Συμπόνια είναι η ικανότητα να συναισθανόμαστε τον πόνο του άλλου προσπαθώντας να βάλουμε τον εαυτό μας στη θέση του. Ο ειδικός σε θέματα ψυχικής υγείας Δρ Ρικ Χάνσον λέει ότι «έχουμε τη συμπόνια στο αίμα μας».

ΣΚΕΦΤΕΙΤΕ: Γιατί έχουμε προικιστεί με την ικανότητα να δείχνουμε συμπόνια, μια ιδιότητα που δεν έχει κανένα άλλο είδος ζωής; Η Αγία Γραφή εξηγεί ότι ο Θεός δημιούργησε τον άνθρωπο κατά την εικόνα του. (Γένεση 1:26) Είμαστε πλασμένοι κατά την εικόνα του Θεού με την έννοια ότι μπορούμε να αντανακλούμε την προσωπικότητά του και, ως εκ τούτου, να εκδηλώνουμε σε κάποιον βαθμό τις θαυμάσιες ιδιότητές του. Έτσι λοιπόν, όταν στοργικοί άνθρωποι υποκινούνται από συμπόνια να βοηθήσουν τους άλλους, αντανακλούν τη συμπόνια που νιώθει ο στοργικός Δημιουργός τους, ο Ιεχωβά Θεός.​—Παροιμίες 14:31.

Ο Θεός μάς συμπονάει και δεν θέλει με τίποτα να μας βλέπει να υποφέρουμε. Σε σχέση με το πώς αισθανόταν ο Θεός για τους αρχαίους Ισραηλίτες οι οποίοι, μετά τη σκληρή υποδούλωση στην Αίγυπτο, ταλαιπωρήθηκαν και 40 χρόνια στην έρημο, η Γραφή λέει: «Σε όλες τις στενοχώριες τους αυτός στενοχωριόταν». (Ησαΐας 63:9) Προσέξτε ότι ο Θεός δεν ήταν απλώς ενήμερος για τις στενοχώριες τους, αλλά συναισθανόταν τον πόνο τους. Είπε: «Γνωρίζω καλά πόσο υποφέρουν». (Έξοδος 3:7) «Όποιος αγγίζει εσάς», δηλώνει ο Θεός, «αγγίζει την κόρη του ματιού μου». (Ζαχαρίας 2:8) Όταν οι άλλοι μας πληγώνουν, πονάει και η δική του καρδιά.

Η Γραφή μάς διαβεβαιώνει πως, ακόμη και αν εμείς καταδικάζουμε τον εαυτό μας και νιώθουμε ανάξιοι της συμπόνιας του Θεού, «ο Θεός είναι μεγαλύτερος από την καρδιά μας και γνωρίζει τα πάντα». (1 Ιωάννη 3:19, 20) Εκείνος μας ξέρει καλύτερα από ό,τι ξέρουμε εμείς τον εαυτό μας. Γνωρίζει πλήρως τις περιστάσεις, τις σκέψεις και τα αισθήματά μας. Ο Θεός μάς συμπονάει.

 Οι Γραφές μάς διαβεβαιώνουν:

• «Θα φωνάξεις και ο Ιεχωβά θα απαντήσει· θα κραυγάσεις για βοήθεια και εκείνος θα πει: “Ορίστε!”»​—ΗΣΑΪΑΣ 58:9.

• «“Διότι εγώ γνωρίζω καλά τι σκέψεις κάνω για εσάς”, δηλώνει ο Ιεχωβά, “σκέψεις ειρήνης και όχι συμφοράς, για να σας δώσω μέλλον και ελπίδα. Και θα με καλέσετε και θα έρθετε και θα προσευχηθείτε σε εμένα, και εγώ θα σας ακούσω”».​—ΙΕΡΕΜΙΑΣ 29:11, 12.

• «Μάζεψε τα δάκρυά μου στο ασκί σου. Δεν είναι αυτά καταγραμμένα στο βιβλίο σου;»​—ΨΑΛΜΟΣ 56:8.

Μπορούμε άραγε να τα βγάζουμε πιο εύκολα πέρα με τις αντιξοότητες αν ξέρουμε ότι ο Θεός μάς συμπονάει; Δείτε την εμπειρία της Μαρίας:

«Μετά τον θάνατο του 18χρονου γιου μου έπειτα από δύο χρόνια μάχης με τον καρκίνο, ένιωθα αβάσταχτο πόνο και πίστευα ότι η ζωή είναι σκληρή και άδικη. Ήμουν θυμωμένη με τον Ιεχωβά γιατί δεν είχε παρέμβει για να τον θεραπεύσει!

»Έξι χρόνια αργότερα, μια στοργική και συμπονετική φίλη από την εκκλησία κάθισε και με άκουσε καθώς της εξηγούσα ότι ένιωθα πως ο Ιεχωβά δεν με αγαπάει. Με άκουγε ώρες ολόκληρες χωρίς να με διακόψει, και μετά μου ανέφερε τα εδάφια 1 Ιωάννη 3:19, 20 τα οποία με άγγιξαν βαθιά. Εκεί λέει: “Ο Θεός είναι μεγαλύτερος από την καρδιά μας και γνωρίζει τα πάντα”. Μου εξήγησε ότι ο Ιεχωβά καταλαβαίνει τη στενοχώρια μας.

»Ωστόσο, εγώ δυσκολευόμουν ακόμη να διώξω τον θυμό μου! Τότε διάβασα το εδάφιο Ψαλμός 94:19, το οποίο λέει: “Όταν οι έγνοιες με έπνιξαν, εσύ με παρηγόρησες και με καθησύχασες”. Ένιωσα ότι αυτό το εδάφιο γράφτηκε για μένα! Τελικά, διαπίστωσα πως με καθησύχαζε πολύ το ότι μπορούσα να μιλάω στον Ιεχωβά για τη στενοχώρια μου ξέροντας ότι εκείνος με ακούει και με καταλαβαίνει».

Πόσο μας παρηγορεί το να γνωρίζουμε ότι ο Θεός μάς καταλαβαίνει και μας συμπονάει! Τότε όμως γιατί υπάρχουν τόσα βάσανα στον κόσμο; Μήπως μας τιμωρεί ο Θεός για τις αμαρτίες μας; Θα κάνει κάτι για να τερματίσει τα βάσανα; Αυτά τα ερωτήματα θα απαντηθούν στα επόμενα άρθρα.