Αυτό ήταν ένα μόνο από τα πολλά ζητήματα για τα οποία οι εχθροί του Ιησού επέκριναν τον ίδιο και τους μαθητές του. Ο Μωσαϊκός Νόμος περιλάμβανε αρκετές εντολές για την τελετουργική καθαρότητα σχετικά με θέματα όπως οι σωματικές εκκρίσεις, η λέπρα και η μεταχείριση των πτωμάτων ανθρώπων και ζώων. Έδινε επίσης οδηγίες σχετικά με το πώς μπορούσε να αφαιρεθεί η ακαθαρσία. Αυτό μπορούσε να γίνει μέσω θυσίας, πλυσίματος ή ραντίσματος.​—Λευιτ., κεφ. 11-15· Αριθ., κεφ. 19.

Οι Ιουδαίοι ραβίνοι ανέλυαν και την παραμικρή λεπτομέρεια αυτών των νόμων. Μια πηγή αναφέρει ότι κάθε αιτία για ακαθαρσία αποτελούσε θέμα «προς εξέταση για να διαπιστωθεί υπό ποιες συνθήκες μπορούσε να προκληθεί η μόλυνση, πώς και σε τι βαθμό μπορούσε να μεταδοθεί σε άλλους, ποια σκεύη και αντικείμενα μπορούσαν να γίνουν ακάθαρτα και ποια όχι και, τελικά, ποια μέσα και τελετουργίες απαιτούνταν για τον καθαρισμό».

Οι εναντιούμενοι του Ιησού τον ρώτησαν: «Γιατί δεν βαδίζουν οι μαθητές σου σύμφωνα με την παράδοση των παλαιοτέρων, αλλά γευματίζουν με μολυσμένα χέρια;» (Μάρκ. 7:5) Αυτοί οι θρησκευτικοί εχθροί δεν αναφέρονταν στη λήψη μέτρων υγιεινής. Οι ραβίνοι ακολουθούσαν μια τελετουργία σύμφωνα με την οποία απαιτούσαν να χύνεται νερό πάνω στα χέρια τους προτού γευματίσουν. Η πηγή που παρατίθεται παραπάνω προσθέτει: «Αποτελούσε επίσης θέμα αντιλογίας το ποια σκεύη έπρεπε να χρησιμοποιούνται για την έκχυση, ποιο είδος νερού ήταν κατάλληλο, ποιος έπρεπε να το χύνει και μέχρι ποιου σημείου έπρεπε να καλύπτονται τα χέρια με νερό».

Η αντίδραση του Ιησού σε όλους αυτούς τους ανθρωποποίητους νόμους ήταν απλή. Εκείνος είπε στους Ιουδαίους θρησκευτικούς ηγέτες του πρώτου αιώνα: «Σωστά προφήτευσε ο Ησαΐας για εσάς, υποκριτές, όπως είναι γραμμένο: “Αυτός ο λαός με τιμάει με τα χείλη, αλλά η καρδιά τους είναι πολύ απομακρυσμένη από εμένα [τον Ιεχωβά]. Μάταια με λατρεύουν, επειδή διδάσκουν ως δόγματα εντολές ανθρώπων”. Έχοντας αφήσει την εντολή του Θεού, κρατάτε την παράδοση των ανθρώπων».​—Μάρκ. 7:6-8.