ΑΡΚΕΤΟΙ αδελφοί και αδελφές που στο παρελθόν είχαν μεταναστεύσει από αναπτυσσόμενες χώρες σε Δυτικά κράτη έχουν επιστρέψει στην πατρίδα τους. Υποκινούμενοι από αγάπη για τον Ιεχωβά και τον πλησίον τους, έχουν μετακομίσει σε περιοχές όπου υπάρχει ανάγκη για περισσότερους διαγγελείς της Βασιλείας. (Ματθ. 22:37-39) Ποιες θυσίες έκαναν, και ποιες ευλογίες γεύτηκαν; Ας εστιάσουμε στο Καμερούν, στην Αφρική, για να πάρουμε τις απαντήσεις.

Το 1998 ένας αδελφός, ο Ονεσίμ, μετανάστευσε από το Καμερούν και επί 14 χρόνια ζούσε στο εξωτερικό. Μια μέρα στη συνάθροιση, άκουσε ένα παράδειγμα για το έργο κηρύγματος. Ο ομιλητής είπε: «Αν δυο φίλοι ψάρευαν σε διαφορετικά σημεία και ο ένας έπιανε περισσότερα ψάρια, δεν θα πήγαινε και ο άλλος στο σημείο όπου η ψαριά ήταν καλύτερη;»

Αυτό το παράδειγμα έκανε τον Ονεσίμ να σκεφτεί το ενδεχόμενο να επιστρέψει στον παραγωγικό πνευματικό ψαρότοπο του Καμερούν για να βοηθήσει τους ντόπιους ευαγγελιζομένους. Αλλά κάτι τον προβλημάτιζε. Θα κατάφερνε να προσαρμοστεί ξανά στην πατρίδα του ύστερα από τόσα χρόνια στο εξωτερικό; Για να το εξακριβώσει, πήγε και έμεινε στο Καμερούν έξι μήνες. Κατόπιν, το 2012, επέστρεψε οριστικά.

Ο Ονεσίμ αφηγείται: «Έπρεπε να προσαρμοστώ στη ζέστη και στις συνθήκες διαβίωσης. Στην Αίθουσα Βασιλείας, χρειάστηκε να συνηθίσω να κάθομαι ξανά σε άβολους πάγκους. Αλλά όσο συγκεντρωνόμουν στο πρόγραμμα», λέει χαμογελώντας, «τόσο ξεθώριαζε η ανάμνηση των άνετων καθισμάτων».

Το 2013, ο Ονεσίμ παντρεύτηκε τη Ζεραλντίν, η οποία είχε επιστρέψει στο Καμερούν έπειτα από εννιά χρόνια στη Γαλλία. Ποιες ευλογίες γεύτηκαν χάρη στο ότι επικέντρωσαν τη ζωή τους σε θεοκρατικές δραστηριότητες; Ο Ονεσίμ λέει: «Παρακολουθήσαμε τη Σχολή για Ευαγγελιστές της Βασιλείας και αναλάβαμε την υπηρεσία Μπέθελ. Πέρσι, 20 σπουδαστές στην εκκλησία μας βαφτίστηκαν. Νιώθω ότι βρίσκομαι στο σωστό μέρος για “ψάρεμα”». (Μάρκ. 1:17, 18) Η Ζεραλντίν προσθέτει: «Έχω λάβει περισσότερες ευλογίες από όσες θα μπορούσα να ονειρευτώ».

Η Τζούντιθ είχε μετακομίσει στις Ηνωμένες Πολιτείες αλλά επιθυμούσε να επεκτείνει τη διακονία της. Η ίδια αφηγείται: «Κάθε φορά που πήγαινα στο Καμερούν για να δω τους δικούς μου, φεύγοντας έκλαιγα επειδή άφηνα πίσω αρκετά άτομα με τα οποία είχα ξεκινήσει Γραφική μελέτη». Ωστόσο, η Τζούντιθ δίσταζε να επιστρέψει στην πατρίδα της. Είχε μια καλή  δουλειά που της επέτρεπε να καλύπτει τα έξοδα για την ιατρική περίθαλψη που χρειαζόταν ο πατέρας της στο Καμερούν. Αλλά εμπιστεύτηκε στον Ιεχωβά και τελικά επέστρεψε. Όπως παραδέχεται, της έλειπαν κάποιες ανέσεις που απολάμβανε στο εξωτερικό. Προσευχήθηκε όμως στον Ιεχωβά να τη βοηθήσει να προσαρμοστεί και έλαβε ενθάρρυνση από κάποιον επίσκοπο περιοχής και τη σύζυγό του.

Αναλογιζόμενη το παρελθόν, η Τζούντιθ λέει: «Μέσα σε τρία χρόνια ευλογήθηκα με τέσσερα πνευματικά παιδιά». Κατόπιν ξεκίνησε το ειδικό σκαπανικό. Τώρα συνοδεύει τον άντρα της, τον Σαμ-Καστέλ, στο έργο περιοχής. Τι απέγινε όμως ο πατέρας της; Η Τζούντιθ και η οικογένειά της κατάφεραν να βρουν ένα νοσοκομείο στο εξωτερικό το οποίο ήταν πρόθυμο να καλύψει τα έξοδα για την εγχείρηση του πατέρα της, και όλα πήγαν καλά.

Ένας αδελφός ονόματι Βίκτορ είχε μετακομίσει στον Καναδά. Όταν διάβασε ένα άρθρο στη Σκοπιά για την ανώτερη εκπαίδευση, έκανε κάποιες σκέψεις σχετικά με τις σπουδές του. Σταμάτησε το πανεπιστήμιο και γράφτηκε σε μια τεχνική σχολή όπου η φοίτηση διαρκούσε λιγότερο. Ο ίδιος λέει: «Αυτό μου επέτρεψε να πιάσω δουλειά γρηγορότερα και να κάνω αυτό που ήθελα πολύ καιρό​—σκαπανικό». Αργότερα παντρεύτηκε την Καρολίν, και ταξίδεψαν στο Καμερούν. Εκεί, επισκέφτηκαν το γραφείο τμήματος όπου οι αδελφοί τούς πρότειναν να υπηρετήσουν στο Καμερούν. Ο Βίκτορ λέει: «Δεν είχαμε λόγους να αρνηθούμε, και εφόσον ήδη ζούσαμε απλή ζωή, θεωρήσαμε ότι μπορούσαμε να αποδεχτούμε την πρόσκληση». Αν και η Καρολίν αντιμετώπιζε κάποια ζητήματα με την υγεία της, αποφάσισαν να μετακομίσουν.

Ο Βίκτορ και η Καρολίν υπηρετούσαν ως τακτικοί σκαπανείς για να καλλιεργούν το ενδιαφέρον που έβρισκαν στον αγρό. Για κάποιο διάστημα, ζούσαν από τις οικονομίες τους. Έπειτα εργάστηκαν για λίγους μήνες στον Καναδά, πράγμα που τους έδωσε τη δυνατότητα να επιστρέψουν στο Καμερούν και να συνεχίσουν το σκαπανικό. Ποιες ευλογίες απόλαυσαν; Παρακολούθησαν τη Σχολή για Ευαγγελιστές της Βασιλείας, υπηρέτησαν ως ειδικοί σκαπανείς και τώρα είναι υπηρέτες οικοδόμησης. Ο Βίκτορ λέει: «Το ότι αφήσαμε την άνεσή μας μάς επέτρεψε να γευτούμε την υποστήριξη του Ιεχωβά».

Το 2002, ο Αλέν, φοιτητής πανεπιστημίου στη Γερμανία, διάβασε το φυλλάδιο Νεαροί​—Τι θα Κάνετε με τη Ζωή Σας; Αυτό τον υποκίνησε να θέσει νέους στόχους. Το 2006, παρακολούθησε τη Σχολή Διακονικής Εκπαίδευσης και διορίστηκε στο Καμερούν, τη χώρα όπου γεννήθηκε.

Στο Καμερούν, ο Αλέν βρήκε εργασία μερικής απασχόλησης. Αργότερα, βρήκε πιο καλοπληρωμένη δουλειά, αλλά φοβόταν ότι δεν θα είχε πια τόσον χρόνο για τη διακονία. Όταν λοιπόν προσκλήθηκε να υπηρετήσει ως ειδικός σκαπανέας, δέχτηκε χωρίς δεύτερη σκέψη. Ο εργοδότης του τού πρόσφερε μεγαλύτερο μισθό, αλλά ο Αλέν έμεινε σταθερός στην απόφασή του. Αργότερα, παντρεύτηκε τη Στεφανί, η οποία είχε ζήσει χρόνια στη Γαλλία. Ποιες δυσκολίες αντιμετώπισε εκείνη όταν μετακόμισε στο Καμερούν;

Η Στεφανί λέει: «Παρουσίασα διάφορα προβληματάκια με την υγεία μου και ορισμένες αλλεργίες, αλλά κάνω τακτικά θεραπεία και νιώθω καλύτερα». Η υπομονή τους ανταμείφθηκε. Ο Αλέν αφηγείται: «Όταν πήγαμε να κηρύξουμε στο απομακρυσμένο χωριό  Κατέ, βρήκαμε αρκετά άτομα που ήθελαν να μελετήσουν τη Γραφή. Αργότερα, είχαμε τη δυνατότητα να κάνουμε μελέτη μαζί τους μέσω τηλεφώνου. Δύο από αυτούς τους σπουδαστές βαφτίστηκαν, και σχηματίστηκε ένας όμιλος ευαγγελιζομένων». Η Στεφανί προσθέτει: «Δεν υπάρχει μεγαλύτερη χαρά από το να βοηθάς ανθρώπους να προοδεύσουν μέχρι του σημείου να αφιερωθούν στον Ιεχωβά. Υπηρετώντας εδώ, έχουμε γευτεί αυτή τη χαρά πολλές φορές». Σήμερα, ο Αλέν και η Στεφανί υπηρετούν στο έργο περιοχής.

Η Ζιζέλ βαφτίστηκε ενόσω σπούδαζε ιατρική στην Ιταλία. Την εντυπωσίαζε η απλή ζωή που ζούσε το αντρόγυνο σκαπανέων με τους οποίους μελετούσε και ήθελε να κάνει περισσότερα στη διακονία. Γι’ αυτό, άρχισε το τακτικό σκαπανικό καθώς τελείωνε τις σπουδές της.

Η Ζιζέλ είχε την επιθυμία να επιστρέψει στο Καμερούν για να κάνει περισσότερα στην υπηρεσία του Ιεχωβά, αλλά είχε κάποιους ενδοιασμούς. Η ίδια λέει: «Θα έπρεπε να θυσιάσω την άδεια παραμονής μου στην Ιταλία και να αποχωριστώ φίλους και συγγενείς που ζούσαν εκεί». Παρ’ όλα αυτά, τον Μάιο του 2016, η Ζιζέλ επέστρεψε στο Καμερούν. Αργότερα, παντρεύτηκε τον Λεόνς, και το γραφείο τμήματος του Καμερούν τούς πρότεινε να μετακομίσουν στο Αγιός, μια κωμόπολη όπου υπήρχε μεγάλη ανάγκη για κήρυκες της Βασιλείας.

Πώς ήταν η ζωή στο Αγιός; Η Ζιζέλ αφηγείται: «Πολλές φορές, δεν είχαμε ρεύμα εβδομάδες ολόκληρες και δεν μπορούσαμε να φορτίσουμε τα κινητά μας. Τον περισσότερο καιρό δεν λειτουργούσαν. Έμαθα να μαγειρεύω στα ξύλα. Το βράδυ, παίρναμε καρότσια και φακούς και πηγαίναμε στην πηγή για να πάρουμε νερό, επειδή τότε είχε λιγότερο κόσμο». Πώς τα έβγαλαν πέρα; Η Ζιζέλ λέει: «Το πνεύμα του Ιεχωβά, το γεγονός ότι στηρίζαμε ο ένας τον άλλον, καθώς και η ενθάρρυνση και κάποια περιστασιακή οικονομική υποστήριξη από συγγενείς και φίλους μάς βοήθησαν να τα καταφέρουμε».

Χαίρεται η Ζιζέλ που επέστρεψε στην πατρίδα της; «Ναι! Χωρίς ίχνος αμφιβολίας», λέει. «Αρχικά αντιμετωπίσαμε δυσκολίες και κάποια αποθάρρυνση, αλλά από τη στιγμή που τα ξεπεράσαμε αυτά, νιώσαμε ότι κάναμε ακριβώς αυτό που έπρεπε. Εμπιστευόμαστε στον Ιεχωβά και νιώθουμε πιο κοντά του». Ο Λεόνς και η Ζιζέλ παρακολούθησαν τη Σχολή για Ευαγγελιστές της Βασιλείας, και τώρα υπηρετούν ως προσωρινοί ειδικοί σκαπανείς.

Όπως οι ψαράδες που αψηφούν τις δυσκολίες για να πιάσουν μια καλή ψαριά, έτσι και εκείνοι που επιστρέφουν στην πατρίδα τους κάνουν πρόθυμα θυσίες για να βοηθήσουν άτομα που έχουν δίκαιη καρδιά και τα οποία ανταποκρίνονται στο άγγελμα της Βασιλείας. Ο Ιεχωβά αναμφίβολα θα θυμηθεί με εύνοια αυτούς τους φιλόπονους ευαγγελιζομένους για την αγάπη που έχουν δείξει για το όνομά του. (Νεεμ. 5:19· Εβρ. 6:10) Αν ζείτε στο εξωτερικό και υπάρχει ανάγκη για διαγγελείς της Βασιλείας στην πατρίδα σας, μήπως μπορείτε να επιστρέψετε; Αν το κάνετε αυτό, σας περιμένουν πλούσιες ευλογίες.​—Παρ. 10:22.