ΑΠΟ την αρχαιότητα, οι θυσίες έπαιζαν σημαντικό ρόλο στην αληθινή λατρεία. Οι Ισραηλίτες πρόσφεραν θυσίες ζώων, ενώ οι Χριστιανοί ήταν ανέκαθεν γνωστοί για τη «θυσία αίνου» τους. Αλλά υπάρχουν και άλλες θυσίες με τις οποίες ευαρεστείται ο Θεός. (Εβρ. 13:15, 16) Αυτές οι θυσίες φέρνουν τόσο χαρά όσο και ευλογίες, όπως δείχνουν τα παρακάτω παραδείγματα.

Η Άννα, μια πιστή γυναίκα της αρχαιότητας, επιθυμούσε διακαώς έναν γιο αλλά δεν μπορούσε να κάνει παιδιά. Προσευχήθηκε στον Ιεχωβά κάνοντας την ευχή ότι, αν αποκτούσε γιο, θα “τον έδινε στον Ιεχωβά όλες τις ημέρες της ζωής του”. (1 Σαμ. 1:10, 11) Τελικά, η Άννα έμεινε έγκυος και γέννησε ένα αγοράκι, τον Σαμουήλ. Όταν ο Σαμουήλ απογαλακτίστηκε, η Άννα τον πήγε στη σκηνή της μαρτυρίας, σύμφωνα με την ευχή της. Ο Ιεχωβά την ευλόγησε για το αυτοθυσιαστικό της πνεύμα χαρίζοντάς της άλλα πέντε παιδιά. Ο δε Σαμουήλ έγινε προφήτης και Βιβλικός συγγραφέας.​—1 Σαμ. 2:21.

Όπως η Άννα και ο Σαμουήλ, έτσι και οι Χριστιανοί σήμερα έχουν το προνόμιο να χρησιμοποιούν τη ζωή τους υπηρετώντας με αφοσίωση τον Δημιουργό τους. Ο Ιησούς υποσχέθηκε ότι θα ανταμειφθούμε πλουσιοπάροχα για οποιεσδήποτε θυσίες κάνουμε για τη λατρεία του Ιεχωβά.​—Μάρκ. 10:28-30.

Μια Χριστιανή του πρώτου αιώνα, η Δορκάς, ήταν γνωστή για τα “καλά έργα και τα δώρα ελέους που έκανε”​—θυσίες με τις οποίες βοηθούσε άλλους. Δυστυχώς όμως, «αρρώστησε και πέθανε», σκορπώντας θλίψη στην εκκλησία. Όταν οι μαθητές άκουσαν ότι ο Πέτρος ήταν στην περιοχή, τον παρακάλεσαν να έρθει αμέσως. Φανταστείτε τη χαρά τους όταν ο Πέτρος ήρθε και ανέστησε τη Δορκάδα! Αυτή αποτελεί την πρώτη καταγεγραμμένη ανάσταση που έκανε απόστολος. (Πράξ. 9:36-41) Ο Θεός δεν είχε ξεχάσει τις θυσίες της Δορκάδας. (Εβρ. 6:10) Το υπόμνημα γενναιοδωρίας της έχει διατηρηθεί στον Λόγο του Θεού ως θαυμάσιο παράδειγμα για εμάς.

Παρόμοια, ο απόστολος Παύλος έθεσε υπέροχο παράδειγμα γενναιοδωρίας, αφιερώνοντας χρόνο και δίνοντας προσοχή στους άλλους. Έγραψε τα εξής στους Χριστιανούς αδελφούς του στην Κόρινθο: «Εγώ δε με μεγάλη ευχαρίστηση θα δαπανήσω και θα δαπανηθώ εντελώς για τις ψυχές σας». (2 Κορ. 12:15) Ο Παύλος έμαθε εκ πείρας ότι το να θυσιάζουμε τον εαυτό μας για τους άλλους φέρνει, όχι μόνο προσωπική ικανοποίηση, αλλά και την ευλογία και την επιδοκιμασία του Ιεχωβά, που είναι και το σπουδαιότερο.​—Πράξ. 20:24, 35.

Ο Ιεχωβά αναμφίβολα ευαρεστείται όταν χρησιμοποιούμε τον χρόνο και τις δυνάμεις μας για να προωθούμε τα συμφέροντα της Βασιλείας και για να βοηθάμε τους ομοπίστους μας. Υπάρχουν όμως άλλοι τρόποι για να υποστηρίζουμε το έργο κηρύγματος της Βασιλείας; Ναι! Πέρα από τους κόπους που καταβάλλουμε με αγάπη, μπορούμε να τιμούμε τον Θεό και με τις προαιρετικές μας συνεισφορές. Αυτές χρησιμοποιούνται για την επέκταση του παγκόσμιου έργου κηρύγματος, πράγμα που περιλαμβάνει και τη φροντίδα των ιεραποστόλων και άλλων που βρίσκονται στην ειδική ολοχρόνια υπηρεσία. Επιπρόσθετα, η προετοιμασία και η μετάφραση εντύπων και βίντεο, η παροχή βοήθειας σε περιπτώσεις καταστροφών και η οικοδόμηση καινούριων Αιθουσών Βασιλείας καλύπτονται από τις προαιρετικές μας συνεισφορές. Μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι «το γενναιόδωρο άτομο θα ευλογηθεί». Επιπλέον, όταν δίνουμε τα πολύτιμα πράγματά μας στον Ιεχωβά, τον τιμούμε.​—Παρ. 3:9· 22:9, ΜΝΚ (στην αγγλική).