1, 2. (α) Τι βλέπει ο Ιεχωβά όταν εκατομμύρια άνθρωποι συγκεντρώνονται για να τηρήσουν το Δείπνο του Κυρίου; (Βλέπε εικόνα εξωφύλλου.) (β) Τι θα εξετάσουμε σε αυτό το άρθρο;

ΦΑΝΤΑΣΤΕΙΤΕ τι βλέπει ο Ιεχωβά όταν εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο συγκεντρώνονται για να τηρήσουν το Δείπνο του Κυρίου. Δεν κοιτάζει απλώς τον μεγάλο αριθμό ανθρώπων. Παρατηρεί κάθε άτομο που παρευρίσκεται. Λόγου χάρη, βλέπει εκείνους που έρχονται πιστά κάθε χρόνο. Μεταξύ αυτών είναι άτομα που έρχονται παρότι αντιμετωπίζουν σφοδρή εναντίωση. Άλλοι δεν έρχονται τακτικά στις υπόλοιπες συναθροίσεις, αλλά θεωρούν την παρακολούθηση της Ανάμνησης ιερό καθήκον. Ο Ιεχωβά παρατηρεί επίσης εκείνους που έρχονται για πρώτη φορά στην Ανάμνηση, ίσως από περιέργεια.

² Ο Ιεχωβά ασφαλώς ευαρεστείται βλέποντας ότι τόσο πολλοί παρευρίσκονται στην Ανάμνηση. (Λουκ. 22:19) Ωστόσο, δεν τον απασχολεί πρωτίστως ο αριθμός των ατόμων που έρχονται. Περισσότερο τον ενδιαφέρει ο λόγος για τον οποίο έρχονται. Το κίνητρο έχει σημασία για τον Ιεχωβά. Σε αυτό το άρθρο, θα εξετάσουμε ένα ερώτημα ζωτικής σπουδαιότητας: Γιατί παρευρισκόμαστε, όχι μόνο στον ετήσιο εορτασμό της Ανάμνησης, αλλά και στις εβδομαδιαίες συναθροίσεις που αποτελούν προμήθεια του Ιεχωβά για όσους τον αγαπούν;

3, 4. (α) Γιατί παρακολουθούμε τις συναθροίσεις; (β) Τι φανερώνει για εμάς η παρουσία μας στις συναθροίσεις; (γ) Με βάση τα εδάφια 1 Κορινθίους 11:23-26, γιατί δεν πρέπει να λείπουμε από την Ανάμνηση;

³ Παρακολουθούμε τις συναθροίσεις πρωτίστως επειδή αποτελούν μέρος της λατρείας μας. Τις παρακολουθούμε επίσης επειδή εκεί μας διδάσκει ο Ιεχωβά. Οι υπερήφανοι άνθρωποι  απορρίπτουν την ιδέα ότι χρειάζεται να διδαχτούν οτιδήποτε. (3 Ιωάν. 9) Αντιθέτως, εμείς είμαστε πρόθυμοι να εκπαιδευόμαστε από τον Ιεχωβά και από την οργάνωση την οποία χρησιμοποιεί.​—Ησ. 30:20· Ιωάν. 6:45.

⁴ Η παρουσία μας στις συναθροίσεις φανερώνει ότι είμαστε ταπεινοί​—έτοιμοι και πρόθυμοι να διδασκόμαστε. Το βράδυ της Ανάμνησης του θανάτου του Ιησού, παρευρισκόμαστε σε αυτή τη σημαντική εκδήλωση, όχι απλώς επειδή το θεωρούμε καθήκον μας, αλλά και επειδή υπακούμε ταπεινά στην εντολή του Ιησού: «Εξακολουθήστε να το κάνετε αυτό σε ανάμνησή μου». (Διαβάστε 1 Κορινθίους 11:23-26) Η συγκεκριμένη συνάθροιση ενισχύει την ελπίδα μας για το μέλλον και μας υπενθυμίζει πόσο πολύ μας αγαπάει ο Ιεχωβά. Εντούτοις, ο Ιεχωβά γνωρίζει ότι χρειαζόμαστε ενθάρρυνση και παρηγοριά περισσότερες από μία φορές τον χρόνο. Γι’ αυτό, φροντίζει να έχουμε συναθροίσεις κάθε εβδομάδα και μας προτρέπει να τις παρακολουθούμε. Η ταπεινοφροσύνη μάς ωθεί να υπακούμε. Αφιερώνουμε αρκετές ώρες κάθε εβδομάδα στην προετοιμασία για αυτές τις συναθροίσεις και στην παρακολούθησή τους.

5. Γιατί ανταποκρίνονται οι ταπεινοί άνθρωποι στην πρόσκληση του Ιεχωβά;

⁵ Κάθε χρόνο, πολλοί ταπεινοί άνθρωποι δέχονται την πρόσκληση του Ιεχωβά να διδαχτούν από αυτόν. (Ησ. 50:4) Απολαμβάνουν την Ανάμνηση και κατόπιν αρχίζουν να παρακολουθούν και τις άλλες συναθροίσεις. (Ζαχ. 8:20-23) Όλοι μαζί χαιρόμαστε να μας διδάσκει και να μας καθοδηγεί ο Ιεχωβά, «ο βοηθός [μας] και ο σωτήρας [μας]». (Ψαλμ. 40:17) Πραγματικά, τίποτα δεν θα μπορούσε να είναι πιο ευχάριστο​—ή πιο σημαντικό—​από το να δεχτούμε την πρόσκληση να διδαχτούμε από τον Ιεχωβά και από τον Ιησού, τον Γιο τον οποίο αγαπάει τόσο βαθιά.​—Ματθ. 17:5· 18:20· 28:20.

6. Πώς βοήθησε η ταπεινοφροσύνη έναν άνθρωπο να παρευρεθεί στην Ανάμνηση;

⁶ Κάθε χρόνο, καταβάλλουμε προσπάθεια να προσκαλέσουμε όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους στην Ανάμνηση του θανάτου του Ιησού. Πολλά ταπεινά άτομα έχουν ωφεληθεί επειδή δέχτηκαν την πρόσκλησή μας. Προσέξτε ένα παράδειγμα. Πριν από αρκετά χρόνια, ένας κύριος πήρε μια τυπωμένη πρόσκληση για την Ανάμνηση από κάποιον αδελφό, αλλά του είπε ότι δεν μπορούσε να πάει. Ωστόσο, τη βραδιά της Ανάμνησης, ο αδελφός είδε προς έκπληξή του εκείνον τον άνθρωπο να μπαίνει στην Αίθουσα Βασιλείας. Αυτός εντυπωσιάστηκε τόσο πολύ από το θερμό καλωσόρισμα των αδελφών ώστε άρχισε να παρακολουθεί τις εβδομαδιαίες συναθροίσεις μας. Μάλιστα έχασε μόνο τρεις συναθροίσεις ολόκληρο το επόμενο έτος. Τι τον βοήθησε να ανταποκριθεί τόσο θετικά; Ήταν αρκετά πράος ώστε να αλλάξει γνώμη. Ο αδελφός που τον προσκάλεσε είπε αργότερα: «Είναι πολύ ταπεινός άνθρωπος». Ο Ιεχωβά αναμφίβολα τον έλκυσε στη λατρεία του, και τώρα αυτός είναι βαφτισμένος αδελφός.​—2 Σαμ. 22:28· Ιωάν. 6:44.

7. Πώς μας βοηθούν να είμαστε ταπεινοί τα όσα μαθαίνουμε στις συναθροίσεις και τα όσα διαβάζουμε στη Γραφή;

⁷ Τα όσα μαθαίνουμε στις συναθροίσεις και τα όσα διαβάζουμε στη Γραφή μάς βοηθούν να είμαστε ταπεινοί. Τις εβδομάδες πριν από την Ανάμνηση, οι συναθροίσεις μας συχνά εστιάζουν στο παράδειγμα του Ιησού και στην ταπεινοφροσύνη που έδειξε δίνοντας τη ζωή του ως λύτρο. Τις ημέρες πριν από την Ανάμνηση, παροτρυνόμαστε να διαβάζουμε Γραφικές αφηγήσεις για γεγονότα που σχετίζονται με τον θάνατο και την ανάσταση του Ιησού. Τα όσα μαθαίνουμε σε αυτές τις συναθροίσεις και τα όσα διαβάζουμε σε εκείνες τις Γραφικές αφηγήσεις βαθαίνουν την ευγνωμοσύνη μας για τη θυσία που έκανε ο Ιησούς για εμάς. Υποκινούμαστε να μιμούμαστε την ταπεινή του στάση και να κάνουμε το θέλημα του Ιεχωβά, ακόμα και όταν μας είναι δύσκολο.​—Λουκ. 22:41, 42.

8. Πώς έδειξε θάρρος ο Ιησούς;

⁸ Προσπαθούμε επίσης να μιμούμαστε τον Ιησού στην εκδήλωση θάρρους. Σκεφτείτε το θάρρος που έδειξε εκείνος τις ημέρες πριν από τον θάνατό του. Ήξερε πολύ καλά ότι σύντομα οι εχθροί του θα τον ταπείνωναν, θα τον χτυπούσαν και θα τον εκτελούσαν. (Ματθ. 20:17-19) Παρ’ όλα αυτά, αντιμετώπισε πρόθυμα τον θάνατο. Όταν ήρθε η ώρα, είπε στους πιστούς αποστόλους του, που ήταν μαζί του στη Γεθσημανή: «Σηκωθείτε, πάμε. Να! Ο προδότης μου έχει πλησιάσει». (Ματθ. 26:36, 46) Όταν ο οπλισμένος όχλος ήρθε να τον συλλάβει, εκείνος βγήκε μπροστά, αποκάλυψε την ταυτότητά του και πρόσταξε τους στρατιώτες να αφήσουν τους αποστόλους του να φύγουν. (Ιωάν. 18:3-8) Τι εξαιρετικό θάρρος εκδήλωσε ο Ιησούς! Σήμερα, οι χρισμένοι Χριστιανοί και τα άλλα πρόβατα αγωνίζονται να δείχνουν θάρρος μιμούμενοι τον Ιησού. Πώς;

9. (α) Γιατί μπορεί να χρειάζεται θάρρος για να παρευρισκόμαστε τακτικά στις συναθροίσεις; (β) Πώς μπορεί το παράδειγμά μας να επηρεάσει τους αδελφούς μας που είναι φυλακισμένοι για την πίστη τους;

⁹ Για να παρευρισκόμαστε τακτικά στις συναθροίσεις, ίσως χρειάζεται να εκδηλώνουμε θάρρος καθώς αντιμετωπίζουμε δύσκολες περιστάσεις. Μερικοί αδελφοί και αδελφές μας παρευρίσκονται στις συναθροίσεις παρά τη θλίψη, την αποθάρρυνση ή τα προβλήματα υγείας που τους καταβαρύνουν. Άλλοι πηγαίνουν με θάρρος στις συναθροίσεις παρά τη σφοδρή εναντίωση από την οικογένειά τους ή από τις αρχές. Σκεφτείτε μια στιγμή πώς επηρεάζει το παράδειγμά μας τους αδελφούς που είναι φυλακισμένοι για την πίστη τους. (Εβρ. 13:3) Όταν μαθαίνουν ότι συνεχίζουμε να υπηρετούμε τον Ιεχωβά παρά τις δοκιμασίες μας, ενισχύονται ώστε να διατηρήσουν την πίστη, το θάρρος και την ακεραιότητά τους. Ο απόστολος Παύλος είχε μια παρόμοια εμπειρία. Όταν ήταν φυλακισμένος στη Ρώμη, χαιρόταν όποτε μάθαινε ότι οι αδελφοί του υπηρετούσαν τον Θεό πιστά. (Φιλιπ. 1:3-5, 12-14) Λίγο πριν ή αμέσως μετά την αποφυλάκισή του, ο Παύλος έγραψε την επιστολή του προς τους Εβραίους. Σε αυτή την επιστολή παρότρυνε εκείνους τους πιστούς Χριστιανούς να φροντίζουν ώστε “η αδελφική τους αγάπη να παραμένει” και ποτέ να μην παύουν να συναθροίζονται.​—Εβρ. 10:24, 25· 13:1.

10, 11. (α) Ποιους πρέπει να προσκαλούμε στην Ανάμνηση; (β) Ποιον λόγο μάς δίνει το εδάφιο Εφεσίους 1:7 για να το κάνουμε αυτό;

¹⁰ Δείχνουμε θάρρος όταν προσκαλούμε συγγενείς, συνεργάτες και γείτονες στην Ανάμνηση. Γιατί τους προσκαλούμε; Είμαστε τόσο ευγνώμονες για αυτό που έκαναν για εμάς ο Ιεχωβά και ο Ιησούς ώστε δεν μπορούμε να μην προσκαλούμε και άλλους να παρευρεθούν στην Ανάμνηση. Θέλουμε να μάθουν πώς μπορούν να ωφεληθούν και αυτοί από την “παρ’ αξίαν καλοσύνη” του Ιεχωβά μέσω του λύτρου.​—Διαβάστε Εφεσίους 1:7· Αποκ. 22:17.

¹¹ Όταν δείχνουμε θάρρος παρακολουθώντας τις συναθροίσεις, εκδηλώνουμε και άλλη μια πολύτιμη ιδιότητα, την οποία εκδηλώνουν με εξαιρετικούς τρόπους τόσο ο Θεός όσο και ο Γιος του.

12. (α) Πώς βαθαίνουν οι συναθροίσεις την αγάπη μας για τον Ιεχωβά και τον Ιησού; (β) Τι μας προτρέπουν τα εδάφια 2 Κορινθίους 5:14, 15 να κάνουμε μιμούμενοι τον Ιησού;

¹² Η αγάπη μας για τον Ιεχωβά και τον Ιησού μάς καθιστά υπόχρεους να παρευρισκόμαστε στις συναθροίσεις. Αυτά δε που μαθαίνουμε στις συναθροίσεις βαθαίνουν την αγάπη μας για τον Ιεχωβά και τον Γιο του. Στις συναθροίσεις λαβαίνουμε τακτικά υπενθυμίσεις σχετικά με όσα έχουν κάνει για εμάς. (Ρωμ. 5:8) Ιδιαίτερα η Ανάμνηση μας υπενθυμίζει πόσο βαθιά είναι η αγάπη τους, ακόμα και για εκείνους που μέχρι στιγμής δεν εκτιμούν την αξία του λύτρου. Γεμάτοι ευγνωμοσύνη, προσπαθούμε να μιμούμαστε τον Ιησού με τον τρόπο ζωής μας κάθε μέρα. (Διαβάστε 2 Κορινθίους 5:14, 15) Επιπρόσθετα, η καρδιά μας μάς υποκινεί να αινούμε τον Ιεχωβά για το λύτρο. Ένας τρόπος με τον οποίο μπορούμε να τον αινούμε είναι το να κάνουμε εγκάρδια σχόλια στις συναθροίσεις μας.

13. Πώς μπορούμε να δείχνουμε το βάθος της αγάπης μας για τον Ιεχωβά και τον Γιο του; Εξηγήστε.

¹³ Μπορούμε να δείχνουμε το βάθος της αγάπης μας για τον Ιεχωβά και τον Γιο του όντας πρόθυμοι να κάνουμε θυσίες για αυτούς. Συχνά χρειάζεται να κάνουμε διαφόρων ειδών θυσίες για να πηγαίνουμε στις συναθροίσεις μας. Πολλές εκκλησίες διεξάγουν μια συνάθροιση στο τέλος κάποιας εργάσιμης ημέρας, όταν είμαστε πιθανότατα κουρασμένοι. Μια άλλη συνάθροιση διεξάγεται το σαββατοκύριακο, όταν οι υπόλοιποι άνθρωποι ξεκουράζονται. Παρατηρεί ο Ιεχωβά ότι παρευρισκόμαστε στις συναθροίσεις παρά την κούρασή μας; Και βέβαια το παρατηρεί! Μάλιστα όσο μεγαλύτερο αγώνα κάνουμε, τόσο περισσότερο εκτιμάει ο Ιεχωβά την αγάπη που δείχνουμε για αυτόν.​—Μάρκ. 12:41-44.

14. Πώς έθεσε ο Ιησούς το υπόδειγμα όσον αφορά την αυτοθυσιαστική αγάπη;

¹⁴ Ο Ιησούς έθεσε το υπόδειγμα για εμάς όσον αφορά την αυτοθυσιαστική αγάπη. Ήταν πρόθυμος, όχι μόνο να πεθάνει για τους μαθητές του, αλλά και να ζει την κάθε ημέρα με τρόπο που έβαζε τα δικά τους συμφέροντα πάνω από τα δικά του. Για παράδειγμα, αφιέρωνε χρόνο στους ακολούθους του ακόμα και όταν ήταν κουρασμένος ή αντιμετώπιζε συναισθηματική ένταση. (Λουκ. 22:39-46) Επίσης, εστίαζε στο τι μπορούσε να δώσει στους άλλους, όχι στο τι μπορούσε να πάρει από αυτούς. (Ματθ. 20:28) Αν η αγάπη μας για τον Ιεχωβά και για τους αδελφούς μας είναι τόσο  ισχυρή, θα κάνουμε ό,τι μπορούμε για να παρευρισκόμαστε στο Δείπνο του Κυρίου καθώς και σε όλες τις άλλες συναθροίσεις.

15. Ποιους ενδιαφερόμαστε ιδιαίτερα να βοηθήσουμε;

¹⁵ Ανήκουμε στη μόνη αληθινή Χριστιανική αδελφότητα και αφιερώνουμε μετά χαράς όσο περισσότερο χρόνο μπορούμε προσκαλώντας καινούρια άτομα να ενταχθούν στις τάξεις μας. Ωστόσο, ενδιαφερόμαστε ιδιαίτερα να βοηθήσουμε εκείνους με τους οποίους είμαστε «συγγενείς στην πίστη» αλλά έχουν γίνει αδρανείς. (Γαλ. 6:10) Αποδεικνύουμε την αγάπη μας για αυτούς όταν τους προτρέπουμε να παρευρίσκονται στις συναθροίσεις μας, ιδίως στην Ανάμνηση. Όπως ο Ιεχωβά και ο Ιησούς, έτσι και εμείς συγκινούμαστε βαθιά όταν ένας αδρανής επιστρέφει στον Ιεχωβά, τον στοργικό Πατέρα και Ποιμένα μας.​—Ματθ. 18:14.

16. (α) Πώς μπορούμε να ενθαρρύνουμε ο ένας τον άλλον, και πώς μας βοηθούν οι συναθροίσεις μας; (β) Γιατί είναι αυτή μια καλή περίοδος του έτους για να θυμηθούμε τα λόγια του Ιησού στο εδάφιο Ιωάννης 3:16;

¹⁶ Στις ερχόμενες εβδομάδες, προσκαλέστε όσο το δυνατόν περισσότερα άτομα να παρευρεθούν στην Ανάμνηση το βράδυ της Παρασκευής 19 Απριλίου 2019. (Βλέπε το πλαίσιο « Θα τους Προσκαλέσετε;») Στη διάρκεια όλου του έτους, ας ενθαρρύνουμε ο ένας τον άλλον παρακολουθώντας τακτικά όλες τις συναθροίσεις που ο Ιεχωβά φροντίζει να έχουμε. Καθώς το τέλος αυτού του συστήματος πλησιάζει, χρειαζόμαστε τις συναθροίσεις μας για να μας βοηθούν να εκδηλώνουμε ταπεινοφροσύνη, θάρρος και αγάπη. (1 Θεσ. 5:8-11) Ας δείχνουμε με όλη μας την καρδιά πώς νιώθουμε για το ότι ο Ιεχωβά και ο Γιος του μας αγαπούν τόσο πολύ!​—Διαβάστε Ιωάννης 3:16.