Από ό,τι φαίνεται, όχι. Ο Διάβολος δεν είπε στην Εύα ότι, αν έτρωγε από τον καρπό που είχε απαγορεύσει ο Θεός, απλώς θα φαινόταν ότι θα πέθαινε αλλά ένα αόρατο μέρος του εαυτού της (αυτό που μερικοί αποκαλούν σήμερα αθάνατη ψυχή) θα συνέχιζε να ζει κάπου αλλού. Μιλώντας μέσω του φιδιού, ο Σατανάς ισχυρίστηκε ότι, αν η Εύα έτρωγε από τον καρπό εκείνου του δέντρου, “οπωσδήποτε δεν θα πέθαινε” καθόλου. Υπαινίχθηκε ότι η Εύα θα συνέχιζε να ζει, απολαμβάνοντας καλύτερη ζωή στη γη, μια ζωή ανεξάρτητη από τον Θεό.​—Γέν. 2:17· 3:3-5.

Αν η ψευδής δοξασία της αθανασίας της ψυχής όπως διδάσκεται σήμερα δεν ξεκίνησε στην Εδέμ, πότε επινοήθηκε; Δεν μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα. Ξέρουμε ωστόσο ότι κάθε ίχνος ψεύτικης λατρείας εξαλείφθηκε στον Κατακλυσμό των ημερών του Νώε. Καμιά εσφαλμένη θρησκευτική αντίληψη δεν επέζησε από τον Κατακλυσμό εφόσον οι μοναδικοί επιζώντες ήταν ο Νώε και η οικογένειά του, άτομα που ασκούσαν την αληθινή λατρεία.

Επομένως, η διδασκαλία της αθανασίας της ανθρώπινης ψυχής στη σημερινή της μορφή πρέπει να εμφανίστηκε μετά τον Κατακλυσμό. Όταν ο Θεός σύγχυσε τις γλώσσες στη Βαβέλ και οι άνθρωποι διασκορπίστηκαν «σε όλο το πρόσωπο της γης», αναμφίβολα πήραν μαζί τους την αντίληψη ότι οι άνθρωποι έχουν αθάνατη ψυχή. (Γέν. 11:8, 9) Ανεξάρτητα από το πότε εμφανίστηκε αυτή η ψευδής αντίληψη, μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι «ο πατέρας του ψέματος», ο Σατανάς ο Διάβολος, ήταν ο εμπνευστής της και χαιρόταν καθώς την έβλεπε να διαδίδεται ευρέως.​—Ιωάν. 8:44.