ΚΕΦΑΛΑΙΟ 31
«Πλησιάστε τον Θεό, και Αυτός θα Πλησιάσει Εσάς»
1-3. (α) Τι μπορούμε να μάθουμε για την ανθρώπινη φύση παρατηρώντας την αλληλεπίδραση των γονέων και του μωρού τους; (β) Ποια διαδικασία εξελίσσεται φυσιολογικά όταν κάποιος μας δείχνει αγάπη, και ποιο σημαντικό ερώτημα μπορούμε να κάνουμε στον εαυτό μας;
ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ χαίρονται να βλέπουν το νεογέννητο μωρό τους να χαμογελάει. Συχνά βάζουν το πρόσωπό τους κοντά στο δικό του, μιλώντας του χαϊδευτικά και χαμογελώντας εκφραστικά. Λαχταρούν να δουν κάποια αντίδραση. Και γρήγορα τη βλέπουν—τα μάγουλα του μωρού κάνουν λακκάκια, το στόμα του πλαταίνει και εμφανίζεται ένα όμορφο χαμόγελο. Με τον δικό του μικρό τρόπο, αυτό το χαμόγελο δείχνει να εκφράζει στοργή, την αγάπη του μωρού η οποία αρχίζει να εκδηλώνεται ως ανταπόκριση στην αγάπη των γονέων.
2 Το χαμόγελο του μωρού μάς θυμίζει κάτι σημαντικό για την ανθρώπινη φύση. Η φυσιολογική μας αντίδραση στην αγάπη είναι η αγάπη. Έτσι έχουμε δημιουργηθεί. (Ψαλμός 22:9) Καθώς μεγαλώνουμε, η ικανότητά μας να ανταποκρινόμαστε στην αγάπη ωριμάζει. Ίσως θυμάστε από τα παιδικά σας χρόνια πώς οι γονείς, οι συγγενείς ή οι φίλοι εξέφραζαν την αγάπη τους για εσάς. Μέσα στην καρδιά σας ρίζωσε, μεγάλωσε και άνθισε ένα θερμό αίσθημα που σας υποκίνησε να ανταποδώσετε. Με τη σειρά σας δείξατε και εσείς αγάπη. Βρίσκεται σε εξέλιξη μια παρόμοια διαδικασία στη σχέση σας με τον Ιεχωβά Θεό;
3 Η Γραφή λέει: «Εμείς αγαπάμε επειδή εκείνος πρώτος μας αγάπησε». (1 Ιωάννη 4:19) Οι πρώτες τρεις ενότητες αυτού του βιβλίου σάς υπενθύμισαν ότι ο Ιεχωβά Θεός έχει ασκήσει τη δύναμη, τη δικαιοσύνη και τη σοφία του με στοργικούς τρόπους προς όφελός σας. Στη δε τέταρτη ενότητα, είδατε ότι έχει εκφράσει άμεσα την αγάπη του για την ανθρωπότητα—και για εσάς προσωπικά—με αξιοσημείωτους τρόπους. Τώρα εγείρεται ένα ερώτημα. Κατά κάποιον τρόπο, αυτό είναι το σημαντικότερο ερώτημα που μπορείτε να κάνετε στον εαυτό σας: “Πώς θα ανταποκριθώ εγώ στην αγάπη του Ιεχωβά;”
Τι Σημαίνει να Αγαπάμε τον Θεό
4. Με ποιον τρόπο βρίσκονται σε σύγχυση οι άνθρωποι ως προς το τι σημαίνει να αγαπάμε τον Θεό;
4 Ο Ιεχωβά, η Πηγή της αγάπης, γνωρίζει καλά ότι η αγάπη έχει τεράστια δύναμη να φέρνει στην επιφάνεια τον καλύτερο εαυτό των άλλων. Συνεπώς, παρά τον επίμονο στασιασμό της άπιστης ανθρωπότητας, αυτός έχει παραμείνει πεπεισμένος ότι μερικοί άνθρωποι θα ανταποκριθούν στην αγάπη του. Και όντως, εκατομμύρια έχουν ανταποκριθεί. Δυστυχώς όμως, οι θρησκείες αυτού του διεφθαρμένου κόσμου έχουν δημιουργήσει σύγχυση στους ανθρώπους ως προς το τι σημαίνει να αγαπάμε τον Θεό. Αμέτρητοι άνθρωποι λένε ότι αγαπούν τον Θεό αλλά, όπως φαίνεται, νομίζουν ότι αυτή η αγάπη είναι ένα απλό αίσθημα που εκφράζεται με λόγια. Η αγάπη για τον Θεό μπορεί να ξεκινήσει έτσι, όπως η αγάπη ενός μωρού για τους γονείς του μπορεί αρχικά να εκδηλωθεί με ένα χαμόγελο. Για τους ώριμους ανθρώπους όμως, η αγάπη περιλαμβάνει περισσότερα.
5. Πώς ορίζει η Γραφή την αγάπη για τον Θεό, και γιατί πρέπει να μας ελκύει αυτός ο ορισμός;
5 Ο Ιεχωβά ορίζει τι σημαίνει να τον αγαπάμε. Ο Λόγος του λέει: «Αγάπη για τον Θεό σημαίνει να τηρούμε τις εντολές του». Επομένως, η αγάπη για τον Θεό χρειάζεται να εκφράζεται με πράξεις. Είναι αλήθεια ότι πολλοί δεν βρίσκουν ελκυστική την ιδέα της υπακοής. Αλλά το ίδιο εδάφιο προσθέτει με καλοσύνη: «Και οι εντολές [του Θεού] δεν είναι βαριές». (1 Ιωάννη 5:3) Οι νόμοι και οι αρχές του Ιεχωβά έχουν σχεδιαστεί για να μας ωφελούν, όχι για να μας καταπιέζουν. (Ησαΐας 48:17, 18) Ο Λόγος του Θεού είναι γεμάτος αρχές που μας βοηθούν να τον πλησιάσουμε περισσότερο. Πώς συμβαίνει αυτό; Ας ανασκοπήσουμε τρεις πτυχές της σχέσης μας με τον Θεό: την επικοινωνία, τη λατρεία και τη μίμηση.
Επικοινωνούμε με τον Ιεχωβά
6-8. (α) Με ποιους τρόπους μπορούμε να ακούμε τον Ιεχωβά; (β) Πώς μπορούμε να κάνουμε τις Γραφές να ζωντανεύουν καθώς τις διαβάζουμε;
6 Το Κεφάλαιο 1 ξεκίνησε με το ερώτημα: «Φαντάζεστε να μπορούσατε να συνομιλήσετε με τον Θεό;» Είδαμε ότι αυτό δεν ήταν απλή φαντασία. Μάλιστα, ο Μωυσής είχε μια τέτοια συνομιλία. Τι θα πούμε για εμάς; Τώρα δεν είναι ο καιρός που ο Ιεχωβά στέλνει τους αγγέλους του για να συνομιλεί με τους ανθρώπους. Αλλά ο Ιεχωβά διαθέτει εξαιρετικά μέσα για να επικοινωνεί με εμάς σήμερα. Πώς μπορούμε να ακούμε τον Ιεχωβά;
7 Επειδή «όλη η Γραφή είναι θεόπνευστη», ακούμε τον Ιεχωβά διαβάζοντας τον Λόγο του, την Αγία Γραφή. (2 Τιμόθεο 3:16) Γι’ αυτό, ο ψαλμωδός πρότρεψε τους υπηρέτες του Ιεχωβά να διαβάζουν τη Γραφή «ημέρα και νύχτα». (Ψαλμός 1:1, 2) Αυτό απαιτεί να καταβάλλουμε σημαντική προσπάθεια. Αλλά κάθε τέτοια προσπάθεια αξίζει πολύ. Όπως είδαμε στο Κεφάλαιο 18, η Γραφή μοιάζει με ένα πολύτιμο γράμμα από τον ουράνιο Πατέρα μας. Επομένως, δεν πρέπει να βλέπουμε την ανάγνωση της Γραφής σαν αγγαρεία. Πρέπει να κάνουμε τις Γραφές να ζωντανεύουν καθώς τις διαβάζουμε. Πώς μπορούμε να το πετύχουμε αυτό;
8 Να οραματίζεστε τις Βιβλικές αφηγήσεις καθώς διαβάζετε. Να προσπαθείτε να βλέπετε τα Βιβλικά πρόσωπα ως πραγματικούς ανθρώπους. Να επιδιώκετε να κατανοείτε το παρελθόν τους, τις περιστάσεις τους και τα κίνητρά τους. Κατόπιν, να σκέφτεστε βαθιά αυτά που διαβάσατε, κάνοντας ερωτήσεις όπως: “Τι με διδάσκει αυτή η αφήγηση για τον Ιεχωβά; Ποιες ιδιότητές του διακρίνω; Ποια αρχή θέλει ο Ιεχωβά να μάθω, και πώς μπορώ να την εφαρμόσω στη ζωή μου;” Να διαβάζετε, να στοχάζεστε και να εφαρμόζετε—με αυτόν τον τρόπο, ο Λόγος του Θεού θα ζωντανεύει μπροστά σας.—Ψαλμός 77:12· Ιακώβου 1:23-25.
9. Ποιος είναι «ο πιστός και φρόνιμος δούλος», και γιατί είναι σπουδαίο να ακούμε αυτόν τον “δούλο” προσεκτικά;
9 Ο Ιεχωβά μάς μιλάει επίσης μέσω του “πιστού και φρόνιμου δούλου”. Όπως προείπε ο Ιησούς, μια μικρή ομάδα χρισμένων Χριστιανών αντρών έχει διοριστεί να παρέχει πνευματική “τροφή στον κατάλληλο καιρό” σε αυτές τις ταραχώδεις τελευταίες ημέρες. (Ματθαίος 24:45-47) Όταν διαβάζουμε έντυπα που έχουν προετοιμαστεί για να μας βοηθήσουν να αποκτήσουμε ακριβή γνώση της Γραφής και όταν παρακολουθούμε Χριστιανικές συναθροίσεις και συνελεύσεις, τρεφόμαστε πνευματικά από αυτόν τον δούλο. Επειδή πρόκειται για δούλο του Χριστού, εμείς εφαρμόζουμε σοφά τα λόγια του Ιησού: «Να δίνετε προσοχή στο πώς ακούτε». (Λουκάς 8:18) Ακούμε προσεκτικά επειδή αναγνωρίζουμε τον πιστό δούλο ως ένα από τα μέσα με τα οποία επικοινωνεί ο Ιεχωβά μαζί μας.
10-12. (α) Γιατί είναι η προσευχή υπέροχο δώρο από τον Ιεχωβά; (β) Πώς μπορούμε να προσευχόμαστε με τρόπο που ευαρεστεί τον Ιεχωβά, και γιατί μπορούμε να είμαστε πεπεισμένοι ότι αυτός θεωρεί πολύτιμες τις προσευχές μας;
10 Αλλά τι θα πούμε για την επικοινωνία με τον Θεό; Μπορούμε εμείς να μιλήσουμε στον Ιεχωβά; Αυτή η σκέψη εμπνέει δέος. Αν προσπαθούσατε να πλησιάσετε τον ισχυρότερο κυβερνήτη της χώρας σας για να μιλήσετε για κάποιο προσωπικό σας πρόβλημα, τι πιθανότητες επιτυχίας θα είχατε; Σε μερικές περιπτώσεις, θα ήταν επικίνδυνο ακόμη και να επιχειρήσετε κάτι τέτοιο! Στις ημέρες της Εσθήρ και του Μαροδοχαίου, κάποιος μπορούσε να θανατωθεί αν πλησίαζε τον Πέρση μονάρχη χωρίς βασιλική πρόσκληση. (Εσθήρ 4:10, 11) Φανταστείτε τώρα ότι έρχεστε ενώπιον του Υπέρτατου Κυρίου του σύμπαντος, σε σύγκριση με τον οποίο ακόμη και οι ισχυρότεροι άνθρωποι «είναι σαν ακρίδες». (Ησαΐας 40:22) Μήπως πρέπει να νιώθουμε τόσον τρόμο ώστε να μην μπορούμε να τον πλησιάσουμε; Κάθε άλλο!
11 Ο Ιεχωβά έχει προμηθεύσει ένα ανοιχτό αλλά και απλό μέσο για να τον πλησιάζουμε—την προσευχή. Ακόμη και ένα πολύ μικρό παιδί μπορεί να προσευχηθεί με πίστη στον Ιεχωβά, στο όνομα του Ιησού. (Ιωάννης 14:6· Εβραίους 11:6) Εντούτοις, η προσευχή μάς καθιστά επίσης ικανούς να μεταδίδουμε τις πιο πολύπλοκες, ενδόμυχες σκέψεις και τα αισθήματά μας—ακόμη και σκέψεις και αισθήματα που μας προξενούν πόνο και δυσκολευόμαστε να εκφράσουμε με λόγια. (Ρωμαίους 8:26) Δεν έχει αξία να προσπαθούμε να εντυπωσιάσουμε τον Ιεχωβά με γλαφυρή, εξεζητημένη γλώσσα ή με μακροσκελείς και φλύαρες προσευχές. (Ματθαίος 6:7, 8) Από την άλλη μεριά, ο Ιεχωβά δεν βάζει όρια στο πόσο πολύ ή πόσο συχνά μπορούμε να του μιλάμε. Ο Λόγος του μάλιστα μας προσκαλεί να “προσευχόμαστε διαρκώς”.—1 Θεσσαλονικείς 5:17.
12 Θυμηθείτε ότι μόνο ο Ιεχωβά αποκαλείται “Αυτός που ακούει προσευχή” και ακούει με γνήσια κατανόηση. (Ψαλμός 65:2) Μήπως απλώς ανέχεται τις προσευχές των πιστών υπηρετών του; Όχι, στην πραγματικότητα βρίσκει ευχαρίστηση σε αυτές. Ο Λόγος του παρομοιάζει αυτές τις προσευχές με θυμίαμα, το κάψιμο του οποίου στέλνει προς τα πάνω ευωδιαστό, κατευναστικό καπνό. (Ψαλμός 141:2· Αποκάλυψη 5:8· 8:4) Δεν είναι παρηγορητικό να γνωρίζουμε ότι οι ειλικρινείς προσευχές μας ανεβαίνουν παρόμοια και ευαρεστούν τον Υπέρτατο Κύριο; Αν λοιπόν θέλετε να πλησιάσετε τον Ιεχωβά, να προσεύχεστε ταπεινά σε αυτόν συχνά, κάθε μέρα. Να ανοίγετε διάπλατα την καρδιά σας ενώπιόν του. Να του λέτε τα πάντα χωρίς δισταγμό. (Ψαλμός 62:8) Να εκφράζετε τις ανησυχίες, τις χαρές, τις ευχαριστίες και τον αίνο σας στον ουράνιο Πατέρα σας. Ως αποτέλεσμα, ο δεσμός ανάμεσα σε εσάς και σε εκείνον θα γίνεται όλο και ισχυρότερος.
Λατρεύουμε τον Ιεχωβά
13, 14. Τι σημαίνει να λατρεύουμε τον Ιεχωβά, και γιατί πρέπει να το κάνουμε αυτό;
13 Όταν επικοινωνούμε με τον Ιεχωβά Θεό, κάνουμε κάτι περισσότερο από το να ακούμε απλώς και να μιλάμε όπως με κάποιον φίλο ή συγγενή. Στην ουσία λατρεύουμε τον Ιεχωβά, αποδίδοντάς του την ευλαβική τιμή που τόσο πολύ του αξίζει. Η αληθινή λατρεία είναι ολόκληρη η ζωή μας. Είναι ο τρόπος με τον οποίο εκφράζουμε στον Ιεχωβά την ολόψυχη αγάπη και αφοσίωσή μας, και ενώνει όλα τα πιστά πλάσματα του Ιεχωβά, και στον ουρανό και στη γη. Σε όραμα, ο απόστολος Ιωάννης άκουσε έναν άγγελο να εξαγγέλλει την εξής εντολή: «Λατρέψτε . . . Εκείνον που έκανε τον ουρανό και τη γη και τη θάλασσα και τις πηγές των νερών».—Αποκάλυψη 14:7.
14 Γιατί πρέπει να λατρεύουμε τον Ιεχωβά; Σκεφτείτε τις ιδιότητες που εξετάσαμε, όπως την αγιότητα, τη δύναμη, την αυτοσυγκράτηση, τη δικαιοσύνη, το θάρρος, το έλεος, τη σοφία, την ταπεινοφροσύνη, την αγάπη, τη συμπόνια, την οσιότητα και την αγαθότητα. Είδαμε ότι ο Ιεχωβά αντιπροσωπεύει την ύψιστη έκφραση, το υψηλότερο δυνατό επίπεδο, κάθε πολύτιμης ιδιότητας. Όταν προσπαθούμε να κατανοήσουμε το σύνολο των ιδιοτήτων του, συνειδητοποιούμε ότι Εκείνος είναι πολύ περισσότερο από μια μεγαλειώδη, αξιοθαύμαστη Προσωπικότητα. Είναι τρομερά ένδοξος, απείρως ανώτερος από εμάς. (Ησαΐας 55:9) Αναμφίβολα, ο Ιεχωβά είναι ο δικαιωματικός μας Κυρίαρχος, και ασφαλώς αξίζει τη λατρεία μας. Πώς όμως πρέπει να λατρεύουμε τον Ιεχωβά;
15. Πώς μπορούμε να λατρεύουμε τον Ιεχωβά «με πνεύμα και αλήθεια», και ποια ευκαιρία μάς δίνουν οι συναθροίσεις;
15 Ο Ιησούς είπε: «Ο Θεός είναι Πνεύμα, και εκείνοι που τον λατρεύουν πρέπει να τον λατρεύουν με πνεύμα και αλήθεια». (Ιωάννης 4:24) Για να λατρεύουμε τον Θεό «με πνεύμα», πρέπει να έχουμε το πνεύμα του και να καθοδηγούμαστε από αυτό. Η λατρεία μας πρέπει επίσης να είναι σε αρμονία με την αλήθεια, την ακριβή γνώση που υπάρχει στον Λόγο του Θεού. Έχουμε την πολύτιμη ευκαιρία να λατρεύουμε τον Ιεχωβά «με πνεύμα και αλήθεια» όποτε συναθροιζόμαστε με τους συλλάτρεις μας. (Εβραίους 10:24, 25) Όταν ψάλλουμε αίνους στον Ιεχωβά, προσευχόμαστε μαζί σε αυτόν, και ακούμε και συμμετέχουμε στην εξέταση του Λόγου του, τότε εκφράζουμε αγάπη για αυτόν με αγνή λατρεία.
Οι συναθροίσεις είναι χαρούμενες περιστάσεις στις οποίες μπορούμε να λατρεύουμε τον Ιεχωβά
16. Ποια είναι μια από τις μεγαλύτερες εντολές που έχουν δοθεί στους αληθινούς Χριστιανούς, και τι μας ωθεί να υπακούμε σε αυτήν;
16 Επίσης, λατρεύουμε τον Ιεχωβά όταν μιλάμε για αυτόν σε άλλους, αινώντας τον δημόσια. (Εβραίους 13:15) Το να κηρύττουμε τα καλά νέα της Βασιλείας του Ιεχωβά είναι μια από τις μεγαλύτερες εντολές που έχουν δοθεί στους αληθινούς Χριστιανούς. (Ματθαίος 24:14) Εμείς υπακούμε πρόθυμα επειδή αγαπάμε τον Ιεχωβά. Όταν σκεφτόμαστε πώς «ο θεός αυτού του συστήματος πραγμάτων», ο Σατανάς ο Διάβολος, «έχει τυφλώσει τη διάνοια των απίστων», προωθώντας κακοήθη ψέματα εις βάρος του Ιεχωβά, δεν λαχταρούμε να υπηρετούμε ως Μάρτυρες για τον Θεό μας, αντικρούοντας αυτές τις συκοφαντίες; (2 Κορινθίους 4:4· Ησαΐας 43:10-12) Και όταν συλλογιζόμαστε τις έξοχες ιδιότητες του Ιεχωβά, δεν νιώθουμε να φουντώνει μέσα μας η επιθυμία να μιλήσουμε για αυτόν σε άλλους; Πράγματι, δεν μπορεί να υπάρξει μεγαλύτερο προνόμιο από το να βοηθάμε άλλους να γνωρίσουν και να αγαπήσουν τον ουράνιο Πατέρα μας όπως εμείς.
17. Τι περιλαμβάνει η λατρεία μας προς τον Ιεχωβά, και γιατί πρέπει να τον λατρεύουμε με ακεραιότητα;
17 Η λατρεία μας προς τον Ιεχωβά περιλαμβάνει ακόμη περισσότερα πράγματα. Αγγίζει κάθε πτυχή της ζωής μας. (Κολοσσαείς 3:23) Αν δεχτούμε αληθινά τον Ιεχωβά ως τον Υπέρτατο Κύριό μας, τότε θα επιδιώκουμε να κάνουμε το θέλημά του στο καθετί—στην οικογενειακή μας ζωή, στην εργασία μας, στις σχέσεις μας με τους άλλους, στον ελεύθερο χρόνο μας. Θα επιδιώκουμε να υπηρετούμε τον Ιεχωβά «με πλήρη καρδιά», με ακεραιότητα. (1 Χρονικών 28:9) Τέτοιου είδους λατρεία δεν αφήνει χώρο για διχασμένη καρδιά ή για διπλή ζωή—την υποκριτική πορεία τού να προσποιείται κάποιος ότι υπηρετεί τον Ιεχωβά ενώ παράλληλα διαπράττει σοβαρές αμαρτίες κρυφά. Η ακεραιότητα καθιστά αυτή την υποκρισία αδύνατη. Η αγάπη την καθιστά αποκρουστική. Ο θεοσεβής φόβος επίσης βοηθάει. Η Γραφή συνδέει αυτή την ευλάβεια με τη συνεχή στενή μας φιλία με τον Ιεχωβά.—Ψαλμός 25:14.
Ας Μιμούμαστε τον Ιεχωβά
18, 19. Γιατί είναι ρεαλιστικό να σκεφτόμαστε ότι απλοί ατελείς άνθρωποι μπορούν να μιμούνται τον Ιεχωβά Θεό;
18 Κάθε ενότητα αυτού του βιβλίου ολοκληρώνεται με ένα κεφάλαιο σχετικά με το πώς να “γινόμαστε μιμητές του Θεού, ως αγαπητά παιδιά”. (Εφεσίους 5:1) Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι, αν και είμαστε ατελείς, μπορούμε να μιμούμαστε αληθινά τον τέλειο τρόπο με τον οποίο ο Ιεχωβά χρησιμοποιεί τη δύναμη, ασκεί δικαιοσύνη, ενεργεί με σοφία και εκδηλώνει αγάπη. Πώς γνωρίζουμε ότι είναι όντως εφικτό να μιμούμαστε τον Παντοδύναμο; Θυμηθείτε ότι η σημασία του ονόματος του Ιεχωβά μάς διδάσκει πως εκείνος κάνει τον εαυτό του να γίνεται οτιδήποτε επιλέγει προκειμένου να εκπληρώνει τους σκοπούς του. Αυτή η ικανότητα δικαιολογημένα μας γεμίζει δέος, αλλά μήπως είναι εντελώς πέρα από τις δικές μας δυνατότητες; Όχι.
19 Εμείς είμαστε δημιουργημένοι κατά την εικόνα του Θεού. (Γένεση 1:26) Συνεπώς, οι άνθρωποι δεν μοιάζουν με κανένα άλλο πλάσμα στη γη. Δεν οδηγούμαστε απλώς από το ένστικτο, την κληρονομικότητα ή παράγοντες του περιβάλλοντός μας. Ο Ιεχωβά μάς έχει δώσει ένα πολύτιμο δώρο—την ελεύθερη βούληση. Παρά τους περιορισμούς και τις ατέλειές μας, είμαστε ελεύθεροι να επιλέξουμε τι θα γίνουμε. Επιπρόσθετα, να θυμάστε ότι το όνομα του Θεού σημαίνει επίσης ότι εκείνος μπορεί να κάνει τους λάτρεις του να γίνουν οτιδήποτε επιλέγει. Θέλετε να γίνετε ένα άτομο με αγάπη, σοφία, δικαιοσύνη, ένα άτομο που χρησιμοποιεί τη δύναμή του ορθά; Χάρη στη βοήθεια του πνεύματος του Ιεχωβά, μπορείτε να γίνετε ακριβώς αυτό! Σκεφτείτε τι καλό θα επιτελέσετε με αυτόν τον τρόπο.
20. Τι καλό επιτελούμε όταν μιμούμαστε τον Ιεχωβά;
20 Θα ευαρεστείτε τον ουράνιο Πατέρα σας, κάνοντας την καρδιά του να χαίρεται. (Παροιμίες 27:11) Μπορείτε μάλιστα να «ευαρεστείτε πλήρως» τον Ιεχωβά, επειδή εκείνος κατανοεί τους περιορισμούς σας. (Κολοσσαείς 1:9, 10) Και καθώς συνεχίζετε να καλλιεργείτε καλές ιδιότητες, μιμούμενοι τον αγαπημένο σας Πατέρα, θα ευλογηθείτε με ένα μεγάλο προνόμιο. Σε έναν σκοτεινό κόσμο αποξενωμένο από τον Θεό, εσείς θα είστε φορέας φωτός. (Ματθαίος 5:1, 2, 14) Θα βοηθάτε να απλώνονται στη γη κάποιες αντανακλάσεις της ένδοξης προσωπικότητας του Ιεχωβά. Τι τιμή!
«Πλησιάστε τον Θεό, και Αυτός θα Πλησιάσει Εσάς»
21, 22. Ποιο ατελείωτο ταξίδι βρίσκεται μπροστά σε όλους όσους αγαπούν τον Ιεχωβά;
21 Η απλή προτροπή που καταγράφεται στο εδάφιο Ιακώβου 4:8 είναι κάτι παραπάνω από στόχος. Είναι ταξίδι. Όσο παραμένουμε πιστοί, αυτό το ταξίδι δεν θα τελειώσει ποτέ. Ποτέ δεν θα πάψουμε να πλησιάζουμε όλο και περισσότερο τον Ιεχωβά. Εξάλλου, πάντοτε θα υπάρχουν πράγματα να μαθαίνουμε για αυτόν. Δεν πρέπει να νομίζουμε ότι αυτό το βιβλίο μάς έχει διδάξει τα πάντα για τον Ιεχωβά. Ίσα που αρχίσαμε να εξετάζουμε όλα όσα λέει η Γραφή για τον Θεό μας! Και ακόμη και η ίδια η Γραφή δεν μας λέει τα πάντα για τον Ιεχωβά. Ο απόστολος Ιωάννης θεωρούσε ότι, αν γράφονταν όλα όσα έκανε ο Ιησούς στη διάρκεια της επίγειας διακονίας του, «ολόκληρος ο κόσμος δεν θα μπορούσε να χωρέσει τους ρόλους που θα γράφονταν». (Ιωάννης 21:25) Αν μπορούσε να ειπωθεί κάτι τέτοιο για τον Γιο, πόσο περισσότερο ισχύει για τον Πατέρα!
22 Ακόμη και όταν θα ζούμε αιώνια, δεν θα πάψουμε ποτέ να μαθαίνουμε για τον Ιεχωβά. (Εκκλησιαστής 3:11) Σκεφτείτε λοιπόν την προοπτική που βρίσκεται μπροστά μας. Έπειτα από εκατοντάδες, χιλιάδες, εκατομμύρια ή και δισεκατομμύρια χρόνια, θα γνωρίζουμε πολύ περισσότερα για τον Ιεχωβά Θεό από όσα γνωρίζουμε τώρα. Αλλά ακόμη θα πιστεύουμε ότι υπάρχουν αμέτρητα υπέροχα πράγματα να μάθουμε. Θα είμαστε πρόθυμοι να μαθαίνουμε περισσότερα, επειδή πάντοτε θα έχουμε λόγους να νιώθουμε όπως ο ψαλμωδός, ο οποίος έψαλε: «Για εμένα . . . είναι καλό το να πλησιάζω τον Θεό». (Ψαλμός 73:28) Η αιώνια ζωή θα είναι αφάνταστα πλούσια και ποικίλη—και το να πλησιάζουμε περισσότερο τον Ιεχωβά θα είναι πάντοτε το πιο ανταμειφτικό μέρος της.
23. Τι παροτρύνεστε να κάνετε;
23 Είθε να ανταποκριθείτε στην αγάπη του Ιεχωβά τώρα, αγαπώντας τον με όλη σας την καρδιά, την ψυχή, τη διάνοια και τη δύναμη. (Μάρκος 12:29, 30) Είθε η αγάπη σας να είναι όσια και σταθερή. Είθε οι αποφάσεις που παίρνετε κάθε μέρα, από τη μικρότερη ως τη μεγαλύτερη, να αντανακλούν όλες την ίδια καθοδηγητική αρχή—ότι πάντοτε θα επιλέγετε το μονοπάτι που σας οδηγεί σε ισχυρότερη σχέση με τον ουράνιο Πατέρα σας. Πάνω από όλα, είθε να πλησιάζετε όλο και περισσότερο τον Ιεχωβά, και είθε εκείνος να πλησιάζει όλο και περισσότερο εσάς—σε όλη την αιωνιότητα!