1. Γιατί χρειαζόμαστε όλοι παρηγοριά;

ΟΛΟΙ χρειαζόμαστε παρηγοριά. Οι ανησυχίες, οι απογοητεύσεις και τα βάσανα μπορεί να έχουν γίνει κομμάτι της ζωής μας. Ίσως παλεύουμε με τις οδυνηρές συνέπειες των γηρατειών, της αρρώστιας ή της απώλειας ενός αγαπημένου μας. Μερικοί από εμάς αντιμετωπίζουν εχθρότητα. Γύρω μας η βία κλιμακώνεται. Πράγματι, είμαστε πεπεισμένοι ότι αυτοί οι «δύσκολοι και επικίνδυνοι» καιροί αποδεικνύουν πως ζούμε «στις τελευταίες ημέρες» και ότι κάθε ημέρα που περνάει μας φέρνει ένα βήμα πιο κοντά στον νέο κόσμο. (2 Τιμ. 3:1) Ωστόσο, μπορεί ήδη να περιμένουμε πολύ καιρό να εκπληρωθούν οι υποσχέσεις του Ιεχωβά, και οι δυσκολίες μας ίσως αυξάνονται. Πού θα βρούμε λοιπόν παρηγοριά;

2, 3. (α) Τι γνωρίζουμε για τον Αββακούμ; (β) Γιατί θα εξετάσουμε το βιβλίο του Αββακούμ;

² Για να βρούμε την απάντηση, ας εξετάσουμε το βιβλίο του Αββακούμ. Μολονότι οι Γραφές δεν αναφέρουν συγκεκριμένες λεπτομέρειες για τη ζωή και τη δράση του Αββακούμ, το βιβλίο του αποτελεί πηγή ενθάρρυνσης. Το όνομά του πιθανότατα σημαίνει «θερμό αγκάλιασμα». Μπορεί να αναφέρεται στο παρηγορητικό αγκάλιασμα του Ιεχωβά ή στη σιγουριά με την οποία οι λάτρεις  του προσκολλώνται σε αυτόν. Ο Αββακούμ μίλησε στον Θεό, κάνοντας διερευνητικές ερωτήσεις. Στην ουσία, έκανε ερωτήσεις που ωφελούν και εμάς, γι’ αυτό και ο Ιεχωβά τον ενέπνευσε να καταγράψει τον διάλογο.​—Αββακ. 2:2.

³ Αυτή η προσωπική συνομιλία ανάμεσα σε εκείνον τον καταρρακωμένο άνθρωπο του Θεού και στον Ιεχωβά είναι το μόνο στοιχείο που αποκαλύπτουν οι Γραφές για τον προφήτη. Το βιβλίο του περιλαμβάνεται σε «όλα όσα γράφτηκαν στο παρελθόν» και έχουν διαφυλαχτεί στον Λόγο του Θεού, την Αγία Γραφή, «ώστε μέσω της υπομονής μας και μέσω της παρηγοριάς από τις Γραφές να έχουμε ελπίδα». (Ρωμ. 15:4) Πώς μπορούμε να ωφεληθούμε εμείς προσωπικά από το βιβλίο του Αββακούμ; Μας βοηθάει να αντιληφθούμε τι σημαίνει να εμπιστευόμαστε στον Ιεχωβά. Επιπρόσθετα, η προφητεία του Αββακούμ μάς διαβεβαιώνει ότι είναι εφικτό να αποκτήσουμε ήρεμη καρδιά και να τη διατηρήσουμε παρά τα βάσανα και τα προβλήματά μας. Με αυτά υπόψη, ας εξετάσουμε πιο λεπτομερώς το βιβλίο του Αββακούμ.

4. Γιατί ήταν καταρρακωμένος ο Αββακούμ;

⁴ Διαβάστε Αββακούμ 1:2, 3. Ο Αββακούμ έζησε σε μια εποχή γεμάτη δυσκολίες και αντιξοότητες. Θλιβόταν βαθιά επειδή τον περιέβαλλαν κακοί, βίαιοι άνθρωποι. Πότε επιτέλους θα έμπαινε ένα τέλος στην κακία τους; Γιατί αργούσε τόσο πολύ ο Ιεχωβά να αναλάβει δράση; Το μόνο που έβλεπε ο Αββακούμ ήταν τους συμπατριώτες του να αδικούν και να καταπιέζουν ο ένας τον άλλον. Ένιωθε αβοήθητος. Εν μέσω λοιπόν αυτής της σκοτεινής περιόδου, επικαλέστηκε τον Ιεχωβά ζητώντας του να παρέμβει. Ο Αββακούμ ίσως είχε αρχίσει να νομίζει ότι ο Ιεχωβά δεν νοιαζόταν. Φαινόταν ότι ο Θεός δεν επρόκειτο να ενεργήσει σύντομα. Συμμερίζεστε εσείς τα αισθήματα αυτού του αγαπητού υπηρέτη του Θεού;

5. Ποιο σπουδαίο δίδαγμα αντλούμε από το βιβλίο του Αββακούμ; (Βλέπε εικόνα στην αρχή του άρθρου.)

⁵ Μήπως ο Αββακούμ είχε χάσει την εμπιστοσύνη του στον Ιεχωβά; Μήπως δεν διατηρούσε την πίστη του στις υποσχέσεις του Θεού; Ούτε κατά διάνοια! Και μόνο το γεγονός ότι εμπιστεύτηκε τα προβλήματα και τις ανησυχίες του στον Ιεχωβά και όχι σε ανθρώπους δείχνει ότι δεν είχε ενδώσει στην απελπισία. Ήταν εμφανώς προβληματισμένος επειδή δεν κατανοούσε το χρονοδιάγραμμα του Θεού ή το γιατί ο Ιεχωβά τον άφηνε να υποφέρει τόσο. Εμπνέοντας τον Αββακούμ να καταγράψει τις ανησυχίες του, ο Ιεχωβά μάς πρόσφερε έμπρακτα ένα σπουδαίο δίδαγμα: Δεν πρέπει να φοβόμαστε να Του μιλάμε για τις ανησυχίες ή τις αμφιβολίες μας. Εκείνος με καλοσύνη μάς καλεί να του ανοίγουμε την καρδιά μας μέσω προσευχής. (Ψαλμ. 50:15· 62:8) Επίσης, το εδάφιο Παροιμίες 3:5 μας παροτρύνει να “εμπιστευόμαστε στον Ιεχωβά με όλη μας την καρδιά” και να μη “βασιζόμαστε στη δική μας κατανόηση”. Ο Αββακούμ πιθανώς γνώριζε αυτά τα λόγια και τα έλαβε υπόψη του.

6. Γιατί είναι σημαντική η προσευχή;

⁶ Ο Αββακούμ πήρε την πρωτοβουλία να πλησιάσει τον Ιεχωβά, τον έμπιστο Φίλο και Πατέρα του. Ο Αββακούμ δεν καθόταν να δυσανασχετεί με την κατάστασή του προσπαθώντας να την αντιμετωπίσει με τη δική του κατανόηση. Αντίθετα, προσευχήθηκε για τα αισθήματά του και τις έγνοιες του, θέτοντας έτσι ένα καλό παράδειγμα για εμάς. Επιπρόσθετα, ο Ιεχωβά, Αυτός που ακούει προσευχή, μας προσκαλεί να δείχνουμε την εμπιστοσύνη μας εκφράζοντάς του τις ανησυχίες μας με προσευχή. (Ψαλμ. 65:2) Κάνοντάς το αυτό, θα γευτούμε την ανταπόκριση του Ιεχωβά​—το θερμό του αγκάλιασμα μέσω της καλοσυνάτης καθοδηγίας του. (Ψαλμ. 73:23, 24) Εκείνος θα μας βοηθήσει να γνωρίσουμε τις σκέψεις  του ό,τι και αν είναι αυτό που μας βασανίζει. Οι εγκάρδιες προσευχές μας αποτελούν μία από τις πιο βαθιές εκφράσεις της εμπιστοσύνης μας στον Θεό.

7. Πώς αντέδρασε ο Ιεχωβά στις ανησυχίες του Αββακούμ;

⁷ Διαβάστε Αββακούμ 1:5-7. Έχοντας αφήσει τις έγνοιες και τις ανησυχίες του στα χέρια του Ιεχωβά, ο Αββακούμ ίσως αναρωτιόταν πώς θα αντιδρούσε Εκείνος. Ως Πατέρας γεμάτος συμπόνια και κατανόηση, ο Ιεχωβά δεν τον επέπληξε για το ειλικρινές του παράπονο. Ήξερε ότι επρόκειτο για μια απεγνωσμένη κραυγή πόνου και θλίψης. Με λόγια που στην ουσία απευθύνονταν στους παραστρατημένους Ιουδαίους, ο Ιεχωβά πληροφόρησε τον Αββακούμ για το τι θα γινόταν στο κοντινό μέλλον. Πιθανώς ο Αββακούμ ήταν ο πρώτος στον οποίο ο Ιεχωβά αποκάλυψε ότι το τέλος εκείνης της βίαιης εποχής ήταν πολύ κοντά.

8. Γιατί προβλημάτισε τον Αββακούμ η απόκριση του Ιεχωβά;

⁸ Ο Ιεχωβά έδειξε στον Αββακούμ ότι ήταν έτοιμος να αναλάβει δράση. Η τιμωρία εκείνης της βίαιης και κακής γενιάς ήταν προ των πυλών. Με την έκφραση «στις ημέρες σας», ο Ιεχωβά έδειξε ότι αυτή η κρίση θα εκτελούνταν οπωσδήποτε ενόσω ζούσε ο προφήτης ή οι σύγχρονοί του. Η απόκριση του Ιεχωβά δεν ήταν ακριβώς εκείνο που ανέμενε ο Αββακούμ. Αυτή ήταν η απάντηση στην ανυπόμονη κραυγή του; Τα λόγια του Ιεχωβά ασφαλώς σήμαιναν ότι τα δεινά θα αυξάνονταν για όλο τον Ιούδα. Οι Χαλδαίοι (Βαβυλώνιοι) ήταν αμείλικτοι και βάναυσοι, πιο βίαιοι από το έθνος του Αββακούμ, το οποίο τουλάχιστον ήξερε τους κανόνες του Ιεχωβά. Γιατί να θέλει ο Ιεχωβά να χρησιμοποιήσει αυτό το άσπλαχνο ειδωλολατρικό έθνος για να φέρει συμφορά στον λαό του; Πώς θα αντιδρούσατε εσείς ακούγοντας αυτή τη θεϊκή απόκριση;

9. Ποια ερωτήματα ίσως απασχολούσαν τον Αββακούμ;

⁹ Διαβάστε Αββακούμ 1:12-14, 17. Ο Αββακούμ κατάλαβε μεν ότι ο Ιεχωβά θα χρησιμοποιούσε τους Βαβυλωνίους για να κρίνει και να τιμωρήσει τους κακούς ανθρώπους που τον περιέβαλλαν, αλλά δεν έπαυε να προβληματίζεται. Παρ’ όλα αυτά, είπε με ταπεινοφροσύνη στον Ιεχωβά ότι Εκείνος εξακολουθούσε να είναι ο «Βράχος» του. (Δευτ. 32:4· Ησ. 26:4) Ο Αββακούμ θα συνέχιζε υπομονετικά να εμπιστεύεται στην αγάπη και στην καλοσύνη του Θεού. Αυτή η απόφαση έδωσε στον προφήτη την πεποίθηση να θέσει και πάλι στον Ιεχωβά κάποια ερωτήματα. Γιατί θα επέτρεπε ο Θεός να χειροτερέψουν ακόμα περισσότερο οι συνθήκες στον Ιούδα; Γιατί δεν έκανε κάτι εδώ και τώρα; Γιατί ήταν διατεθειμένος ο Παντοδύναμος να ανεχτεί ακόμα περισσότερα δεινά; Γιατί θα “σώπαινε” ενώ η πονηρία θα επικρατούσε; Αυτός είναι ο “Άγιος”, τα “μάτια του είναι τόσο αγνά ώστε δεν μπορεί να βλέπει το κακό”.

10. Πώς μπορεί να νιώθουμε και εμείς μερικές φορές όπως ο Αββακούμ;

¹⁰ Μερικές φορές, μπορεί να νιώθουμε όπως ο Αββακούμ. Ακούμε τον Ιεχωβά. Με πλήρη εμπιστοσύνη, διαβάζουμε και μελετούμε τον Λόγο του, και αυτό μας δίνει ελπίδα. Μαθαίνουμε για τις υποσχέσεις του μέσω της διδασκαλίας που παρέχει η οργάνωσή του. Αλλά και πάλι ίσως αναρωτιόμαστε: “Πότε θα τελειώσουν τα βάσανά μας;” Τι μαθαίνουμε από αυτό που έκανε στη συνέχεια ο Αββακούμ;

11. Τι αποφάσισε να κάνει ο Αββακούμ αφού άκουσε τον Ιεχωβά;

¹¹ Διαβάστε Αββακούμ 2:1. Η συνομιλία του Αββακούμ με τον Ιεχωβά ηρέμησε την καρδιά του. Αποφάσισε λοιπόν να προσμένει με πεποίθηση τον Ιεχωβά να ενεργήσει. Αυτή δεν ήταν μια παρορμητική αντίδραση της στιγμής, διότι ο Αββακούμ δήλωσε ξανά την απόφασή του αργότερα, όταν είπε:  «Περιμένω ήσυχα την ημέρα της στενοχώριας». (Αββακ. 3:16) Και άλλοι πιστοί υπηρέτες του Θεού εκδήλωσαν την ίδια εμπιστοσύνη με υπομονή. Το παράδειγμά τους μας ενθαρρύνει να μην πάψουμε να προσμένουμε τον Ιεχωβά να ενεργήσει.​—Μιχ. 7:7· Ιακ. 5:7, 8.

12. Ποια είναι μερικά διδάγματα που παίρνουμε από τον Αββακούμ;

¹² Τι μας διδάσκει η απόφαση του Αββακούμ; Πρώτον, δεν πρέπει ποτέ να πάψουμε να προσευχόμαστε στον Ιεχωβά, όποιες δοκιμασίες και αν μας βρουν. Δεύτερον, χρειάζεται να ακούμε τι μας λέει ο Ιεχωβά μέσω του Λόγου του και της οργάνωσής του. Τρίτον, πρέπει να προσμένουμε υπομονετικά τον Ιεχωβά, απόλυτα βέβαιοι ότι εκείνος θα γιατρέψει τον πόνο μας στον δικό του καιρό. Αν συνεχίσουμε να μιλάμε στον Ιεχωβά για ό,τι μας απασχολεί και να τον ακούμε με στάση προσμονής, όπως έκανε ο Αββακούμ, θα αποκτήσουμε και εμείς ήρεμη καρδιά, η οποία θα μας βοηθήσει να υπομείνουμε. Η ελπίδα μας θα ενισχύσει την υπομονή μας, η οποία με τη σειρά της θα μας βοηθήσει να χαιρόμαστε παρά τις όποιες αντιξοότητες. Η ελπίδα μάς δίνει την πεποίθηση ότι ο ουράνιος Πατέρας μας θα ενεργήσει.​—Ρωμ. 12:12.

13. Ποια καλοσυνάτη διαβεβαίωση βρίσκουμε στο εδάφιο Αββακούμ 2:3;

¹³ Διαβάστε Αββακούμ 2:3. Ο Ιεχωβά ασφαλώς ευαρεστήθηκε με την απόφαση του Αββακούμ να περιμένει. Ο Παντοδύναμος ήταν πλήρως ενήμερος για τις τρομερές καταστάσεις που βίωνε ο προφήτης του. Γι’ αυτό, τον παρηγόρησε διαβεβαιώνοντάς τον στοργικά και τρυφερά ότι θα λάβαινε απαντήσεις στα ειλικρινή του ερωτήματα. Σύντομα θα έβρισκε ανακούφιση από όλες του τις έγνοιες. Ο Θεός στην ουσία τού είπε: «Κάνε υπομονή, έχε μου εμπιστοσύνη. Μπορεί να σου φαίνεται ότι αργεί η απάντησή μου, αλλά θα έρθει!» Ο Ιεχωβά τού υπενθύμισε ότι είχε έναν προσδιορισμένο καιρό για την εκπλήρωση των υποσχέσεών Του. Τον συμβούλεψε να προσμένει την επιτέλεση των σκοπών Του. Τελικά, ο προφήτης δεν υπήρχε περίπτωση να απογοητευτεί.

14. Ποια πρέπει να είναι η απόφασή μας σε καιρούς δυσκολιών;

¹⁴ Αν προσμένουμε υπομονετικά τον Ιεχωβά και δίνουμε πολλή προσοχή σε όσα μας λέει, θα έχουμε πεποίθηση και ήρεμη καρδιά παρά τις αντιξοότητες και τις δυσκολίες. Ο Ιησούς επιβεβαίωσε ότι μπορούμε να εμπιστευόμαστε στον Ιεχωβά ως τον Μεγάλο Χρονομέτρη, δίχως να εστιάζουμε στους “χρόνους ή στους καιρούς” που ο Θεός δεν έχει αποκαλύψει ακόμα. (Πράξ. 1:7) Γι’ αυτό, ας μην παραιτούμαστε αλλά ας περιμένουμε ταπεινά, πιστά και υπομονετικά, αξιοποιώντας τον χρόνο που έχουμε ώστε να υπηρετούμε τον Ιεχωβά όσο καλύτερα μπορούμε.​—Μάρκ. 13:35-37· Γαλ. 6:9.

15, 16. (α) Ποιες δυναμικές υποσχέσεις μπορούμε να βρούμε στο βιβλίο του Αββακούμ; (β) Τι μας διδάσκουν αυτές οι υποσχέσεις;

¹⁵ Ο Ιεχωβά έχει υποσχεθεί στους δικαίους που εμπιστεύονται σε αυτόν: «Ο δίκαιος θα ζήσει χάρη στην πιστότητά του» και «η γη θα γεμίσει από τη γνώση της δόξας του Ιεχωβά». (Αββακ. 2:4, 14) Ναι, εκείνοι που εμπιστεύονται υπομονετικά στον Θεό θα ανταμειφθούν με ζωή.

¹⁶ Εκ πρώτης όψεως, η υπόσχεση του εδαφίου Αββακούμ 2:4 ίσως φαίνεται να είναι απλώς μια γενική δήλωση. Ωστόσο, ο απόστολος Παύλος θεώρησε τη διαβεβαίωση του Ιεχωβά τόσο σημαντική ώστε παρέθεσε αυτό το εδάφιο τρεις φορές! (Ρωμ. 1:17· Γαλ. 3:11· Εβρ. 10:38) Όποιες δυσκολίες και αν περνάει ο δίκαιος, χάρη στην πίστη του και στην εμπιστοσύνη του θα ζήσει για να δει την εκπλήρωση των σκοπών του Θεού. Ο Ιεχωβά μάς λέει να βλέπουμε πέρα από το τώρα.

17. Ποιες διαβεβαιώσεις μάς δίνει το βιβλίο του Αββακούμ;

¹⁷ Το βιβλίο του Αββακούμ προσφέρει ένα δυναμικό δίδαγμα σε όλους εμάς που  ζούμε σε αυτές τις τελευταίες ημέρες. Ο Ιεχωβά υπόσχεται ζωή σε κάθε δίκαιο άτομο που εκδηλώνει πίστη και εμπιστοσύνη σε αυτόν. Ας συνεχίσουμε να ενισχύουμε την πίστη μας και την εμπιστοσύνη μας στον Θεό, παρά τις όποιες αντιξοότητες και ανησυχίες μας. Μέσω του Αββακούμ, ο Ιεχωβά μάς διαβεβαιώνει ότι θα μας στηρίξει και θα μας ελευθερώσει. Με καλοσύνη μάς ζητάει να εμπιστευόμαστε σε αυτόν και να προσμένουμε υπομονετικά τον προσδιορισμένο καιρό του, όταν υπό τη Βασιλεία του Θεού ολόκληρη η γη θα είναι γεμάτη με τους ευτυχισμένους και πράους λάτρεις του.​—Ματθ. 5:5· Εβρ. 10:36-39.

18. Πώς επηρέασαν τα λόγια του Ιεχωβά τον Αββακούμ;

¹⁸ Διαβάστε Αββακούμ 3:16-19. Τα λόγια του Ιεχωβά επηρέασαν βαθιά τον Αββακούμ. Εκείνος στοχάστηκε τις προηγούμενες θαυμαστές ενέργειες του Ιεχωβά υπέρ του λαού του. Πλέον ήταν σε θέση να αναζωπυρώσει την εμπιστοσύνη του. Ήξερε ότι ο Ιεχωβά σύντομα θα αναλάμβανε δράση! Αυτό παρηγόρησε τον προφήτη, παρότι ήξερε ότι τα δικά του βάσανα πιθανώς θα συνεχίζονταν για κάποιο διάστημα. Η ειλικρινής του αμφιβολία μετατράπηκε σε ακλόνητη, χαρωπή εμπιστοσύνη στη σωτήρια δύναμη του Ιεχωβά. Ο προφήτης διατύπωσε μια από τις πιο αλησμόνητες εκφράσεις πεποίθησης που έχουν ακουστεί ποτέ από ανθρώπινα χείλη. Μερικοί λόγιοι πιστεύουν ότι το εδάφιο 18 σημαίνει κυριολεκτικά: «Θα χοροπηδάω από χαρά για τον Κύριο· θα στροβιλίζομαι από ευφροσύνη για τον Θεό». Τι δυναμική διαβεβαίωση για όλους μας! Ο Ιεχωβά, όχι μόνο μας έχει δώσει υπέροχες υποσχέσεις, αλλά επίσης μας έχει διαβεβαιώσει ότι επεξεργάζεται γοργά τον μεγαλειώδη σκοπό του.

19. Πώς μπορούμε να βρούμε την ίδια παρηγοριά με τον Αββακούμ;

¹⁹ Αναμφίβολα, το ζωτικό άγγελμα του Αββακούμ είναι να εμπιστευόμαστε στον Ιεχωβά. (Αββακ. 2:4) Μπορούμε να αποκτήσουμε και να διατηρήσουμε αυτή την εμπιστοσύνη αν ενισχύουμε τη σχέση μας με τον Ιεχωβά. Για να το κάνουμε αυτό χρειάζεται: (1) να εγκαρτερούμε στην προσευχή, λέγοντας στον Ιεχωβά τα πάντα για τις έγνοιες και τις ανησυχίες μας, (2) να δίνουμε μεγάλη προσοχή στον Λόγο του Ιεχωβά και σε οποιαδήποτε οδηγία λαβαίνουμε μέσω της οργάνωσής του και (3) να προσμένουμε πιστά και υπομονετικά τον Ιεχωβά. Αυτό έκανε ο Αββακούμ. Παρότι άρχισε το βιβλίο του με λύπη, το ολοκλήρωσε με ενθουσιώδεις εκφράσεις πεποίθησης και αγαλλίασης. Ας μας εμπνέει το παράδειγμά του ώστε να νιώθουμε και εμείς το πατρικό αγκάλιασμα του Ιεχωβά! Υπάρχει μεγαλύτερη παρηγοριά σε αυτόν τον ζοφερό κόσμο;