1. Γιατί ζήτησε ο Ιησούς από τον Ιεχωβά να φυλάξει τους ακολούθους του;

 ΤΟ ΒΡΑΔΥ προτού πεθάνει, ο Ιησούς υπέβαλε ένα ειδικό αίτημα στον ουράνιο Πατέρα του. Ζήτησε από τον Ιεχωβά να φυλάξει τους ακολούθους του. (Ιωάν. 17:15, 20) Βέβαια, ο Ιεχωβά ανέκαθεν πρόσεχε τον λαό του, νοιαζόταν για αυτόν και τον προστάτευε. Ωστόσο, ο Ιησούς ήξερε ότι οι ακόλουθοί του θα αντιμετώπιζαν άνευ προηγουμένου εναντίωση από τον Σατανά. Αντιλαμβανόταν επίσης ότι θα χρειάζονταν τη βοήθεια του Ιεχωβά για να αντισταθούν στις μοχθηρές επιθέσεις του Διαβόλου.

2. Σύμφωνα με τα εδάφια Ψαλμός 33:18-20, γιατί δεν χρειάζεται να φοβόμαστε τις αντιξοότητες;

² Το σύστημα του Σατανά ασκεί τεράστια πίεση στους αληθινούς Χριστιανούς σήμερα. Αντιμετωπίζουμε αντιξοότητες που μπορούν να μας αποθαρρύνουν, ακόμα και να δοκιμάσουν την οσιότητά μας στον Ιεχωβά. Αλλά όπως θα δούμε σε αυτό το άρθρο, δεν έχουμε τίποτα να φοβόμαστε. Ο Ιεχωβά μάς προσέχει​—βλέπει τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε και είναι πάντα πρόθυμος να μας βοηθήσει να τις διαχειριστούμε. Ας εξετάσουμε δύο Βιβλικά παραδείγματα που δείχνουν πώς ο Ιεχωβά «προσέχει εκείνους που τον φοβούνται».​—Διαβάστε Ψαλμός 33:18-20.

3. Πότε ίσως νιώθουμε μόνοι;

³ Παρότι ανήκουμε σε μια μεγάλη οικογένεια λάτρεων, ίσως κάποιες φορές νιώθουμε μόνοι. Για παράδειγμα, οι νεαροί ίσως νιώθουν μόνοι όταν εξηγούν τις πεποιθήσεις τους μπροστά στους συμμαθητές τους στο σχολείο ή όταν αλλάζουν εκκλησία. Μερικοί από εμάς ίσως νιώθουμε θλίψη ή ίσως παλεύουμε με αρνητικά αισθήματα και νομίζουμε ότι πρέπει να διαχειριστούμε αυτές τις συναισθηματικές καταστάσεις μόνοι μας. Ίσως διστάζουμε να μιλήσουμε στους άλλους για το πώς νιώθουμε επειδή φοβόμαστε ότι δεν θα μας καταλάβουν. Και κατά καιρούς, μπορεί  μάλιστα να αναρωτιόμαστε για το αν νοιάζεται κανείς πραγματικά για εμάς. Τα αισθήματα μοναξιάς​—όπου και αν οφείλονται—​μπορούν να μας κάνουν να νιώσουμε αβοήθητοι και γεμάτοι ανησυχία. Ο Ιεχωβά δεν θέλει ποτέ να νιώθουμε έτσι. Γιατί το λέμε αυτό;

4. Γιατί είπε ο προφήτης Ηλίας: «Έχω απομείνει μόνο εγώ»;

⁴ Εξετάστε το παράδειγμα του πιστού Ηλία. Η Ιεζάβελ είχε ορκιστεί να τον σκοτώσει και εκείνος έφυγε τρέχοντας για να γλιτώσει τη ζωή του. (1 Βασ. 19:1-9) Έπειτα από 40 και πλέον μέρες, μόνος σε μια σπηλιά, κραύγασε προς τον Ιεχωβά: «Έχω απομείνει μόνο εγώ [από τους προφήτες]». (1 Βασ. 19:10) Υπήρχαν και άλλοι προφήτες στη χώρα. Ο Αβδιού είχε καταφέρει να σώσει 100 προφήτες από τη δολοφονική μανία της Ιεζάβελ. (1 Βασ. 18:7, 13) Γιατί τότε ένιωθε ο Ηλίας τόσο μόνος; Μήπως νόμιζε ότι οι προφήτες που είχε σώσει ο Αβδιού ήταν πλέον όλοι νεκροί; Μήπως ένιωθε μόνος επειδή κανένας άλλος δεν άρχισε να υπηρετεί τον Ιεχωβά μαζί του μετά τη δοκιμή στο όρος Κάρμηλος που απέδειξε ότι ο Βάαλ ήταν ανύπαρκτος; Μήπως ένιωθε ότι κανείς δεν ήξερε πόσο κινδύνευε; Ή μήπως αναρωτιόταν αν υπήρχε κανείς που νοιαζόταν για αυτόν; Η αφήγηση δεν εξηγεί πλήρως τα αισθήματα του Ηλία. Αλλά ξέρουμε με βεβαιότητα ότι ο Ιεχωβά κατανοούσε γιατί ο Ηλίας ένιωθε μόνος και ότι ήξερε ακριβώς πώς να τον βοηθήσει.

5. Πώς διαβεβαίωσε ο Ιεχωβά τον Ηλία ότι δεν ήταν μόνος;

⁵ Ο Ιεχωβά βοήθησε τον Ηλία με αρκετούς τρόπους. Τον παρότρυνε να μιλήσει. Τον ρώτησε δύο φορές: «Τι κάνεις εδώ;» (1 Βασ. 19:9, 13) Και στις δύο περιπτώσεις, ο Ιεχωβά άκουγε καθώς ο Ηλίας άνοιγε την καρδιά του. Ο Ιεχωβά απάντησε στον Ηλία αποκαλύπτοντάς του την παρουσία Του και την κραταιά δύναμή Του. Επίσης, τον διαβεβαίωσε ότι είχε πολλούς συλλάτρεις. (1 Βασ. 19:11, 12, 18) Αναμφίβολα, ο Ηλίας ένιωσε ανακούφιση όταν άνοιξε την καρδιά του στον Ιεχωβά και άκουσε την απάντησή Του. Ο Ιεχωβά τού έδωσε κάποιους σημαντικούς διορισμούς. Του ζήτησε να χρίσει τον Αζαήλ βασιλιά της Συρίας, τον Ιηού βασιλιά του Ισραήλ και τον Ελισαιέ προφήτη. (1 Βασ. 19:15, 16) Δίνοντας στον Ηλία αυτούς τους διορισμούς, ο Ιεχωβά τον βοήθησε να εστιάσει σε θετικά πράγματα. Επίσης, του έδωσε έναν στενό συνεργάτη, τον Ελισαιέ.  Πώς μπορείτε να λάβετε εσείς τη βοήθεια του Ιεχωβά όταν νιώθετε μόνοι;

6. Για ποια πράγματα μπορείτε να προσεύχεστε όταν νιώθετε μόνοι; (Ψαλμός 62:8)

⁶ Ο Ιεχωβά σάς προσκαλεί να προσεύχεστε σε αυτόν. Βλέπει τι αντιμετωπίζετε και σας διαβεβαιώνει ότι θα ακούσει τις προσευχές σας οποιαδήποτε στιγμή. (1 Θεσ. 5:17) Του είναι ευχάριστο να ακούει τους λάτρεις του. (Παρ. 15:8) Για ποια πράγματα μπορείτε να προσεύχεστε όταν νιώθετε μόνοι; Ανοίξτε την καρδιά σας στον Ιεχωβά, όπως έκανε ο Ηλίας. (Διαβάστε Ψαλμός 62:8) Μιλήστε του για τις ανησυχίες σας και για το πώς σας κάνουν να νιώθετε. Ζητήστε από τον Ιεχωβά να σας βοηθήσει να διαχειριστείτε τα αισθήματά σας. Λόγου χάρη, αν νιώθετε μόνοι και φοβισμένοι όταν δίνετε μαρτυρία στο σχολείο, ζητήστε του το αναγκαίο θάρρος. Μπορείτε μάλιστα να του ζητήσετε σοφία για να εξηγήσετε τις πεποιθήσεις σας με διακριτικότητα. (Λουκ. 21:14, 15) Αν παλεύετε με αρνητικά αισθήματα, ζητήστε από τον Ιεχωβά να σας βοηθήσει να μιλήσετε σε έναν ώριμο Χριστιανό για αυτό. Μπορείτε να ζητήσετε από τον Ιεχωβά να βοηθήσει εκείνον στον οποίο εκμυστηρεύεστε το πρόβλημά σας να σας ακούσει με κατανόηση. Ανοίξτε την καρδιά σας στον Ιεχωβά, δείτε πώς απαντάει στις προσευχές σας και δεχτείτε τη βοήθεια των άλλων. Ως αποτέλεσμα, δεν θα νιώθετε τόσο μόνοι.

7. Τι μαθαίνετε από το παράδειγμα του Μαουρίσιο;

⁷ Ο Ιεχωβά έχει δώσει σε όλους μας έργο γεμάτο νόημα. Μπορείτε να είστε βέβαιοι ότι παρατηρεί και εκτιμάει όλα όσα κάνετε για να εκπληρώνετε τους διορισμούς σας στην εκκλησία και στη διακονία. (Ψαλμ. 110:3) Πώς μπορεί η ενασχόληση με αυτό το έργο να σας βοηθήσει όταν νιώθετε μόνοι; Εξετάστε το παράδειγμα ενός νεαρού αδελφού, του Μαουρίσιο. * Λίγο μετά το βάφτισμα του Μαουρίσιο, ένας από τους πιο στενούς του φίλους σταδιακά άρχισε να ξεμακραίνει από την αλήθεια. «Καθώς τον έβλεπα να απομακρύνεται, άρχισε να επηρεάζεται η αυτοπεποίθησή μου», λέει ο Μαουρίσιο. «Αναρωτιόμουν αν μπορούσα να εκπληρώσω την αφιέρωσή μου και να παραμείνω στην οικογένεια του Ιεχωβά. Ένιωθα μόνος και νόμιζα ότι κανένας δεν με καταλάβαινε». Τι βοήθησε τον Μαουρίσιο; Ο ίδιος λέει: «Διεύρυνα τη διακονία μου. Αυτό με βοήθησε να μη σκέφτομαι συνέχεια τον εαυτό μου και τα αρνητικά μου αισθήματα. Ένιωθα ευτυχία και λιγότερη μοναξιά όταν συνεργαζόμουν με άλλους στη διακονία». Πράγματι, ακόμα και όταν δεν μπορούμε να συνεργαζόμαστε από κοντά με τους ομοπίστους μας στο έργο, ενισχυόμαστε συμμετέχοντας μαζί τους σε δραστηριότητες όπως η μαρτυρία μέσω επιστολών και τηλεφώνου. Τι άλλο βοήθησε τον Μαουρίσιο; «Έμενα πολυάσχολος στην εκκλησία. Έβαζα τα δυνατά μου στην προετοιμασία και στην παρουσίαση των διορισμών σπουδαστή που λάβαινα. Χάρη σε αυτούς τους διορισμούς,  ένιωθα πολύτιμος τόσο για τον Ιεχωβά όσο και για τους άλλους».

8. Πώς μπορούν να μας επηρεάσουν οι σφοδρές δοκιμασίες;

⁸ Αναμένουμε ότι θα αντιμετωπίσουμε δοκιμασίες στη διάρκεια αυτών των τελευταίων ημερών. (2 Τιμ. 3:1) Ωστόσο, οι δοκιμασίες μας μπορεί να έρθουν σε χρονική στιγμή που δεν περιμέναμε ή με μορφή που δεν φανταζόμασταν. Ίσως έρθουμε αντιμέτωποι με ένα ξαφνικό οικονομικό πρόβλημα, μια πολύ δυσάρεστη ιατρική διάγνωση ή την απώλεια ενός αγαπημένου μας προσώπου. Σε τέτοιες στιγμές, ίσως καταρρακωνόμαστε, ίσως νιώθουμε να λυγίζουμε, ιδίως αν φαίνεται ότι αντιμετωπίζουμε τη μια δοκιμασία μετά την άλλη ή, ακόμα χειρότερα, αρκετές δοκιμασίες μαζί. Να θυμάστε όμως ότι ο Ιεχωβά μάς προσέχει και ότι με τη βοήθειά του μπορούμε να αντιμετωπίσουμε οποιαδήποτε δοκιμασία με πεποίθηση.

9. Περιγράψτε κάποιες από τις δοκιμασίες που αντιμετώπισε ο Ιώβ.

⁹ Σκεφτείτε πώς βοήθησε ο Ιεχωβά τον πιστό Ιώβ. Εκείνος αντιμετώπισε αρκετές οδυνηρές δοκιμασίες σε σύντομο χρονικό διάστημα. Μέσα σε μία μέρα, ο Ιώβ πληροφορήθηκε για βίαια και συγκλονιστικά γεγονότα που του κόστισαν τα ζωντανά του, σκότωσαν τους υπηρέτες του και, ακόμα χειρότερα, αφαίρεσαν τη ζωή των αγαπημένων του παιδιών. (Ιώβ 1:13-19) Λίγο αργότερα, ενώ ακόμα προσπαθούσε να διαχειριστεί την ανείπωτη θλίψη του, ο Ιώβ προσβλήθηκε από μια οδυνηρή και παραμορφωτική ασθένεια. (Ιώβ 2:7) Η κατάστασή του ήταν τόσο άθλια ώστε ξέσπασε λέγοντας: «Σιχάθηκα τη ζωή μου· δεν θέλω να ζήσω άλλο».​—Ιώβ 7:16.

10. Πώς προμήθευσε ο Ιεχωβά ό,τι χρειαζόταν ο Ιώβ για να υπομείνει τις δοκιμασίες του; (Βλέπε εικόνα εξωφύλλου.)

¹⁰ Ο Ιεχωβά πρόσεχε τον Ιώβ. Επειδή ο Ιεχωβά αγαπούσε τον Ιώβ, του έδωσε ό,τι χρειαζόταν για να υπομείνει τις δοκιμασίες του με επιτυχία. Μίλησε στον Ιώβ, υπενθυμίζοντάς του την απεριόριστη σοφία Του και τη στοργική φροντίδα Του για τα πλάσματά Του. Αναφέρθηκε σε πολλά εντυπωσιακά ζώα. (Ιώβ 38:1, 2· 39:9, 13, 19, 27· 40:15· 41:1, 2) Ο Ιεχωβά επίσης χρησιμοποίησε έναν πιστό νεαρό, τον Ελιού, για να ενισχύσει και να παρηγορήσει τον Ιώβ. Ο Ελιού τον διαβεβαίωσε ότι ο Ιεχωβά πάντοτε ανταμείβει τους λάτρεις Του για την υπομονή τους. Αλλά ο Ιεχωβά επίσης υποκίνησε τον Ελιού να δώσει στον Ιώβ κάποιες στοργικές συμβουλές. Ο Ελιού βοήθησε τον Ιώβ να εστιάσει στη μεγάλη εικόνα υπενθυμίζοντάς του τη θέση του σε σχέση με τον Ιεχωβά, τον Δημιουργό του σύμπαντος. (Ιώβ 37:14) Ο Ιεχωβά επίσης έδωσε στον Ιώβ έναν διορισμό: να προσευχηθεί για τους τρεις φίλους του που είχαν αμαρτήσει. (Ιώβ 42:8-10) Πώς στηρίζει εμάς ο Ιεχωβά σήμερα όταν αντιμετωπίζουμε δύσκολες δοκιμασίες;

11. Ποια παρηγοριά παρέχει η Γραφή όταν αντιμετωπίζουμε δοκιμασίες;

¹¹ Ο Ιεχωβά δεν μας μιλάει απευθείας, όπως έκανε με τον Ιώβ, αλλά μας μιλάει μέσω του Λόγου του, της Αγίας Γραφής. (Ρωμ. 15:4) Μας παρηγορεί δίνοντάς μας ελπίδα για το μέλλον. Εξετάστε λίγες μόνο σκέψεις από τη Γραφή που μπορούν να μας παρηγορήσουν όταν αντιμετωπίζουμε δοκιμασίες. Στις Γραφές, ο Ιεχωβά μάς διαβεβαιώνει ότι τίποτα​—ούτε και οι σφοδρές δοκιμασίες—​δεν «θα μπορέσει να μας χωρίσει από την αγάπη του». (Ρωμ. 8:38, 39) Επίσης, μας διαβεβαιώνει ότι εκείνος «είναι κοντά σε όλους όσους τον επικαλούνται» μέσω προσευχής. (Ψαλμ. 145:18) Ο Ιεχωβά μάς λέει ότι, αν στηριζόμαστε σε αυτόν, μπορούμε να υπομείνουμε οποιαδήποτε δοκιμασία, ακόμα δε και να είμαστε ευτυχισμένοι σε κάποιον βαθμό όταν υποφέρουμε. (1 Κορ. 10:13· Ιακ. 1:2, 12) Ο Λόγος του Θεού μάς υπενθυμίζει επίσης ότι οι δοκιμασίες μας είναι προσωρινές και σύντομες σε σύγκριση με την αιώνια ανταμοιβή που μας  προσφέρει Εκείνος. (2 Κορ. 4:16-18) Ο Ιεχωβά μάς δίνει τη βέβαιη ελπίδα ότι θα αφανίσει τη βασική αιτία όλων των δοκιμασιών μας​—τον Σατανά τον Διάβολο και όσους μιμούνται την πονηρή του πορεία. (Ψαλμ. 37:10) Έχετε μάθει απέξω κάποια παρηγορητικά εδάφια που μπορούν να σας βοηθήσουν να υπομείνετε μελλοντικές δοκιμασίες;

12. Τι αναμένει ο Ιεχωβά να κάνουμε προκειμένου να ωφελούμαστε πλήρως από τον Λόγο του;

¹² Ο Ιεχωβά αναμένει να αφιερώνουμε τακτικά χρόνο για να μελετάμε τη Γραφή και να σκεφτόμαστε βαθιά τα όσα διαβάζουμε. Όταν εφαρμόζουμε όσα μαθαίνουμε, η πίστη μας γίνεται ισχυρότερη, και πλησιάζουμε περισσότερο τον ουράνιο Πατέρα μας. Ως αποτέλεσμα, ενισχυόμαστε ώστε να υπομένουμε δοκιμασίες. Ο Ιεχωβά δίνει επίσης το άγιο πνεύμα του σε όσους στηρίζονται στον Λόγο του. Αυτό το πνεύμα μπορεί να μας δώσει τη «δύναμη που ξεπερνάει το φυσιολογικό» ώστε να υπομείνουμε οποιαδήποτε δοκιμασία.​—2 Κορ. 4:7-10.

13. Πώς μας βοηθάει η πνευματική τροφή που προμηθεύει «ο πιστός και φρόνιμος δούλος» να υπομένουμε δοκιμασίες;

¹³ Με την υποστήριξη του Ιεχωβά, «ο πιστός και φρόνιμος δούλος» παράγει σε αφθονία άρθρα, βίντεο και μουσική που μας βοηθούν να οικοδομούμε ισχυρή πίστη και να μένουμε άγρυπνοι πνευματικά. (Ματθ. 24:45) Χρειάζεται να αξιοποιούμε πλήρως τέτοιες επίκαιρες προμήθειες. Μια αδελφή από τις Ηνωμένες Πολιτείες εξέφρασε πρόσφατα την εκτίμησή της για όλη αυτή την πνευματική τροφή. Όπως είπε: «Στα 40 χρόνια που υπηρετώ τον Ιεχωβά, η ακεραιότητά μου έχει δοκιμαστεί επανειλημμένα». Η αδελφή μας αντιμετώπισε σφοδρές δοκιμασίες: ο παππούς της σκοτώθηκε εξαιτίας ενός μεθυσμένου οδηγού, οι γονείς της υπέκυψαν σε μια θανατηφόρα ασθένεια και η ίδια πάλεψε με τον καρκίνο δύο φορές. Τι τη βοήθησε να υπομείνει; Η ίδια εξήγησε: «Ο Ιεχωβά πάντοτε με φρόντιζε. Η πνευματική τροφή που έχει προμηθεύσει μέσω του πιστού και φρόνιμου δούλου με έχει βοηθήσει να υπομείνω. Χάρη σε αυτήν, συμμερίζομαι τα αισθήματα του Ιώβ: “Ώσπου να πεθάνω, δεν θα απαρνηθώ την ακεραιότητά μου!”»​—Ιώβ 27:5.

14. Πώς χρησιμοποιεί ο Ιεχωβά τους συλλάτρεις μας για να μας στηρίζει όταν αντιμετωπίζουμε δοκιμασίες; (1 Θεσσαλονικείς 4:9)

¹⁴ Ο Ιεχωβά έχει εκπαιδεύσει τους υπηρέτες του να αγαπούν και να παρηγορούν ο ένας τον άλλον σε καιρούς στενοχώριας. (2 Κορ. 1:3, 4· διαβάστε 1 Θεσσαλονικείς 4:9) Μιμούμενοι τον Ελιού, οι αδελφοί και οι αδελφές μας είναι πρόθυμοι να μας βοηθούν να παραμένουμε πιστοί όταν αντιμετωπίζουμε δυσκολίες. (Πράξ. 14:22)  Για παράδειγμα, εξετάστε πώς η εκκλησία της Νταϊάν την ενθάρρυνε και τη βοήθησε να παραμείνει πνευματικά ισχυρή όταν ο σύζυγός της αντιμετώπισε ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας. Η ίδια είπε: «Τα πράγματα δεν ήταν καθόλου εύκολα. Αλλά νιώσαμε την ισχυρή και στοργική αγκαλιά του Ιεχωβά στη διάρκεια αυτών των δύσκολων μηνών. Οι αδελφοί και οι αδελφές της εκκλησίας μας έκαναν πολλά για να μας στηρίξουν. Οι επισκέψεις, τα τηλεφωνήματα και οι αγκαλιές τους μας βοήθησαν να συνεχίσουμε. Επειδή δεν οδηγώ, φρόντιζαν να πηγαίνω στις συναθροίσεις και να βγαίνω στο έργο όποτε μπορούσα». Τι μεγάλη ευλογία είναι να ανήκουμε σε μια τέτοια στοργική πνευματική οικογένεια!

15. Γιατί είμαστε πεπεισμένοι ότι μπορούμε να τα βγάλουμε πέρα με τις αντιξοότητες;

¹⁵ Όλοι μας θα αντιμετωπίσουμε κάποιου είδους δοκιμασία. Ωστόσο, όπως μάθαμε, ποτέ δεν θα χρειαστεί να αντιμετωπίσουμε κάποια δοκιμασία μόνοι μας. Όπως ένας στοργικός πατέρας, έτσι και ο Ιεχωβά πάντοτε μας προσέχει. Είναι στο πλευρό μας, έτοιμος να ακούσει τις ικεσίες μας για βοήθεια και πρόθυμος να μας στηρίξει. (Ησ. 43:2) Είμαστε πεπεισμένοι ότι μπορούμε να τα βγάλουμε πέρα με τις αντιξοότητες επειδή μας έχει προμηθεύσει γενναιόδωρα οτιδήποτε χρειαζόμαστε για να υπομείνουμε. Μας έχει δώσει το δώρο της προσευχής, την Αγία Γραφή, άφθονη πνευματική τροφή και μια στοργική αδελφότητα για να μας βοηθάει σε καιρούς ανάγκης.

16. Πώς μπορούμε να παραμένουμε υπό τη στοργική φροντίδα του Ιεχωβά;

¹⁶ Πόσο ευγνώμονες είμαστε που έχουμε έναν ουράνιο Πατέρα ο οποίος μας προσέχει! «Η καρδιά μας χαίρεται σε σχέση με αυτόν». (Ψαλμ. 33:21) Μπορούμε να δείχνουμε στον Ιεχωβά ότι εκτιμούμε τη στοργική του φροντίδα αξιοποιώντας όλες τις προμήθειες που κάνει για να μας βοηθάει. Επίσης, χρειάζεται να κάνουμε ό,τι εξαρτάται από εμάς για να παραμένουμε υπό τη φροντίδα του Θεού. Με άλλα λόγια, αν συνεχίζουμε να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε για να υπακούμε στον Ιεχωβά και να πράττουμε ό,τι είναι ορθό στα μάτια του, εκείνος θα μας προσέχει για πάντα!​—1 Πέτρ. 3:12.