Γιατί είπε ο άντρας που αποκαλείται «Τάδε» ότι θα “κατέστρεφε” τη δική του κληρονομιά αν παντρευόταν τη Ρουθ; (Ρουθ 4:1, 6)

Στους Βιβλικούς χρόνους, αν ένας παντρεμένος άντρας πέθαινε άτεκνος, προέκυπταν κάποια ερωτήματα: Τι θα συνέβαινε στη γη που του ανήκε; Θα χανόταν για πάντα το οικογενειακό του όνομα; Ο Μωσαϊκός Νόμος προέβλεπε τον χειρισμό τέτοιων ζητημάτων.

Τι θα συνέβαινε στη γη κάποιου άντρα ο οποίος πέθαινε ή φτώχαινε και πουλούσε τη γη του; Ένας αδελφός του ή ένας στενός συγγενής θα μπορούσε να εξαγοράσει εκείνη τη γη. Έτσι η γη θα έμενε στην οικογένεια.​—Λευιτ. 25:23-28· Αριθ. 27:8-11.

Πώς θα διατηρούνταν το οικογενειακό όνομα του εκλιπόντος; Μέσω του ανδραδελφικού γάμου, όπως στην περίπτωση της Ρουθ. Ένας άντρας θα παντρευόταν τη χήρα του αδελφού του για να παραγάγει έναν κληρονόμο ο οποίος θα συνέχιζε το όνομα του νεκρού και θα κληρονομούσε την περιουσία του. Αυτή η στοργική διευθέτηση εξασφάλιζε και τη χήρα.​—Δευτ. 25:5-7· Ματθ. 22:23-28.

Σκεφτείτε την περίπτωση της Ναομί. Ήταν παντρεμένη με τον Ελιμέλεχ. Όταν εκείνος και οι δύο γιοι τους πέθαναν, δεν είχε πια κανέναν να τη συντηρεί. (Ρουθ 1:1-5) Όταν επέστρεψε στον Ιούδα, η Ναομί συμβούλεψε τη νύφη της τη Ρουθ να ζητήσει από τον Βοόζ, ο οποίος ήταν στενός συγγενής του Ελιμέλεχ, να ενεργήσει ως εξαγοραστής της γης. (Ρουθ 2:1, 19, 20· 3:1-4) Αλλά ο Βοόζ ήξερε ότι ένας άλλος συγγενής, τον οποίο η Γραφή αποκαλεί «Τάδε», ήταν πιο στενός συγγενής και επομένως ήταν πρώτος στη σειρά ως εξαγοραστής.​—Ρουθ 3:9, 12, 13.

Αρχικά, ο «Τάδε» ήταν πρόθυμος να βοηθήσει. (Ρουθ 4:1-4) Παρ’ όλο που περιλαμβάνονταν κάποια έξοδα, εκείνος ήξερε ότι η Ναομί δεν θα μπορούσε να γεννήσει ένα παιδί το οποίο θα κληρονομούσε τη γη του Ελιμέλεχ. Στην ουσία, η γη θα γινόταν και αυτή μέρος της κληρονομιάς του Τάδε, οπότε φαινόταν πως επρόκειτο για καλή επένδυση.

Αλλά ο Τάδε άλλαξε γνώμη όταν αντιλήφθηκε ότι η Ρουθ ήταν διαθέσιμη για να ξαναπαντρευτεί. Είπε: «Δεν είμαι σε θέση να τον εξαγοράσω, γιατί μπορεί να καταστρέψω τη δική μου κληρονομιά». (Ρουθ 4:5, 6) Γιατί άλλαξε γνώμη;

Αν ο Τάδε ή κάποιος άλλος παντρευόταν τη Ρουθ και εκείνη γεννούσε γιο, εκείνος ο γιος θα κληρονομούσε τη γη του Ελιμέλεχ. Πώς θα “κατέστρεφε” αυτό την «κληρονομιά» του Τάδε; Η Γραφή δεν λέει, αλλά μερικοί πιθανοί τρόποι είναι οι εξής:

• Πρώτον, τα χρήματα που θα ξόδευε θα φαινόταν ότι πήγαν χαμένα, γιατί η γη του Ελιμέλεχ τελικά δεν θα ήταν δική του. Θα πήγαινε στον γιο της Ρουθ.

• Δεύτερον, θα είχε την ευθύνη να τρέφει και να φροντίζει και τη Ναομί και τη Ρουθ.

• Τρίτον, αν η Ρουθ γεννούσε και άλλα παιδιά από τον Τάδε, εκείνα θα μοιράζονταν την κληρονομιά με τα παιδιά που ίσως ήδη είχε εκείνος.

• Τέταρτον, αν ο Τάδε δεν είχε άλλα δικά του παιδιά, ο γιος που θα γεννούσε η Ρουθ θα είχε δικαιώματα τόσο στη γη του Ελιμέλεχ όσο και στη γη του Τάδε. Ως αποτέλεσμα, η γη του θα κατέληγε σε ένα παιδί που θα έφερε το όνομα του Ελιμέλεχ, όχι το δικό του. Ο Τάδε δεν ήταν πρόθυμος να διακινδυνεύσει την κληρονομιά του για να βοηθήσει τη Ναομί. Προτίμησε να αφήσει τον επόμενο στη σειρά εξαγοραστή, τον Βοόζ, να αναλάβει αυτή την ευθύνη. Ο Βοόζ το έκανε αυτό επειδή ήθελε “να επαναφέρει το όνομα του νεκρού στην κληρονομιά του”.​—Ρουθ 4:10.

Προφανώς, ο Τάδε ενδιαφερόταν περισσότερο να διατηρήσει το δικό του όνομα και την κληρονομιά του. Στον τρόπο σκέψης του κυριαρχούσε η ιδιοτέλεια. Αλλά αντί να διατηρηθεί το όνομα του Τάδε, τελικά δεν έμεινε στην ιστορία. Αυτός έχασε επίσης το ειδικό προνόμιο που έλαβε ο Βοόζ​—να συμπεριληφθεί στη γενεαλογία του Μεσσία, του Ιησού Χριστού. Τι θλιβερό αποτέλεσμα για τον Τάδε, επειδή απέφυγε ιδιοτελώς να βοηθήσει κάποιον που βρισκόταν σε ανάγκη!​—Ματθ. 1:5· Λουκ. 3:23, 32.