Μιλήστε μας λίγο για τα παιδικά σας χρόνια.

Γεννήθηκα το 1966 και μεγάλωσα στην Ταϊβάν. Η θρησκεία των γονέων μου ήταν ένα κράμα Ταοϊσμού και Βουδισμού. Μολονότι λατρεύαμε τους προγόνους μας και προσευχόμασταν σε ομοιώματα, ποτέ δεν θεωρήσαμε ότι ο Δημιουργός είναι συγκεκριμένο πρόσωπο.

Γιατί επιλέξατε να σπουδάσετε βιολογία;

Όταν ήμουν παιδί, μου άρεσε να φροντίζω τα ζώα, και ήθελα να μάθω πώς να ανακουφίζω τόσο εκείνα όσο και τους ανθρώπους από τον πόνο. Για κάποιο διάστημα, σπούδασα κτηνιατρική, και αργότερα εμβρυολογία—έναν κλάδο ο οποίος ευελπιστούσα πως, συν τοις άλλοις, θα έριχνε φως στην προέλευση της ζωής.

Εκείνη την εποχή πιστεύατε στην εξέλιξη. Θέλετε να μας πείτε το γιατί;

Οι καθηγητές στο πανεπιστήμιο δίδασκαν την εξέλιξη, ισχυριζόμενοι ότι οι αποδείξεις την υποστηρίζουν. Και εγώ τους πίστευα.

Γιατί αρχίσατε να διαβάζετε την Αγία Γραφή;

Το κίνητρό μου ήταν διπλό. Αφενός, κατέληξα στο συμπέρασμα ότι, από όλους τους θεούς που λατρεύουν οι άνθρωποι, ένας πρέπει να είναι μεγαλύτερος από τους υπόλοιπους. Αλλά ποιος; Αφετέρου, γνώριζα ότι η Γραφή είναι ένα βιβλίο που χαίρει μεγάλου σεβασμού. Έτσι λοιπόν, άρχισα να παρακολουθώ μαθήματα μελέτης της Γραφής.

Όταν ξεκίνησα τις σπουδές μου στο Καθολικό Πανεπιστήμιο της Λουβέν στο Βέλγιο, επισκέφτηκα μια Καθολική εκκλησία και ζήτησα από τον ιερέα να με βοηθήσει να κατανοήσω τη Γραφή, αλλά εκείνος αρνήθηκε.

Πώς ικανοποιήσατε λοιπόν την πνευματική σας πείνα;

Δύο χρόνια αργότερα, ενώ βρισκόμουν ακόμη στο Βέλγιο κάνοντας επιστημονική έρευνα, συνάντησα μια Μάρτυρα του Ιεχωβά από την Πολωνία ονόματι Ρουθ. Είχε μάθει την κινεζική προκειμένου να βοηθάει φοιτητές που ήθελαν να μάθουν για τον Θεό. Προσευχόμουν για μια τέτοια βοήθεια, οπότε ενθουσιάστηκα με τη συνάντησή μας.

Η Ρουθ μού έδειξε ότι η Γραφή, αν και δεν είναι επιστημονικό βιβλίο, βρίσκεται σε αρμονία με την επιστήμη. Για παράδειγμα, ο Βιβλικός συγγραφέας Δαβίδ είπε προσευχόμενος στον Θεό: «Τα μάτια σου με είδαν όταν ήμουν έμβρυο, και στο βιβλίο σου ήταν καταγραμμένα όλα τα μέρη μου, όσον αφορά τις ημέρες κατά τις οποίες σχηματίζονταν και δεν υπήρχε ακόμη ούτε ένα από αυτά». (Ψαλμός 139:16) Παρότι ο Δαβίδ χρησιμοποίησε ποιητική γλώσσα, επί της ουσίας ήταν ακριβής! Πριν ακόμη σχηματιστούν τα μέρη του σώματος, οι οδηγίες για την ανάπτυξή τους βρίσκονται όλες εκεί. Η ακρίβεια της Γραφής με έπεισε ότι είναι ο Λόγος του Θεού. Άρχισα επίσης να διακρίνω ότι υπάρχει μόνο ένας αληθινός Θεός, ο Ιεχωβά. ¹

Τι σας έπεισε ότι ο Θεός δημιούργησε τη ζωή;

Ένας στόχος της επιστημονικής έρευνας είναι να βρει την αλήθεια, όχι να υποστηρίξει προϋπάρχουσες  απόψεις. Η μελέτη μου γύρω από την ανάπτυξη του εμβρύου άλλαξε την άποψή μου—κατέληξα στο συμπέρασμα ότι η ζωή δημιουργήθηκε. Για παράδειγμα, οι μηχανικοί σχεδιάζουν γραμμές παραγωγής ώστε τα σωστά εξαρτήματα να συναρμολογούνται με τη σωστή σειρά και με τον σωστό τρόπο. Κάτι ανάλογο, αλλά ασύγκριτα πιο περίπλοκο, συμβαίνει και με την ανάπτυξη του εμβρύου.

Η όλη διαδικασία αρχίζει με ένα μόνο γονιμοποιημένο κύτταρο, έτσι δεν είναι;

Ναι. Κατόπιν, αυτό το μικροσκοπικό κύτταρο διαιρείται, ξεκινώντας έτσι τη διαδικασία της κυτταρικής διαίρεσης. Για κάποιο διάστημα, ο αριθμός των κυττάρων διπλασιάζεται κάθε 12 με 24 ώρες. Σε αρχικό στάδιο αυτής της διαδικασίας, σχηματίζονται τα λεγόμενα βλαστικά κύτταρα. ² Αυτά μπορούν να παραγάγουν σχεδόν οποιονδήποτε από τους περίπου 200 διαφορετικούς τύπους κυττάρων που χρειάζονται για ένα πλήρως σχηματισμένο μωρό, όπως αιμοσφαίρια, οστικά κύτταρα, νευρικά κύτταρα και ούτω καθεξής.

Τα σωστά κύτταρα πρέπει να παραχθούν με τη σωστή σειρά και στα σωστά μέρη. Πρώτα συγκροτούνται σε ιστούς, οι οποίοι στη συνέχεια θα συγκροτηθούν σε όργανα και μέλη. Ποιος μηχανικός μπορεί έστω και να διανοηθεί να γράψει τις οδηγίες για μια τέτοια διαδικασία; Και όμως, οι οδηγίες για την ανάπτυξη του εμβρύου είναι έξοχα γραμμένες στο DNA. Συλλογιζόμενος την ομορφιά όλης αυτής της διαδικασίας, είμαι πεπεισμένος ότι η ζωή σχεδιάστηκε από τον Θεό.

Γιατί γίνατε Μάρτυρας του Ιεχωβά;

Ο λόγος, με μια λέξη, ήταν η αγάπη. Ο Ιησούς Χριστός είπε: «Από αυτό θα γνωρίσουν όλοι ότι είστε μαθητές μου, αν έχετε αγάπη μεταξύ σας». (Ιωάννης 13:35) Αυτή η αγάπη είναι αμερόληπτη. Δεν επηρεάζεται από την εθνικότητα, τον πολιτισμό ή το χρώμα του δέρματος. Προσωπικά, είδα και γεύτηκα αυτό το είδος αγάπης όταν άρχισα να συναναστρέφομαι με τους Μάρτυρες.