ΥΜΝΟΣ 139
Η Ζωή μας στον Νέο Κόσμο
-
1. Τι όμορφη θα ’ν’ η ζωή,
τα πάντα νέα σαν γίνουν στη γη!
Κι εσύ κι εγώ, για δες μας, να!
Θα ’χουμ’ ειρήνη και λευτεριά.
Θα λείψει πια ο πονηρός,
γιατί το όρισε ο Θεός.
Θα είν’ ο καιρός για μια νέα αρχή,
κι από την καρδιά
αίνος τότε θ’ ακουστεί:
(ΡΕΦΡΕΝ)
«Θεέ Ιεχωβά, για όλα αυτά
που κάνεις με τον Χριστό Βασιλιά,
θερμά σ’ ευχαριστούμε, σ’ υμνούμε μαζί.
Τη δόξα αξίζεις, Θεέ, και την τιμή».
-
2. Τι όμορφη που ’ν’ η ζωή!
Τα πάντα νέα είν’ τώρα στη γη.
Ποτέ πια δεν θα φοβηθείς
με ό,τι ακούσεις και ό,τι δεις.
Ναι, έχουν πια εκπληρωθεί
τα όσ’ αυτός έχ’ υποσχεθεί.
Ξυπνούν οι νεκροί που κοιμούνταν βαθιά·
κι εκείνοι μαζί μας
υμνούν τον Ιεχωβά:
(ΡΕΦΡΕΝ)
«Θεέ Ιεχωβά, για όλα αυτά
που κάνεις με τον Χριστό Βασιλιά,
θερμά σ’ ευχαριστούμε, σ’ υμνούμε μαζί.
Τη δόξα αξίζεις, Θεέ, και την τιμή».
(Βλέπε επίσης Ψαλμ. 37:10, 11· Ησ. 65:17· Ιωάν. 5:28· 2 Πέτρ. 3:13.)
