Η ΔΙΑΚΟΝΙΑ μας είναι σημαντική και πολύτιμη. Αλλά δεν έχουν την ίδια άποψη όλοι οι άνθρωποι στους οποίους κηρύττουμε. Ακόμα και αν δείξουν ενδιαφέρον για το άγγελμα της Αγίας Γραφής, μπορεί να μη διακρίνουν πάντα την ανάγκη να μελετήσουν τον Λόγο του Θεού μαζί μας.

Αυτό ίσχυε και στην περίπτωση του Γκάβιν, ο οποίος άρχισε να παρακολουθεί τις συναθροίσεις αλλά δεν δεχόταν να κάνει Γραφική μελέτη. Ο ίδιος λέει: «Οι γνώσεις μου γύρω από τη Γραφή ήταν ελάχιστες, και δεν ήθελα να φανεί η άγνοιά μου. Φοβόμουν μήπως εξαπατηθώ, και επίσης δεν ήθελα να δεσμευτώ». Τι πιστεύετε; Ήταν ο Γκάβιν χαμένη υπόθεση; Όχι! Σκεφτείτε τη θετική επίδραση που μπορούν να έχουν σε ένα άτομο οι Γραφικές διδασκαλίες. Ο Ιεχωβά είπε στον αρχαίο λαό του: «Τα λόγια μου θα σταλάξουν σαν δροσιά, σαν ψιλόβροχο πάνω στο χορτάρι». (Δευτ. 31:19, 30· 32:2) Τα χαρακτηριστικά της δροσιάς αποτελούν εύστοχο παράδειγμα για το πώς μπορούμε να βοηθάμε αποτελεσματικά ανθρώπους κάθε είδους στη διακονία μας.​—1 Τιμ. 2:3, 4.

Η δροσιά είναι απαλή. Η δροσιά σχηματίζεται σταδιακά, σταγόνα σταγόνα από τους υδρατμούς που υπάρχουν στον αέρα. Τα λόγια του Ιεχωβά “στάλαζαν σαν δροσιά” με την έννοια ότι μιλούσε με καλοσυνάτο, ήπιο και στοχαστικό τρόπο στον λαό του. Εμείς τον μιμούμαστε όταν σεβόμαστε τις απόψεις των άλλων. Τους προτρέπουμε να κάνουν λογικούς συλλογισμούς και να αντλήσουν έτσι τα δικά τους συμπεράσματα. Όταν δείχνουμε τέτοιο στοχαστικό ενδιαφέρον, οι άνθρωποι «απορροφούν» πιο εύκολα τα λόγια μας και η διακονία μας είναι πιο αποτελεσματική.

Η δροσιά είναι αναζωογονητική. Η διακονία μας αναζωογονεί τους άλλους όταν συλλογιζόμαστε ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος για να καλλιεργήσουμε το ενδιαφέρον τους. Ο Γκάβιν, που αναφέρθηκε νωρίτερα, δεν δέχτηκε πίεση για να ξεκινήσει Γραφική μελέτη. Απεναντίας, ο Κρις, ο αδελφός που τον πλησίασε αρχικά, έψαξε να βρει διάφορους τρόπους για να τον κάνει να νιώσει πιο άνετα με τις Γραφικές συζητήσεις. Του εξήγησε ότι η Γραφή έχει ένα θέμα και ότι, αν το διέκρινε, θα κατανοούσε καλύτερα τις συναθροίσεις που παρακολουθούσε. Έπειτα, ο Κρις τού αποκάλυψε ότι οι Βιβλικές προφητείες ήταν αυτό που είχε πείσει τον ίδιο πως η Γραφή είναι αληθινή. Ακολούθησαν αρκετές συζητήσεις γύρω από την εκπλήρωση προφητειών. Ο Γκάβιν ένιωσε αναζωογονημένος από αυτές τις συζητήσεις και τελικά δέχτηκε να κάνει Γραφική μελέτη.

Η δροσιά συντηρεί τη ζωή. Στη γη του Ισραήλ, κατά τη ζεστή εποχή της ξηρασίας μπορεί να μη βρέξει επί αρκετούς μήνες. Χωρίς την υγρασία της δροσιάς, τα φυτά μαραίνονται και πεθαίνουν. Σήμερα επικρατεί πνευματική ξηρασία, όπως ακριβώς προείπε ο Ιεχωβά. (Αμώς 8:11) Εκείνος υποσχέθηκε ότι οι χρισμένοι κήρυκες θα ήταν «σαν δροσιά από τον Ιεχωβά» καθώς θα διακήρυτταν το άγγελμα της Βασιλείας με την υποστήριξη των συντρόφων τους από τα «άλλα πρόβατα». (Μιχ. 5:7· Ιωάν. 10:16) Θεωρούμε εμείς πολύτιμο το άγγελμα των καλών νέων της Βασιλείας, αναγνωρίζοντας ότι αποτελεί μέρος της ζωογόνου πνευματικής δροσιάς που προμηθεύει ο Ιεχωβά;

Η δροσιά είναι ευλογία από τον Ιεχωβά. (Δευτ. 33:13) Η διακονία μας μπορεί να αποδειχτεί ευλογία για όσους ανταποκρίνονται σε αυτήν. Ο Γκάβιν γεύτηκε αυτή την ευλογία. Μέσω της Γραφικής του μελέτης, πήρε απαντήσεις σε όλα του τα ερωτήματα. Προόδευσε γρήγορα μέχρι το βάφτισμα και τώρα, μαζί με τη σύζυγό του την Τζόις, απολαμβάνει την πλήρη συμμετοχή στο κήρυγμα των καλών νέων της Βασιλείας.

Οι σκέψεις που κάνουμε γύρω από τη δροσιά μπορούν επίσης να μας υποκινήσουν να θεωρούμε πολύτιμη την προσωπική μας συμμετοχή στη διακονία. Γιατί το λέμε αυτό; Η κάθε σταγόνα από μόνη της πετυχαίνει ελάχιστα πράγματα, αλλά όταν συνδυαστούν εκατομμύρια δροσοσταλιές, τότε διαποτίζουν τη γη με υγρασία. Παρόμοια, η προσωπική μας συμμετοχή στη διακονία μπορεί να μας φαίνεται ασήμαντη. Εντούτοις, οι συνδυασμένες προσπάθειες όλων των πρόθυμων διακόνων του Ιεχωβά συμβάλλουν στο να δοθεί μαρτυρία «σε όλα τα έθνη». (Ματθ. 24:14) Θα αποδειχτεί η δική μας διακονία ευλογία από τον Ιεχωβά για τους άλλους; Ναι, όταν το άγγελμα που κηρύττουμε μοιάζει με τη δροσιά​—όταν είναι απαλό, αναζωογονητικό και συντηρεί τη ζωή!