1, 2. (α) Πώς ξεκίνησε ο γάμος; (β) Τι θα μπορούσαν να συνειδητοποιήσουν ο πρώτος άντρας και η πρώτη γυναίκα για τον γάμο; (Βλέπε εικόνα στην αρχή του άρθρου.)

Ο ΓΑΜΟΣ αποτελεί σε μεγάλο βαθμό κομμάτι της ζωής. Μια ανασκόπηση της προέλευσης και του σκοπού του θα μας βοηθήσει να έχουμε κατάλληλη άποψη για αυτή τη σχέση και να απολαμβάνουμε πληρέστερα τις ευλογίες που προοριζόταν να έχει. Αφού ο Θεός δημιούργησε τον πρώτο άνθρωπο, τον Αδάμ, τα ζώα φέρθηκαν μπροστά του ώστε εκείνος να τους δώσει ονόματα. Αλλά «για τον άνθρωπο δεν βρισκόταν βοηθός ως συμπλήρωμά του». Έτσι λοιπόν, ο Θεός έριξε τον Αδάμ σε βαθύ ύπνο, πήρε ένα από τα πλευρά του, κατασκεύασε από αυτό μια γυναίκα και την έφερε στον άντρα. (Διαβάστε Γένεση 2:20-24) Συνεπώς, ο γάμος έχει θεϊκή προέλευση.

² Ο Ιησούς επιβεβαίωσε ότι ο Ιεχωβά ήταν εκείνος που δήλωσε: «Ο άνθρωπος θα αφήσει τον πατέρα του και τη μητέρα του και θα προσκολληθεί στη σύζυγό του, και οι δύο θα είναι μία σάρκα». (Ματθ. 19:4, 5) Το ότι ο Θεός χρησιμοποίησε ένα από τα πλευρά του Αδάμ για να δημιουργήσει την πρώτη γυναίκα πρέπει να εντύπωσε στο πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι πόσο στενή ήταν η ένωσή  τους. Δεν υπήρχε διευθέτηση για διαζύγιο ή για να έχει κάποιος περισσότερους από έναν συντρόφους ταυτόχρονα.

3. Ποιος ήταν ένας σημαντικός σκοπός του γάμου;

³ Ο Αδάμ ήταν ενθουσιασμένος με την όμορφη σύζυγό του, την οποία αργότερα ονόμασε Εύα. Ως «συμπλήρωμά» του, εκείνη θα αποτελούσε “βοηθό για αυτόν” καθώς θα έφερναν ευτυχία ο ένας στον άλλον καθημερινά εκπληρώνοντας τους ρόλους τους ως σύζυγοι. (Γέν. 2:18) Ένας σημαντικός σκοπός του γάμου ήταν να κατοικίσουν οι άνθρωποι τη γη. (Γέν. 1:28) Παρότι θα αγαπούσαν τους γονείς τους, οι γιοι και οι κόρες θα τους άφηναν προκειμένου να παντρευτούν και να φτιάξουν καινούρια σπιτικά. Οι άνθρωποι θα γέμιζαν τη γη σε βαθμό που όλοι θα κατοικούσαν άνετα και θα επέκτειναν το σπίτι τους μέχρι να γίνει ολόκληρη η γη παράδεισος.

4. Τι συνέβη στον πρώτο γάμο;

⁴ Ο πρώτος γάμος δέχτηκε ένα καταστροφικό πλήγμα καθώς τόσο ο Αδάμ όσο και η Εύα επέλεξαν να κάνουν κακή χρήση της ελεύθερης βούλησής τους παρακούοντας τον Ιεχωβά. «Το αρχικό φίδι», ο Σατανάς ο Διάβολος, εξαπάτησε την Εύα κάνοντάς την να πιστέψει ότι το να φάει από τον καρπό “του δέντρου της γνώσης του καλού και του κακού” θα της χάριζε ειδική γνώση που θα την καθιστούσε ικανή να αποφασίζει τι ήταν καλό και τι κακό. Εκείνη δεν έδειξε σεβασμό για την ηγεσία του συζύγου της εφόσον δεν τον ρώτησε για το ζήτημα. Και όσο για τον Αδάμ, αντί να υπακούσει στον Θεό, δέχτηκε τον καρπό που του πρόσφερε η Εύα.​—Αποκ. 12:9· Γέν. 2:9, 16, 17· 3:1-6.

5. Τι μπορούμε να μάθουμε από τις απαντήσεις του Αδάμ και της Εύας στον Ιεχωβά;

⁵ Όταν κλήθηκε από τον Θεό να λογοδοτήσει, ο Αδάμ κατηγόρησε τη σύζυγό του, λέγοντας: «Η γυναίκα που μου έδωσες να είναι μαζί μου, αυτή μου έδωσε καρπό από το δέντρο και έφαγα». Η Εύα κατηγόρησε το φίδι ότι την εξαπάτησε. (Γέν. 3:12, 13) Φτηνές δικαιολογίες χωρίς καμιά βάση! Επειδή το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι παρήκουσε τον Ιεχωβά, στάθηκαν ενώπιόν του ως καταδικασμένοι στασιαστές. Τι προειδοποίηση για εμάς! Για να έχει επιτυχία ο γάμος, ο κάθε σύντροφος πρέπει να δέχεται την προσωπική του ευθύνη και να υπακούει στον Ιεχωβά.

6. Πώς θα εξηγούσατε το εδάφιο Γένεση 3:15;

⁶ Παρά τα όσα έκανε ο Σατανάς στην Εδέμ, ο Ιεχωβά πρόσφερε ελπίδα στην ανθρωπότητα με την πρώτη Βιβλική προφητεία. (Διαβάστε Γένεση 3:15) Το «σπέρμα» της “γυναίκας” θα έπληττε το αρχικό στασιαστικό πνευματικό πλάσμα. Ο Ιεχωβά έδωσε με αυτόν τον τρόπο μια ιδέα από την ιδιαίτερη σχέση που υπάρχει ανάμεσα σε εκείνον και στα τεράστια πλήθη των δίκαιων πνευματικών πλασμάτων που τον υπηρετούν στον ουρανό. Οι Γραφές αποκάλυψαν αργότερα ότι ο Θεός θα έστελνε κάποιον από την όμοια με σύζυγο οργάνωσή του ο οποίος θα “έπληττε” τον Διάβολο και θα παρείχε το μέσο για να απολαύσει η υπάκουη ανθρωπότητα την προοπτική που έχασε το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι​—να ζήσουν για πάντα στη γη σε αρμονία με τον αρχικό σκοπό του Ιεχωβά.​—Ιωάν. 3:16.

7. (α) Τι συνέβη στον γάμο έπειτα από τον στασιασμό του Αδάμ και της Εύας; (β) Τι απαιτεί η Γραφή από τους δύο συζύγους;

⁷ Ο στασιασμός του Αδάμ και της Εύας είχε αντίκτυπο στον γάμο τους και σε όλους τους γάμους έκτοτε. Για παράδειγμα, η Εύα και οι γυναίκες απόγονοί της θα υφίσταντο πολύ πόνο στη διάρκεια της εγκυμοσύνης και του τοκετού. Οι γυναίκες θα είχαν λαχτάρα για τον σύζυγό τους, αλλά οι άντρες θα εξουσίαζαν τη σύζυγό τους, ακόμα και με βάναυσο τρόπο, κάτι που βλέπουμε σε πολλούς γάμους σήμερα. (Γέν. 3:16) Η Γραφή απαιτεί από τους συζύγους να ασκούν την ηγεσία τους με στοργικό τρόπο. Με τη σειρά τους, οι γυναίκες πρέπει να υποτάσσονται  στην ηγεσία του συζύγου τους. (Εφεσ. 5:33) Χάρη στη συνεργασία των θεοφοβούμενων συντρόφων, καταστάσεις που δημιουργούν τριβές περιορίζονται στο ελάχιστο ή εξαλείφονται εντελώς.

8. Ποια είναι η ιστορία του γάμου από την εποχή του Αδάμ ως τον Κατακλυσμό;

⁸ Προτού η αμαρτία και η ατέλεια επιφέρουν τον θάνατο του Αδάμ και της Εύας, το ζευγάρι απέκτησε γιους και κόρες. (Γέν. 5:4) Ο πρώτος τους γιος, ο Κάιν, παντρεύτηκε μια συγγενή του. Ο απόγονος του Κάιν ο Λάμεχ είναι ο πρώτος άντρας για τον οποίο αναφέρεται ότι είχε δύο συζύγους. (Γέν. 4:17, 19) Στις γενιές από τον Αδάμ ως τον Κατακλυσμό των ημερών του Νώε, λίγα μόνο άτομα προσδιορίζονται ως λάτρεις του Ιεχωβά. Μεταξύ αυτών ήταν ο Άβελ, ο Ενώχ και ο Νώε με την οικογένειά του. Στις ημέρες του Νώε, «οι γιοι του αληθινού Θεού άρχισαν να παρατηρούν τις κόρες των ανθρώπων, ότι ήταν όμορφες», λέει η Γραφή. «Και άρχισαν να παίρνουν συζύγους​—όλες όσες διάλεξαν». Αυτή η αφύσικη ένωση υλοποιημένων αγγέλων και γυναικών παρήγαγε βίαια υβριδικά όντα που έγιναν γνωστοί ως Νεφιλείμ. Επιπλέον, «η κακία του ανθρώπου ήταν άφθονη στη γη» και «κάθε τάση των σκέψεων της καρδιάς του ήταν μόνο κακή όλο τον καιρό».​—Γέν. 6:1-5.

9. Τι έκανε ο Ιεχωβά στους πονηρούς ανθρώπους των ημερών του Νώε, και ποιο μάθημα πρέπει να πάρουμε εμείς από ό,τι συνέβη τότε;

⁹ Ο Ιεχωβά έφερε τον Κατακλυσμό των ημερών του Νώε προκειμένου να καταστρέψει τους πονηρούς. Εκείνον τον καιρό, οι άνθρωποι ήταν τόσο απασχολημένοι με τις καθημερινές υποθέσεις της ζωής, περιλαμβανομένου και του γάμου, ώστε δεν πήραν στα σοβαρά αυτό που τους έλεγε “ο Νώε, ένας κήρυκας δικαιοσύνης”, σχετικά με την επικείμενη καταστροφή. (2 Πέτρ. 2:5) Ο Ιησούς σύγκρινε τις τότε συνθήκες με αυτό που θα βλέπαμε στις ημέρες μας. (Διαβάστε Ματθαίος 24:37-39) Σήμερα, οι περισσότεροι άνθρωποι αρνούνται να ακούσουν τα καλά νέα της Βασιλείας του Θεού που κηρύττονται σε όλη τη γη για μαρτυρία σε όλα τα έθνη προτού αυτό το πονηρό σύστημα οδηγηθεί στο τέλος του. Ας πάρουμε στα σοβαρά το μάθημα ότι δεν πρέπει να επιτρέψουμε ακόμη και σε οικογενειακά ζητήματα​—όπως ο γάμος και η ανατροφή παιδιών—​να καταπνίξουν το αίσθημά μας του επείγοντος αναφορικά με την ημέρα του Ιεχωβά.

10. (α) Σε πολλούς πολιτισμούς, ποιες σεξουαλικές συνήθειες έγιναν τρόπος ζωής; (β) Πώς έθεσαν ο Αβραάμ και η Σάρρα καλό παράδειγμα στον γάμο τους;

¹⁰ Μολονότι ο Νώε και οι τρεις γιοι του είχαν μόνο μία σύζυγο ο καθένας, στους πατριαρχικούς χρόνους εφαρμοζόταν η πολυγαμία. Σε πολλούς πολιτισμούς, η σεξουαλική ανηθικότητα έγινε τρόπος ζωής, και μάλιστα ενσωματώθηκε σε θρησκευτικές τελετές. Όταν ο Άβραμ (Αβραάμ) και η σύζυγός του η Σαραΐ (Σάρρα) υπάκουσαν στον Θεό και μετακόμισαν στη Χαναάν, εκείνη η γη έβριθε από συνήθειες που γελοιοποιούσαν τον γάμο. Γι’ αυτό, ο Ιεχωβά αποφάνθηκε ότι τα Σόδομα και τα Γόμορρα θα καταστρέφονταν επειδή οι κάτοικοι εκείνων των πόλεων επιδίδονταν σε χονδροειδή σεξουαλική ανηθικότητα ή την ανέχονταν. Ο Αβραάμ ασκούσε κατάλληλη ηγεσία στην οικογένειά του, και η Σάρρα έθεσε θαυμάσιο παράδειγμα υποτασσόμενη στην ηγεσία του συζύγου της. (Διαβάστε 1 Πέτρου 3:3-6) Ο Αβραάμ φρόντισε να παντρευτεί ο γιος του ο Ισαάκ μια γυναίκα που λάτρευε τον Ιεχωβά. Παρόμοιο ενδιαφέρον για την αληθινή λατρεία διέκρινε και τον γιο του Ισαάκ τον Ιακώβ, του οποίου οι γιοι έγιναν οι προπάτορες των 12 φυλών του Ισραήλ.

11. Πώς προστάτευε ο Μωσαϊκός Νόμος τους Ισραηλίτες;

¹¹ Αργότερα, ο Ιεχωβά έφερε τους απογόνους του Ιακώβ (Ισραήλ) σε σχέση διαθήκης  μαζί Του. Οι βασικές γαμήλιες συνήθειες των πατριαρχικών χρόνων, περιλαμβανομένης της πολυγαμίας, ρυθμίζονταν από τον Μωσαϊκό Νόμο. Αυτός ο νόμος συνέβαλλε στην πνευματική προστασία των Ισραηλιτών απαγορεύοντας τον γάμο με εκείνους που ασκούσαν την ψεύτικη λατρεία. (Διαβάστε Δευτερονόμιο 7:3, 4) Όταν ανέκυπταν σοβαρά προβλήματα στον γάμο, συχνά παρείχαν βοήθεια οι πρεσβύτεροι. Η απιστία, η ζήλια και οι υποψίες τύχαιναν κατάλληλου χειρισμού. Το διαζύγιο επιτρεπόταν, αλλά και αυτό υπαγόταν σε κανόνες. Κάποιος άντρας μπορούσε να διαζευχθεί τη σύζυγό του για «κάτι απρεπές». (Δευτ. 24:1) Το τι ήταν «απρεπές» δεν προσδιορίζεται, αλλά είναι λογικό να συμπεράνουμε ότι δεν επρόκειτο για ασήμαντα ζητήματα.​—Λευιτ. 19:18.

12, 13. (α) Πώς φέρονταν μερικοί άντρες στις συζύγους τους στις ημέρες του Μαλαχία; (β) Σήμερα, αν ένα βαφτισμένο άτομο έφευγε με τον σύντροφο κάποιου άλλου, ποιες θα ήταν οι συνέπειες;

¹² Στις ημέρες του προφήτη Μαλαχία, πολλοί Ιουδαίοι σύζυγοι φέρονταν δόλια στις συζύγους τους καθώς έπαιρναν διαζύγιο από αυτές, επικαλούμενοι κάθε είδους δικαιολογία. Τέτοιοι άντρες απαλλάσσονταν από τις συζύγους της νεότητάς τους, ίσως για να παντρευτούν νεότερες γυναίκες ή ακόμα και ειδωλολάτρισσες. Οι Ιουδαίοι άντρες εξακολουθούσαν να διαζεύγονται δόλια τις συζύγους τους «για οποιαδήποτε αιτία» όταν ο Ιησούς ήταν στη γη. (Ματθ. 19:3) Ο Ιεχωβά Θεός μισούσε αυτού του είδους το διαζύγιο.​—Διαβάστε Μαλαχίας 2:13-16.

¹³ Σήμερα, η δολιότητα στον γάμο δεν μπορεί να γίνει ανεκτή ανάμεσα στον λαό του Ιεχωβά. Αλλά ας υποθέσουμε ότι ένας βαφτισμένος παντρεμένος άντρας ή γυναίκα έφευγε με τον σύντροφο κάποιου άλλου και τον παντρευόταν αφού πρώτα έπαιρνε διαζύγιο. Αν ο παραβάτης είναι αμετανόητος, θα αποκοπεί προκειμένου να διατηρηθεί η πνευματική αγνότητα της εκκλησίας. (1 Κορ. 5:11-13) Εκείνος ή εκείνη θα πρέπει να “παραγάγει καρπούς που αρμόζουν στη μετάνοια” προτού γίνει και πάλι δεκτός ή δεκτή στην εκκλησία. (Λουκ. 3:8· 2 Κορ. 2:5-10) Αν και δεν υπάρχει καθορισμένο διάστημα που πρέπει να περάσει πριν από την επανένταξη εκείνου του ατόμου, τέτοιου είδους δολιότητα, που σπάνια εμφανίζεται ανάμεσα σε όσους είναι συνταυτισμένοι με τον λαό του Θεού, δεν μπορεί να αγνοηθεί. Μπορεί να χρειαστεί να περάσει αρκετός καιρός​—ένας χρόνος ή και περισσότερο—​προκειμένου να αποδείξει ο αμαρτωλός ότι έχει μετανοήσει αληθινά. Ακόμα και αν επανενταχθεί, πρέπει παρ’ όλα αυτά να δώσει λογαριασμό «μπροστά στη δικαστική έδρα του Θεού».​—Ρωμ. 14:10-12· βλέπε Η Σκοπιά 15 Φεβρουαρίου 1980, σελ. 30, 31.

14. Ποιον συνολικό σκοπό εξυπηρέτησε ο Νόμος;

¹⁴ Ο Μωσαϊκός Νόμος ρύθμιζε τις υποθέσεις του Ισραήλ επί 1.500 και πλέον χρόνια. Βοηθούσε τα μέλη του λαού του Θεού να έχουν κατά νου τις δίκαιες αρχές καθώς χειρίζονταν οικογενειακά και άλλα ζητήματα ενώ παράλληλα χρησίμευσε ως παιδαγωγός που οδήγησε στον Μεσσία. (Γαλ. 3:23, 24) Με την ακύρωση του Νόμου κατά τον θάνατο του Ιησού, ο Θεός ξεκίνησε μια νέα διευθέτηση. (Εβρ. 8:6) Υπό αυτή τη διευθέτηση, κάποιες παραχωρήσεις του Νόμου δεν επιτρέπονταν πλέον.

15. (α) Στη Χριστιανική εκκλησία, ποιος επρόκειτο να είναι ο κανόνας για τον γάμο; (β) Ποιους παράγοντες πρέπει να εξετάσει ένας Χριστιανός που σκέφτεται το διαζύγιο;

¹⁵ Απαντώντας σε μια ερώτηση που του έθεσαν μερικοί Φαρισαίοι, ο Ιησούς αναφέρθηκε στην παραχώρηση που έκανε ο Μωυσής να διαζεύγεται κάποιος τον σύντροφό του και είπε ότι «δεν ήταν έτσι τα πράγματα από την αρχή». (Ματθ. 19:6-8) Με αυτόν τον τρόπο, ο Ιησούς έδειξε ότι ο θεϊκός κανόνας για τον γάμο που θεσπίστηκε στην Εδέμ  θα επικρατούσε και στη Χριστιανική εκκλησία. (1 Τιμ. 3:2, 12) Ως «μία σάρκα», οι γαμήλιοι σύντροφοι έπρεπε να προσκολληθούν μεταξύ τους, επιτρέποντας στην αγάπη για τον Θεό αλλά και του ενός για τον άλλον να ενισχύει τον δεσμό τους. Ένα νομικό διαζύγιο που δεν βασίζεται σε σεξουαλική ανηθικότητα δεν θα καθιστούσε κάποιον ελεύθερο να ξαναπαντρευτεί. (Ματθ. 19:9) Φυσικά, ένα άτομο ίσως επιλέξει να συγχωρήσει τον μοιχό αλλά μετανοημένο σύντροφό του, όπως και ο προφήτης Ωσηέ προφανώς συγχώρησε την ανήθικη σύζυγό του, τη Γόμερ. Παρόμοια, ο Ιεχωβά εκδήλωσε έλεος στον μετανοημένο Ισραήλ έπειτα από την πνευματική μοιχεία εκείνου του έθνους. (Ωσηέ 3:1-5) Χρειάζεται δε να προστεθεί πως, αν ένα άτομο γνωρίζει ότι ο σύντροφός του διέπραξε μοιχεία και επιλέξει να έχει και πάλι σεξουαλικές σχέσεις με τον ένοχο σύντροφό του, αυτή η ενέργεια αποτελεί συγχώρηση και αφαιρεί τη Γραφική βάση για διαζύγιο.

16. Τι είπε ο Ιησούς για την αγαμία;

¹⁶ Αφού έδειξε ότι μεταξύ των αληθινών Χριστιανών δεν υπάρχει βάση για διαζύγιο εκτός από τη σεξουαλική ανηθικότητα, ο Ιησούς μίλησε για “όσους έχουν το χάρισμα” του να ζουν ως άγαμοι. Και πρόσθεσε: «Αυτός που μπορεί να αφήσει χώρο για αυτό ας αφήσει χώρο για αυτό». (Ματθ. 19:10-12) Πολλοί έχουν επιλέξει να παραμείνουν άγαμοι προκειμένου να υπηρετούν τον Ιεχωβά με απερίσπαστη διάνοια. Τους αξίζει έπαινος για αυτό.

17. Τι μπορεί να βοηθήσει έναν Χριστιανό να αποφασίσει αν θα παντρευτεί;

¹⁷ Για να αποφασίσει κάποιος αν θα παραμείνει άγαμος ή αν θα παντρευτεί, πρέπει να προσδιορίσει μέσα στην καρδιά του αν μπορεί να καλλιεργήσει το χάρισμα της αγαμίας. Ο απόστολος Παύλος συνέστησε την αγαμία. Ωστόσο, είπε: «Εξαιτίας της επικράτησης της πορνείας, ο κάθε άντρας ας έχει τη δική του σύζυγο και η κάθε γυναίκα ας έχει το δικό της σύζυγο». Και πρόσθεσε: «Αν δεν έχουν εγκράτεια, ας παντρευτούν, διότι είναι καλύτερο να παντρεύεται κάποιος παρά να ανάβει από το πάθος». Ο γάμος μπορεί να βοηθήσει ένα άτομο να μην αφήσει το πάθος να το οδηγήσει σε πράξεις όπως ο αυνανισμός ή η σεξουαλική ανηθικότητα. Επίσης, η ηλικία είναι ένας παράγοντας που χρειάζεται να ληφθεί υπόψη, διότι ο απόστολος δήλωσε: «Αν κανείς νομίζει ότι συμπεριφέρεται ακατάλληλα προς την παρθενία του, αν αυτή έχει περάσει την ακμή της νεότητας, και έτσι πρέπει να γίνει, ας κάνει ό,τι θέλει· δεν αμαρτάνει. Ας παντρεύονται». (1 Κορ. 7:2, 9, 36· 1 Τιμ. 4:1-3) Εντούτοις, δεν πρέπει να υποκινηθεί κάποιος να παντρευτεί εξαιτίας της έξαψης του πάθους που μπορεί να συνοδεύει τη νεότητα. Ίσως να μην είναι αρκετά ώριμος για να επωμιστεί τις ευθύνες του έγγαμου βίου.

18, 19. (α) Πώς πρέπει να ξεκινάει ένας Χριστιανικός γάμος; (β) Τι θα εξετάσει το επόμενο άρθρο;

¹⁸ Ο Χριστιανικός γάμος πρέπει να ξεκινάει με έναν άντρα και μια γυναίκα που είναι αφιερωμένοι στον Ιεχωβά και τον αγαπούν ολόκαρδα. Εκείνοι πρέπει επίσης να έχουν αγαπήσει τόσο πολύ ο ένας τον άλλον ώστε να θέλουν να ενώσουν τις ζωές τους με τον γαμήλιο δεσμό. Φυσικά, θα ευλογηθούν για το ότι ακολούθησαν τη συμβουλή που μας συστήνει να παντρευόμαστε «μόνο εν Κυρίω». (1 Κορ. 7:39) Και αφού παντρευτούν, αναμφίβολα θα συμφωνούν ότι η Γραφή δίνει τις καλύτερες συμβουλές ώστε να έχει επιτυχία ο γάμος τους.

¹⁹ Το επόμενο άρθρο θα εξετάσει Γραφικά σημεία που μπορούν να βοηθήσουν τους παντρεμένους Χριστιανούς να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις που παρουσιάζονται καθώς ζουν βαθιά «στις τελευταίες ημέρες», όπου τόσο πολλοί άντρες και γυναίκες εκδηλώνουν χαρακτηριστικά τα οποία υπονομεύουν την επιτυχία στον γάμο. (2 Τιμ. 3:1-5) Στον πολύτιμο Λόγο του, ο Ιεχωβά μάς έχει δώσει αυτό που χρειαζόμαστε προκειμένου να απολαμβάνουμε έναν επιτυχημένο και ευτυχισμένο γάμο καθώς συνεχίζουμε να περπατάμε με τον λαό του στον δρόμο που οδηγεί στην αιώνια ζωή.​—Ματθ. 7:13, 14.