Στην πραγματικότητα, δεν είναι αυτή η σημασία του συγκεκριμένου εδαφίου. Αυτό αναφέρεται σε κάποιον που πέφτει με την έννοια ότι αντιμετωπίζει επανειλημμένα προβλήματα ή αντιξοότητες αλλά σηκώνεται ξανά με την έννοια ότι καταφέρνει να συνέλθει.

Εξετάστε τα συμφραζόμενα του εδαφίου: «Μην παραμονεύεις σαν πονηρός κοντά στο σπίτι του δικαίου· μην καταστρέψεις τον τόπο της ανάπαυσής του. Διότι ο δίκαιος, ακόμη και αν πέσει εφτά φορές, θα σηκωθεί ξανά, αλλά οι πονηροί θα σκοντάψουν εξαιτίας της συμφοράς. Όταν πέφτει ο εχθρός σου, μη χαίρεσαι, και όταν σκοντάφτει, ας μην ευφραίνεται η καρδιά σου».​—Παρ. 24:15-17.

Μερικοί υποστηρίζουν ότι το εδάφιο 16 εφαρμόζεται σε κάποιον που μπορεί να πέσει στην αμαρτία αλλά μετά να ανανήψει. Δύο Βρετανοί κληρικοί έγραψαν ότι «παλιοί και σύγχρονοι κήρυκες έχουν εφαρμόσει εκτεταμένα το εν λόγω εδάφιο» με αυτόν τον τρόπο. Οι κληρικοί πρόσθεσαν ότι μια τέτοια άποψη σημαίνει ότι «ένας καλός άνθρωπος ίσως πέσει σε σοβαρές αμαρτίες, αλλά ποτέ δεν χάνει την αγάπη του για τον Θεό και σηκώνεται από την πτώση του μετανοώντας κάθε φορά». Μια τέτοια άποψη θα ήταν ελκυστική για κάποιον που δεν θέλει να αντιστέκεται στην αμαρτία. Εκείνος μπορεί να φαντάζεται ότι, ακόμα και αν αμαρτάνει επανειλημμένα, ο Θεός πάντα θα τον συγχωρεί.

Αλλά δεν είναι αυτή η πραγματική σημασία του εδαφίου 16.

Η εβραϊκή λέξη που αποδίδεται «πέσει» και «πέφτει» στα εδάφια 16 και 17 μπορεί να χρησιμοποιηθεί με ποικίλους τρόπους. Μπορεί να αναφέρεται σε μια κυριολεκτική πτώση: ένας ταύρος πέφτει στον δρόμο, κάποιος πέφτει από την ταράτσα ή ένα πετραδάκι πέφτει στη γη. (Δευτ. 22:4, 8· Αμώς 9:9) Αυτή η λέξη μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί μεταφορικά, όπως φαίνεται στα παρακάτω εδάφια: «Ο Ιεχωβά κατευθύνει τα βήματα του ανθρώπου όταν ευαρεστείται με την οδό του. Παρότι μπορεί να πέσει, δεν θα σωριαστεί κάτω, γιατί ο Ιεχωβά τον κρατάει από το χέρι».​—Ψαλμ. 37:23, 24· Παρ. 11:5· 13:17· 17:20.

Ωστόσο, προσέξτε ένα στοιχείο που τόνισε ο καθηγητής Έντουαρντ Πλάμτρε: «Η εβραϊκή λέξη που σημαίνει [«πέφτω»] δεν χρησιμοποιείται ποτέ με την έννοια της πτώσης στην αμαρτία». Ένας άλλος λόγιος εξηγεί το εδάφιο 16 ως εξής: «Θα ήταν μάταιο και αυτοκαταστροφικό να κακομεταχειρίζεται κάποιος τους υπηρέτες του Θεού, επειδή αυτοί επιβιώνουν, ενώ οι πονηροί όχι!»

Συνεπώς, το εδάφιο Παροιμίες 24:16 δεν αναφέρεται σε “πτώση” με την ηθική έννοια της πτώσης στην αμαρτία, αλλά στο να αντιμετωπίζει κάποιος προβλήματα ή δυσκολίες, και μάλιστα επανειλημμένα. Στο παρόν πονηρό σύστημα πραγμάτων, ο δίκαιος μπορεί να αντιμετωπίσει προβλήματα υγείας ή άλλου είδους. Ίσως ακόμα και να υφίσταται σφοδρό κυβερνητικό διωγμό. Αλλά μπορεί να είναι βέβαιος ότι ο Θεός είναι το στήριγμά του και ότι θα τον βοηθήσει να αντεπεξέλθει και να επιτύχει. Σκεφτείτε πόσες φορές έχετε δει να έρχονται αίσιες εκβάσεις για τους υπηρέτες του Θεού. Γιατί συμβαίνει αυτό; Επειδή έχουμε τη διαβεβαίωση ότι «ο Ιεχωβά στηρίζει όλους όσους πέφτουν και ανορθώνει όλους τους κυρτωμένους».​—Ψαλμ. 41:1-3· 145:14-19.

«Ο δίκαιος» δεν παρηγορείται με τη σκέψη ότι και οι άλλοι έχουν προβλήματα. Αυτό που τον παρηγορεί είναι ότι ξέρει πως «τα πράγματα θα εξελιχθούν καλά για εκείνους που φοβούνται τον αληθινό Θεό, επειδή τον φοβούνται».​—Εκκλ. 8:11-13· Ιώβ 31:3-6· Ψαλμ. 27:5, 6.