των εμπειριών που έζησε ο Σολομών ξεπερνάει το φάσμα των εμπειριών των περισσότερων ανθρώπων, το συμπέρασμα στο οποίο κατέληξε αξίζει τουλάχιστον την προσοχή μας.​—Εκκλησιαστής 2:12.

² Ο φόβος του Θεού στον οποίο αναφέρθηκε ο Σολομών δεν είναι ένας νοσηρός φόβος για μια άγνωστη πνευματική δύναμη. Απεναντίας, είναι ένας υγιής τρόμος μη τυχόν δυσαρεστήσετε κάποιον που αγαπάτε πάρα πολύ. Αν αγαπάτε κάποιον ολόκαρδα, ασφαλώς θέλετε να τον ευχαριστείτε πάντοτε και αποφεύγετε να κάνετε πράγματα που μπορεί να τον πληγώσουν. Καθώς θα αναπτύσσετε αγάπη για τον Ιεχωβά, θα νιώθετε το ίδιο και για αυτόν.

³ Διαβάζοντας την Αγία Γραφή, μπορείτε να μάθετε τις αρέσκειες και τις απαρέσκειες του Δημιουργού μας, καθώς και το σκοπό για τον οποίο δημιούργησε τη γη. Περιγράφοντας τον Ιεχωβά ως ‘‘τον Πλάστη της γης και τον Κατασκευαστή της’’, η Αγία Γραφή λέει επίσης ότι είναι «Αυτός που τη στερέωσε, που δεν τη δημιούργησε μάταια, αλλά την έπλασε για να κατοικείται». (Ησαΐας 45:18) Ο Ιεχωβά ετοίμασε τη γη για να κατοικείται από ανθρώπους, οι οποίοι επρόκειτο να φροντίζουν τη γη και όλα τα πλάσματά της. (Γένεση 1:28) Ήταν, όμως, αυτός ο μόνος σκοπός για τον οποίο δημιούργησε ο Ιεχωβά τους ανθρώπους​—να εκτελούν χρέη φροντιστών;

 ⁴ Όχι, υπήρχε ένας ανώτερος σκοπός. Ο πρώτος άνθρωπος, ο Αδάμ, είχε μια ουσιαστική σχέση με τον Ιεχωβά. Μπορούσε να επικοινωνεί απευθείας με τον Δημιουργό. Μπορούσε, όχι μόνο να ακούει αυτά που του έλεγε ο Θεός, αλλά και να εκφράζει στον Ιεχωβά τις σκέψεις του. (Γένεση 1:28-30· 3:8-13, 16-19· Πράξεις 17:26-28) Συνεπώς, ο Αδάμ και η σύζυγός του η Εύα είχαν τη μεγαλειώδη ευκαιρία να γνωρίσουν καλύτερα τον Ιεχωβά και να αναπτύξουν βαθύτερη σχέση μαζί του. Καθώς θα αποκτούσαν γνώση για τον Ιεχωβά και θα τον μιμούνταν, θα μπορούσαν να έχουν μια ικανοποιητική ζωή, διότι αυτός είναι ‘‘ο ευτυχισμένος Θεός’’. (1 Τιμόθεο 1:11) Ο Ιεχωβά, ως ο Θεός που «χορηγεί τα πάντα πλουσιοπάροχα για την απόλαυσή μας», έβαλε τον πρώτο άνθρωπο σε έναν παράδεισο που ονομάστηκε κήπος της Εδέμ, παρέχοντάς του την προοπτική να ζει για πάντα.​—1 Τιμόθεο 6:17· Γένεση 2:8, 9, 16, 17.

⁵ Για πάντα; Ίσως απορρίπτετε την ιδέα της αιώνιας ζωής ως παράλογη. Είναι όμως; Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι διαθέτουν τώρα ενόραση στην αιτία της γήρανσης των κυττάρων. Στοιχεία γενετικού υλικού που ονομάζονται τελομερή, και τα οποία περιβάλλουν τα άκρα των χρωμοσωμάτων, επιβραχύνονται κάθε φορά που διαιρείται το κύτταρο. Έπειτα από 50 με 100 διαιρέσεις του κυττάρου, τα τελομερή φθείρονται, και έτσι τα περισσότερα κύτταρα παύουν να διαιρούνται. Πρόσφατες επιστημονικές ανακαλύψεις, ωστόσο, υποδεικνύουν ότι με τη βοήθεια ενός ενζύμου, που ονομάζεται τελομεράση, τα ανθρώπινα κύτταρα μπορούν να διαιρούνται επ’ άπειρον. Αν και αυτή η ανακάλυψη δεν σημαίνει ότι ο Ιεχωβά καθιστά εφικτή την αιώνια ζωή μέσω αυτού του συγκεκριμένου ενζύμου, εντούτοις υποδεικνύει το εξής: Η ιδέα της αιώνιας ζωής δεν είναι παράλογη!

⁶ Πράγματι, η αφήγηση της Αγίας Γραφής που δείχνει ότι το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι δημιουργήθηκε έτσι ώστε να ζει για πάντα είναι πιστευτή. Οι άνθρωποι θα ανέπτυσσαν τη σχέση τους με τον Ιεχωβά αιώνια. Θα καλλιεργούσαν έναν ισχυρό δεσμό με τον ουράνιο Πατέρα τους, αντιλαμβανόμενοι πλήρως το σκοπό που είχε για τους ανθρώπους στη γη και εκπληρώνοντάς τον. Η ζωή τους δεν θα ήταν αγγαρεία. Ο Αδάμ και η Εύα είχαν την υπέροχη προοπτική να γεμίσουν τη γη με ευτυχισμένους, τέλειους απογόνους. Θα τους δινόταν η ευκαιρία να κάνουν για πάντα εργασία που θα είχε νόημα και σκοπό. Η ζωή τους θα ήταν πράγματι ικανοποιητική!​—Γένεση 1:28.