1. Ευθύς εξαρχής, τι χαρακτήριζε τα έργα του Θεού;

ΑΠΟ την αρχή της δημιουργίας, η ενότητα σκοπού ήταν ολοφάνερη. Ως η προσωποποίηση της σοφίας, το πρώτο δημιούργημα του Θεού είπε: «Βρισκόμουν δίπλα [στον Ιεχωβά] ως δεξιοτέχνης εργάτης και για εμένα έτρεφε ιδιαίτερη συμπάθεια τη μια ημέρα μετά την άλλη». (Παρ. 8:30) Πατέρας και Γιος συνεργάστηκαν και παρήγαγαν την ποικιλία ζωής που παρατηρούμε σήμερα. Η συνεργασία συνέχισε να χαρακτηρίζει τα έργα του Θεού. Διακρίνουμε αυτό το στοιχείο στην κατασκευή της κιβωτού στις ημέρες του Νώε, στο στήσιμο, στην αποσυναρμολόγηση και στη μετακίνηση της σκηνής της μαρτυρίας καθώς ο λαός του Θεού οδοιπορούσε στην έρημο, ακόμα και στο παίξιμο της μουσικής και στις φωνές που ενώνονταν αποδίδοντας αρμονικό αίνο προς τον Ιεχωβά στον ναό του. Όλα αυτά τα εγχειρήματα βασίζονταν στη συνεργασία.​—Γέν. 6:14-16, 22· Αριθ. 4:4-32· 1 Χρον. 25:1-8.

2. (α) Τι το αξιοσημείωτο είχε η πρώτη Χριστιανική εκκλησία; (β) Με ποιες ερωτήσεις θα ασχοληθούμε;

² Αυτό το πρότυπο συνεργασίας χαρακτήριζε την πρώτη Χριστιανική εκκλησία υπό την κεφαλή της, τον Ιησού Χριστό. Ο απόστολος Παύλος εξήγησε ότι, αν και οι χρισμένοι Χριστιανοί ως άτομα είχαν διαφορετικά “χαρίσματα” και συμμετείχαν  σε διαφορετικές “διακονίες” και “ενέργειες”, αποτελούσαν όλοι μαζί «ένα σώμα». (Διαβάστε 1 Κορινθίους 12:4-6, 12) Αλλά τι θα πούμε για την εποχή μας; Πώς μπορούμε να παραμένουμε εμείς σαν ένα σώμα αρμονικά συναρμολογημένο όσον αφορά το κήρυγμα των καλών νέων; Και πώς μπορούμε να συνεργαζόμαστε στην εκκλησία και στην οικογένεια;

3. Τι όραμα είδε ο απόστολος Ιωάννης;

³ Προς το τέλος του πρώτου αιώνα Κ.Χ., ο απόστολος Ιωάννης είδε σε όραμα εφτά αγγέλους, ο καθένας από τους οποίους είχε να μεταδώσει ένα σάλπισμα. Όταν σάλπισε ο πέμπτος άγγελος, ο Ιωάννης είδε «ένα άστρο» να πέφτει από τον ουρανό στη γη. Το «άστρο» είχε ένα κλειδί στο χέρι του, με το οποίο άνοιξε τον λάκκο της αβύσσου. Ξεχύθηκε πυκνός καπνός, και από εκεί προήλθε μια πληγή ακρίδων. Αντί να αφανίσουν τη βλάστηση, οι συμβολικές ακρίδες ορμούν σε «εκείνους τους ανθρώπους που δεν έχουν τη σφραγίδα του Θεού στα μέτωπά τους». (Αποκ. 9:1-4) Ο Ιωάννης αναμφίβολα γνώριζε πόσο καταστροφικό μπορούσε να είναι ένα σμήνος ακρίδων. Εξάλλου, ακρίδες δεν είχαν πλήξει και την αρχαία Αίγυπτο στις ημέρες του Μωυσή; (Έξοδ. 10:12-15) Οι συμβολικές ακρίδες που είδε ο Ιωάννης εξεικονίζουν κατάλληλα τους χρισμένους Χριστιανούς οι οποίοι διακηρύττουν τα δυναμικά αγγέλματα κρίσης του Ιεχωβά. Τώρα συμμετέχουν μαζί τους και εκατομμύρια σύντροφοί τους με επίγεια ελπίδα. Δεν απορούμε που το ενωμένο κήρυγμά μας αποδυναμώνει την εξουσία που ασκεί ο Σατανάς μέσω του οργάνου του​—της παγκόσμιας αυτοκρατορίας της ψεύτικης θρησκείας!

4. Ποιο έργο έχει να κάνει ο λαός του Θεού, και ποιος είναι ο μόνος τρόπος για να το επιτελέσει;

⁴ Ο λαός του Ιεχωβά πρέπει να επιτελέσει ένα γιγαντιαίο έργο​—να κηρύξει τα «καλά νέα» σε όλη τη γη πριν από το τέλος αυτού του συστήματος. (Ματθ. 24:14· 28:19, 20) Χρειάζεται να απευθύνουμε σε “όποιον διψάει” την πρόσκληση να πιει «νερό ζωής δωρεάν». (Αποκ. 22:17) Ως μέλη της Χριστιανικής εκκλησίας, πώς μπορούμε να επιτύχουμε σε αυτό; Μόνο αν είμαστε σαν ένα σώμα «αρμονικά συναρμολογημένο και φτιαγμένο για να συνεργάζεται».​—Εφεσ. 4:16.

5, 6. Πώς είμαστε ενωμένοι καθώς κηρύττουμε τα καλά νέα;

⁵ Για να μεταδώσουμε το άγγελμα των καλών νέων της Βασιλείας σε όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους, χρειάζεται να κηρύττουμε οργανωμένα. Γι’ αυτό, λαβαίνουμε οδηγίες. Η καθοδηγία που μας παρέχεται μέσω των εκκλησιών σε όλο τον κόσμο μάς προετοιμάζει για συντονισμένη προσπάθεια. Συναθροιζόμαστε για υπηρεσία αγρού και έπειτα διακηρύττουμε το άγγελμα της Βασιλείας στους ανθρώπους. Με τα λόγια μας αλλά και μέσω εκατομμυρίων Γραφικών εντύπων, διαδίδουμε το άγγελμα. Προσπαθείτε εσείς να ακολουθείτε την κατεύθυνση που λαβαίνουμε να συμμετέχουμε σε ειδικές εκστρατείες κηρύγματος; Κάνοντάς το αυτό, είστε και εσείς ανάμεσα στα εκατομμύρια άτομα που διακηρύττουν ενωμένα το άγγελμα του “αγγέλου που πετάει στο μεσουράνημα”, όπως αναφέρεται στο εδάφιο Αποκάλυψη 14:6.

⁶ Πόσο συναρπαστικό είναι να διαβάζουμε στο Βιβλίο Έτους τα συλλογικά αποτελέσματα της δράσης μας! Σκεφτείτε, επίσης, πώς είμαστε ενωμένοι καθώς διανέμουμε προσκλήσεις για τις περιφερειακές, τις ειδικές και τις διεθνείς συνελεύσεις. Σε αυτές τις συνάξεις, ακούμε υποκινητικές Γραφικές ομιλίες και παρακολουθούμε προσεκτικά τα δράματα και τις επιδείξεις. Πολλές φορές, αυτά τα μέρη τονίζουν τη στοργική έκκληση του Θεού να τον υπηρετούμε με όλο μας το είναι. Μας ενώνει επίσης η τήρηση της Ανάμνησης του θανάτου του Ιησού. Γεμάτοι εκτίμηση για την παρ’ αξίαν καλοσύνη του Θεού και υπακούοντας στην κατεύθυνση  του Ιησού, συγκεντρωνόμαστε κάθε χρόνο για αυτό το γεγονός, μετά τη δύση του ήλιου στις 14 Νισάν. (1 Κορ. 11:23-26) Και η είσοδος δεν επιτρέπεται μόνο σε βαφτισμένους Μάρτυρες. Τις εβδομάδες πριν από την Ανάμνηση, καλύπτουμε όσο το δυνατόν μεγαλύτερο μέρος του τομέα της εκκλησίας μας, προσκαλώντας και άλλους σε αυτή τη σημαντική περίσταση.

7. Καθώς εργαζόμαστε όλοι μαζί, τι καταφέρνουμε;

⁷ Η δράση μιας και μόνο ακρίδας μπορεί να περάσει απαρατήρητη. Με παρόμοιο τρόπο, οι ατομικές μας προσπάθειες μπορεί να φαίνονται ασήμαντες. Αλλά όταν εργαζόμαστε όλοι μαζί, στρέφουμε την προσοχή εκατομμυρίων ανθρώπων σε εκείνον που αξίζει όλο τον αίνο και την τιμή, τον Ιεχωβά! Ωστόσο, αυτός δεν είναι ο μοναδικός τρόπος με τον οποίο η συνεργασία μας συμβάλλει στην ενότητα του λαού του Θεού.

8, 9. (α) Ποιο παράδειγμα χρησιμοποίησε ο Παύλος για να διδάξει τους Χριστιανούς να μένουν ενωμένοι; (β) Πώς μπορούμε να συνεργαζόμαστε στην εκκλησία;

⁸ Στην επιστολή του προς τους Εφεσίους, ο Παύλος τόνισε τόσο την οργάνωση της εκκλησίας όσο και την ανάγκη να «αυξηθούμε . . . όσον αφορά όλα τα πράγματα». (Διαβάστε Εφεσίους 4:15, 16) Τι θα βοηθήσει τον καθένα μας ατομικά να προοδεύσει προς αυτόν τον στόχο; Φέρνοντας ως παράδειγμα το ανθρώπινο σώμα, ο Παύλος εστίασε στην ενότητα υπό την κεφαλή της εκκλησίας, τον Ιησού Χριστό. Ο απόστολος είπε ότι όλο το σώμα συνεργάζεται «μέσω κάθε άρθρωσης που παρέχει ό,τι είναι αναγκαίο». Πώς μπορεί ο καθένας μας, νέος ή ηλικιωμένος, ισχυρός ή αδύναμος, να συμβάλλει στην ενότητα και στην πνευματικότητα της εκκλησίας;

⁹ Ένας σημαντικός παράγοντας είναι η υποταγή και ο σεβασμός μας σε εκείνους που έχει διορίσει ο Ιησούς για να παρέχουν κατεύθυνση στην εκκλησία, τους πρεσβυτέρους. (Εβρ. 13:7, 17) Αυτό ίσως να μη μας είναι πάντα εύκολο. Μπορούμε όμως να ζητάμε με πεποίθηση την καθοδηγία του Θεού. Η ενεργός του δύναμη μπορεί να μας βοηθήσει να υποστηρίζουμε ολόκαρδα τις εκκλησιαστικές διευθετήσεις. Συνεπώς, αν σε κάποιες περιπτώσεις δυσκολευόμαστε να ακολουθήσουμε την οδηγία που μας δίνεται, είναι καλό να σκεφτόμαστε πώς θα συμβάλει η ταπεινή μας συνεργασία στην ενότητα της εκκλησίας. Επιπλέον, όταν συνεργαζόμαστε σε τέτοια ζητήματα, είναι πολύ πιθανό ότι η αγάπη όλων μας θα αυξάνεται.

10. Πώς βοηθούν οι διακονικοί υπηρέτες την εκκλησία να είναι ενωμένη; (Βλέπε εικόνα στην αρχή του άρθρου.)

¹⁰ Εκτιμούμε πολύ τη συμβολή των διακονικών υπηρετών στην ενότητα της εκκλησίας. Αυτοί οι αδελφοί, ανεξαρτήτως ηλικίας, προσφέρουν ανιδιοτελώς υπηρεσίες που μας ωφελούν όλους. Λόγου χάρη, βοηθούν τους πρεσβυτέρους διασφαλίζοντας ότι θα έχουμε απόθεμα εντύπων για τη διακονία. Επιπλέον, συχνά φροντίζουν για την τακτική καθαριότητα και συντήρηση της Αίθουσας Βασιλείας, και καλωσορίζουν τους επισκέπτες στις συναθροίσεις μας. Καθώς συνεργαζόμαστε με αυτούς τους αδελφούς, συμβάλλουμε στην ομαλή λειτουργία της εκκλησίας.​—Παράβαλε Πράξεις 6:3-6.

11. Τι μπορούν να κάνουν οι νεότεροι για να βοηθήσουν στην ενότητα της εκκλησίας τους;

¹¹ Πολλοί ώριμοι αδελφοί έχουν επωμιστεί εκκλησιαστικές ευθύνες επί πολλά χρόνια. Αλλά τώρα, η προχωρημένη ηλικία τους ίσως περιορίζει τα όσα μπορούν να κάνουν, γι’ αυτό και απαιτούνται κάποιες προσαρμογές. Οι νεότεροι αδελφοί μπορούν να αποδειχτούν μεγάλη βοήθεια. Αν και δεν διαθέτουν ακόμα αρκετή πείρα, μπορούν μέσω εκπαίδευσης να βοηθηθούν ώστε να αναλάβουν περισσότερες ευθύνες. Πόσο θαυμάσιο είναι όταν οι διακονικοί υπηρέτες επιδιώκουν να αποκτήσουν τα προσόντα για να γίνουν πρεσβύτεροι! (1 Τιμ. 3:1, 10) Κάποιοι νεότεροι πρεσβύτεροι έχουν προοδεύσει τόσο ώστε να αποκτήσουν τα προσόντα  για το έργο περιοχής, υπηρετώντας αδελφούς και αδελφές σε πολλές εκκλησίες. Δεν είμαστε ευγνώμονες για την πρόθυμη υποστήριξη των νεότερων ατόμων;​—Διαβάστε Ψαλμός 110:3· Εκκλησιαστής 12:1.

12, 13. Τι θα βοηθήσει όλους στην οικογένεια να συνεργάζονται μεταξύ τους;

¹² Καθώς εξετάζουμε περαιτέρω το θέμα της συνεργασίας, ας δούμε πώς μπορούμε να την προάγουμε στην οικογένειά μας. Πολλοί έχουν διαπιστώσει ότι η αποτελεσματική Οικογενειακή Λατρεία που γίνεται κάθε εβδομάδα θωρακίζει τον δεσμό μεταξύ μικρών και μεγάλων. Σε αυτές τις ευχάριστες στιγμές, εστιάζουμε σε πνευματικά ζητήματα, κάτι που συμβάλλει στην ενότητα της οικογένειας. Οι πρόβες για την υπηρεσία αγρού μπορούν να εξοπλίσουν την οικογένεια ώστε να είναι καλύτερα προετοιμασμένη για να κηρύττει αποτελεσματικά. Και είναι προφανές πως, όταν τα μέλη της οικογένειας μοιράζονται τις σκέψεις τους γύρω από τον Λόγο του Θεού, έρχονται πιο κοντά​—όλοι αγαπούν τον ίδιο Θεό και όλοι επιθυμούν να κάνουν το θέλημά του.

¹³ Πώς μπορούν τα αντρόγυνα να συνεργάζονται προς αίνο του Ιεχωβά; Όταν και οι δύο σύντροφοι είναι πιστοί υπηρέτες του Ιεχωβά, θα χαίρονται καθώς θα απολαμβάνουν την ενότητα που απορρέει από αυτό. Ο Αβραάμ και η Σάρρα, ο Ισαάκ και η Ρεβέκκα, ο Ελκανά και η Άννα​—όλοι τους εξέφραζαν την αγάπη τους για τον σύντροφό τους. Και εμείς πρέπει να προσπαθούμε συνειδητά να κάνουμε το ίδιο. (Γέν. 26:8· 1 Σαμ. 1:5, 8· 1 Πέτρ. 3:5, 6) Αυτό θα μας ενώνει με τον σύντροφό μας και θα μας φέρνει όλο και πιο κοντά στον ουράνιο Πατέρα μας.​—Διαβάστε Εκκλησιαστής 4:12.

14. Αν ο σύζυγος ή η σύζυγός σας δεν υπηρετεί τον Ιεχωβά, τι μπορείτε να κάνετε για να διατηρήσετε ισχυρό τον γάμο σας;

¹⁴ Οι Χριστιανοί πρέπει να μην μπαίνουν άνισα κάτω από τον ίδιο ζυγό με απίστους. (2 Κορ. 6:14) Αλλά τι μπορούμε να πούμε για τους αδελφούς και τις αδελφές μας που ζουν σε θρησκευτικά διαιρεμένα σπιτικά; Μερικοί που υπηρετούν τώρα τον Θεό ήταν παντρεμένοι όταν έμαθαν την αλήθεια, και ο σύντροφός τους δεν είναι Μάρτυρας. Ωστόσο, εφαρμόζοντας τις Γραφικές αρχές μπορούν να συμβάλλουν στην αρμονία μέσα στην οικογένεια. Αυτό σημαίνει να συνεργάζονται στον μεγαλύτερο δυνατό βαθμό χωρίς να συμβιβάζονται. Κάτι τέτοιο μπορεί να μην είναι εύκολο, αλλά σκεφτείτε τις πιθανές ανταμοιβές. Επίσης, η εφαρμογή των Γραφικών αρχών μπορεί να γίνει δύσκολη όταν ένας γαμήλιος σύντροφος ξεμακραίνει από την εκκλησία. Αυτό συνέβη σε μια αδελφή, τη Μαίρη. Εκείνη και ο σύζυγός της, ο Ντέιβιντ, υπηρετούσαν μαζί τον Ιεχωβά, αλλά κάποια στιγμή, πριν από περίπου 25 χρόνια, εκείνος σταμάτησε να παρακολουθεί τις συναθροίσεις. Η Μαίρη πήγαινε πιστά στις συναθροίσεις και στις συνελεύσεις και αγωνιζόταν να εφαρμόζει τις Γραφικές αρχές στο σπίτι, όπως και να διδάσκει τα έξι παιδιά τους. Όταν τα παιδιά ενηλικιώθηκαν και έφυγαν από το σπίτι, η Μαίρη ένιωθε ολομόναχη. Κατόπιν, ο Ντέιβιντ άρχισε να διαβάζει τα περιοδικά που του άφηνε. Με τον καιρό, άρχισε να συναθροίζεται ξανά στην Αίθουσα Βασιλείας, όπου ο εξάχρονος εγγονός του τού κρατούσε θέση. Όταν ο Ντέιβιντ δεν πήγαινε, το αγοράκι τού έλεγε αργότερα: «Παππού, μου έλειψες σήμερα στη συνάθροιση». Τώρα ο Ντέιβιντ υπηρετεί χαρούμενα τον Ιεχωβά, και η Μαίρη είναι ενθουσιασμένη που απολαμβάνουν την υπηρεσία τους και πάλι μαζί.

15. Πώς μπορούν τα μεγαλύτερης ηλικίας ζευγάρια να βοηθήσουν τα νεότερα;

¹⁵ Λαβαίνοντας υπόψη ότι η οικογένεια σήμερα βρίσκεται στο στόχαστρο του Σατανά, είναι ζωτικό για όλους τους υπηρέτες του Θεού να διατηρούν καλή συνεργασία στον γάμο τους. Όσα χρόνια και αν είστε παντρεμένοι, να σκέφτεστε τι μπορείτε εσείς  προσωπικά να πείτε ή να κάνετε για να ενισχύσετε τον γάμο σας. Οι μεγαλύτεροι σε ηλικία μπορούν μάλιστα να βοηθήσουν σε αυτόν τον τομέα τα νεότερα μέλη της εκκλησίας. Κατά καιρούς, θα μπορούσατε να καλείτε ένα νεότερο ζευγάρι στο σπίτι σας για να συμμετάσχει στην οικογενειακή λατρεία που κάνετε με τον σύντροφό σας. Καθώς οι νεότεροι θα είναι μαζί σας, θα παρατηρούν ότι η στοργή και η αρμονία είναι σημαντικά στοιχεία σε έναν γάμο, όσα χρόνια και αν περάσουν.​—Τίτο 2:3-7.

16, 17. Σε τι αποβλέπουν οι ενωμένοι υπηρέτες του Θεού;

¹⁶ Φανταστείτε τους Ισραηλίτες των Βιβλικών χρόνων να αινούν τον Ιεχωβά στη διάρκεια μιας γιορτής στον ναό του στην Ιερουσαλήμ. Θα είχαν προετοιμαστεί για το ταξίδι, θα είχαν φροντίσει καθ’ οδόν ο ένας για τις ανάγκες του άλλου, και κατόπιν θα είχαν προσφέρει ενωμένοι τη λατρεία τους στον ναό. Όλα αυτά απαιτούσαν συνεργασία. (Λουκ. 2:41-44) Καθώς συνεχίζουμε το ταξίδι μας προς τον νέο κόσμο, και εμείς χρειάζεται να συνεργαζόμαστε σαν ένα σώμα αρμονικά συναρμολογημένο. Κάτι τέτοιο απαιτεί συνεχή και συνειδητή προσπάθεια. Μήπως εσείς χρειάζεται να δώσετε περισσότερη προσοχή σε αυτό το ζήτημα;

¹⁷ Σκεφτείτε τι ευλογίες βρίσκονται μπροστά μας! Έχουμε αφήσει ήδη πίσω μας τη διχόνοια και τη σύγχυση που χαρακτηρίζει το παρόν σύστημα πραγμάτων. Βλέπουμε τώρα να εκπληρώνονται αυτά που προείπαν ο Ησαΐας και ο Μιχαίας​—ο λαός του Θεού ανεβαίνει ενωμένος «στο βουνό του Ιεχωβά». (Ησ. 2:2-4· διαβάστε Μιχαίας 4:2-4) Πράγματι, πόσο εξυψωμένος είναι ο τρόπος λατρείας μας στο «τελικό διάστημα των ημερών». Αλλά πόσο τεράστια θα είναι η χαρά και η ευτυχία μας όταν θα ζούμε στον καιρό που όλη η ανθρωπότητα θα συνεργάζεται σαν ένα σώμα αρμονικά συναρμολογημένο!