1-3. Τι δεν έκανε ο προφήτης από τον Ιούδα που δεν κατονομάζεται, και με ποιο αποτέλεσμα; (Βλέπε εικόνα στην αρχή του άρθρου.)

ΚΑΠΟΙΑ στιγμή στη διάρκεια της βασιλείας του Ιεροβοάμ, ο Ιεχωβά έστειλε κάποιον προφήτη από τον Ιούδα για να μεταδώσει ένα καυστικό άγγελμα κρίσης σε αυτόν τον αποστάτη βασιλιά του Ισραήλ. Ο ταπεινός προφήτης μετέδωσε με πιστότητα το άγγελμα του Θεού, και ο Ιεχωβά προστάτεψε τον υπηρέτη του από τη βίαιη οργή του Ιεροβοάμ.—1 Βασ. 13:1-10.

² Καθ’ οδόν προς τον τόπο του, ο προφήτης συνάντησε απροσδόκητα κάποιον ηλικιωμένο από τη γειτονική Βαιθήλ. Εκείνος ο άνθρωπος ισχυρίστηκε ότι ήταν προφήτης του Ιεχωβά. Εξαπάτησε τον νεότερο άντρα κάνοντάς τον να παρακούσει τις αυστηρές οδηγίες του Ιεχωβά “να μη φάει ψωμί ούτε να πιει νερό στον Ισραήλ” και “να μην επιστρέψει από το δρόμο από τον οποίο πήγε”. Ο Ιεχωβά δεν ευαρεστήθηκε. Αργότερα, καθώς ο προφήτης του Ιεχωβά επέστρεφε στον τόπο του, τον βρήκε ένα λιοντάρι στον δρόμο και τον σκότωσε.—1 Βασ. 13:11-24.

³ Γιατί αυτός ο άλλοτε μετριόφρων προφήτης ακολούθησε με αυθάδεια εκείνον τον δόλιο άντρα; Η Αγία Γραφή δεν μας λέει. Αλλά ίσως ο προφήτης ξέχασε εντελώς ότι έπρεπε να “είναι μετριόφρων καθώς περπατούσε με τον Θεό”. (Διαβάστε Μιχαίας 6:8) Όταν η Γραφή λέει ότι κάποιος περπατάει με τον Ιεχωβά, μεταδίδει την  ιδέα ότι αυτό το άτομο εμπιστεύεται σε εκείνον, υποστηρίζει την κυριαρχία του και ακολουθεί την καθοδηγία του. Ο μετριόφρων άνθρωπος γνωρίζει πολύ καλά ότι και μπορεί και πρέπει να βρίσκεται σε διαρκή επικοινωνία με τον στοργικό και παντοδύναμο Πατέρα του. Ο προφήτης θα μπορούσε να είχε ζητήσει από τον Ιεχωβά να διασαφηνίσει τις οδηγίες Του, αλλά οι Γραφές δεν λένε ότι έκανε κάτι τέτοιο. Κατά καιρούς, και εμείς ερχόμαστε αντιμέτωποι με δύσκολες αποφάσεις, και ίσως η σωστή πορεία να μην είναι ξεκάθαρη. Αν ζητούμε με μετριοφροσύνη την καθοδηγία του Ιεχωβά, θα αποφεύγουμε τα σοβαρά λάθη.

4. Τι θα μάθουμε σε αυτό το άρθρο;

⁴ Στο προηγούμενο άρθρο, μάθαμε γιατί η μετριοφροσύνη παραμένει σημαντική για τους Χριστιανούς και τι περιλαμβάνει η εκδήλωσή της. Ποιες καταστάσεις, όμως, μπορεί να δοκιμάσουν τη μετριοφροσύνη μας; Και πώς μπορούμε να καλλιεργούμε αυτή την επιθυμητή ιδιότητα, έτσι ώστε να παραμένουμε μετριόφρονες ακόμα και υπό πίεση; Για να απαντήσουμε σε αυτές τις ερωτήσεις, θα εξετάσουμε τρεις συνηθισμένες καταστάσεις που μπορούν να δοκιμάσουν τη μετριοφροσύνη μας, και θα δούμε ποια είναι η σοφή πορεία ενέργειας στην κάθε περίπτωση.—Παρ. 11:2.

5, 6. Πώς εκδήλωσε μετριοφροσύνη ο Βαρζελαΐ;

⁵ Οι αλλαγές στις προσωπικές μας περιστάσεις ή στους διορισμούς μας μπορούν να δοκιμάσουν τη μετριοφροσύνη μας. Όταν ο Δαβίδ προσκάλεσε τον 80χρονο Βαρζελαΐ να ζήσει στη βασιλική αυλή, εκείνος πρέπει να το θεώρησε μεγάλη του τιμή. Αν δεχόταν την πρόσκληση του Δαβίδ, θα είχε την ευκαιρία να συνεχίσει να απολαμβάνει τη συναναστροφή του βασιλιά. Ωστόσο, αρνήθηκε. Γιατί; Επειδή ήταν σε προχωρημένη ηλικία, είπε στον Δαβίδ ότι δεν ήθελε να γίνει βάρος στον βασιλιά. Γι’ αυτό, ο Βαρζελαΐ πρότεινε να πάρει τη θέση του ο Χιμάμ, πιθανώς ένας από τους γιους του.—2 Σαμ. 19:31-37.

⁶ Η μετριοφροσύνη βοήθησε τον Βαρζελαΐ να πάρει μια λογική απόφαση. Ο λόγος για τον οποίο απέρριψε την πρόσκληση του Δαβίδ δεν ήταν ότι ένιωθε ανεπαρκής να επωμιστεί ευθύνες ή ότι λαχταρούσε μια ήρεμη ζωή μακριά από την ενεργό δράση. Απλώς αναγνώριζε και αποδεχόταν τις μεταβαλλόμενες περιστάσεις του και τους περιορισμούς του. Δεν ήθελε να αναλάβει περισσότερα από όσα μπορούσε σε λογικά πλαίσια να κάνει. (Διαβάστε Γαλάτες 6:4, 5) Αν εμείς επικεντρωνόμαστε στη θέση, στην εξοχότητα ή στην αναγνώριση, το μόνο που καταφέρνουμε είναι να δημιουργούμε γόνιμο έδαφος για τον εγωισμό, τον ανταγωνισμό και, τελικά, την απογοήτευση. (Γαλ. 5:26) Η μετριοφροσύνη όμως μας βοηθάει όλους να επικεντρώνουμε τις συνδυασμένες μας ικανότητες και προσπάθειες στο να φέρνουμε δόξα στον Θεό και να κάνουμε το καλύτερο για να βοηθάμε τους άλλους.—1 Κορ. 10:31.

7, 8. Πώς μπορεί να μας συγκρατήσει η μετριοφροσύνη ώστε να μη στηριζόμαστε στις δικές μας δυνάμεις;

⁷ Οι μεγαλύτερες ευθύνες πολλές φορές φέρνουν και μεγαλύτερη εξουσία, κάτι που μπορεί να δοκιμάσει τη μετριοφροσύνη μας. Όταν ο Νεεμίας άκουσε για την άσχημη κατάσταση του λαού στην Ιερουσαλήμ, προσευχήθηκε ένθερμα στον Ιεχωβά. (Νεεμ. 1:4, 11) Η ευλογία του Ιεχωβά ήρθε όταν ο Βασιλιάς Αρταξέρξης διόρισε τον Νεεμία κυβερνήτη της περιοχής. Εντούτοις, παρά την εξέχουσα θέση του, τον προσωπικό του πλούτο και τη σημαντική εξουσία του, ο Νεεμίας ποτέ δεν βασίστηκε στη δική του πείρα ή στις ικανότητές του. Συνέχισε να περπατάει με τον Θεό. Αναζητούσε συνεχώς την κατεύθυνση του Ιεχωβά ανατρέχοντας στον Νόμο του Θεού. (Νεεμ. 8:1, 8, 9) Ο Νεεμίας δεν καταδυνάστευε τους άλλους. Αντίθετα, τους υπηρετούσε με δικά του έξοδα.—Νεεμ. 5:14-19.

⁸ Το παράδειγμα του Νεεμία δείχνει πώς μπορεί να μας συγκρατήσει η μετριοφροσύνη ώστε να μη στηριζόμαστε στις δικές μας δυνάμεις όταν λαβαίνουμε αλλαγή διορισμού ή επιπρόσθετες ευθύνες. Αν ένας πρεσβύτερος  στηρίζεται στη δική του πείρα και μόνο, θα μπορούσε να αρχίσει να φροντίζει για εκκλησιαστικά ζητήματα χωρίς να πλησιάζει πρώτα τον Ιεχωβά με προσευχή. Κάποιοι άλλοι ίσως παίρνουν πρώτα μια απόφαση και έπειτα προσεύχονται στον Ιεχωβά για να την ευλογήσει. Αλλά είναι αυτό μετριοφροσύνη; Ο μετριόφρων άνθρωπος θα θυμάται πάντοτε τη θέση του ενώπιον του Θεού καθώς και τον ρόλο του στη διευθέτηση του Θεού. Αυτό που έχει σημασία δεν είναι οι ικανότητές μας. Ειδικά όταν αντιμετωπίζουμε μια γνώριμη κατάσταση ή πρόβλημα, πρέπει να προσέχουμε να μη στηριζόμαστε στον εαυτό μας. (Διαβάστε Παροιμίες 3:5, 6) Ως μέλη του σπιτικού του Θεού, μαθαίνουμε να έχουμε το εξής σκεπτικό: Εκπληρώνουμε ρόλους ως μέρος μιας οικογένειας ή μιας εκκλησίας. Δεν σκεφτόμαστε ότι αποκτούμε κάποια θέση ή ότι ανεβαίνουμε στην κλίμακα της ιεραρχίας.—1 Τιμ. 3:15.

9, 10. Πώς μπορεί να μας βοηθήσει η μετριοφροσύνη να χειριζόμαστε την άδικη επίκριση;

⁹ Μπορεί να είναι δύσκολο να ελέγξουμε τα συναισθήματά μας όταν χρειάζεται να υπομείνουμε άδικη επίκριση. Η Άννα έκλαιγε συχνά επειδή η Φενίννα, η αντίζηλός της, την παρόξυνε ανελέητα. Ο σύζυγος της Άννας την αγαπούσε, αλλά η ίδια ήταν στείρα. Αργότερα, όταν εκείνη προσευχόταν στη σκηνή της μαρτυρίας, ο Αρχιερέας Ηλεί την κατηγόρησε εσφαλμένα ότι ήταν μεθυσμένη. Για φανταστείτε! Παρ’ όλα αυτά, η μετριόφρων Άννα συγκρατήθηκε και απάντησε με σεβασμό στον Ηλεί. Η συγκινητική προσευχή της έχει διαφυλαχτεί στη Γραφή. Είναι γεμάτη με εκφράσεις πίστης, αίνου και εκτίμησης.—1 Σαμ. 1:5-7, 12-16· 2:1-10.

¹⁰ Η μετριοφροσύνη μπορεί επίσης να μας βοηθάει να “νικάμε το κακό με το καλό”. (Ρωμ. 12:21) Η ζωή στο σύστημα του Σατανά είναι πολλές φορές άδικη, και χρειάζεται να αγωνιζόμαστε ώστε να μην αγανακτούμε με τη διαγωγή εκείνων που πράττουν το κακό. (Ψαλμ. 37:1) Όταν δημιουργούνται προβλήματα ανάμεσα σε πνευματικούς αδελφούς ή αδελφές, ο πόνος μπορεί να είναι πολύ μεγαλύτερος. Ο μετριόφρων άνθρωπος θα μιμείται τον Ιησού. «Όταν τον εξύβριζαν», λέει η Γραφή, «δεν ανταπέδιδε εξυβρίζοντας . . . αλλά παρέδιδε τον εαυτό του σε εκείνον που κρίνει δίκαια». (1 Πέτρ. 2:23) Ο  Ιησούς γνώριζε ότι η εκδίκηση ανήκει στον Ιεχωβά. (Ρωμ. 12:19) Παρόμοια, οι Χριστιανοί λαβαίνουν τη νουθεσία να είναι ταπεινοί και να μην “ανταποδίδουν κακό αντί κακού”.—1 Πέτρ. 3:8, 9.

11, 12. (α) Πώς μας βοηθάει η μετριοφροσύνη να χειριζόμαστε την κολακεία ή τον υπερβολικό έπαινο; (β) Πώς πρέπει η μετριοφροσύνη να καθορίζει τις επιλογές μας στο ντύσιμο και στην εμφάνιση καθώς και τη συμπεριφορά μας;

¹¹ Κάτι άλλο που μπορεί να δοκιμάσει τη μετριοφροσύνη μας είναι η υπερβολική κολακεία ή ο υπερβολικός έπαινος. Σκεφτείτε την εξαιρετική αντίδραση της Εσθήρ σε μια αναπάντεχη τροπή των γεγονότων. Εκείνη ήταν εντυπωσιακά όμορφη και επί έναν χρόνο απολάμβανε πολυτελείς περιποιήσεις. Ερχόταν καθημερινά σε επαφή με πολλές κοπέλες από ολόκληρη την Περσική Αυτοκρατορία οι οποίες ανταγωνίζονταν για την προσοχή του βασιλιά. Παρ’ όλα αυτά, εξακολούθησε να δείχνει σεβασμό και παρέμεινε προσγειωμένη. Δεν έγινε ματαιόδοξη ούτε έχασε τη μετριοφροσύνη της ακόμα και αφού ο βασιλιάς την επέλεξε ως βασίλισσά του.—Εσθήρ 2:9, 12, 15, 17.

¹² Η μετριοφροσύνη θα μας βοηθάει πάντοτε ώστε το ντύσιμο, η εμφάνιση και η συμπεριφορά μας να χαρακτηρίζονται από ευπρέπεια καθώς επίσης να αντανακλούν και να εμπνέουν σεβασμό. Αντιλαμβανόμαστε ότι κερδίζουμε τις καρδιές των ανθρώπων, όχι με το να καυχιόμαστε ή να προσελκύουμε ακατάλληλα την προσοχή στον εαυτό μας, αλλά με το να εκδηλώνουμε “ήσυχο και πράο πνεύμα”. (Διαβάστε 1 Πέτρου 3:3, 4· Ιερ. 9:23, 24) Τα αισθήματα ματαιοδοξίας στην καρδιά μας θα γίνουν τελικά φανερά στις ενέργειές μας. Ίσως κάνουμε διάφορους υπαινιγμούς, λόγου χάρη, για το ότι απολαμβάνουμε ειδικά προνόμια, ότι γνωρίζουμε πληροφορίες εκ των έσω ή ότι έχουμε ιδιαίτερες σχέσεις με υπεύθυνους αδελφούς. Ή μπορεί να εξηγούμε τα πράγματα έτσι ώστε μόνο εμείς να παίρνουμε την αναγνώριση για ιδέες ή επιτεύγματα στα οποία συνέβαλαν και άλλοι. Για ακόμα μια φορά, ο Ιησούς έθεσε θαυμάσιο παράδειγμα. Μεγάλο μέρος των όσων είπε αποτελούσε είτε παράθεση από τις Εβραϊκές Γραφές είτε έμμεση αναφορά σε αυτές. Μιλούσε με μετριοφροσύνη ώστε οι ακροατές του να γνωρίζουν ότι αυτά που έλεγε προέρχονταν από τον Ιεχωβά και δεν ήταν αποτέλεσμα της δικής του νοημοσύνης ή σοφίας.—Ιωάν. 8:28.

13, 14. Πώς μας βοηθάει η μετριοφροσύνη να παίρνουμε καλύτερες αποφάσεις;

¹³ Μια άλλη δοκιμασία της μετριοφροσύνης μας μπορεί να προκύψει όταν παίρνουμε αποφάσεις. Ενώ ο απόστολος Παύλος έμενε στην Καισάρεια, ο προφήτης Άγαβος του είπε ότι αν πήγαινε στην Ιερουσαλήμ θα τον συλλάμβαναν. Ίσως και να έχανε τη ζωή του. Επειδή οι αδελφοί φοβήθηκαν τα χειρότερα, ικέτευσαν τον Παύλο να μην πάει. Ωστόσο, εκείνος δεν μεταπείστηκε. Ούτε είχε υπερβολική αυτοπεποίθηση αλλά ούτε και παρέλυσε από τον φόβο. Εμπιστεύτηκε πλήρως στον Ιεχωβά και ήταν προετοιμασμένος να φέρει σε πέρας τον διορισμό του, οπουδήποτε και αν επέτρεπε ο Ιεχωβά να τον οδηγήσει αυτός ο διορισμός. Όταν οι αδελφοί το άκουσαν αυτό, εκδήλωσαν μετριοφροσύνη και σταμάτησαν να εναντιώνονται στην απόφαση του Παύλου να πάει στην Ιερουσαλήμ.—Πράξ. 21:10-14.

¹⁴ Η μετριοφροσύνη μάς βοηθάει επίσης να παίρνουμε καλές αποφάσεις ακόμα και όταν δεν μπορούμε να γνωρίζουμε ή να ελέγχουμε πλήρως το πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα. Για παράδειγμα, αν αναλάβουμε κάποια μορφή ολοχρόνιας υπηρεσίας, τι θα μας συμβεί αν αρρωστήσουμε; Τι θα γίνει αν οι ηλικιωμένοι μας γονείς χρειαστούν τη βοήθειά μας; Πώς θα φροντίζουμε τον εαυτό μας στα γηρατειά μας; Όση προσευχή ή έρευνα και αν κάνουμε, δεν θα βρούμε πλήρη απάντηση σε τέτοια ερωτήματα. (Εκκλ. 8:16, 17) Η πεποίθησή μας στον Ιεχωβά θα μας βοηθάει, όχι μόνο να αναγνωρίζουμε τους περιορισμούς μας, αλλά και να τους αποδεχόμαστε. Αφού κάνουμε έρευνα, συμβουλευτούμε άλλους και προσευχηθούμε  για καθοδηγία, χρειάζεται να κάνουμε βήματα προς την κατεύθυνση που μας οδηγεί το πνεύμα του Θεού. (Διαβάστε Εκκλησιαστής 11:4-6) Αυτό δίνει στον Ιεχωβά κάτι να ευλογήσει ή, εναλλακτικά, μπορεί με ήπιο τρόπο να στρέψει αλλού τους στόχους μας.—Παρ. 16:3, 9.

15. Πώς μας κρατάει ταπεινούς ο στοχασμός γύρω από τον Ιεχωβά;

¹⁵ Εφόσον η μετριοφροσύνη έχει τόσο πολλά πλεονεκτήματα, πώς μπορούμε να την καλλιεργούμε σε ακόμα μεγαλύτερο βαθμό; Ας δούμε τέσσερις τρόπους. Πρώτον, θα αναπτύσσουμε μεγαλύτερη μετριοφροσύνη και ευλάβεια για τον Ιεχωβά όταν στοχαζόμαστε με εκτίμηση τις απείρως ανώτερες ιδιότητες καθώς και τη θέση του. (Ησ. 8:13) Να θυμάστε ότι περπατάμε με τον Παντοδύναμο Θεό, όχι με κάποιον άγγελο ή άνθρωπο. Συνειδητοποιώντας το αυτό, θα υποκινούμαστε να “ταπεινώνουμε τον εαυτό μας κάτω από το κραταιό χέρι του Θεού”.—1 Πέτρ. 5:6.

16. Πώς θα μας υποκινεί να είμαστε μετριόφρονες ο στοχασμός γύρω από την αγάπη του Θεού;

¹⁶ Δεύτερον, ο στοχασμός γύρω από την αγάπη του Ιεχωβά θα μας βοηθάει να καλλιεργούμε μετριοφροσύνη. Ο απόστολος Παύλος έγραψε ότι ο Ιεχωβά περιέβαλε «με πιο άφθονη τιμή» τα μέρη του ανθρώπινου σώματος που είναι λιγότερο άξια τιμής. (1 Κορ. 12:23, 24) Παρόμοια, ο Ιεχωβά ενδιαφέρεται για τον καθέναν μας παρά τους περιορισμούς μας. Δεν μας συγκρίνει με άλλους ούτε μας στερεί την αγάπη του όταν κάνουμε λάθη. Χάρη στην αγάπη του Ιεχωβά, μπορούμε να νιώθουμε ασφαλείς οπουδήποτε και αν τον υπηρετούμε στο σπιτικό του.

17. Πώς θα επηρεαστούμε εμείς αν μάθουμε να αναζητούμε το καλό στους άλλους;

¹⁷ Τρίτον, η εκτίμηση για τον ρόλο μας στην υπηρεσία του Ιεχωβά θα μεγαλώνει καθώς εμείς, μιμούμενοι τον Θεό μας, αναζητούμε το καλό στους άλλους. Αντί να θέλουμε να είναι ο προβολέας στραμμένος πάνω μας ή να παρεμβαίνουμε πάντα ώστε να παίρνουμε τον έλεγχο, θα διαπιστώνουμε όλο και πιο συχνά ότι ζητούμε με μετριοφροσύνη τη συμβουλή των άλλων και υποχωρούμε στις εισηγήσεις τους. (Παρ. 13:10) Θα χαιρόμαστε με τους άλλους όταν παίρνουν προνόμια. Και θα αινούμε τον Ιεχωβά καθώς βλέπουμε πώς ευλογεί «ολόκληρη την αδελφότητά [μας] στον κόσμο».—1 Πέτρ. 5:9.

18. Πώς μπορούμε να εκπαιδεύουμε τη συνείδησή μας ώστε να έχει θεοσεβή αίσθηση ευπρέπειας;

¹⁸ Τέταρτον, η προσωπική μας αίσθηση περί ευπρέπειας, καθώς και όσον αφορά το τι αντανακλά και εμπνέει σεβασμό θα εκλεπτύνεται όταν εκπαιδεύουμε τη συνείδησή μας σύμφωνα με τις Γραφικές αρχές. Θα αναπτύσσουμε καλή κρίση μαθαίνοντας με μετριοφροσύνη να βλέπουμε τα πράγματα από την οπτική γωνία του Ιεχωβά. Μέσω τακτικής μελέτης, προσευχής και εφαρμογής των όσων μαθαίνουμε, μπορούμε να ισχυροποιούμε σταδιακά τη συνείδησή μας. (1 Τιμ. 1:5) Μαθαίνουμε να βάζουμε τους άλλους στην πρώτη θέση. Αν εμείς κάνουμε το μέρος μας, ο Ιεχωβά υπόσχεται ότι θα “τελειώσει την εκγύμνασή μας”, βοηθώντας μας να αναπτύξουμε μετριοφροσύνη και άλλες θεοσεβείς ιδιότητες.—1 Πέτρ. 5:10.

19. Τι θα μας βοηθήσει να παραμείνουμε για πάντα μετριόφρονες;

¹⁹ Μία και μόνο αυθάδης πράξη στοίχισε στον προφήτη από τον Ιούδα που δεν κατονομάζεται τη ζωή του και την καλή του υπόσταση ενώπιον του Θεού. Είναι εφικτό, όμως, να παραμείνει κάποιος μετριόφρων υπό δοκιμασία. Τα πιστά άτομα του παρελθόντος και οι μετριόφρονες τού σήμερα αποδεικνύουν ότι αυτό μπορεί να γίνει. Όσο περισσότερο περπατάμε με τον Ιεχωβά, τόσο πιο βαθιά πρέπει να γίνεται η μετριοφροσύνη μας. (Παρ. 8:13) Όποια και αν είναι η θέση μας αυτή τη στιγμή, το να περπατάμε με τον Ιεχωβά είναι από μόνο του ένα υπέροχο και απαράμιλλο προνόμιο. Να θεωρείτε πολύτιμη αυτή την τιμή, και να εξακολουθείτε να κάνετε το καλύτερο που μπορείτε ώστε να περπατάτε για πάντα με τον Ιεχωβά εκδηλώνοντας μετριοφροσύνη.