ΠΟΛΛΟΙ γνωρίζουν ότι, σύμφωνα με τη Βιβλική αφήγηση, ο Ιησούς εκτελέστηκε σε ξύλο κρεμασμένος ανάμεσα σε δύο εγκληματίες. (Ματθ. 27:35-38) Ωστόσο, υπάρχει αντιλογία για την ακρίβεια της δήλωσης που κάνει η Γραφή ότι το νεκρό σώμα του Ιησού στη συνέχεια προετοιμάστηκε για ταφή και τοποθετήθηκε σε μνήμα.​—Μάρκ. 15:42-46.

Μερικοί κριτικοί των Ευαγγελίων έχουν αμφισβητήσει το αν ένας εκτελεσμένος θα επιτρεπόταν να ταφεί κανονικά, λόγου χάρη σε μνήμα. Αντ’ αυτού, το θεωρούν πιθανότερο να είχε διαφορετική μεταχείριση. Ο δημοσιογράφος Αριέλ Σαμπάρ, γράφοντας στο περιοδικό Smithsonian, εξηγεί το σκεπτικό αυτής της άποψης: «Η σταύρωση ήταν μια τιμωρία που προοριζόταν για τα αποβράσματα της κοινωνίας, και μερικοί ειδήμονες χλευάζουν την ιδέα ότι οι Ρωμαίοι θα άφηναν οποιονδήποτε είχε θανατωθεί έτσι να έχει την αξιοπρέπεια μιας κανονικής ταφής». Οι Ρωμαίοι ήθελαν να υποβάλλουν τους καταδικασμένους εγκληματίες στη χειρότερη δυνατή ταπείνωση, οπότε τα σώματα συνήθως αφήνονταν πάνω στο ξύλο για τα νεκροφάγα ζώα. Ό,τι απέμενε μπορεί κατόπιν να το έριχναν σε έναν κοινό τάφο.

Εντούτοις, η αρχαιολογία έχει αποκαλύψει κάτι διαφορετικό, τουλάχιστον σε σχέση με τα λείψανα κάποιων Ιουδαίων που είχαν εκτελεστεί. Το 1968, ήρθαν στο φως τα υπολείμματα του σκελετού ενός άντρα που εκτελέστηκε τον πρώτο αιώνα. Βρέθηκαν σε έναν χαρακτηριστικό ιουδαϊκό οικογενειακό τάφο κοντά στην Ιερουσαλήμ. Ήταν μέσα σε μια οστεοθήκη. Ανάμεσα στα υπολείμματα ήταν και ένα οστό φτέρνας. Αυτό ήταν καρφωμένο σε μια ξύλινη σανίδα με ένα σιδερένιο καρφί μήκους 11,5 εκατοστών. «Η φτέρνα, η οποία ανήκε σε κάποιον άντρα ονόματι Ιεοχανάν», λέει ο Σαμπάρ, «συνέβαλε στην επίλυση μιας μακρόχρονης αντιλογίας σχετικά με την αξιοπιστία των αφηγήσεων των Ευαγγελίων για την ταφή του Ιησού σε μνήμα». Είναι ενδιαφέρον ότι «η φτέρνα του Ιεοχανάν μάς έδωσε ένα παράδειγμα ανθρώπου που σταυρώθηκε την εποχή του Ιησού και για τον οποίο οι Ρωμαίοι επέτρεψαν να έχει ιουδαϊκή ταφή».

Οι απόψεις ίσως ποικίλλουν σχετικά με το τι υποδηλώνει αυτό το οστό φτέρνας για τη θέση του Ιησού πάνω στο ξύλο. Το βέβαιο όμως είναι ότι κάποιοι εκτελεσμένοι εγκληματίες όντως τάφηκαν κανονικά αντί απλώς να πεταχτούν κάπου. Σαφώς, η Βιβλική αφήγηση για την τοποθέτηση του σώματος του Ιησού σε κανονικό μνήμα είναι αξιόπιστη. Οι αποδείξεις υποστηρίζουν τα λεγόμενα της Γραφής.

Αλλά ακόμα σπουδαιότερο είναι το γεγονός ότι ο Ιεχωβά είχε προείπει πως ο Ιησούς επρόκειτο να ταφεί στο μνήμα κάποιου πλούσιου ανθρώπου, και κανείς δεν μπορεί να εμποδίσει τον λόγο του Θεού να εκπληρωθεί.​—Ησ. 53:9· 55:11.