ΑΡΘΡΟ ΜΕΛΕΤΗΣ 31
ΥΜΝΟΣ 12 Μεγάλε Θεέ, Ιεχωβά
Τι Έχει Κάνει ο Ιεχωβά για να Σώσει τους Αμαρτωλούς Ανθρώπους
«Ο Θεός αγάπησε τον κόσμο τόσο πολύ ώστε έδωσε τον μονογενή του Γιο».—ΙΩΑΝ. 3:16.
ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΙΔΕΑ
Πώς παίρνει ο Ιεχωβά την πρωτοβουλία να μας βοηθήσει στη μάχη μας εναντίον της αμαρτίας και πώς το έκανε εφικτό να απολαύσουμε αιώνια ζωή, απαλλαγμένοι από την αμαρτία.
1, 2. (α) Τι είναι αμαρτία, και πώς μπορούμε να κερδίσουμε τη μάχη εναντίον της; (Βλέπε επίσης «Επεξήγηση».) (β) Τι θα εξετάσουμε σε αυτό το άρθρο, καθώς και στα άλλα άρθρα αυτού του τεύχους της Σκοπιάς; (Βλέπε επίσης «Σημείωση για τους Αναγνώστες» σε αυτό το τεύχος.)
ΘΑ ΘΕΛΑΤΕ να ξέρετε πόσο σας αγαπάει ο Ιεχωβά Θεός; Ένας καλός τρόπος για να το μάθετε είναι ο εξής: Μελετήστε τι έχει κάνει προκειμένου να σας σώσει από την αμαρτία και τον θάνατο. Η αμαρτία a είναι ένας τρομερός εχθρός, ένας εχθρός τον οποίο δεν μπορείτε να νικήσετε μόνοι σας. Όλοι μας αμαρτάνουμε καθημερινά και πεθαίνουμε εξαιτίας της αμαρτίας. (Ρωμ. 5:12) Αλλά υπάρχουν και καλά νέα. Με τη βοήθεια του Ιεχωβά, μπορούμε να νικήσουμε την αμαρτία. Μάλιστα, η νίκη μας είναι απόλυτα εγγυημένη!
2 Ο Ιεχωβά Θεός βοηθάει τους ανθρώπους να μάχονται ενάντια στην αμαρτία πάνω από 6.000 χρόνια τώρα. Γιατί το κάνει αυτό; Επειδή μας αγαπάει. Αγαπούσε τους ανθρώπους από την πρώτη στιγμή, γι’ αυτό έκανε πάρα πολλά για να τους βοηθήσει σε αυτή τη μάχη. Ο Θεός ξέρει ότι η αμαρτία οδηγεί στον θάνατο, και δεν θέλει να πεθάνουμε. Θέλει να ζούμε για πάντα. (Ρωμ. 6:23) Αυτό θέλει και για εσάς. Σε αυτό το άρθρο, θα εξετάσουμε τρία ερωτήματα: (1) Πώς πρόσφερε ο Ιεχωβά ελπίδα στους αμαρτωλούς ανθρώπους; (2) Στους Βιβλικούς χρόνους, πώς κέρδιζαν την εύνοια του Ιεχωβά αμαρτωλοί άνθρωποι; (3) Τι έκανε ο Ιησούς ώστε να σωθεί η αμαρτωλή ανθρωπότητα;
ΠΩΣ ΠΡΟΣΦΕΡΕ Ο ΙΕΧΩΒΑ ΕΛΠΙΔΑ ΣΤΟΥΣ ΑΜΑΡΤΩΛΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ;
3. Πώς έγιναν αμαρτωλοί οι πρώτοι μας γονείς;
3 Όταν ο Ιεχωβά δημιούργησε τον πρώτο άντρα και την πρώτη γυναίκα, ήθελε να είναι ευτυχισμένοι. Τους έδωσε μια πανέμορφη κατοικία, το δώρο του γάμου και έναν συναρπαστικό διορισμό. Έπρεπε να γεμίσουν τη γη με τους απογόνους τους, κάνοντας ολόκληρο τον πλανήτη παράδεισο σαν τον κήπο της Εδέμ. Ο Ιεχωβά τούς έδωσε μόνο έναν απλό περιορισμό. Και τους προειδοποίησε ότι, αν παραβίαζαν εκείνη την εντολή στασιάζοντας εσκεμμένα εναντίον του, η αμαρτία τους θα οδηγούσε στον θάνατο. Ξέρουμε τι συνέβη. Ένα αόρατο πνεύμα, το οποίο δεν είχε αγάπη ούτε για τον Θεό ούτε για εκείνους, μπήκε στο προσκήνιο και τους δελέασε ώστε να διαπράξουν εκείνη την αμαρτία. Ο Αδάμ και η Εύα ενέδωσαν σε εκείνη την κακή επιρροή. Δεν εμπιστεύτηκαν τον στοργικό Πατέρα τους και αμάρτησαν. Όπως γνωρίζουμε, τα λόγια του Ιεχωβά αποδείχτηκαν αληθινά. Από εκείνη την ημέρα, ήταν αναγκασμένοι να υφίστανται τις συνέπειες: Άρχισαν να γερνούν και τελικά πέθαναν.—Γέν. 1:28, 29· 2:8, 9, 16-18· 3:1-6, 17-19, 24· 5:5.
4. Γιατί ο Ιεχωβά μισεί την αμαρτία και μας βοηθάει στη μάχη μας εναντίον της; (Ρωμαίους 8:20, 21)
4 Ο Ιεχωβά φρόντισε να καταγραφεί αυτή η θλιβερή αφήγηση προς όφελός μας. Αυτή η αφήγηση μας βοηθάει να καταλάβουμε γιατί εκείνος μισεί την αμαρτία τόσο πολύ. Η αμαρτία μάς χωρίζει από τον Πατέρα μας και οδηγεί στον θάνατο. (Ησ. 59:2) Να γιατί ο Σατανάς, το στασιαστικό πνεύμα που το υποκίνησε όλο αυτό, αγαπάει την αμαρτία και επιδιώκει να την προάγει. Εκείνος ίσως νόμιζε ότι κέρδισε μια μεγάλη νίκη στην Εδέμ. Αλλά δεν καταλάβαινε πόσο στοργικός είναι ο Ιεχωβά. Ο Θεός ποτέ δεν άλλαξε τον σκοπό του για τους απογόνους του Αδάμ και της Εύας. Αγαπάει την ανθρώπινη οικογένεια, γι’ αυτό πρόσφερε αμέσως ελπίδα σε όλους. (Διαβάστε Ρωμαίους 8:20, 21) Ο Ιεχωβά ήξερε ότι μερικοί από εκείνους τους απογόνους θα επέλεγαν να τον αγαπούν και θα επιζητούσαν τη βοήθειά του στη μάχη τους εναντίον της αμαρτίας. Και ως Πατέρας τους και Δημιουργός τους, θα τους προμήθευε έναν τρόπο ώστε να απελευθερωθούν από την αμαρτία και να τον πλησιάσουν. Πώς θα το έκανε εφικτό όλο αυτό ο Ιεχωβά;
5. Πότε πρόσφερε ο Ιεχωβά μια πρώτη αχτίδα ελπίδας στην αμαρτωλή ανθρωπότητα; Εξηγήστε. (Γένεση 3:15)
5 Διαβάστε Γένεση 3:15. Η πρώτη αχτίδα ελπίδας ήρθε όταν ο Ιεχωβά απήγγειλε την καταδίκη του Σατανά. Ο Θεός προείπε ότι χάρη σε έναν «απόγονο» θα ερχόταν ελπίδα. Αυτός ο απόγονος τελικά θα συνέτριβε τον Σατανά, αναιρώντας όλο το κακό που είχε προξενήσει εκείνος στην Εδέμ. (1 Ιωάν. 3:8) Ωστόσο, ο απόγονος θα υπέφερε στην πορεία. Ο Σατανάς επρόκειτο να τον πλήξει, προκαλώντας τον θάνατό του. Αυτό θα πλήγωνε βαθύτατα τον Ιεχωβά. Αλλά τελικά, ο πόνος δεν θα ήταν καθόλου μάταιος επειδή αναρίθμητοι άνθρωποι θα σώζονταν από την αμαρτία και τον θάνατο!
ΠΩΣ ΚΕΡΔΙΖΑΝ ΑΜΑΡΤΩΛΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΗΝ ΕΥΝΟΙΑ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ ΣΤΟΥΣ ΒΙΒΛΙΚΟΥΣ ΧΡΟΝΟΥΣ;
6. Τι έκαναν κάποιοι άνθρωποι πίστης, όπως ο Άβελ και ο Νώε, προκειμένου να πλησιάσουν τον Ιεχωβά;
6 Στους αιώνες που ακολούθησαν, ο Ιεχωβά έδειχνε ολοένα και πιο ξεκάθαρα πώς μπορούσαν να τον πλησιάσουν αμαρτωλοί άνθρωποι. Ο Άβελ, ο δεύτερος γιος του Αδάμ και της Εύας, ήταν ο πρώτος άνθρωπος που εκδήλωσε πίστη στον Ιεχωβά μετά το τραγικό γεγονός στην Εδέμ. Επειδή ο Άβελ αγαπούσε τον Ιεχωβά και επιζητούσε να Τον ευαρεστήσει και να Τον πλησιάσει, πρόσφερε μια θυσία. Ο Άβελ ήταν βοσκός, γι’ αυτό πήρε μερικά από τα αρνάκια του και τα έσφαξε, προσφέροντάς τα στον Ιεχωβά. Πώς ανταποκρίθηκε ο Ιεχωβά; «Είδε με εύνοια τον Άβελ και την προσφορά του». (Γέν. 4:4) Ο Ιεχωβά εκδήλωσε την επιδοκιμασία του για παρόμοιες θυσίες που πρόσφεραν άνθρωποι οι οποίοι τον αγαπούσαν και τον εμπιστεύονταν, όπως ο Νώε. (Γέν. 8:20, 21) Αποδεχόμενος τέτοιες θυσίες, ο Ιεχωβά έδειχνε ότι αμαρτωλοί άνθρωποι μπορούσαν να κερδίσουν την εύνοιά του και να τον πλησιάσουν. b
7. Τι μαθαίνουμε από την προθυμία του Αβραάμ να θυσιάσει τον ίδιο του τον γιο;
7 Ο Ιεχωβά ζήτησε από τον Αβραάμ, έναν εξαιρετικό άνθρωπο πίστης, να κάνει κάτι τρομερά δύσκολο—να προσφέρει τον ίδιο του τον γιο τον Ισαάκ ως θυσία. Για τον Αβραάμ, αυτό ήταν σίγουρα ό,τι πιο οδυνηρό μπορούσε να φανταστεί. Ωστόσο, προετοιμάστηκε να το κάνει. Ο Θεός όμως τον σταμάτησε την τελευταία στιγμή. Αυτό το παράδειγμα διδάσκει σε όλους τους ανθρώπους πίστης μια σημαντική αλήθεια: Ο Ιεχωβά θα ήταν πρόθυμος να προσφέρει τον δικό του αγαπημένο Γιο ως θυσία. Να πόσο αγαπάει ο Ιεχωβά τους ανθρώπους!—Γέν. 22:1-18.
8. Σε τι έστρεφαν την προσοχή οι πολλές θυσίες που απαιτούσε ο Νόμος; (Λευιτικό 4:27-29· 17:11)
8 Αιώνες αργότερα, ο Νόμος που δόθηκε στο έθνος του Ισραήλ απαιτούσε να γίνονται πολλές θυσίες ως εξιλέωση για τις αμαρτίες του λαού του Θεού. (Διαβάστε Λευιτικό 4:27-29· 17:11) Τέτοιες θυσίες έστρεφαν την προσοχή σε μια μεγαλύτερη θυσία, μια θυσία που θα έσωζε πλήρως την ανθρωπότητα από την αμαρτία. Προφήτες του Θεού εξήγησαν υπό θεϊκή έμπνευση ότι ο υποσχεμένος απόγονος που, όπως αποδείχτηκε, ήταν ένας ξεχωριστός Γιος του Θεού, θα έπρεπε να υποφέρει και να θανατωθεί. Επρόκειτο να οδηγηθεί στη σφαγή σαν πρόβατο που θυσιαζόταν. (Ησ. 53:1-12) Φανταστείτε: Ο Ιεχωβά θα διευθετούσε να θυσιαστεί ο αγαπημένος του Γιος προκειμένου να σώσει τους ανθρώπους—μεταξύ αυτών και εσάς—από την αμαρτία και τον θάνατο!
ΤΙ ΕΚΑΝΕ Ο ΙΗΣΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΩΤΗΡΙΑ ΜΑΣ;
9. Τι είπε ο Ιωάννης ο Βαφτιστής για τον Ιησού; (Εβραίους 9:22· 10:1-4, 12)
9 Τον πρώτο αιώνα Κ.Χ., ένας υπηρέτης του Θεού, ο Ιωάννης ο Βαφτιστής, έδειξε τον Ιησού από τη Ναζαρέτ και είπε: «Να το Αρνί του Θεού το οποίο αφαιρεί την αμαρτία του κόσμου!» (Ιωάν. 1:29) Αυτά τα θεόπνευστα λόγια προσδιόρισαν τον Ιησού ως τον από μακρού προειπωμένο απόγονο. Εκείνος επρόκειτο να προσφέρει την υποσχεμένη θυσία. Τώρα περισσότερο από ποτέ, υπήρχε μια στερεή ελπίδα για την αμαρτωλή ανθρωπότητα—μια ολοκληρωτική νίκη επί της αμαρτίας.—Διαβάστε Εβραίους 9:22· 10:1-4, 12.
10. Πώς έδειξε ο Ιησούς ότι “ήρθε να καλέσει” αμαρτωλούς;
10 Ο Ιησούς έδειχνε ιδιαίτερη προσοχή σε ανθρώπους που ένιωθαν καταβαρημένοι από την αμαρτία και τους προσκαλούσε να γίνουν ακόλουθοί του. Ήξερε ότι η αμαρτία ήταν η ρίζα των δεινών της ανθρωπότητας. Γι’ αυτό, απευθυνόταν σε άντρες και γυναίκες που ήταν γνωστοί ως αμαρτωλοί. Χρησιμοποιώντας ένα παράδειγμα, εξήγησε: «Δεν χρειάζονται γιατρό οι υγιείς, αλλά οι άρρωστοι». Και πρόσθεσε: «Εγώ δεν ήρθα να καλέσω δίκαιους ανθρώπους, αλλά αμαρτωλούς». (Ματθ. 9:12, 13) Ο Ιησούς έκανε πράξη αυτά τα λόγια. Συγχώρησε με καλοσύνη τις αμαρτίες της γυναίκας που του έπλυνε τα πόδια με τα δάκρυά της. (Λουκ. 7:37-50) Δίδαξε ζωτικές αλήθειες στη Σαμαρείτισσα στο πηγάδι, παρότι ήξερε ότι ζούσε ανήθικα. (Ιωάν. 4:7, 17-19, 25, 26) Ο Θεός μάλιστα του έδωσε τη δύναμη να αναιρέσει το τελικό αποτέλεσμα κάθε αμαρτίας—τον θάνατο. Πώς; Ο Ιησούς ανέστησε ανθρώπους—άντρες και γυναίκες, παιδιά και ενηλίκους.—Ματθ. 11:5.
11. Γιατί ελκύονταν αμαρτωλοί άνθρωποι στον Ιησού;
11 Δεν είναι παράξενο που ακόμα και άνθρωποι οι οποίοι ήταν βαθιά βουτηγμένοι στην αμαρτία ελκύονταν στον Ιησού. Εκείνος τους έδειχνε συμπόνια και ενσυναίσθηση, και αυτοί ένιωθαν άνετα να τον πλησιάζουν. (Λουκ. 15:1, 2) Ο Ιησούς επαινούσε και αντάμειβε τέτοια άτομα για την πίστη που έδειχναν σε εκείνον. (Λουκ. 19:1-10) Προμήθευσε μια τέλεια, ζωντανή εικόνα του ελέους του Πατέρα του. (Ιωάν. 14:9) Με λόγια και με πράξεις, έδειξε ότι ο συμπονετικός, ελεήμων Πατέρας του αγαπάει τους ανθρώπους και θέλει να βοηθήσει τον καθέναν από αυτούς να κερδίσει τη μάχη ενάντια στην αμαρτία. Ο Ιησούς βοήθησε αμαρτωλούς ανθρώπους να θέλουν να αλλάξουν την πορεία τους και να τον ακολουθήσουν.—Λουκ. 5:27, 28.
12. Τι δίδαξε ο Ιησούς για τον θάνατό του;
12 Ο Ιησούς ήξερε τι τον περίμενε. Επανειλημμένα, είπε στους ακολούθους του ότι επρόκειτο να προδοθεί και να εκτελεστεί σε ξύλο. (Ματθ. 17:22· 20:18, 19) Ήξερε ότι η θυσία του θα αφαιρούσε την αμαρτία του κόσμου, όπως είχε εξαγγείλει ο Ιωάννης και είχαν προείπει οι προφήτες. Ο Ιησούς δίδαξε επίσης ότι, αφού θα πρόσφερε τη ζωή του, θα “έλκυε κάθε είδους ανθρώπους”. (Ιωάν. 12:32) Αμαρτωλοί άνθρωποι θα μπορούσαν να ευαρεστήσουν τον Ιεχωβά αποδεχόμενοι τον Ιησού ως Κύριό τους και ακολουθώντας τα βήματά του. Αν το έκαναν αυτό, τελικά θα “ελευθερώνονταν από την αμαρτία”. (Ρωμ. 6:14, 18, 22· Ιωάν. 8:32) Γι’ αυτό, ο Ιησούς αντιμετώπισε πρόθυμα και θαρραλέα τον φρικτό του θάνατο.—Ιωάν. 10:17, 18.
13. Πώς πέθανε ο Ιησούς, και τι μας δίδαξε ο θάνατός του σχετικά με τον Ιεχωβά Θεό; (Βλέπε επίσης εικόνα.)
13 Ο Ιησούς προδόθηκε, συνελήφθη, υπέστη φραστική κακομεταχείριση, συκοφαντήθηκε, καταδικάστηκε και μάλιστα βασανίστηκε. Οι στρατιώτες τον οδήγησαν στον τόπο της εκτέλεσης και τον κάρφωσαν σε ξύλο. Καθώς υπέμενε πιστά όλο αυτό το μαρτύριο, υπήρχε Κάποιος που πονούσε ακόμα περισσότερο: ο Ιεχωβά Θεός. Ο Ιεχωβά συγκράτησε την απεριόριστη δύναμή του και δεν παρενέβη. Γιατί; Τι θα υποκινούσε έναν στοργικό Πατέρα να ενεργήσει με αυτόν τον τρόπο; Με μια λέξη, η αγάπη. Ο Ιησούς είπε: «Ο Θεός αγάπησε τον κόσμο τόσο πολύ ώστε έδωσε τον μονογενή του Γιο, για να μην καταστραφεί όποιος εκδηλώνει πίστη σε αυτόν, αλλά να έχει αιώνια ζωή».—Ιωάν. 3:16.
14. Τι σας διδάσκει η θυσία του Ιησού;
14 Η θυσία του Ιησού είναι η υπέρτατη απόδειξη του πόσο αγαπάει ο Ιεχωβά τους απογόνους του Αδάμ και της Εύας. Αποδεικνύει πόσο πολύ αγαπάει ο Ιεχωβά εσάς. Έκανε πάρα πολλά, υποβάλλοντας τον εαυτό του στον χειρότερο πόνο που μπορεί να φανταστεί κανείς, για να σας σώσει από την αμαρτία και τον θάνατο. (1 Ιωάν. 4:9, 10) Ναι, θέλει να βοηθήσει τον καθέναν από εμάς να πολεμήσει ενάντια στην αμαρτία—και να νικήσει!
15. Τι πρέπει να κάνουμε για να ωφεληθούμε από το θεϊκό δώρο της λυτρωτικής θυσίας του Ιησού;
15 Το δώρο του Θεού, η λυτρωτική θυσία του μονογενούς Γιου του, καθιστά εφικτή τη συγχώρηση των αμαρτιών μας. Αλλά για να λάβουμε τη συγχώρηση του Θεού, πρέπει να κάνουμε κάτι. Τι; Ο Ιωάννης ο Βαφτιστής και κατόπιν ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός έδωσαν την απάντηση: «Μετανοείτε, γιατί η Βασιλεία των ουρανών έχει πλησιάσει». (Ματθ. 3:1, 2· 4:17) Επομένως, η μετάνοια είναι απαραίτητη αν θέλουμε ειλικρινά να καταπολεμήσουμε την αμαρτία και να πλησιάσουμε τον στοργικό μας Πατέρα. Τι περιλαμβάνει όμως η μετάνοια, και πώς μας βοηθάει να καταπολεμήσουμε την αμαρτωλή μας κατάσταση; Το επόμενο άρθρο μελέτης θα δώσει την απάντηση.
ΥΜΝΟΣ 18 Ευγνώμονες για το Λύτρο
a ΕΠΕΞΗΓΗΣΗ: Στην Αγία Γραφή, η λέξη «αμαρτία» μπορεί να αναφέρεται σε εσφαλμένες πράξεις, στο να μη ζει ή να μην ενεργεί κάποιος σε αρμονία με τους ηθικούς κανόνες του Ιεχωβά. Αλλά η λέξη «αμαρτία» μπορεί επίσης να αναφέρεται στην ατελή, ή αλλιώς αμαρτωλή, κατάσταση που έχουμε κληρονομήσει από τον Αδάμ. Η κληρονομημένη αμαρτία είναι ο λόγος για τον οποίο όλοι πεθαίνουμε.