ΕΠΙ πολύ καιρό επικρατούσε η άποψη ότι τα αρκτικά γλαρόνια πετούν περίπου 35.200 χιλιόμετρα στο ταξίδι τους από την Αρκτική στην Ανταρκτική και πίσω. Ωστόσο, πρόσφατες μελέτες αποκάλυψαν ότι στην πραγματικότητα διανύουν πολύ μεγαλύτερες αποστάσεις.

Σε αρκετά πουλιά τοποθετήθηκαν μικροσκοπικές συσκευές που ονομάζονται γεωεντοπιστές. Αυτές οι εκπληκτικές συσκευές, που ζυγίζουν σχεδόν όσο ένας συνδετήρας, αποκάλυψαν ότι μερικά γλαρόνια διένυσαν κατά μέσο όρο 90.000 χιλιόμετρα μετ’ επιστροφής​—η μεγαλύτερη αποδήμηση που γνωρίζουμε στο ζωικό βασίλειο. Ένα πουλί διένυσε σχεδόν 96.000 χιλιόμετρα! Πού οφείλονται οι νέες εκτιμήσεις;

Από όπου και αν ξεκινούσαν τη μετανάστευσή τους, τα αρκτικά γλαρόνια δεν ακολουθούσαν ευθύγραμμη πορεία. Όπως φαίνεται στην απεικόνιση, σε μια συνηθισμένη διαδρομή τους πάνω από τον Ατλαντικό Ωκεανό διαγράφουν ένα τελικό σίγμα. Γιατί το κάνουν αυτό; Πολύ απλά, επειδή εκμεταλλεύονται τα συστήματα ανέμων που επικρατούν.

Στη διάρκεια της ζωής τους, που είναι περίπου 30 χρόνια, τα γλαρόνια μπορεί να ταξιδέψουν πολύ περισσότερο από 2,4 εκατομμύρια χιλιόμετρα. Αυτό ισοδυναμεί με τρία ή τέσσερα ταξίδια μετ’ επιστροφής στη σελήνη! «Πρόκειται για ασύλληπτο κατόρθωμα για ένα πουλί που ζυγίζει λίγο περισσότερο από 100 γραμμάρια», είπε κάποιος ερευνητής. Επιπρόσθετα, όποτε τα αρκτικά γλαρόνια βρίσκονται στους πόλους είναι καλοκαίρι, και επομένως βλέπουν «ετησίως το φως του ήλιου περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο πλάσμα», αναφέρει το βιβλίο Ζωή στη Γη: Φυσική Ιστορία (Life on Earth: A Natural History).