«Είμαι εκ φύσεως συνεσταλμένη», λέει η Σάρα, * «και δεν έχω και πολλή αυτοπεποίθηση. Γι’ αυτό, νιώθω άβολα όταν βρίσκομαι με άτομα που έχουν δυναμική, έντονη προσωπικότητα. Αλλά νιώθω άνετα όταν είμαι με κάποιον που είναι πράος και ταπεινός. Σε έναν τέτοιον άνθρωπο, μπορώ να ανοίξω την καρδιά μου, να του πω πώς νιώθω και να του μιλήσω για τα προβλήματά μου. Οι καλύτερές μου φίλες είναι τέτοια άτομα».

Τα λόγια της Σάρας αποκαλύπτουν ότι η πραότητα μας κάνει αγαπητούς στους συνανθρώπους μας. Επίσης, η πραότητα ευαρεστεί τον Ιεχωβά. Ο Λόγος του μας προτρέπει: «Ντυθείτε . . . την πραότητα». (Κολ. 3:12) Τι είναι η πραότητα; Πώς έδειχνε ο Ιησούς πραότητα; Και πώς μπορεί αυτή η ιδιότητα να κάνει πιο ευτυχισμένη τη ζωή μας;

Η πραότητα είναι εσωτερική ειρηνική διάθεση. Το πράο άτομο φέρεται στους άλλους με ηπιότητα και καλοσύνη, ενώ είναι σε θέση να αντιμετωπίζει τις δυσκολίες της ζωής με ηρεμία και αυτοσυγκράτηση.

Η πραότητα είναι ένδειξη εσωτερικής δύναμης. Η λέξη πραΰτης του πρωτότυπου ελληνικού κειμένου χρησιμοποιούνταν μεταξύ άλλων για να περιγράψει ένα άγριο άλογο που είχε εξημερωθεί. Το άλογο παραμένει δυνατό, αλλά η υπομονετική εκπαίδευση έχει δαμάσει την ανεξέλεγκτη δύναμή του. Παρόμοια και εμείς, όταν εκδηλώνουμε πραότητα, τιθασεύουμε την ανυπότακτη φύση μας και φερόμαστε ειρηνικά στους άλλους.

“Δεν είμαι εκ φύσεως πράο άτομο”, ίσως σκεφτούμε. Ζούμε σε έναν κόσμο όπου η επιθετικότητα και η ανυπομονησία είναι συνηθισμένα πράγματα. Γι’ αυτό, ίσως δυσκολευόμαστε να εκδηλώνουμε πράο πνεύμα. (Ρωμ. 7:19) Σαφώς, η καλλιέργεια πραότητας απαιτεί προσπάθεια, αλλά το άγιο πνεύμα του Ιεχωβά θα μας κάνει πιο αποφασισμένους να πετύχουμε τον στόχο μας. (Γαλ. 5:22, 23) Γιατί πρέπει να προσπαθούμε να καλλιεργούμε πραότητα;

Η πραότητα ελκύει τους άλλους. Όπως σχολίασε η Σάρα, νιώθουμε άνετα δίπλα σε ένα πράο άτομο. Ο Ιησούς αποτελεί εξέχον παράδειγμα πράου και καλοσυνάτου ατόμου. (2 Κορ. 10:1) Ακόμα και παιδιά που καλά καλά δεν τον ήξεραν ήθελαν να είναι κοντά του.​—Μάρκ. 10:13-16.

Η πραότητα προστατεύει τόσο εμάς όσο και τους γύρω μας. Αν είμαστε πράοι, δεν σπεύδουμε να αναστατωθούμε ή να αντιδράσουμε θυμωμένα. (Παρ. 16:32) Έτσι γλιτώνουμε από τις ενοχές που δημιουργούνται όταν πληγώνουμε κάποιον,  ιδίως ένα άτομο που αγαπάμε. Επίσης, η πραότητα προστατεύει τους γύρω μας από τον πόνο που θα προξενούσε το αχαλίνωτο πνεύμα μας.

Παρά τις βαριές ευθύνες του και το γεμάτο πρόγραμμά του, ο Ιησούς ήταν πράος με όλους. Πολλοί στις μέρες του μοχθούσαν και ήταν καταφορτωμένοι. Χρειάζονταν αναζωογόνηση. Τι παρηγοριά θα ένιωσαν όταν άκουσαν τον Ιησού να τους λέει: «Ελάτε σε εμένα, . . . διότι είμαι πράος και ταπεινός στην καρδιά»!​—Ματθ. 11:28, 29.

Πώς μπορούμε να καλλιεργούμε την πραότητα που εκδήλωνε ο Ιησούς; Μελετούμε τον Λόγο του Θεού για να μάθουμε πώς φερόταν ο Ιησούς στους άλλους και πώς χειριζόταν δύσκολες καταστάσεις. Κατόπιν, όταν αντιμετωπίζουμε καταστάσεις που δοκιμάζουν την πραότητά μας, πασχίζουμε να ενεργούμε όπως ο Ιησούς. (1 Πέτρ. 2:21) Εξετάστε τρεις παράγοντες που βοηθούσαν τον Ιησού να είναι πράος.

Ο Ιησούς ήταν ταπεινός στην καρδιά. Ο Ιησούς είπε ότι ήταν και «πράος και ταπεινός στην καρδιά». (Ματθ. 11:29) Η Γραφή αναφέρει αυτές τις δύο ιδιότητες μαζί επειδή η πραότητα συνδέεται στενά με την ταπεινοφροσύνη. (Εφεσ. 4:1-3) Γιατί το λέμε αυτό;

Η ταπεινοφροσύνη μάς βοηθάει να μην παίρνουμε πολύ στα σοβαρά τον εαυτό μας και να μην είμαστε υπερευαίσθητοι. Πώς απαντούσε ο Ιησούς σε όσους τον κατηγορούσαν άδικα ότι ήταν «λαίμαργος» και «οινοπότης»; Άφηνε το παράδειγμά του να διαψεύδει τις κατηγορίες και με πραότητα επισήμανε ότι «η σοφία αποδεικνύεται δίκαιη από τα έργα της».​—Ματθ. 11:19.

Αν κάποιος κάνει ένα απερίσκεπτο σχόλιο για τη φυλή σας, το φύλο σας ή την καταγωγή σας, προσπαθήστε να αντιδράσετε με πραότητα. Ο Πίτερ, ένας πρεσβύτερος στη Νότια Αφρική, λέει: «Όταν με εκνευρίζουν τα λόγια κάποιου, ρωτάω τον εαυτό μου: “Πώς θα αντιδρούσε ο Ιησούς;”» Και προσθέτει: «Έχω μάθει να μην παίρνω πολύ στα σοβαρά τον εαυτό μου».

Ο Ιησούς κατανοούσε την ανθρώπινη αδυναμία. Οι μαθητές του Ιησού είχαν καλές προθέσεις, αλλά μερικές φορές η ατελής τους φύση τούς εμπόδιζε να τις υλοποιήσουν. Λόγου χάρη, το βράδυ πριν από τον θάνατο του Ιησού, ο Πέτρος, ο Ιάκωβος και ο Ιωάννης δεν κατάφεραν να του προσφέρουν τη συναισθηματική υποστήριξη που τους ζήτησε. Ο Ιησούς αναγνώρισε ότι «το μεν πνεύμα είναι πρόθυμο, αλλά η σάρκα αδύναμη». (Ματθ. 26:40, 41) Επειδή κατανοούσε ότι οι απόστολοί του ήταν ατελείς, δεν εκνευρίστηκε μαζί τους.

Η Μάντι, μια αδελφή που άλλοτε ήταν πολύ απαιτητική, τώρα προσπαθεί σκληρά να μιμείται το παράδειγμα πραότητας του Ιησού. Η ίδια λέει: «Προσπαθώ να αποδέχομαι κάθε πλευρά της ανθρώπινης ατέλειας και να βλέπω τα θετικά στους άλλους, τα οποία σίγουρα βλέπει ο Ιεχωβά». Θα μπορούσε ο συμπονετικός τρόπος με τον οποίο έβλεπε ο Ιησούς την ανθρώπινη αδυναμία να βοηθήσει και εσάς να φέρεστε στους άλλους με πραότητα;

Ο Ιησούς άφηνε τα ζητήματα στα χέρια του Θεού. Ο Ιησούς αντιμετώπισε άδικη μεταχείριση ενόσω βρισκόταν στη γη. Έπεσε θύμα παρεξήγησης, καταφρονήθηκε και βασανίστηκε. Παρ’ όλα αυτά, παρέμεινε πράος επειδή «εμπιστεύτηκε τον εαυτό του σε Εκείνον που κρίνει δίκαια». (1 Πέτρ. 2:23) Ήξερε ότι ο ουράνιος Πατέρας του θα τον βοηθούσε να υπομείνει και ότι θα χειριζόταν τις αδικίες στον κατάλληλο καιρό.

Όταν θυμώνουμε και προσπαθούμε να πολεμήσουμε μια αδικία που υποστήκαμε, είναι εύκολο να αντιδράσουμε υπερβολικά και να κάνουμε τα πράγματα χειρότερα. Γι’ αυτό, οι Γραφές μάς υπενθυμίζουν: «Ο θυμός του ανθρώπου δεν έχει ως αποτέλεσμα τη δικαιοσύνη του Θεού». (Ιακ. 1:20) Ακόμα και αν ο θυμός μας είναι δικαιολογημένος, η ατέλεια ίσως μας κάνει να αντιδράσουμε με λάθος τρόπο.

Η Κάθι, μια αδελφή στη Γερμανία, άλλοτε πίστευε: “Αν δεν υπερασπιστείς εσύ τον εαυτό σου, δεν θα το κάνει κανένας άλλος”. Όταν όμως έμαθε να εμπιστεύεται στον Ιεχωβά, άλλαξε άποψη. «Δεν χρειάζεται πλέον να κρατώ αμυντική στάση», λέει. «Μπορώ να ενεργώ με πραότητα, γνωρίζοντας ότι ο Ιεχωβά τα έχει όλα υπό τέλειο έλεγχο». Σε περίπτωση που πέσετε θύμα αδικίας, θα μπορέσετε και εσείς να διατηρήσετε πράο πνεύμα αν ακολουθήσετε το παράδειγμα του Ιησού και εμπιστευτείτε στον Θεό.

Ο Ιησούς τόνισε ότι η πραότητα παίζει σημαντικό ρόλο στην ευτυχία μας. «Ευτυχισμένοι είναι οι πράοι», είπε. (Ματθ. 5:5) Προσέξτε πώς βοηθάει η πραότητα στις ακόλουθες καταστάσεις.

Η πραότητα εκτονώνει την ένταση στον γάμο. «Έχω πει πολλά σκληρά λόγια στη γυναίκα μου, πράγματα που δεν τα εννοούσα», παραδέχεται ο Ρόμπερτ, ένας αδελφός από την Αυστραλία. «Αλλά δεν μπορείς να πάρεις πίσω τα απερίσκεπτα λόγια που λες μέσα στον θυμό σου. Ένιωθα απαίσια όταν συνειδητοποιούσα πόσο την είχα πληγώσει».

«Όλοι σφάλλουμε πολλές φορές» με την ομιλία μας, και τα αστόχαστα λόγια μας μπορούν να απειλήσουν την ειρήνη στον γάμο. (Ιακ. 3:2) Σε τέτοιες περιπτώσεις, η πραότητα μας βοηθάει να παραμένουμε ήρεμοι και να ελέγχουμε τη γλώσσα μας.​—Παρ. 17:27.

Ο Ρόμπερτ προσπάθησε σκληρά να καλλιεργήσει ηρεμία και εγκράτεια. Ποιο ήταν το αποτέλεσμα; «Πλέον, όταν προκύπτει μια διαφωνία, κάνω συνειδητή προσπάθεια να ακούω προσεκτικά, να μιλάω με πραότητα και να μην επιτρέπω στον εαυτό μου να εκνευριστεί», λέει ο ίδιος. «Η σχέση μου με τη γυναίκα μου είναι ασύγκριτα καλύτερη».

Η πραότητα μας βοηθάει να τα πηγαίνουμε καλύτερα με τους άλλους. Όσοι θίγονται εύκολα καταλήγουν να μην έχουν και πολλούς φίλους. Η πραότητα όμως μας βοηθάει “να διατηρούμε . . . τον ενωτικό δεσμό της ειρήνης”. (Εφεσ. 4:2, 3) Η Κάθι λέει: «Η πραότητα μου έχει δώσει τη δύναμη να κάνω κάθε επαφή μου με τους άλλους λίγο καλύτερη, παρότι κάποια άτομα είναι δύσκολοι χαρακτήρες».

Η πραότητα φέρνει εσωτερική ειρήνη. Η Γραφή συνδέει τη «σοφία που κατεβαίνει από πάνω» με την πραότητα και την ειρήνη. (Ιακ. 3:13, 17) Το πράο άτομο έχει «ήρεμη καρδιά». (Παρ. 14:30) Ο Μάρτιν, ο οποίος έχει προσπαθήσει σκληρά να αναπτύξει πραότητα, παρατηρεί: «Τώρα είμαι πιο ευέλικτος και λιγότερο πιεστικός, με αποτέλεσμα να νιώθω περισσότερη εσωτερική ειρήνη και ευτυχία».

Είναι αλήθεια ότι ίσως χρειαστεί να αγωνιστούμε για να αναπτύξουμε πράο πνεύμα. «Για να είμαι ειλικρινής», λέει ένας αδελφός, «ακόμα και σήμερα, ώρες ώρες βράζω μέσα μου από θυμό». Αλλά ο Ιεχωβά, ο οποίος μας προτρέπει να επιδιώκουμε πραότητα, θα μας βοηθήσει σε αυτόν τον αγώνα. (Ησ. 41:10· 1 Τιμ. 6:11) Εκείνος μπορεί να “τελειώσει την εκγύμνασή μας”. Μπορεί να μας «κάνει ισχυρούς». (1 Πέτρ. 5:10) Με τον καιρό, θα μπορούμε και εμείς, όπως ο απόστολος Παύλος, να αντανακλούμε “την πραότητα και την καλοσύνη του Χριστού”.​—2 Κορ. 10:1.