ΑΣ ΥΠΟΘΕΣΟΥΜΕ ότι κάποιος σου δίνει ένα υπέροχο δώρο. Πώς θα αισθανόσουν για αυτό;— Θα έλεγες απλώς ευχαριστώ και έπειτα θα ξεχνούσες εντελώς αυτόν που σου το έδωσε; Ή θα θυμόσουν και εκείνον και αυτό που έκανε για εσένα;—

Ο Ιεχωβά Θεός μάς έδωσε ένα υπέροχο δώρο. Έστειλε τον Γιο του στη γη για να πεθάνει για εμάς. Γνωρίζεις γιατί έπρεπε να πεθάνει ο Ιησούς για εμάς;— Αυτό είναι κάτι πολύ σημαντικό που πρέπει να καταλάβουμε.

Όπως μάθαμε στο Κεφάλαιο 23, ο Αδάμ αμάρτησε όταν παραβίασε τον τέλειο νόμο του Θεού. Εμείς πήραμε την αμαρτία από τον Αδάμ, τον πατέρα όλων μας. Άρα λοιπόν, τι πιστεύεις πως χρειαζόμαστε;— Χρειαζόμαστε έναν άλλον πατέρα, σαν να λέγαμε, κάποιον που να έζησε τέλεια ζωή εδώ στη γη. Ποιος, κατά τη γνώμη σου, μπορεί να είναι αυτός ο πατέρας για εμάς;— Ο Ιησούς.

Ο Ιεχωβά έστειλε τον Ιησού στη γη ώστε να μπορέσει να γίνει για εμάς σαν πατέρας αντί του Αδάμ. Η Αγία Γραφή λέει: «“Ο πρώτος άνθρωπος Αδάμ έγινε ζωντανή ψυχή”. Ο τελευταίος Αδάμ έγινε πνεύμα που δίνει ζωή». Ποιος ήταν ο πρώτος Αδάμ;— Ναι, εκείνος τον οποίο δημιούργησε ο Θεός από το χώμα της γης. Ποιος είναι ο δεύτερος Αδάμ;— Ο Ιησούς. Η Γραφή το δείχνει αυτό με τα εξής λόγια: «Ο πρώτος άνθρωπος [ο Αδάμ] είναι από τη γη και φτιάχτηκε από χώμα· ο δεύτερος άνθρωπος [ο Ιησούς] είναι από τον ουρανό».—1 Κορινθίους 15:45, 47· Γένεση 2:7.

Εφόσον ο Θεός πήρε τη ζωή του Ιησού από τον ουρανό και την έβαλε  μέσα στη Μαρία, ο Ιησούς δεν κληρονόμησε καμία αμαρτία από τον Αδάμ. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο Ιησούς ήταν τέλειος άνθρωπος. (Λουκάς 1:30-35) Αυτός είναι επίσης ο λόγος για τον οποίο ένας άγγελος είπε στους βοσκούς όταν γεννήθηκε ο Ιησούς: «Σωτήρας γεννήθηκε σήμερα σε εσάς». (Λουκάς 2:11) Αλλά για να γίνει το βρέφος Ιησούς ο Σωτήρας μας, τι έπρεπε να κάνει πρώτα;— Έπρεπε να μεγαλώσει και να γίνει ένας πλήρως αναπτυγμένος άντρας, ακριβώς όπως ο Αδάμ. Τότε ο Ιησούς μπορούσε να γίνει “ο δεύτερος Αδάμ”.

Ο Ιησούς, ο Σωτήρας μας, θα γίνει επίσης ο «Αιώνιος Πατέρας» μας. Έτσι αποκαλείται στην Αγία Γραφή. (Ησαΐας 9:6, 7) Ναι, ο τέλειος Ιησούς μπορεί να γίνει πατέρας μας αντί του Αδάμ, ο οποίος έγινε ατελής όταν αμάρτησε. Με αυτόν τον τρόπο, μπορούμε να διαλέξουμε ως πατέρα μας “τον δεύτερο Αδάμ”. Φυσικά, και ο ίδιος ο Ιησούς είναι Γιος του Ιεχωβά Θεού.

Με το να μάθουμε για τον Ιησού, μπορούμε να τον δεχτούμε ως Σωτήρα μας. Θυμάσαι από τι χρειάζεται να σωθούμε;— Ναι, από την αμαρτία και το θάνατο που κληρονομήσαμε από τον Αδάμ. Η τέλεια ζωή την οποία θυσίασε, ή εγκατέλειψε, για εμάς ο Ιησούς όταν έγινε πλήρως αναπτυγμένος άντρας ονομάζεται το λύτρο. Ο Ιεχωβά προμήθευσε το λύτρο ώστε να μπορούν να αφαιρεθούν οι αμαρτίες μας.—Ματθαίος 20:28· Ρωμαίους 5:8· 6:23.

Ασφαλώς δεν θέλουμε να ξεχάσουμε αυτά που έκαναν ο Θεός και ο Γιος  του για εμάς, έτσι δεν είναι;— Ο Ιησούς έδειξε στους ακολούθους του έναν ιδιαίτερο τρόπο ο οποίος μπορεί να μας βοηθάει να θυμόμαστε αυτό που έκανε. Ας δούμε ποιος είναι αυτός.

Φαντάσου ότι βρίσκεσαι στο δωμάτιο του πάνω ορόφου σε ένα σπίτι στην Ιερουσαλήμ. Είναι νύχτα. Ο Ιησούς και οι απόστολοί του βρίσκονται γύρω από ένα τραπέζι. Πάνω στο τραπέζι υπάρχει λίγο ψητό κρέας, επίπεδα ψωμιά και κόκκινο κρασί. Έχουν ένα ιδιαίτερο γεύμα. Ξέρεις γιατί;—

Αυτό το γεύμα τούς υπενθυμίζει εκείνο που είχε κάνει ο Ιεχωβά πριν από εκατοντάδες χρόνια, όταν ο λαός του, οι Ισραηλίτες, ήταν δούλοι στην Αίγυπτο.  Τότε ο Ιεχωβά είχε πει στο λαό του: “Σκοτώστε ένα αρνί για κάθε οικογένεια και βάλτε το αίμα του στους παραστάτες στις πόρτες των σπιτιών σας”. Κατόπιν είπε: “Μπείτε στα σπίτια σας και φάτε το αρνί”.

Οι Ισραηλίτες το έκαναν αυτό. Την ίδια εκείνη νύχτα, ένας άγγελος του Θεού πέρασε μέσα από τη γη της Αιγύπτου. Στα περισσότερα σπίτια, ο άγγελος θανάτωσε το πρωτότοκο παιδί. Όταν, όμως, ο άγγελος έβλεπε το αίμα του αρνιού πάνω στους παραστάτες, προσπερνούσε εκείνο το σπίτι. Σε αυτά τα σπίτια, κανένα παιδί δεν πέθανε. Ο Φαραώ, ο βασιλιάς της Αιγύπτου, φοβήθηκε με αυτό που είχε κάνει ο άγγελος του Ιεχωβά. Έτσι λοιπόν, είπε στους Ισραηλίτες: “Είστε ελεύθεροι. Φύγετε από την Αίγυπτο!” Τότε, εκείνοι φόρτωσαν τις καμήλες και τα γαϊδούρια τους και έφυγαν.

Ο Ιεχωβά δεν ήθελε να ξεχάσει ο λαός του πώς τους ελευθέρωσε. Γι’ αυτόν το λόγο, είπε: “Μία φορά το χρόνο, πρέπει να τρώτε το ίδιο γεύμα που φάγατε και απόψε”. Ονόμασαν αυτό το ιδιαίτερο γεύμα Πάσχα. Εκείνο το βράδυ, ο άγγελος του Θεού προσπέρασε τα σπίτια που ήταν σημαδεμένα με αίμα.—Έξοδος 12:1-13, 24-27, 31.

Ο Ιησούς και οι απόστολοί του σκέφτονται αυτό το γεγονός όταν τρώνε το γεύμα του Πάσχα. Κατόπιν, ο Ιησούς κάνει κάτι πολύ σημαντικό. Πριν από αυτό, όμως, διώχνεται ο άπιστος απόστολος, ο Ιούδας. Τότε ο Ιησούς παίρνει ένα από τα ψωμιά που απέμειναν, προσεύχεται, το σπάει και το δίνει στους μαθητές του. «Πάρτε, φάτε», λέει. Κατόπιν τους λέει: “Αυτό το ψωμί σημαίνει το σώμα μου το οποίο θα δώσω όταν πεθάνω για εσάς”.

Στη συνέχεια, ο Ιησούς παίρνει ένα ποτήρι κόκκινο κρασί. Κάνει και πάλι μια ευχαριστήρια προσευχή, το δίνει στους άλλους και λέει: «Πιείτε από αυτό, όλοι σας». Κατόπιν τους λέει: “Αυτό το κρασί σημαίνει το αίμα μου. Σύντομα θα χύσω το αίμα μου για να σας ελευθερώσω από τις αμαρτίες σας. Εξακολουθήστε να το κάνετε αυτό για να με θυμάστε”.—Ματθαίος 26:26-28· 1 Κορινθίους 11:23-26.

 Πρόσεξες ότι ο Ιησούς είπε πως οι μαθητές θα έπρεπε να εξακολουθήσουν να το κάνουν αυτό για να τον θυμούνται;— Δεν θα έτρωγαν πια το γεύμα του Πάσχα. Στη θέση του, μία φορά το χρόνο θα έτρωγαν αυτό το ιδιαίτερο γεύμα για να θυμούνται τον Ιησού και το θάνατό του. Αυτό το γεύμα ονομάζεται το Δείπνο του Κυρίου. Σήμερα συνηθίζουμε να το λέμε Ανάμνηση. Γιατί;— Επειδή μας θυμίζει αυτό που έκαναν για εμάς ο Ιησούς και ο Πατέρας του, ο Ιεχωβά Θεός.

Το ψωμί θα πρέπει να μας κάνει να σκεφτόμαστε το σώμα του Ιησού. Ο Ιησούς ήταν πρόθυμος να εγκαταλείψει εκείνο το σώμα ώστε να μπορέσουμε εμείς να έχουμε αιώνια ζωή. Και το κόκκινο κρασί;— Αυτό θα πρέπει να μας υπενθυμίζει την αξία του αίματος του Ιησού. Είναι πιο πολύτιμο από το αίμα του αρνιού του Πάσχα στην Αίγυπτο. Ξέρεις γιατί;— Η Γραφή λέει ότι το αίμα του Ιησού μπορεί να συγχωρήσει τις αμαρτίες μας. Όταν θα έχουν απομακρυνθεί όλες οι αμαρτίες μας, ούτε θα αρρωσταίνουμε ούτε θα γερνάμε ούτε θα πεθαίνουμε πια. Θα πρέπει να το σκεφτόμαστε αυτό όταν παρευρισκόμαστε στην Ανάμνηση.

Πρέπει όλοι άραγε να τρώνε από το ψωμί και να πίνουν από το κρασί στην Ανάμνηση;— Ο Ιησούς είπε σε εκείνους που τρώνε και πίνουν από αυτά: “Θα συμμετέχετε στη βασιλεία μου και θα καθήσετε σε θρόνους στον ουρανό μαζί μου”. (Λουκάς 22:19, 20, 30) Αυτό σήμαινε ότι θα πήγαιναν στον ουρανό για να είναι βασιλιάδες μαζί με τον Ιησού. Επομένως, μόνο εκείνοι που έχουν την ελπίδα να κυβερνήσουν μαζί με τον Ιησού στον ουρανό πρέπει να παίρνουν από το ψωμί και το κρασί.

Αλλά ακόμη και αυτοί που δεν τρώνε από το ψωμί και δεν πίνουν από το κρασί πρέπει να παρευρίσκονται στην Ανάμνηση. Ξέρεις γιατί;— Επειδή ο Ιησούς έδωσε και για εμάς τη ζωή του. Όταν πηγαίνουμε στην Ανάμνηση, δείχνουμε ότι δεν έχουμε ξεχάσει. Θυμόμαστε το υπέροχο δώρο του Θεού.