Η ΑΠΕΙΛΗ: Πολλοί πολιτικοί και θρησκευτικοί ηγέτες επιδίωξαν σκοπούς που ήταν αντίθετοι με το άγγελμα της Γραφής. Συχνά, χρησιμοποιούσαν την εξουσία τους για να εμποδίσουν την κατοχή, την παραγωγή ή τη μετάφραση της Γραφής. Εξετάστε δύο παραδείγματα:

• Περίπου το 167 Π.Κ.Χ.: Ο Σελευκίδης Βασιλιάς Αντίοχος ο Επιφανής, ο οποίος προσπαθούσε να επιβάλει την ελληνική θρησκεία στους Ιουδαίους, διέταξε να καταστραφούν όλα τα αντίγραφα των Εβραϊκών Γραφών. Οι αξιωματικοί του «έσκιζαν και έκαιγαν τους ρόλους του Νόμου οπουδήποτε τους ανακάλυπταν», έγραψε ο ιστορικός Χάινριχ Γκρετς, «και σκότωναν όσους αναζητούσαν δύναμη και παρηγοριά στη μελέτη των ρόλων».

• Μεσαίωνας: Ορισμένοι Καθολικοί ηγέτες, εξοργισμένοι από το γεγονός ότι οι λαϊκοί κήρυτταν όσα διδάσκει η Γραφή και όχι το Καθολικό δόγμα, στιγμάτιζαν ως αιρετικούς όσους λαϊκούς είχαν στην κατοχή τους οποιοδήποτε βιβλίο της Γραφής εκτός από τους Ψαλμούς στη λατινική. Μια εκκλησιαστική σύνοδος επέβαλε αυτή την απαγόρευση αναθέτοντας σε δικούς της ανθρώπους «να αναζητούν με επιμέλεια, αφοσίωση και συνέπεια τους αιρετικούς . . . ερευνώντας όλα τα σπίτια και τα υπόγεια για τα οποία υπάρχει έστω και η παραμικρή υποψία. . . . Το σπίτι στο οποίο θα βρεθεί αιρετικός πρέπει να καταστραφεί».

Αν οι εχθροί της Γραφής είχαν καταφέρει να την εξαλείψουν, το άγγελμά της θα είχε εξαφανιστεί.

ΠΩΣ ΕΠΕΖΗΣΕ Η ΓΡΑΦΗ: Ο Βασιλιάς Αντίοχος επικέντρωσε την εκστρατεία του στον Ισραήλ, οι Ιουδαίοι όμως είχαν σχηματίσει κοινότητες σε πολλά άλλα μέρη. Μάλιστα, κάποιοι μελετητές εκτιμούν ότι, τον πρώτο αιώνα Κ.Χ., πάνω από το 60 τοις εκατό των Ιουδαίων κατοικούσαν εκτός του Ισραήλ. Οι Ιουδαίοι διατηρούσαν στις συναγωγές τους αντίγραφα των Γραφών​—των ίδιων εκείνων Γραφών που χρησιμοποίησαν οι μετέπειτα γενιές, καθώς και οι Χριστιανοί.​—Πράξεις 15:21.

Τον Μεσαίωνα, όσοι αγαπούσαν τη Γραφή αψήφησαν τον διωγμό και συνέχισαν να τη μεταφράζουν και να φτιάχνουν αντίγραφά της. Ακόμη και πριν από την εφεύρεση της τυπογραφίας με κινητά στοιχεία στα μέσα του 15ου αιώνα, τμήματα της Γραφής ενδέχεται να ήταν διαθέσιμα σε 33 γλώσσες. Έκτοτε, η Γραφή μεταφραζόταν και παραγόταν με άνευ προηγουμένου ρυθμό.

ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ: Παρότι κινδύνεψε από ισχυρούς βασιλιάδες και παροδηγημένους κληρικούς, η Γραφή είναι το πιο ευρέως διαδεδομένο και μεταφρασμένο βιβλίο στην ιστορία. Έχει διαμορφώσει τους νόμους και τις γλώσσες ορισμένων χωρών, αλλά και τις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων.