1, 2. Ποια σημαντική απόφαση έπρεπε να πάρουν οι Ιουδαίοι που ζούσαν στη Βαβυλώνα; (Έσδρας 1:​2-4)

 ΒΓΗΚΕ το διάταγμα! Οι Ιουδαίοι, οι οποίοι ήταν αιχμάλωτοι στη Βαβυλώνα περίπου 70 χρόνια, ήταν ελεύθεροι να επιστρέψουν στην πατρίδα τους, τον Ισραήλ. (Διαβάστε Έσδρας 1:​2-4) Μόνο ο Ιεχωβά θα μπορούσε να το επιτελέσει αυτό. Γιατί; Επειδή η Βαβυλώνα κανονικά δεν απελευθέρωνε τους αιχμαλώτους της. (Ησ 14:4, 17) Αλλά η Βαβυλώνα είχε ανατραπεί, και ο νέος άρχοντας είχε πει στους Ιουδαίους ότι μπορούσαν να φύγουν από τη χώρα. Ως αποτέλεσμα, όλοι οι Ιουδαίοι, ιδίως οι οικογενειάρχες, έπρεπε να πάρουν μια απόφαση: να φύγουν από τη Βαβυλώνα ή να μείνουν εκεί. Αυτή η απόφαση ίσως να μην ήταν εύκολη. Γιατί;

² Πολλοί δεν μπορούσαν να διακινδυνεύσουν τις κακουχίες του ταξιδιού λόγω προχωρημένης ηλικίας. Επιπρόσθετα, οι περισσότεροι Ιουδαίοι είχαν γεννηθεί στη Βαβυλώνα, και αυτή ήταν ο μόνος τόπος που είχαν γνωρίσει. Για αυτούς, η γη του Ισραήλ ήταν η χώρα των προγόνων τους. Κάποιοι Ιουδαίοι προφανώς τα είχαν καταφέρει πολύ καλά στη Βαβυλώνα, οπότε ίσως δυσκολεύονταν να αφήσουν τα άνετα σπίτια τους ή τις επιχειρήσεις τους και να εγκατασταθούν σε έναν άγνωστο τόπο.

3. Ποια ευλογία περίμενε το υπόλοιπο των πιστών Ιουδαίων που θα επέστρεφε στον Ισραήλ;

³ Στον νου των πιστών Ιουδαίων, τα οφέλη της επιστροφής στον Ισραήλ υπερτερούσαν κατά πολύ από οποιεσδήποτε θυσίες θα έκαναν. Η μεγαλύτερη ευλογία σχετιζόταν με τη λατρεία τους. Αν και υπήρχαν πάνω από 50 ειδωλολατρικοί ναοί στη Βαβυλώνα, δεν υπήρχε ναός του Ιεχωβά σε εκείνη την πόλη.  Δεν υπήρχε θυσιαστήριο όπου οι Ισραηλίτες θα μπορούσαν να προσφέρουν τις θυσίες που απαιτούσε ο Μωσαϊκός Νόμος ούτε υπήρχε οργανωμένο ιερατείο για να προσφέρει εκείνες τις θυσίες. Επιπλέον, ο λαός του Ιεχωβά υστερούσε κατά πολύ αριθμητικά από τους ειδωλολάτρες άντρες και γυναίκες, οι οποίοι δεν σέβονταν τον Ιεχωβά και τους κανόνες του. Επομένως, οι χιλιάδες θεοφοβούμενοι Ιουδαίοι αδημονούσαν να επιστρέψουν στην πατρίδα τους όπου θα μπορούσαν να αποκαταστήσουν την αγνή λατρεία.

4. Ποια βοήθεια υποσχέθηκε να δώσει ο Ιεχωβά στους Ιουδαίους που θα επέστρεφαν στον Ισραήλ;

⁴ Το δύσκολο κυριολεκτικό ταξίδι από τη Βαβυλώνα στον Ισραήλ θα μπορούσε να διαρκέσει περίπου τέσσερις μήνες, αλλά ο Ιεχωβά υποσχέθηκε πως οποιοιδήποτε παράγοντες φαινόταν ότι εμπόδιζαν την επιστροφή τους θα απομακρύνονταν. Ο Ησαΐας έγραψε: «Καθαρίστε την οδό του Ιεχωβά! Ανοίξτε μέσα από την έρημη πεδιάδα έναν ευθύ, μεγάλο δρόμο για τον Θεό μας. . . . Το ανώμαλο έδαφος πρέπει να γίνει ίσιωμα, και το τραχύ έδαφος λεκανοπέδιο». (Ησ. 40:3, 4) Οραματιστείτε τη σκηνή: ένας ευθύς, μεγάλος δρόμος μέσα από την έρημο, ένα επίπεδο λεκανοπέδιο. Τι ευλογία θα ήταν αυτή για τους ταξιδιώτες! Θα ήταν πολύ ευκολότερο να ταξιδέψουν σε έναν ευθύ, μεγάλο δρόμο παρά να ανεβοκατεβαίνουν ή να προσπαθούν να παρακάμψουν βουνά, λόφους και κοιλάδες. Έτσι το ταξίδι θα ήταν επίσης ταχύτερο.

5. Ποιο όνομα δόθηκε στον συμβολικό δρόμο ανάμεσα στη Βαβυλώνα και στον Ισραήλ;

⁵ Σήμερα, πολλοί κυριολεκτικοί δρόμοι έχουν όνομα ή αριθμό. Ο συμβολικός δρόμος για τον οποίο έγραψε ο Ησαΐας είχε επίσης όνομα. Διαβάζουμε: «Εκεί θα υπάρχει ένας μεγάλος δρόμος, ναι, μια οδός που θα ονομάζεται Οδός της Αγιότητας. Ο ακάθαρτος δεν θα διαβαίνει σε αυτόν». (Ησ. 35:8) Τι σήμαινε αυτή η υπόσχεση για τους Ισραηλίτες εκείνη την εποχή; Και τι σημαίνει για εμάς σήμερα;

6. Γιατί ονομάστηκε άγιος αυτός ο δρόμος;

⁶ «Οδός της Αγιότητας»​—τι ωραίο όνομα για έναν δρόμο! Γιατί ονομάστηκε άγιος εκείνος ο δρόμος; Επειδή στο αποκαταστημένο έθνος του Ισραήλ δεν θα είχε θέση «ο ακάθαρτος»​—οποιοσδήποτε Ιουδαίος διέπραττε εσκεμμένα ανηθικότητα, ειδωλολατρία ή άλλες χονδροειδείς αμαρτίες. Οι επαναπατρισμένοι Ιουδαίοι έπρεπε να γίνουν «άγιος λαός» για τον Θεό τους. (Δευτ. 7:6) Αυτό όμως δεν σήμαινε ότι εκείνοι που έφυγαν από τη Βαβυλώνα δεν θα χρειαζόταν να κάνουν αλλαγές για να ευαρεστούν τον Ιεχωβά.

7. Ποιες αλλαγές χρειαζόταν να κάνουν μερικοί Ιουδαίοι; Δώστε παράδειγμα.

⁷ Όπως αναφέρθηκε νωρίτερα, οι περισσότεροι Ιουδαίοι είχαν γεννηθεί στη Βαβυλώνα και πολλοί προφανώς είχαν συνηθίσει ως έναν βαθμό τη νοοτροπία και τις αξίες των Βαβυλωνίων. Δεκαετίες μετά την επιστροφή των πρώτων Ιουδαίων στον Ισραήλ, ο Έσδρας έμαθε ότι κάποιοι Ιουδαίοι είχαν παντρευτεί ειδωλολάτρισσες. (Έξοδ. 34:​15, 16· Έσδρ. 9:1, 2) Ακόμα πιο μετά, ο κυβερνήτης Νεεμίας έμεινε έκπληκτος όταν διαπίστωσε ότι παιδιά γεννημένα στον Ισραήλ δεν είχαν καν μάθει τη γλώσσα των Ιουδαίων. (Δευτ. 6:6, 7· Νεεμ. 13:​23, 24) Πώς θα μάθαιναν εκείνα τα παιδιά να αγαπούν και να λατρεύουν τον Ιεχωβά αν δεν καταλάβαιναν εβραϊκά, την κύρια γλώσσα στην οποία είχε γραφτεί ο Λόγος του Θεού; (Έσδρ. 10:3, 44) Επομένως, εκείνοι οι Ιουδαίοι έπρεπε να κάνουν σημαντικές αλλαγές, αλλά θα ήταν πολύ ευκολότερο να τις κάνουν στον Ισραήλ, όπου η αγνή λατρεία σταδιακά αποκαθίστατο.​—Νεεμ. 8:8, 9.

8. Γιατί πρέπει να ενδιαφέρουν εμάς σήμερα πράγματα που συνέβησαν τόσο παλιά; (Βλέπε εικόνα εξωφύλλου.)

 ⁸ Κάποιος ίσως σκεφτεί: “Όλα αυτά είναι πολύ ενδιαφέροντα, αλλά έχουν σημασία για εμάς σήμερα τα όσα συνέβησαν στους Ιουδαίους τόσο παλιά;” Ασφαλώς και έχουν σημασία επειδή, κατά μία έννοια, και εμείς ταξιδεύουμε στην “Οδό της Αγιότητας”. Είτε ανήκουμε στους χρισμένους είτε στα «άλλα πρόβατα», χρειάζεται να παραμείνουμε στην “Οδό της Αγιότητας” καθώς αυτή περνάει μέσα από τον πνευματικό παράδεισο και μας οδηγεί στις μελλοντικές ευλογίες της Βασιλείας. b (Ιωάν. 10:​16) Από το 1919 Κ.Χ., εκατομμύρια άντρες, γυναίκες και παιδιά έχουν φύγει από τη Βαβυλώνα τη Μεγάλη, την παγκόσμια αυτοκρατορία της ψεύτικης θρησκείας, και έχουν αρχίσει να ταξιδεύουν σε αυτόν τον συμβολικό δρόμο. Πιθανότατα είστε και εσείς ανάμεσά τους. Αν και ο δρόμος άνοιξε πριν από 100 περίπου χρόνια, το έργο της προετοιμασίας αυτού του δρόμου άρχισε αιώνες νωρίτερα.

9. Σε αρμονία με το εδάφιο Ησαΐας 57:​14, με ποια έννοια έγιναν εργασίες προετοιμασίας στην “Οδό της Αγιότητας”;

⁹ Για τους Ιουδαίους που έφευγαν από τη Βαβυλώνα, ο Ιεχωβά φρόντισε να αφαιρεθούν τα εμπόδια. (Διαβάστε Ησαΐας 57:​14) Τι θα πούμε για τη σύγχρονη “Οδό της Αγιότητας”; Επί πολλούς αιώνες πριν από το 1919, ο Ιεχωβά χρησιμοποιούσε θεοφοβούμενους ανθρώπους για να βοηθήσουν να ανοίξει ο δρόμος που θα οδηγούσε έξω από τη Βαβυλώνα τη Μεγάλη. (Παράβαλε Ησαΐας 40:3) Έκαναν αναγκαίες εργασίες προετοιμασίας​—πνευματικά έργα οδοποιίας—​ώστε να είναι αργότερα εφικτό να φύγουν από τη Βαβυλώνα τη Μεγάλη άνθρωποι με δίκαιη καρδιά και να μπουν στον πνευματικό παράδεισο, όπου θα είχε αποκατασταθεί η αγνή λατρεία του Ιεχωβά. Τι περιλάμβαναν αυτά τα έργα οδοποιίας; Ας εξετάσουμε μερικά από αυτά.

10, 11. Πώς συνέβαλε η τυπογραφία και η μετάφραση της Γραφής στην εξάπλωση της Βιβλικής γνώσης; (Βλέπε επίσης εικόνα.)

¹⁰ Τυπογραφία. Ως τα μέσα του 15ου αιώνα, η Γραφή αντιγραφόταν με το χέρι. Αυτή η εργασία ήταν χρονοβόρα και τα αντίγραφα της Γραφής ήταν σπάνια και πανάκριβα. Όταν όμως εφευρέθηκε το τυπογραφείο με κινητά στοιχεία, έγινε ευκολότερη η παραγωγή και η διανομή της Γραφής.

¹¹ Μετάφραση. Επί αιώνες, η Γραφή ήταν διαθέσιμη κυρίως στη λατινική γλώσσα, την οποία καταλάβαιναν μόνο οι πολύ μορφωμένοι άνθρωποι. Όταν όμως διαδόθηκε η τυπογραφία, θεοφοβούμενα άτομα άρχισαν να ασχολούνται πιο εντατικά με το έργο μετάφρασης της Γραφής σε γλώσσες που μιλούσε ο κοινός λαός. Πλέον οι αναγνώστες μπορούσαν να συγκρίνουν αυτά που τους δίδασκε ο κλήρος με αυτά που διδάσκει πράγματι η Γραφή.

12, 13. Δείξτε με παράδειγμα πώς ειλικρινείς μελετητές της Γραφής τον 19ο αιώνα άρχισαν να εκθέτουν ψευδείς θρησκευτικές διδασκαλίες.

¹² Βοηθήματα μελέτης της Γραφής. Κάποιοι άνθρωποι που μελετούσαν προσεκτικά τη Γραφή μάθαιναν πολλά πράγματα από τη μελέτη τους και, προς μεγάλη δυσαρέσκεια πολλών κληρικών, συχνά έλεγαν και σε άλλους τι είχαν ανακαλύψει. Για παράδειγμα, τον 19ο αιώνα, κάποιοι ειλικρινείς άνθρωποι άρχισαν να εκδίδουν φυλλάδια τα οποία εξέθεταν τις ψευδείς θρησκευτικές διδασκαλίες των εκκλησιών.

¹³ Γύρω στο 1835, ένας θεοφοβούμενος άνθρωπος, ο Χένρι Γκρου, εξέδωσε ένα φυλλάδιο το οποίο ασχολούνταν με την κατάσταση των νεκρών. Σε αυτό, ο Γκρου αποδείκνυε από τις  Γραφές ότι η αθανασία είναι δώρο από τον Θεό, όχι κατάσταση με την οποία γεννιόμαστε όλοι, όπως δίδασκαν οι περισσότερες εκκλησίες. Το 1837, ένας ιερέας, ο Τζορτζ Στορς, βρήκε εκείνο το φυλλάδιο καθώς ταξίδευε με το τρένο. Το διάβασε και πείστηκε ότι είχε ανακαλύψει μια σημαντική αλήθεια. Αποφάσισε να πει και σε άλλους τα όσα είχε μάθει. Το 1842, εκφώνησε μια σειρά διαλέξεων με το συναρπαστικό θέμα «Μια Έρευνα​—Είναι οι Πονηροί Αθάνατοι;» Τα συγγράμματα του Τζορτζ Στορς επηρέασαν θετικά έναν νεαρό ο οποίος λεγόταν Κάρολος Τέηζ Ρώσσελ.

14. Με ποιους τρόπους ωφελήθηκαν ο αδελφός Ρώσσελ και οι συνεργάτες του από τα πνευματικά έργα οδοποιίας του παρελθόντος; (Βλέπε επίσης εικόνα.)

¹⁴ Με ποιους τρόπους ωφελήθηκαν ο αδελφός Ρώσσελ και οι συνεργάτες του από τα πνευματικά έργα οδοποιίας που είχαν γίνει στο παρελθόν; Καθώς μελετούσαν, είχαν τη δυνατότητα να συμβουλεύονται λεξικά, ταμεία και διάφορες μεταφράσεις της Γραφής που είχαν ετοιμαστεί όλα πριν από τη δική τους εποχή. Ωφελήθηκαν επίσης από την έρευνα που είχαν κάνει στη Γραφή άνθρωποι όπως ο Χένρι Γκρου, ο Τζορτζ Στορς και άλλοι. Ο αδελφός Ρώσσελ και οι συνεργάτες του συνέβαλαν και οι ίδιοι στα πνευματικά έργα οδοποιίας παράγοντας άφθονα βιβλία και φυλλάδια που ασχολούνταν με Βιβλικά θέματα.

15. Ποιες σημαντικές εξελίξεις έλαβαν χώρα το 1919;

¹⁵ Το 1919, η Βαβυλώνα η Μεγάλη έπαψε να κρατάει δέσμιο τον λαό του Θεού. Εκείνο το έτος, ήρθε στο προσκήνιο ένας «πιστός και φρόνιμος δούλος», ακριβώς τον κατάλληλο καιρό για να υποδεχτεί ειλικρινή άτομα στην “Οδό της Αγιότητας”, η οποία είχε μόλις ανοίξει. (Ματθ. 24:​45-47) Εν μέρει χάρη στους πιστούς «εργάτες οδοποιίας» του παρελθόντος, εκείνοι που έμπαιναν σε αυτόν τον δρόμο θα μπορούσαν να αυξήσουν τη γνώση τους για τους σκοπούς του Ιεχωβά. (Παρ. 4:​18) Θα μπορούσαν επίσης να εναρμονίσουν τη ζωή τους με τις απαιτήσεις του. Ο Ιεχωβά δεν ανέμενε από τον λαό του να κάνει μεμιάς όλες τις αναγκαίες αλλαγές. Απεναντίας, έχει εξαγνίσει  τον λαό του με το πέρασμα του χρόνου. (Βλέπε το πλαίσιο « Ο Ιεχωβά Εξαγνίζει Σταδιακά τον Λαό Του».) Πόσο ευτυχισμένοι θα είμαστε όλοι όταν θα μπορούμε να ευαρεστούμε τον Θεό μας με καθετί που κάνουμε!​—Κολ. 1:10.

16. Από το 1919, ποια συντήρηση γίνεται στην “Οδό της Αγιότητας”; (Ησαΐας 48:​17· 60:17)

¹⁶ Κάθε δρόμος χρειάζεται τακτική συντήρηση. Από το 1919, τα έργα οδοποιίας στην “Οδό της Αγιότητας” έχουν συνεχιστεί ώστε να μπορέσουν ακόμα περισσότεροι άνθρωποι να φύγουν από τη Βαβυλώνα τη Μεγάλη. Ο νεοδιορισμένος πιστός και φρόνιμος δούλος έπιασε δουλειά και, το 1921, εξέδωσε ένα βοήθημα μελέτης της Γραφής σχεδιασμένο να εξοικειώνει τους αρχάριους με τη Βιβλική αλήθεια. Εκείνο το βιβλίο, Η Κιθάρα του Θεού, τελικά κυκλοφόρησε σε σχεδόν έξι εκατομμύρια αντίτυπα σε 36 γλώσσες, και πολλοί γνώρισαν την αλήθεια από αυτό. Πιο πρόσφατα, έχουμε μια θαυμάσια νέα έκδοση για να διεξάγουμε Γραφικές μελέτες, το βιβλίο Ευτυχισμένη Ζωή για Πάντα! Σε όλη τη διάρκεια των τελευταίων ημερών, ο Ιεχωβά χρησιμοποιεί την οργάνωσή του για να παρέχει μια σταθερή ροή πνευματικής τροφής, ώστε να μας βοηθάει όλους να συνεχίζουμε το ταξίδι μας στην “Οδό της Αγιότητας”.​—Διαβάστε Ησαΐας 48:​17· 60:17.

17, 18. Πού οδηγεί η «Οδός της Αγιότητας»;

¹⁷ Θα μπορούσαμε να πούμε ότι, όταν κάποιος δέχεται να κάνει Γραφική μελέτη, έχει την ευκαιρία να μπει στην “Οδό της Αγιότητας”. Μερικοί διανύουν μόνο μικρή απόσταση και έπειτα βγαίνουν από τον δρόμο. Άλλοι είναι αποφασισμένοι να συνεχίσουν να ταξιδεύουν σε αυτόν ώσπου να φτάσουν στον προορισμό τους. Ποιος είναι αυτός ο προορισμός;

¹⁸ Για εκείνους που έχουν την ουράνια ελπίδα, η «Οδός της Αγιότητας» οδηγεί «στον παράδεισο του Θεού» στον ουρανό. (Αποκ. 2:7) Για όσους έχουν την επίγεια ελπίδα, αυτός ο δρόμος οδηγεί στην τελειότητα στο τέλος των 1.000 ετών. Αν ταξιδεύετε σε αυτόν τον δρόμο σήμερα, μην κοιτάζετε πίσω. Και μη βγείτε από τον δρόμο ώσπου να φτάσετε στον νέο κόσμο! Σας ευχόμαστε θερμά «καλό ταξίδι».