Σε εκείνο το άρθρο, μάθαμε ότι, στην πραγματικότητα, υπάρχει μόνο ένα ζήτημα το οποίο αντιμετωπίζουν όλα τα νοήμονα πλάσματα: ο αγιασμός του μεγάλου ονόματος του Ιεχωβά. Το ζήτημα της κυριαρχίας, δηλαδή το αν ο τρόπος διακυβέρνησης του Ιεχωβά είναι ο καλύτερος, αποτελεί πτυχή του ενός μεγάλου ζητήματος. Παρόμοια, το ζήτημα της ακεραιότητας των ανθρώπων είναι άλλη μια πτυχή εκείνου του ενός μεγάλου ζητήματος.

Γιατί τονίζουμε τώρα ότι το μεγαλύτερο ζήτημα επικεντρώνεται στο όνομα του Ιεχωβά και στον αγιασμό του; Ας εξετάσουμε τρεις λόγους.

Πρώτον, ο Σατανάς επιτέθηκε στο όνομα του Ιεχωβά, ή αλλιώς στην υπόληψή του, στον κήπο της Εδέμ. Η ύπουλη ερώτηση που έκανε ο Σατανάς στην Εύα υπονοούσε ότι ο Ιεχωβά δεν είναι γενναιόδωρος Θεός και ότι επιβάλλει παράλογους περιορισμούς στους υπηκόους Του. Κατόπιν, ο Σατανάς αντέκρουσε ευθέως τα λόγια του Ιεχωβά, στην ουσία αποκαλώντας τον Θεό ψεύτη. Με αυτόν τον τρόπο, συκοφάντησε το όνομα του Ιεχωβά. Έγινε «ο Διάβολος», που σημαίνει «συκοφάντης». (Ιωάν. 8:44) Επειδή η Εύα πίστεψε τα ψέματα του Σατανά, παρήκουσε τον Θεό στασιάζοντας εναντίον της κυριαρχίας του. (Γέν. 3:1-6) Μέχρι σήμερα, ο Σατανάς συκοφαντεί το όνομα του Θεού διαδίδοντας ψέματα για τον Ιεχωβά ως Πρόσωπο. Εκείνοι που πιστεύουν αυτά τα ψέματα έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να παρακούσουν τον Ιεχωβά. Γι’ αυτό, για τους υπηρέτες του Θεού, η συκοφαντία εις βάρος του αγίου ονόματος του Ιεχωβά είναι η απόλυτη αδικία. Είναι η ρίζα όλης της δυστυχίας και της κακίας στον κόσμο.

Δεύτερον, για το καλό όλης της δημιουργίας, ο Ιεχωβά είναι αποφασισμένος να δικαιώσει το όνομά του, απαλλάσσοντάς το από κάθε μομφή. Αυτό είναι ένα ζήτημα μέγιστης σπουδαιότητας για τον Ιεχωβά. Να γιατί λέει: «Θα αγιάσω οπωσδήποτε το μεγάλο όνομά μου». (Ιεζ. 36:23) Ο Ιησούς έδειξε καθαρά τι πρέπει να αποτελεί ύψιστη προτεραιότητα στις προσευχές όλων των πιστών υπηρετών του Ιεχωβά όταν είπε: «Ας αγιαστεί το όνομά σου». (Ματθ. 6:9) Η Αγία Γραφή τονίζει επανειλημμένα τη σπουδαιότητα της ενδόξασης του ονόματος του Ιεχωβά. Προσέξτε λίγα μόνο παραδείγματα: «Αποδώστε στον Ιεχωβά τη δόξα που αρμόζει στο όνομά του». (1 Χρον. 16:29· Ψαλμ. 96:8) «Ψάλετε αίνους στο ένδοξο όνομά του». (Ψαλμ. 66:2) «Θα δοξάζω το όνομά σου για πάντα». (Ψαλμ. 86:12) Μια από τις περιπτώσεις που ο ίδιος ο Ιεχωβά μίλησε από τον ουρανό ήταν στον ναό στην Ιερουσαλήμ, όπου ο Ιησούς είπε: «Πατέρα, δόξασε το όνομά σου». Ο Ιεχωβά απάντησε: «Το δόξασα και θα το δοξάσω πάλι».​—Ιωάν. 12:28. a

Τρίτον, ο μακροπρόθεσμος σκοπός του Ιεχωβά συνδέεται με το όνομά του, ή αλλιώς την υπόληψή του. Σκεφτείτε: Ποια θα είναι η κατάσταση μετά την τελική δοκιμή που θα ακολουθήσει τη Χιλιετή Βασιλεία του Χριστού; Θα εξακολουθήσουν τα νοήμονα πλάσματα να είναι διαιρεμένα σε σχέση με το μεγάλο ζήτημα, τον αγιασμό του ονόματος του Ιεχωβά;  Για να απαντήσουμε σε αυτό το ερώτημα, ας θυμηθούμε τις δύο συναφείς πτυχές​—την ακεραιότητα των ανθρώπων και την παγκόσμια κυριαρχία. Θα εξακολουθήσουν οι άνθρωποι που θα έχουν αποδειχτεί πιστοί να αντιμετωπίζουν την πρόκληση της διατήρησης της ακεραιότητάς τους; Όχι. Θα είναι τέλειοι και θα έχουν δοκιμαστεί πλήρως. Θα έχουν μπροστά τους την αιώνια ζωή. Θα εξακολουθήσουν τα νοήμονα πλάσματα να συζητούν για το ζήτημα της παγκόσμιας κυριαρχίας ή ακόμα και να διχάζονται εξαιτίας του; Όχι. Θα έχει αποδειχτεί μια για πάντα ότι ο τρόπος διακυβέρνησης του Ιεχωβά είναι δικαιωματικός και ότι υπερέχει από κάθε άλλον. Τι θα πούμε όμως για το όνομα του Ιεχωβά;

Τότε, το όνομα του Ιεχωβά θα έχει πλέον αγιαστεί πλήρως, θα έχει απαλλαχτεί πλήρως από τη συκοφαντία. Ωστόσο, θα εξακολουθήσει να τραβάει την προσοχή όλων των πιστών στον ουρανό και στη γη. Γιατί; Επειδή θα βλέπουν τον Ιεχωβά να κάνει συνεχώς εκπληκτικά πράγματα. Σκεφτείτε: Εφόσον ο Ιησούς θα παραδώσει ταπεινά όλη την εξουσία στον Ιεχωβά, ο Θεός θα είναι «τα πάντα για όλους». (1 Κορ. 15:28) Έπειτα από αυτό, οι άνθρωποι στη γη θα απολαμβάνουν «την ένδοξη ελευθερία των παιδιών του Θεού». (Ρωμ. 8:21) Και ο Ιεχωβά θα επιτελέσει πλήρως τον μακροπρόθεσμο σκοπό του να συγκεντρώσει όλα τα νοήμονα πλάσματα στον ουρανό και στη γη ως μια μεγάλη, ενωμένη οικογένεια.​—Εφεσ. 1:10.

Πώς θα επηρεάσουν αυτές οι εξελίξεις την οικογένεια του Ιεχωβά στον ουρανό και στη γη; Είναι λογικό ότι θα νιώθουμε την ανάγκη​—τη διακαή επιθυμία—​να αινούμε συνεχώς το θεσπέσιο όνομα του Ιεχωβά. Ο ψαλμωδός Δαβίδ έγραψε υπό θεϊκή έμπνευση: «Δοξασμένος να είναι ο Ιεχωβά Θεός . . . Ας αινείται το ένδοξο όνομά του για πάντα». (Ψαλμ. 72:18, 19) Σε όλη την αιωνιότητα, θα βρίσκουμε συνεχώς καινούριους και συναρπαστικούς λόγους για να το κάνουμε αυτό.

Άλλωστε, το όνομα του Ιεχωβά αντιπροσωπεύει τα πάντα γύρω από αυτόν. Επομένως, το όνομά του μας θυμίζει πρωτίστως την αγάπη του. (1 Ιωάν. 4:8) Πάντοτε θα θυμόμαστε ότι η αγάπη υποκίνησε τον Ιεχωβά να μας δημιουργήσει, να παράσχει τη λυτρωτική θυσία και να καταδείξει ότι ο δικός του τρόπος διακυβέρνησης είναι δίκαιος. Αλλά θα βλέπουμε συνεχώς τον Ιεχωβά να κατακλύζει τη δημιουργία του με την αγάπη του. Σε όλη την αιωνιότητα, θα υποκινούμαστε να τον πλησιάζουμε ολοένα και περισσότερο ως Πατέρα μας και να ψάλλουμε αίνους στο ένδοξο όνομά του.​—Ψαλμ. 73:28.