1. Γιατί δεν μας συγκρίνει ο Ιεχωβά με τους άλλους;

Ο ΙΕΧΩΒΑ αγαπάει την ποικιλία. Αυτό είναι φανερό στα εκπληκτικά δημιουργήματά του, περιλαμβανομένης και της ανθρωπότητας. Ο καθένας μας είναι μοναδικός. Έτσι λοιπόν, ο Ιεχωβά ποτέ δεν σας συγκρίνει με τους άλλους. Εξετάζει την καρδιά σας, τον εσωτερικό σας άνθρωπο. (1 Σαμ. 16:7) Επίσης, λαβαίνει υπόψη του τα δυνατά σας σημεία, τις αδυναμίες σας και τον τρόπο με τον οποίο ανατραφήκατε. Και δεν σας ζητάει κάτι περισσότερο από αυτό που μπορείτε να κάνετε. Χρειάζεται να μιμούμαστε τον Ιεχωβά βλέποντας τον εαυτό μας όπως μας βλέπει εκείνος. Τότε θα έχουμε «σωφροσύνη», καθώς δεν θα σκεφτόμαστε ούτε κάτι παραπάνω ούτε κάτι λιγότερο για τον εαυτό μας από όσο είναι απαραίτητο.​—Ρωμ. 12:3.

2. Γιατί δεν είναι καλό να συγκρίνουμε τον εαυτό μας με τους άλλους;

² Φυσικά, μπορούμε να ωφεληθούμε παρατηρώντας το καλό παράδειγμα κάποιου πιστού αδελφού ή αδελφής που έχει παραγωγική διακονία. (Εβρ. 13:7) Με αυτόν τον τρόπο, μπορούμε να πάρουμε ιδέες ώστε να είμαστε πιο αποτελεσματικοί στη δική μας διακονία. (Φιλιπ. 3:​17) Αλλά υπάρχει διαφορά ανάμεσα στο να μιμείστε το καλό παράδειγμα κάποιου και στο να μετράτε την ατομική σας αξία με βάση αυτό. Μια τέτοια σύγκριση θα μπορούσε να σας προξενήσει αισθήματα φθόνου, αποθάρρυνσης ή ακόμα και αχρηστίας. Όπως μάθαμε στο προηγούμενο άρθρο, ο ανταγωνισμός με άλλους στην εκκλησία θα μπορούσε επίσης να αποδειχτεί πνευματικά επιζήμιος. Γι’ αυτό, ο Ιεχωβά μάς προτρέπει στοργικά: «Ο καθένας ας εξετάζει τις δικές του ενέργειες, και τότε θα έχει λόγο να χαίρεται σε σχέση με τον εαυτό του μόνο και όχι σε σύγκριση με τον άλλον».​—Γαλ. 6:4.

3. Ποια πνευματική πρόοδο έχετε κάνει που σας φέρνει χαρά;

³ Ο Ιεχωβά θέλει να χαίρεστε με τη δική σας πνευματική πρόοδο. Για παράδειγμα, αν βαφτιστήκατε, μπορείτε να νιώθετε  ενθουσιασμένοι για το ότι πετύχατε αυτόν τον στόχο. Αυτή ήταν μια απόφαση που πήρατε εσείς προσωπικά. Τη βασίσατε στη δική σας αγάπη για τον Θεό. Σκεφτείτε την πρόοδο που έχετε σημειώσει έκτοτε. Για παράδειγμα, έχει μεγαλώσει η αγάπη σας για την προσωπική ανάγνωση και μελέτη της Γραφής; Έχουν γίνει οι προσευχές σας πιο ουσιαστικές και εγκάρδιες; (Ψαλμ. 141:2) Μιλάτε περισσότερο στο έργο και χρησιμοποιείτε πιο αποτελεσματικά τα εργαλεία μας για τη διακονία; Και αν έχετε οικογένεια, σας έχει βοηθήσει ο Ιεχωβά να γίνετε καλύτερος σύζυγος ή γονέας; Μπορείτε να νιώθετε ευτυχία και βαθιά ικανοποίηση για την πρόοδο που έχετε σημειώσει σε αυτούς τους τομείς.

4. Τι θα εξετάσουμε σε αυτό το άρθρο;

⁴ Μπορούμε να βοηθάμε και άλλους να χαίρονται με τη δική τους πνευματική πρόοδο. Μπορούμε επίσης να τους βοηθάμε να αποφεύγουν τις συγκρίσεις. Σε αυτό το άρθρο, θα δούμε πώς μπορούν οι γονείς να βοηθούν τα παιδιά τους, πώς μπορούν οι γαμήλιοι σύντροφοι να βοηθούν ο ένας τον άλλον, και πώς μπορούν οι πρεσβύτεροι και άλλοι να βοηθούν τους αδελφούς και τις αδελφές τους. Στο τέλος, θα εξετάσουμε μερικές Βιβλικές αρχές που μπορούν να μας βοηθήσουν να βάζουμε λογικούς στόχους σύμφωνα με τις ατομικές μας ικανότητες και περιστάσεις.

5. Σύμφωνα με το εδάφιο Εφεσίους 6:4, τι πρέπει να αποφεύγουν οι γονείς;

⁵ Οι γονείς πρέπει να προσέχουν να μη συγκρίνουν ένα παιδί με κάποιο άλλο ούτε να ζητούν από ένα παιδί να κάνει περισσότερα από όσα μπορεί. Οι δυσμενείς συγκρίσεις και οι παράλογες απαιτήσεις μπορούν να εξοργίσουν το παιδί. (Διαβάστε Εφεσίους 6:4) Μια αδελφή ονόματι Σάτσικο * λέει: «Οι καθηγητές μου ανέμεναν να τα πηγαίνω καλύτερα από τους συμμαθητές μου. Επιπρόσθετα, η μητέρα μου ήθελε να τα πηγαίνω καλά στο σχολείο ώστε να δίνω καλή μαρτυρία στους καθηγητές μου και στον μη ομόπιστο πατέρα μου. Μάλιστα, ήθελε να γράφω τέλεια στις εξετάσεις χωρίς να κάνω το παραμικρό λάθος, πράγμα που μου ήταν αδύνατον. Αν και έχουν περάσει χρόνια από τότε που τελείωσα το σχολείο, μερικές φορές ακόμα αναρωτιέμαι αν το καλύτερο που μπορώ να κάνω είναι αρκετό για τον Ιεχωβά».

6. Τι μαθαίνουν οι γονείς από τα εδάφια Ψαλμός 131:1, 2;

⁶ Ένα πολύτιμο δίδαγμα για τους γονείς βρίσκεται στα εδάφια Ψαλμός 131:1, 2. (Διαβάστε) Ο βασιλιάς Δαβίδ είπε ότι “δεν  επιδίωκε πράγματα πολύ μεγάλα” ή πράγματα πέρα από τις δυνάμεις του. Η ταπεινοφροσύνη και η μετριοφροσύνη του “τον ηρεμούσαν και τον ησύχαζαν”. Τι μαθαίνουν οι γονείς από τα λόγια του Δαβίδ; Οι γονείς μπορούν να είναι ταπεινοί και μετριόφρονες, όχι μόνο σε ό,τι αναμένουν από τον εαυτό τους, αλλά και σε ό,τι αναμένουν από το παιδί τους. Μπορούν να καθησυχάζουν το παιδί τους αναγνωρίζοντας τα δυνατά του σημεία και τις αδυναμίες του όταν το βοηθούν να βάζει εφικτούς στόχους. Μια αδελφή ονόματι Μαρίνα θυμάται: «Η μητέρα μου ποτέ δεν με σύγκρινε με τα τρία αδέλφια μου ή με άλλα παιδιά. Μου έμαθε ότι το κάθε άτομο έχει διαφορετικά χαρίσματα και ότι ο καθένας μας είναι πολύτιμος για τον Ιεχωβά. Χάρη σε εκείνη, σπάνια συγκρίνω τον εαυτό μου με άλλους».

7, 8. Πώς μπορεί ένας σύζυγος να αποδίδει τιμή στη γυναίκα του;

⁷ Ο Χριστιανός σύζυγος πρέπει να αποδίδει τιμή στη γυναίκα του. (1 Πέτρ. 3:7) Τιμούμε τους άλλους όταν τους δείχνουμε ιδιαίτερη προσοχή και σεβασμό. Για παράδειγμα, ο σύζυγος τιμάει τη γυναίκα του όταν σέβεται την αξιοπρέπειά της. Δεν της ζητάει να κάνει περισσότερα από όσα μπορεί. Και οπωσδήποτε δεν τη συγκρίνει με άλλες γυναίκες. Αν το έκανε αυτό, τι συνέπειες θα μπορούσε να έχει μια τέτοια σύγκριση; Μια αδελφή ονόματι Ρόζα έχει μη ομόπιστο σύζυγο ο οποίος συχνά τη συγκρίνει με άλλες γυναίκες. Τα σκληρά του λόγια ισοπεδώνουν την αυτοπεποίθησή της. Η ίδια λέει: «Χρειάζομαι συνεχώς διαβεβαιώσεις ότι ο Ιεχωβά με θεωρεί πολύτιμη». Σε αντίθεση με αυτό, ο Χριστιανός σύζυγος αποδίδει τιμή στη γυναίκα του. Ξέρει ότι αυτό έχει αντίκτυπο τόσο στη σχέση του μαζί της όσο και στη σχέση του με τον Ιεχωβά. *

⁸ Ο σύζυγος που τιμάει τη γυναίκα του λέει καλά λόγια για αυτήν στους άλλους, τη διαβεβαιώνει για την αγάπη του και την επαινεί. (Παρ. 31:​28) Ο σύζυγος της Κατερίνας, η οποία αναφέρθηκε στο προηγούμενο άρθρο, την έχει βοηθήσει να ξεπεράσει τα αισθήματα χαμηλής αυτοεκτίμησης ενεργώντας έτσι. Όταν η Κατερίνα ήταν μικρή, η μητέρα της τη μείωνε, συγκρίνοντάς την συχνά με άλλα κορίτσια, μεταξύ αυτών και με φίλες της. Ως αποτέλεσμα, η Κατερίνα άρχισε να μετράει την αξία της συγκρίνοντας τον εαυτό της με άλλους​—κάτι που συνεχίστηκε ακόμα και όταν γνώρισε την αλήθεια! Ο σύζυγός της όμως, που είναι Χριστιανός, την έχει βοηθήσει να καταπολεμήσει αυτή την τάση και να αποκτήσει πιο λογική άποψη για τον εαυτό της. Όπως λέει η ίδια: «Με αγαπάει, με επαινεί για τα καλά πράγματα που κάνω και προσεύχεται για εμένα. Επίσης, μου υπενθυμίζει τις θαυμάσιες ιδιότητες του Ιεχωβά και με βοηθάει να διορθώνω τον αρνητικό τρόπο σκέψης μου».

9, 10. Πώς βοήθησαν οι στοργικοί πρεσβύτεροι μια αδελφή να ξεπεράσει την τάση που είχε να συγκρίνει δυσμενώς τον εαυτό της με τους άλλους;

⁹ Πώς μπορούν να βοηθήσουν οι πρεσβύτεροι εκείνους που έχουν την τάση να συγκρίνουν τον εαυτό τους με τους άλλους; Σκεφτείτε την περίπτωση της αδελφής Χάνουνι, η οποία όταν ήταν μικρή σπάνια άκουγε έπαινο. Η ίδια αφηγείται: «Ήμουν συνεσταλμένη και πίστευα ότι τα άλλα παιδιά ήταν καλύτερα από εμένα. Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, έκανα τέτοιες συγκρίσεις». Η Χάνουνι εξακολούθησε να συγκρίνει τον εαυτό της με τους άλλους ακόμα και όταν γνώρισε την αλήθεια. Ως αποτέλεσμα, ένιωθε ασήμαντη μέσα στην εκκλησία. Τώρα όμως, υπηρετεί με χαρά ως σκαπάνισσα. Τι τη βοήθησε να αλλάξει νοοτροπία;

¹⁰ Η Χάνουνι λέει ότι τη βοήθησαν οι στοργικοί πρεσβύτεροι. Τη διαβεβαίωναν ότι είναι  πολύτιμη για την εκκλησία και την επαινούσαν για το πιστό της παράδειγμα. Η ίδια γράφει: «Μερικές φορές, οι πρεσβύτεροι μου ζητούσαν να ενθαρρύνω ορισμένες αδελφές που χρειάζονταν βοήθεια. Αυτό με έκανε να νιώθω χρήσιμη. Θυμάμαι μια φορά που κάποιοι στοργικοί πρεσβύτεροι με ευχαρίστησαν για την ενθάρρυνση που είχα δώσει σε μερικές νεαρές αδελφές. Κατόπιν, μου διάβασαν τα εδάφια 1 Θεσσαλονικείς 1:2, 3. Με συγκίνησαν αφάνταστα! Κυρίως χάρη σε εκείνους τους εξαίρετους ποιμένες, τώρα θεωρώ πολύτιμη τη θέση μου στην οργάνωση του Ιεχωβά».

11. Πώς μπορούμε να βοηθάμε εκείνους που έχουν «συντετριμμένο και ταπεινό πνεύμα», σύμφωνα με το εδάφιο Ησαΐας 57:15;

¹¹ Διαβάστε Ησαΐας 57:​15. Ο Ιεχωβά ενδιαφέρεται βαθιά για εκείνους που έχουν «συντετριμμένο και ταπεινό πνεύμα». Όχι μόνο οι πρεσβύτεροι, αλλά όλοι μας μπορούμε να ενθαρρύνουμε αυτούς τους αγαπητούς αδελφούς και αδελφές. Ένας τρόπος να το κάνουμε αυτό είναι εκδηλώνοντας ειλικρινές ενδιαφέρον για εκείνους. Ο Ιεχωβά θέλει να τους δείχνουμε με τη συμπεριφορά μας πόσο αγαπάει εκείνος τα πολύτιμα πρόβατά του. (Παρ. 19:​17) Μπορούμε επίσης να βοηθάμε τους αδελφούς και τις αδελφές μας με το να είμαστε ταπεινοί και μετριόφρονες. Δεν πρέπει να στρέφουμε την προσοχή στον εαυτό μας με τρόπο που θα μπορούσε να προκαλέσει φθόνο στους άλλους. Αντίθετα, χρησιμοποιούμε τις ικανότητες και τις γνώσεις μας για να ενθαρρύνουμε ο ένας τον άλλον.​—1 Πέτρ. 4:​10, 11.

12. Γιατί ελκύονταν οι ταπεινοί στον Ιησού; (Βλέπε εικόνα εξωφύλλου.)

¹² Μαθαίνουμε πολλά για το πώς να φερόμαστε στους άλλους εξετάζοντας το πώς φερόταν ο Ιησούς στους ακολούθους του. Εκείνος ήταν ο μεγαλύτερος άνθρωπος που έζησε ποτέ. Ωστόσο, ήταν «πράος και ταπεινός στην καρδιά». (Ματθ. 11:​28-30) Δεν έκανε επίδειξη της ανώτερης ευφυΐας του και της τεράστιας γνώσης του. Δίδασκε χρησιμοποιώντας απλή γλώσσα και κατανοητά παραδείγματα που άγγιζαν την καρδιά των ταπεινών ανθρώπων. (Λουκ. 10:​21) Ανόμοια με τους αλαζόνες θρησκευτικούς ηγέτες, ο Ιησούς δεν έκανε ποτέ τους άλλους να νιώθουν ότι δεν είχαν ιδιαίτερη αξία για τον Θεό. (Ιωάν. 6:​37) Αντίθετα, σεβόταν την αξιοπρέπεια των απλών ανθρώπων.

13. Πώς φαινόταν η καλοσύνη και η αγάπη του Ιησού στον τρόπο με τον οποίο αντιμετώπιζε τους μαθητές του;

¹³ Η καλοσύνη και η αγάπη του Ιησού φαίνονταν στον τρόπο με τον οποίο αντιμετώπιζε τους μαθητές του. Ήξερε ότι δεν είχαν όλοι τις ίδιες ικανότητες και περιστάσεις. Επομένως, δεν μπορούσαν όλοι να χειριστούν τις ίδιες ευθύνες ούτε μπορούσαν να είναι εξίσου παραγωγικοί στη διακονία. Ωστόσο, εκείνος εκτιμούσε τις ολόψυχες προσπάθειες του καθενός. Η κατανόηση του Ιησού φαίνεται στην παραβολή για τα τάλαντα. Σε εκείνη την παραβολή, ο κύριος ανέθεσε σε κάθε δούλο εργασία «σύμφωνα με την ικανότητά του». Ο ένας από τους δύο επιμελείς δούλους κέρδισε περισσότερα από τον άλλον. Αλλά ο κύριος επαίνεσε και τους δύο με τα ίδια λόγια: «Πολύ καλά, αγαθέ και πιστέ δούλε!»​—Ματθ. 25:​14-23.

14. Πώς μπορούμε να μιμούμαστε τον τρόπο με τον οποίο φερόταν ο Ιησούς στους άλλους;

¹⁴ Ο Ιησούς μάς φέρεται με καλοσύνη και αγάπη. Ξέρει ότι δεν έχουμε όλοι τις ίδιες ικανότητες και περιστάσεις, και χαίρεται όταν κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε εμείς. Οφείλουμε να φερόμαστε στους άλλους όπως ο Ιησούς. Ποτέ δεν πρέπει να προξενούμε σε έναν συλλάτρη μας αισθήματα αχρηστίας ή ντροπής επειδή δεν μπορεί να κάνει όσα κάνουν οι άλλοι. Απεναντίας, ας αναζητούμε ευκαιρίες για να επαινούμε τους αδελφούς και τις αδελφές μας για το ότι υπηρετούν τον Ιεχωβά όσο καλύτερα μπορούν.

15, 16. Πώς ωφελήθηκε μια αδελφή βάζοντας λογικούς στόχους;

¹⁵ Οι πνευματικοί στόχοι δίνουν στη ζωή μας κατεύθυνση και σκοπό. Το μυστικό όμως είναι να βάζουμε στόχους σύμφωνα με τις δικές μας ικανότητες και περιστάσεις, όχι των άλλων. Διαφορετικά, θα απογοητευτούμε και θα αποθαρρυνθούμε. (Λουκ. 14:​28) Εξετάστε το παράδειγμα μιας σκαπάνισσας ονόματι Μίντορι.

¹⁶ Όταν η Μίντορι ήταν μικρή, ο πατέρας της, ο οποίος δεν είναι Μάρτυρας, την ταπείνωνε συγκρίνοντάς την με τα αδέλφια της και τους συμμαθητές της. «Ένιωθα άχρηστη», λέει η Μίντορι. Μεγαλώνοντας όμως, απέκτησε αυτοπεποίθηση. Η ίδια λέει: «Διάβαζα τη Γραφή κάθε μέρα ώστε να έχω ειρήνη στην καρδιά μου και να νιώθω ότι ο Ιεχωβά με αγαπάει». Επίσης, έβαζε λογικούς στόχους και προσευχόταν συγκεκριμένα για βοήθεια ώστε να τους πετύχει. Ως αποτέλεσμα, μπορούσε να χαίρεται με τη δική της πνευματική πρόοδο.

17. Πώς μπορούμε να “ανανεωνόμαστε όσον αφορά την κυρίαρχη διανοητική μας στάση”, και ποια θα είναι τα αποτελέσματα;

¹⁷ Τα αρνητικά αισθήματα και οι σκέψεις δεν θα φύγουν από τη μια μέρα στην άλλη. Γι’ αυτό, ο Ιεχωβά μάς προτρέπει: «Πρέπει να ανανεώνεστε όσον αφορά την κυρίαρχη διανοητική σας στάση». (Εφεσ. 4:​23, 24) Για να το κάνουμε αυτό, χρειάζεται να προσευχόμαστε, να μελετούμε τον Λόγο του Θεού και να στοχαζόμαστε. Συνεχίστε να κάνετε αυτά τα πράγματα, και να αποβλέπετε στον Ιεχωβά για δύναμη. Το άγιο του πνεύμα θα σας βοηθάει να υπερνικάτε οποιαδήποτε τάση έχετε να συγκρίνετε τον εαυτό σας με τους άλλους. Επίσης, ο Ιεχωβά θα σας βοηθάει να αναγνωρίζετε και να ξεριζώνετε γρήγορα τον φθόνο ή την ακατάλληλη υπερηφάνεια αν αυτά τα ανεπιθύμητα  χαρακτηριστικά κάνουν την εμφάνισή τους στην καρδιά σας.

18. Πώς σας παρηγορούν τα εδάφια 2 Χρονικών 6:​29, 30;

¹⁸ Διαβάστε 2 Χρονικών 6:​29, 30. Ο Ιεχωβά γνωρίζει την καρδιά μας. Επίσης, γνωρίζει τον αγώνα μας​—την πάλη μας ενάντια στο πνεύμα του κόσμου και ενάντια στις δικές μας ατέλειες. Καθώς βλέπει πόσο σκληρά μαχόμαστε τέτοιες αρνητικές επιρροές, η αγάπη του για εμάς μεγαλώνει.

19. Με ποιο παράδειγμα δείχνει ο Ιεχωβά τα αισθήματά του για εμάς;

¹⁹ Θέλοντας να δείξει πώς νιώθει για εμάς, ο Ιεχωβά χρησιμοποιεί ως παράδειγμα τη σχέση ανάμεσα σε μια μητέρα και στο μωρό της. (Ησ. 49:​15) Εξετάστε την περίπτωση μιας μητέρας ονόματι Ρέιτσελ. Η ίδια γράφει: «Η κόρη μου η Στέφανι γεννήθηκε πρόωρα. Όταν την πρωτοείδα, φαινόταν μικροσκοπική και αβοήθητη. Αλλά τον πρώτο μήνα που βρισκόταν στη θερμοκοιτίδα, το νοσοκομείο μού επέτρεψε να πηγαίνω κάθε μέρα και να την παίρνω αγκαλιά. Εκείνες οι τρυφερές στιγμές μάς βοήθησαν να δεθούμε πολύ. Η Στέφανι είναι τώρα έξι χρονών και είναι πιο μικροκαμωμένη από άλλα παιδιά της ηλικίας της. Την αγαπώ ακόμα περισσότερο επειδή πάλεψε πολύ σκληρά για να ζήσει, και έχει φέρει απίστευτη χαρά στη ζωή μου!» Πόσο μας παρηγορεί η σκέψη ότι ο Ιεχωβά νιώθει τέτοια βαθιά αγάπη για εμάς όταν μας βλέπει να αγωνιζόμαστε ώστε να τον υπηρετούμε ολόψυχα!

20. Ως αφιερωμένος υπηρέτης του Ιεχωβά, ποιον λόγο έχετε να χαίρεστε;

²⁰ Ως υπηρέτης του Ιεχωβά, είστε μοναδικό και πολύτιμο μέλος της πολυποίκιλης οικογένειάς του. Ο Ιεχωβά δεν σας έλκυσε κοντά του επειδή ήσασταν καλύτερος από τους συνανθρώπους σας. Σας έλκυσε επειδή κοίταξε στην καρδιά σας και είδε ένα πράο και ευδίδακτο άτομο το οποίο μπορούσε να διαπλάσει. (Ψαλμ. 25:9) Να είστε βέβαιος ότι, όταν κάνετε το καλύτερο που μπορείτε για να τον υπηρετείτε, εκείνος το εκτιμάει. Η υπομονή σας και η πιστότητά σας αποδεικνύουν ότι έχετε «καλή και αγαθή καρδιά». (Λουκ. 8:​15) Συνεχίστε λοιπόν να δίνετε στον Ιεχωβά το καλύτερο που μπορείτε εσείς. Τότε θα έχετε βάσιμο λόγο να χαίρεστε «σε σχέση με τον εαυτό [σας] μόνο».