1. Ποιος είναι ίσως ένας λόγος για τον οποίο παρομοίασε ο Ιησούς τους ακολούθους του με πρόβατα;

Ο ΙΗΣΟΥΣ παρομοίασε τη σχέση του με τους ακολούθους του με τον στενό δεσμό που υπάρχει ανάμεσα σε έναν βοσκό και στα πρόβατά του. (Ιωάν. 10:14) Αυτή η παρομοίωση είναι εύστοχη. Τα πρόβατα γνωρίζουν τον βοσκό τους και ανταποκρίνονται στη φωνή του. Ένας περιηγητής το διαπίστωσε αυτό από πρώτο χέρι. Ο ίδιος αφηγήθηκε: «Θέλαμε να φωτογραφίσουμε μερικά πρόβατα και προσπαθήσαμε να τα κάνουμε να πλησιάσουν. Αλλά εκείνα δεν μας ακολούθησαν επειδή δεν γνώριζαν τις φωνές μας. Κατόπιν, ήρθε ένα μικρό βοσκόπουλο. Με το που τα φώναξε, το ακολούθησαν αμέσως».

2, 3. (α) Πώς δείχνουν οι ακόλουθοι του Ιησού ότι ακούν τη φωνή του; (β) Τι θα εξετάσουμε σε αυτό το άρθρο και στο επόμενο;

² Η εμπειρία εκείνου του περιηγητή μάς θυμίζει τα λόγια του Ιησού σχετικά με τα πρόβατά του​—τους μαθητές του. Ο Ιησούς είπε: «Θα ακούσουν τη φωνή μου». (Ιωάν. 10:16) Αλλά ο Ιησούς είναι στον ουρανό. Πώς μπορούμε λοιπόν να τον ακούμε; Ένας βασικός τρόπος με τον οποίο δείχνουμε ότι ακούμε τη φωνή του Κυρίου μας είναι το να εφαρμόζουμε τις διδασκαλίες του στη ζωή μας.​—Ματθ. 7:24, 25.

³ Σε αυτό το άρθρο και στο επόμενο, θα εξετάσουμε κάποιες διδασκαλίες του Ιησού. Όπως θα δούμε, ο Ιησούς μάς δίδαξε να μην κάνουμε ορισμένα πράγματα και να κάνουμε κάποια άλλα. Θα εξετάσουμε πρώτα δύο συγκεκριμένα πράγματα που ο καλός ποιμένας μάς δίνει την οδηγία να μην κάνουμε.

4. Σύμφωνα με το εδάφιο Λουκάς 12:29, τι μπορεί να μας κάνει να “αγωνιούμε”;

⁴ Διαβάστε Λουκάς 12:29. Ο Ιησούς πρότρεψε τους ακολούθους του να “μην αγωνιούν” για τις υλικές τους ανάγκες. Ξέρουμε ότι η συμβουλή του Ιησού είναι πάντα σοφή και ορθή. Θέλουμε να την εφαρμόζουμε, αλλά μερικές φορές ίσως μας είναι πολύ δύσκολο να το κάνουμε αυτό. Γιατί;

5. Γιατί ίσως ανησυχούν μερικοί για τις υλικές τους ανάγκες;

 ⁵ Κάποιοι ίσως ανησυχούν για τις υλικές τους ανάγκες​—τροφή, ρουχισμό και στέγη. Ίσως ζουν σε κάποια χώρα όπου υπάρχουν δυσμενείς οικονομικές συνθήκες. Μπορεί να είναι δύσκολο να βγάλουν αρκετά χρήματα ώστε να φροντίσουν την οικογένειά τους. Ή ίσως ο οικογενειάρχης έχει πεθάνει, αφήνοντας την υπόλοιπη οικογένεια χωρίς οικονομική υποστήριξη. Κάποιοι ίσως έχουν χάσει τη δουλειά και το εισόδημά τους εξαιτίας της πανδημίας της νόσου COVID-19. (Εκκλ. 9:11) Αν έχουμε αντιμετωπίσει κάποιες από αυτές ή άλλες δυσκολίες, πώς μπορούμε να εφαρμόσουμε τη συμβουλή του Ιησού να μην ανησυχούμε;

6. Περιγράψτε τι συνέβη στον απόστολο Πέτρο σε μια περίπτωση.

⁶ Σε μια περίπτωση, ο απόστολος Πέτρος και οι άλλοι απόστολοι βρίσκονταν σε ένα πλοιάριο στη Θάλασσα της Γαλιλαίας στη διάρκεια μιας ανεμοθύελλας όταν είδαν τον Ιησού να περπατάει στην επιφάνεια του νερού. Ο Πέτρος είπε: «Κύριε, αν είσαι εσύ, δώσε μου εντολή να έρθω σε εσένα περπατώντας πάνω στα νερά». Όταν ο Ιησούς τού είπε: «Έλα!», ο Πέτρος κατέβηκε από το πλοιάριο και «περπάτησε πάνω στα νερά για να πάει στον Ιησού». Προσέξτε τι συνέβη μετά: «Κοιτάζοντας την ανεμοθύελλα, φοβήθηκε. Και όταν άρχισε να βουλιάζει, φώναξε:  “Κύριε, σώσε με!”» Ο Ιησούς άπλωσε το χέρι του και τον έσωσε. Είναι αξιοσημείωτο ότι ο Πέτρος μπορούσε να περπατάει στα μανιασμένα νερά όσο έμενε προσηλωμένος στον Ιησού. Όταν όμως κοίταξε τη θύελλα, κυριεύτηκε από τον φόβο και την αμφιβολία και άρχισε να βουλιάζει.​—Ματθ. 14:24-31.

7. Τι μαθαίνουμε από το παράδειγμα του Πέτρου;

⁷ Μπορούμε να μάθουμε κάτι από το παράδειγμα του Πέτρου. Όταν ο Πέτρος κατέβηκε από το πλοιάριο στη θάλασσα, δεν περίμενε ότι θα αποσπαστεί η προσοχή του και θα αρχίσει να βουλιάζει. Ήθελε να μείνει στην επιφάνεια του νερού ώσπου να φτάσει στον Κύριό του. Αλλά δεν έμεινε προσηλωμένος σε εκείνον τον στόχο. Εμείς βέβαια δεν μπορούμε να περπατήσουμε πάνω στο νερό, αλλά αντιμετωπίζουμε δοκιμασίες της πίστης. Αν πάψουμε να εστιάζουμε στον Ιεχωβά και στις υποσχέσεις του, θα αρχίσουμε να βουλιάζουμε πνευματικά. Όποιες συμβολικές θύελλες και αν προκύψουν στη ζωή μας, πρέπει να κρατάμε τον νου μας προσηλωμένο στον Ιεχωβά και στην ικανότητά του να μας βοηθάει. Πώς μπορούμε να το κάνουμε αυτό;

8. Τι θα μας βοηθάει να μην ανησυχούμε υπερβολικά για τις υλικές μας ανάγκες;

⁸ Θα ωφεληθούμε αν αντικαταστήσουμε την ανησυχία με την πεποίθηση. Να θυμάστε ότι ο στοργικός μας Πατέρας, ο Ιεχωβά, εγγυάται ότι θα φροντίζει για τις υλικές μας ανάγκες αν εμείς βάζουμε τα πνευματικά πράγματα στην πρώτη θέση. (Ματθ. 6:32, 33) Εκείνος έχει τέλειο ιστορικό εκπλήρωσης αυτής της υπόσχεσης. (Δευτ. 8:4, 15, 16· Ψαλμ. 37:25) Αν ο Ιεχωβά προμηθεύει τα αναγκαία για τα πουλιά και για τα λουλούδια, ασφαλώς δεν χρειάζεται να ανησυχούμε για το τι θα φάμε ή τι θα φορέσουμε! (Ματθ. 6:26-30· Φιλιπ. 4:6, 7) Όπως η αγάπη ωθεί τους στοργικούς γονείς να καλύπτουν τις υλικές ανάγκες των παιδιών τους, έτσι υποκινεί και τον ουράνιο Πατέρα μας να φροντίζει για τις υλικές ανάγκες του λαού του. Μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι ο Ιεχωβά θα μας φροντίσει!

9. Τι μαθαίνετε από την εμπειρία ενός αντρογύνου;

⁹ Προσέξτε μια εμπειρία που δείχνει παραστατικά πώς μπορεί ο Ιεχωβά να φροντίσει για τις υλικές μας ανάγκες. Ένα αντρόγυνο ολοχρόνιων υπηρετών έκαναν πάνω από μία ώρα δρόμο με το παλιό τους αυτοκίνητο για να παραλάβουν κάποιες αδελφές που ζούσαν σε δομή φιλοξενίας προσφύγων και να πάνε μαζί στη συνάθροιση. Ο αδελφός αφηγήθηκε: «Μετά τη συνάθροιση, προσκαλέσαμε τις αδελφές για φαγητό, αλλά έπειτα συνειδητοποιήσαμε ότι δεν είχαμε τίποτα να τους προσφέρουμε». Τι θα έκαναν; Ο αδελφός συνέχισε: «Όταν φτάσαμε στο σπίτι, βρήκαμε δύο μεγάλες τσάντες με τρόφιμα μπροστά στην πόρτα μας. Δεν ξέραμε ποιος τις είχε αφήσει εκεί. Ο Ιεχωβά μάς φρόντισε». Λίγο καιρό αργότερα, το αυτοκίνητό τους χάλασε. Το χρειάζονταν για τη διακονία τους, αλλά δεν είχαν χρήματα για να το επισκευάσουν. Όταν το πήγαν σε ένα κοντινό συνεργείο για να δουν τι μπορούσε να γίνει, μπήκε ένας κύριος, ο οποίος ρώτησε: «Τίνος είναι αυτό το αυτοκίνητο;» Ο αδελφός είπε ότι ήταν δικό του και ότι χρειαζόταν επισκευή. Ο κύριος απάντησε: «Δεν πειράζει. Η γυναίκα μου θέλει αυτό το μοντέλο και ακριβώς σε αυτό το χρώμα. Πόσο το πουλάτε;» Τα χρήματα που πήρε τελικά ο αδελφός έφταναν για να αγοράσει άλλο αυτοκίνητο. Το συμπέρασμά του; «Δεν χρειάζεται να εξηγήσω πώς νιώθαμε στο τέλος της ημέρας. Ξέραμε ότι αυτό δεν ήταν σύμπτωση. Ήταν το χέρι του Ιεχωβά».

10. Πώς μας προτρέπει το εδάφιο Ψαλμός 37:5 να μην ανησυχούμε για τις υλικές μας ανάγκες;

¹⁰ Αν ακούμε τον καλό ποιμένα και δεν ανησυχούμε υπερβολικά για τις υλικές μας ανάγκες, μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι ο  Ιεχωβά θα τις καλύπτει. (Διαβάστε Ψαλμός 37:5· 1 Πέτρ. 5:7) Σκεφτείτε τις καταστάσεις που αναφέρθηκαν στην  παράγραφο 5. Μέχρι τώρα, ο Ιεχωβά ίσως χρησιμοποιούσε έναν οικογενειάρχη ή έναν εργοδότη για να μας βοηθάει να φροντίζουμε για τις καθημερινές μας ανάγκες. Αν ο οικογενειάρχης δεν είναι πια σε θέση να το κάνει αυτό ή αν χάσουμε την εργασία μας, ο Ιεχωβά θα μας φροντίσει με κάποιον άλλον τρόπο. Θα καλύψει τις ανάγκες μας. Ας εξετάσουμε τώρα κάτι άλλο που ο καλός ποιμένας μάς προτρέπει να μην κάνουμε.

11. Σύμφωνα με τα εδάφια Ματθαίος 7:1, 2, τι μας είπε ο Ιησούς να μην κάνουμε, και γιατί μπορεί να είναι δύσκολο;

¹¹ Διαβάστε Ματθαίος 7:1, 2. Ο Ιησούς ήξερε ότι οι ατελείς ακροατές του είχαν την τάση να επικρίνουν τους άλλους. Να γιατί είπε ευθέως: «Μην κρίνετε». Ίσως προσπαθούμε πραγματικά να μην κρίνουμε τους ομοπίστους μας. Εντούτοις, είμαστε όλοι ατελείς. Αν κάποιες φορές διαπιστώνουμε ότι γινόμαστε επικριτικοί, τι πρέπει να κάνουμε; Να ακούμε τον Ιησού και να καταβάλλουμε φιλότιμες προσπάθειες για να μην κρίνουμε.

12, 13. Πώς μας βοηθάει ο στοχασμός γύρω από την άποψη του Ιεχωβά για τον βασιλιά Δαβίδ να μην κρίνουμε τους άλλους;

¹² Μπορούμε να ωφεληθούμε αν κάνουμε στοχασμούς γύρω από το παράδειγμα του Ιεχωβά. Εκείνος εστιάζει στο καλό στους ανθρώπους. Το βλέπουμε αυτό στον τρόπο με τον οποίο συμπεριφέρθηκε στον βασιλιά Δαβίδ, έναν άνθρωπο που έκανε σοβαρά λάθη. Για παράδειγμα, ο Δαβίδ διέπραξε μοιχεία με τη Βηθ-σαβεέ και μάλιστα κανόνισε να σκοτωθεί ο σύζυγός της. (2 Σαμ. 11:2-4, 14, 15, 24) Ως αποτέλεσμα, έβλαψε όχι μόνο τον εαυτό του αλλά και την οικογένειά του, μεταξύ αυτών και τις άλλες συζύγους του. (2 Σαμ. 12:10, 11) Σε μια άλλη περίπτωση, ο Δαβίδ δεν στηρίχτηκε απόλυτα στον Ιεχωβά και διέταξε μια αθέμιτη απογραφή του στρατού του Ισραήλ. Το κίνητρό του ίσως ήταν η υπερηφάνεια και η εμπιστοσύνη στο μέγεθος του στρατού του. Ποιες ήταν οι συνέπειες; Μια επιδημία θανάτωσε 70.000 Ισραηλίτες!​—2 Σαμ. 24:1-4, 10-15.

¹³ Αν ζούσατε στον Ισραήλ εκείνη την εποχή, πώς θα βλέπατε τον Δαβίδ; Θα τον κρίνατε ανάξιο του ελέους του Ιεχωβά; Ο Ιεχωβά δεν το έκανε αυτό. Εστίασε στο συνολικό ιστορικό πιστότητας του Δαβίδ και στην ειλικρινή του μετάνοια. Ως αποτέλεσμα, τον συγχώρησε για αυτές τις σοβαρές αμαρτίες. Ο Ιεχωβά ήξερε ότι ο Δαβίδ τον αγαπούσε πάρα πολύ και ότι ήθελε να κάνει το σωστό. Δεν είστε ευγνώμονες για το ότι ο Θεός μας αναζητάει το καλό σε εμάς;​—1 Βασ. 9:4· 1 Χρον. 29:10, 17.

14. Ποια στάση βοηθάει τους Χριστιανούς να μην κρίνουν τους άλλους;

¹⁴ Αν ο Ιεχωβά δείχνει επιείκεια στους ατελείς ανθρώπους, ασφαλώς μπορούμε και εμείς να δείχνουμε επιείκεια ο ένας στον άλλον και να αναζητούμε το καλό στους άλλους. Συνήθως είναι πολύ εύκολο να εντοπίζουμε τις ατέλειες των άλλων και να τους επικρίνουμε. Ωστόσο, ένα πνευματικό άτομο μπορεί να βλέπει αυτές τις ατέλειες και παρ’ όλα αυτά να συνεργάζεται καλά με τους άλλους. Ένα ακατέργαστο διαμάντι ίσως δεν έχει ελκυστική εμφάνιση, αλλά ένα διορατικό άτομο θα κοιτάξει πέρα από την τραχιά επιφάνειά του και θα δει την αξία που θα έχει όταν κοπεί και λειανθεί. Σαν τον Ιεχωβά και τον Ιησού, χρειάζεται να κοιτάζουμε πέρα από την εξωτερική εμφάνιση και να βλέπουμε τις καλές ιδιότητες των ανθρώπων.

15. Πώς θα βοηθηθούμε να μην κρίνουμε αυστηρά τους άλλους αν σκεφτόμαστε τις περιστάσεις τους;

¹⁵ Εκτός από το να εστιάζουμε στις καλές  ιδιότητες των άλλων, τι θα μας βοηθήσει να μην τους κρίνουμε αυστηρά; Το να προσπαθούμε να φανταστούμε πώς είναι η ζωή τους. Σκεφτείτε αυτό το παράδειγμα: Κάποια μέρα στον ναό, ο Ιησούς είδε μια άπορη χήρα να ρίχνει δύο νομίσματα ελάχιστης αξίας σε ένα χρηματοφυλάκιο. Δεν ρώτησε: «Γιατί δεν έριξε περισσότερα;» Αντί να εστιάσει στο ποσό που πρόσφερε η χήρα, ο Ιησούς έλαβε υπόψη τα κίνητρα και τις περιστάσεις της και την επαίνεσε για το ότι έκανε ό,τι μπορούσε.​—Λουκ. 21:1-4.

16. Τι μαθαίνετε από την εμπειρία που είχε η Βερόνικα;

¹⁶ Η εμπειρία που είχε μια αδελφή, η Βερόνικα, δείχνει παραστατικά πόσο σημαντικό είναι να λαβαίνουμε υπόψη τις περιστάσεις των άλλων. Στην εκκλησία όπου υπηρετούσε υπήρχε μια μεμονωμένη μητέρα με τον γιο της. Η Βερόνικα παραδέχτηκε: «Μου φαινόταν ότι δεν συμμετείχαν ιδιαίτερα στις εκκλησιαστικές δραστηριότητες. Αυτό με έκανε να τους βλέπω αρνητικά. Αλλά κάποια φορά βγήκα στο έργο με τη μητέρα. Μου εξήγησε τις δυσκολίες που αντιμετώπιζε με τον αυτιστικό γιο της. Έκανε το καλύτερο που μπορούσε ώστε να φροντίζει για τις υλικές και τις πνευματικές τους ανάγκες. Κάποιες φορές, λόγω της υγείας του γιου της, αναγκαζόταν να παρακολουθεί τη συνάθροιση σε άλλη εκκλησία». Η Βερόνικα συμπέρανε: «Δεν είχα συνειδητοποιήσει τι δυσκολίες αντιμετώπιζε. Τώρα εκτιμώ και σέβομαι αυτή την αδελφή  πάρα πολύ για όλα όσα κάνει για να υπηρετεί τον Ιεχωβά».

17. Ποια εντολή μάς δίνει το εδάφιο Ιακώβου 2:8, και πώς μπορούμε να την εφαρμόσουμε;

¹⁷ Τι πρέπει να κάνουμε αν συνειδητοποιήσουμε ότι έχουμε κρίνει κάποιον ομόπιστό μας; Πρέπει να θυμηθούμε ότι οφείλουμε να αγαπάμε τους αδελφούς μας. (Διαβάστε Ιακώβου 2:8) Επίσης, πρέπει να προσευχηθούμε ένθερμα στον Ιεχωβά, ικετεύοντάς τον να μας βοηθήσει να μην κρίνουμε. Μπορούμε να ενεργήσουμε σε αρμονία με τις προσευχές μας παίρνοντας την πρωτοβουλία να μιλήσουμε με τον αδελφό απέναντι στον οποίο υπήρξαμε επικριτικοί. Αυτό ίσως μας δώσει τη δυνατότητα να τον γνωρίσουμε καλύτερα. Θα μπορούσαμε να του ζητήσουμε να βγει στο έργο μαζί μας ή να τον προσκαλέσουμε για φαγητό. Καθώς γνωρίζουμε τον αδελφό μας καλύτερα, μπορούμε να προσπαθήσουμε να μιμηθούμε το παράδειγμα του Ιεχωβά και του Ιησού, αναζητώντας το καλό σε εκείνον. Με αυτόν τον τρόπο, δείχνουμε ότι ακούμε την εντολή του καλού ποιμένα να μην κρίνουμε.

18. Πώς μπορούμε να δείχνουμε ότι ακούμε τη φωνή του καλού ποιμένα;

¹⁸ Όπως τα κυριολεκτικά πρόβατα ακούν τη φωνή του βοσκού τους, έτσι και οι ακόλουθοι του Ιησού ακούν τη φωνή του. Αν αγωνιζόμαστε να μην ανησυχούμε για τις υλικές μας ανάγκες και να μην κρίνουμε τους άλλους, ο Ιεχωβά και ο Ιησούς θα ευλογούν τις προσπάθειές μας. Είτε ανήκουμε στο «μικρό ποίμνιο» είτε στα «άλλα πρόβατα», ας συνεχίσουμε να ακούμε τη φωνή του καλού ποιμένα και να υπακούμε. (Λουκ. 12:32· Ιωάν. 10:11, 14, 16) Στο επόμενο άρθρο, θα εξετάσουμε δύο πράγματα που ο Ιησούς είπε στους ακολούθους του ότι πρέπει να κάνουν.