Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ έγραψε υπό θεϊκή έμπνευση για τις εννιά ιδιότητες που προέρχονται από την επενέργεια του αγίου πνεύματος. (Γαλ. 5:22, 23) Περιέγραψε αυτές τις επιθυμητές ιδιότητες σαν να σχηματίζουν μια ολότητα​—“τον καρπό του πνεύματος”. * Αυτός ο καρπός χαρακτηρίζει «τη νέα προσωπικότητα». (Κολ. 3:10) Όπως ένα δέντρο θα καρποφορεί όταν λαβαίνει την κατάλληλη φροντίδα, έτσι και κάποιος θα εκδηλώνει τον καρπό του πνεύματος όταν το άγιο πνεύμα ρέει ελεύθερα στη ζωή του.​—Ψαλμ. 1:1-3.

Η πρώτη πτυχή του καρπού του πνεύματος που ανέφερε ο Παύλος είναι η πολύτιμη ιδιότητα της αγάπης. Πόσο πολύτιμη είναι; Ο Παύλος είπε ότι, χωρίς αγάπη, ο ίδιος δεν ήταν «τίποτα». (1 Κορ. 13:2) Αλλά τι ακριβώς είναι αγάπη, και πώς μπορούμε εμείς να την αναπτύσσουμε και να τη δείχνουμε κάθε μέρα;

Μολονότι δεν είναι εύκολο να ορίσουμε με λόγια την ιδιότητα της αγάπης, η Αγία Γραφή αναλύει τον τρόπο με τον οποίο εκδηλώνεται. Λόγου χάρη, διαβάζουμε ότι η αγάπη είναι «μακρόθυμη και δείχνει καλοσύνη». Επιπλέον, «χαίρεται με την αλήθεια», και «ανέχεται τα πάντα, πιστεύει τα πάντα, ελπίζει τα πάντα, υπομένει τα πάντα». Η αγάπη περιλαμβάνει επίσης ένα αίσθημα βαθιάς στοργής και ειλικρινούς ενδιαφέροντος για τους άλλους, καθώς και θερμή προσκόλληση σε αυτούς. Από την άλλη, η έλλειψη αγάπης γίνεται φανερή από τη ζήλια, την υπερηφάνεια, την απρεπή συμπεριφορά, την ιδιοτέλεια και τη στάση που χαρακτηρίζεται από μνησικακία και έλλειψη συγχωρητικότητας. Ανόμοια με τέτοιες άκαρδες και εγωιστικές ιδιότητες, η αγάπη που εμείς θέλουμε να αναπτύσσουμε «δεν ζητάει τα δικά της συμφέροντα».​—1 Κορ. 13:4-8.

«Ο Θεός είναι αγάπη». Πράγματι, ο Ιεχωβά είναι η ίδια η ουσία της αγάπης. (1 Ιωάν. 4:8) Όλα τα έργα και οι πράξεις του δίνουν μαρτυρία για την αγάπη του. Η μεγαλύτερη πράξη αγάπης του προς την ανθρωπότητα ήταν το ότι έστειλε τον Ιησού να υποφέρει και να πεθάνει για εμάς. Ο απόστολος Ιωάννης δήλωσε: «Από αυτό φανερώθηκε η αγάπη του Θεού στην περίπτωσή μας, επειδή ο Θεός απέστειλε τον μονογενή του Γιο στον κόσμο για να αποκτήσουμε εμείς ζωή μέσω αυτού. Η αγάπη συνίσταται σε αυτό: Όχι ότι εμείς αγαπήσαμε τον Θεό, αλλά ότι εκείνος αγάπησε εμάς και απέστειλε τον Γιο του ως εξιλαστήρια θυσία για τις αμαρτίες μας». (1 Ιωάν. 4:9, 10) Χάρη στην αγάπη του Θεού, μπορούμε να λάβουμε συγχώρηση, ελπίδα και ζωή.

Ο Ιησούς απέδειξε την αγάπη του για την ανθρωπότητα εκτελώντας πρόθυμα το θέλημα του Θεού. Ο Παύλος έγραψε: «[Ο Ιησούς] λέει: “Ορίστε! Έχω έρθει να κάνω το θέλημά σου”. . . . Με το προαναφερμένο “θέλημα” έχουμε αγιαστεί μέσω της προσφοράς του σώματος του Ιησού Χριστού μία φορά για πάντα». (Εβρ. 10:9, 10) Κανένας άνθρωπος δεν θα μπορούσε να δείξει μεγαλύτερη αγάπη. Ο Ιησούς είπε: «Κανείς δεν έχει αγάπη μεγαλύτερη από αυτήν, από το να παραδώσει την  ψυχή του για χάρη των φίλων του». (Ιωάν. 15:13) Μπορούμε όμως εμείς οι ατελείς άνθρωποι να μιμηθούμε την αγάπη που μας έδειξε ο Ιεχωβά και ο Ιησούς; Ναι! Ας δούμε πώς.

Ο Παύλος μάς προτρέπει: «Να γίνεστε . . . μιμητές του Θεού, ως αγαπητά παιδιά, και να περπατάτε με αγάπη, όπως και ο Χριστός σάς αγάπησε και παρέδωσε τον εαυτό του για εσάς». (Εφεσ. 5:1, 2) Εμείς “περπατάμε με αγάπη” όταν εκδηλώνουμε αυτή την ιδιότητα σε κάθε πτυχή της ζωής μας. Δείχνουμε τέτοια αγάπη με τις πράξεις μας, όχι μόνο με τα λόγια μας. Ο Ιωάννης έγραψε: «Παιδάκια μου, ας αγαπάμε, όχι με λόγια ούτε με τη γλώσσα, αλλά με έργα και αλήθεια». (1 Ιωάν. 3:18) Για παράδειγμα, όταν περπατάμε με αγάπη για τον Θεό και τον πλησίον μας, θα υποκινούμαστε να μεταδίδουμε τα «καλά νέα της βασιλείας». (Ματθ. 24:14· Λουκ. 10:27) Επίσης, περπατάμε με αγάπη όταν είμαστε μακρόθυμοι, καλοσυνάτοι και συγχωρητικοί. Γι’ αυτό, η Γραφή μάς συμβουλεύει: «Όπως ο Ιεχωβά σάς συγχώρησε ανεπιφύλακτα, έτσι να συγχωρείτε και εσείς».​—Κολ. 3:13.

Αυτή η γνήσια αγάπη όμως δεν πρέπει να συγχέεται με τον συναισθηματισμό. Λόγου χάρη, όταν ένα παιδί κλαίει, ο συναισθηματικός γονέας ίσως ενδίδει σε κάθε καπρίτσιο του για να το ηρεμήσει. Αλλά ο γονέας που αγαπάει πραγματικά το παιδί του θα είναι σταθερός όταν χρειάζεται. Παρόμοια, ο Θεός είναι αγάπη, αλλά «αυτόν που αγαπάει ο Ιεχωβά, τον διαπαιδαγωγεί». (Εβρ. 12:6) Όταν περπατάμε με αγάπη, θα παρέχουμε και εμείς την κατάλληλη διαπαιδαγώγηση όταν χρειάζεται. (Παρ. 3:11, 12) Φυσικά, καθώς το κάνουμε αυτό πρέπει να θυμόμαστε ότι και εμείς είμαστε αμαρτωλοί και επιρρεπείς σε άστοργες πράξεις. Έτσι λοιπόν, όσον αφορά την εκδήλωση αγάπης, όλοι έχουμε τομείς στους οποίους χρειάζεται να βελτιωθούμε. Πώς μπορούμε να το κάνουμε αυτό; Ας εξετάσουμε τρεις τρόπους.

Πρώτον, να ζητάτε από τον Θεό το πνεύμα του, το οποίο παράγει αγάπη. Ο Ιησούς είπε ότι ο Ιεχωβά δίνει «άγιο πνεύμα σε εκείνους που ζητούν από αυτόν». (Λουκ. 11:13) Αν εμείς προσευχόμαστε για άγιο πνεύμα και πασχίζουμε να “περπατάμε σύμφωνα με το πνεύμα”, οι πράξεις μας θα διαπνέονται όλο και περισσότερο από αγάπη. (Γαλ. 5:16) Για παράδειγμα, αν είστε πρεσβύτερος στη Χριστιανική εκκλησία, μπορείτε να ζητάτε τη βοήθεια του αγίου πνεύματος για να δίνετε Γραφικές συμβουλές στους άλλους με στοργικό τρόπο. Ή, αν είστε γονέας, μπορείτε να ζητάτε τη βοήθεια του πνεύματος του Θεού για να διαπαιδαγωγείτε τα παιδιά σας, όχι με θυμό, αλλά με αγάπη.

Δεύτερον, να συλλογίζεστε πώς έδειχνε ο Ιησούς αγάπη ακόμα και όταν τον προκαλούσαν. (1 Πέτρ. 2:21, 23) Ίσως είναι ιδιαίτερα αναγκαίο να σκεφτόμαστε το παράδειγμα του Χριστού όταν μας έχουν προσβάλει ή μας έχουν αδικήσει. Σε τέτοιες στιγμές, μια καλή ερώτηση που μπορούμε να κάνουμε στον εαυτό μας είναι: “Τι θα έκανε ο Ιησούς;” Μια αδελφή, η Λι, διαπίστωσε ότι αυτή η ερώτηση τη βοήθησε να σκεφτεί προτού ενεργήσει. Όπως αφηγείται: «Κάποτε, μια συνάδελφός μου έστειλε ένα e-mail σε όλους τους συνεργάτες μου κάνοντας αρνητικά σχόλια για εμένα και για τη δουλειά μου. Πληγώθηκα βαθιά. Αλλά μετά αναρωτήθηκα: “Πώς μπορώ να μιμηθώ τον Ιησού στις σχέσεις μου με αυτό το άτομο;” Αφού συλλογίστηκα τι θα είχε κάνει ο Ιησούς, αποφάσισα να αφήσω το ζήτημα να περάσει και να μη δημιουργήσω θέμα. Αργότερα, έμαθα ότι η συνάδελφός μου αντιμετώπιζε ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας και ήταν πολύ πιεσμένη. Συμπέρανα ότι μάλλον δεν εννοούσε αυτά που έγραψε. Επειδή συλλογίστηκα πώς εκδήλωνε αγάπη ο Ιησούς ακόμα και όταν τον προκαλούσαν, μπόρεσα να δείξω και εγώ παρόμοια αγάπη στη συνάδελφό μου». Ναι, αν μιμούμαστε τον Ιησού, θα ενεργούμε πάντα με αγάπη.

Τρίτον, να καλλιεργείτε το πνεύμα της αυτοθυσιαστικής αγάπης, που είναι το διακριτικό γνώρισμα της αληθινής Χριστιανοσύνης. (Ιωάν. 13:34, 35) Σε σχέση με αυτό, οι Γραφές μάς προτρέπουν να αναπτύσσουμε την ίδια «διανοητική στάση» που είχε ο Ιησούς. Αφήνοντας τον ουρανό, εκείνος «άδειασε τον εαυτό του» για χάρη μας,  φτάνοντας “μέχρι τον θάνατο”. (Φιλιπ. 2:5-8) Καθώς εμείς μιμούμαστε την αυτοθυσιαστική αγάπη του Χριστού, οι σκέψεις και τα αισθήματά μας θα μοιάζουν όλο και περισσότερο με εκείνου, και θα υποκινούμαστε να βάζουμε τα συμφέροντα των άλλων πάνω από τα δικά μας. Ποια άλλα οφέλη προκύπτουν από την καλλιέργεια αγάπης;

Όταν εκδηλώνουμε αγάπη, τα οφέλη είναι εκτεταμένα. Δείτε δύο παραδείγματα:

• ΜΙΑ ΔΙΕΘΝΗΣ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ: Λόγω της αγάπης που έχουμε ο ένας για τον άλλον, ξέρουμε ότι, οποιαδήποτε εκκλησία και αν επισκεφτούμε στη γη, οι αδελφοί και οι αδελφές εκεί θα μας καλωσορίσουν θερμά. Πόσο μεγάλη ευλογία είναι να μας αγαπάει “ολόκληρη η αδελφότητά μας στον κόσμο”! (1 Πέτρ. 5:9) Πού αλλού εκτός από τον λαό του Θεού μπορεί να βρεθεί τέτοια αγάπη;

• ΕΙΡΗΝΗ: Όταν “ανεχόμαστε ο ένας τον άλλον με αγάπη”, απολαμβάνουμε «τον ενωτικό δεσμό της ειρήνης». (Εφεσ. 4:2, 3) Γευόμαστε αυτή την ειρήνη από πρώτο χέρι στις συναθροίσεις και στις συνελεύσεις μας. Δεν συμφωνείτε ότι αυτό το ειρηνικό πνεύμα είναι πραγματικά μοναδικό στον σημερινό διαιρεμένο κόσμο; (Ψαλμ. 119:165· Ησ. 54:13) Επιδιώκοντας ειρήνη με τους άλλους, δείχνουμε πόσο βαθιά τους αγαπάμε, κάτι που ευαρεστεί τον ουράνιο Πατέρα μας.​—Ψαλμ. 133:1-3· Ματθ. 5:9.

Ο Παύλος έγραψε: «Η αγάπη εποικοδομεί». (1 Κορ. 8:1) Με ποιον τρόπο; Στο 13ο κεφάλαιο της πρώτης επιστολής του Παύλου προς τους Κορινθίους​—που έχει αποκληθεί ο «Ύμνος της Αγάπης»—​ο απόστολος εξηγεί πώς εποικοδομεί η αγάπη. Κατ’ αρχάς, επιζητεί το συμφέρον του άλλου ατόμου. (1 Κορ. 10:24· 13:5) Επιπλέον, επειδή είναι στοχαστική, ευαίσθητη, μακρόθυμη και δείχνει καλοσύνη, οικοδομεί στοργικές οικογένειες και ενωμένες εκκλησίες.​—Κολ. 3:14.

Η κοινή μας αγάπη για τον Θεό είναι η πιο πολύτιμη και εποικοδομητική αγάπη που υπάρχει. Αυτή η αγάπη ενώνει ανθρώπους από κάθε υπόβαθρο, φυλή και γλώσσα ώστε να υπηρετούν χαρούμενα ως ομάδα τον Ιεχωβά «ώμο προς ώμο». (Σοφ. 3:9) Ας είμαστε αποφασισμένοι να εκδηλώνουμε αυτή την πολύτιμη πτυχή του καρπού του αγίου πνεύματος του Θεού κάθε μέρα.