1. Τι μπορούμε να αναμένουμε, και για ποιο πράγμα μπορούμε να είμαστε βέβαιοι;

 ΜΠΟΡΟΥΜΕ να αναμένουμε ότι θα αντιμετωπίσουμε εναντίωση καθώς επιτελούμε το έργο κηρύγματος. Αυτή η εναντίωση μπορεί κάλλιστα να αυξηθεί στο μέλλον. (Δαν. 11:44· 2 Τιμ. 3:12· Αποκ. 16:21) Ωστόσο, μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι ο Ιεχωβά θα μας δώσει την αναγκαία βοήθεια. Γιατί; Ο Ιεχωβά ανέκαθεν βοηθούσε τους υπηρέτες του να επιτελούν τους διορισμούς τους, όσο δύσκολοι και αν ήταν. Για να το δούμε αυτό παραστατικά, ας εξετάσουμε κάποια γεγονότα από τη ζωή του προφήτη Ιεζεκιήλ, ο οποίος κήρυττε στους Ιουδαίους εξορίστους στη Βαβυλώνα.

2. Πώς περιέγραψε ο Ιεχωβά τους ανθρώπους στον τομέα του Ιεζεκιήλ, και τι θα εξετάσουμε σε αυτό το άρθρο; (Ιεζεκιήλ 2:3-6)

² Τι είδους άνθρωποι περιλαμβάνονταν στον τομέα κηρύγματος του Ιεζεκιήλ; Ο Ιεχωβά τούς περιέγραψε ως «αναιδείς», “σκληρόκαρδους” και “στασιαστικούς”. Ήταν βλαβεροί σαν αγκάθια και επικίνδυνοι σαν σκορπιοί. Διόλου παράξενο που ο Ιεχωβά είπε στον Ιεζεκιήλ επανειλημμένα: «Μη φοβηθείς»! (Διαβάστε Ιεζεκιήλ 2:3-6) Ο Ιεζεκιήλ κατάφερε να επιτελέσει την αποστολή του επειδή (1) είχε σταλεί από τον Ιεχωβά, (2) ενδυναμωνόταν από το πνεύμα του Θεού και (3) τρεφόταν από τα λόγια του Θεού. Πώς βοήθησαν αυτοί οι τρεις παράγοντες τον Ιεζεκιήλ, και πώς βοηθούν εμάς σήμερα;

3. Ποια λόγια πρέπει να ενίσχυσαν τον Ιεζεκιήλ, και πώς τον διαβεβαίωσε ο Ιεχωβά για την υποστήριξή Του;

³ Ο Ιεχωβά είπε στον Ιεζεκιήλ: «Σε στέλνω». (Ιεζ. 2:3, 4) Αυτά  τα λόγια πρέπει να ενίσχυσαν τον Ιεζεκιήλ. Γιατί; Αναμφίβολα, θα θυμήθηκε ότι ο Ιεχωβά είχε χρησιμοποιήσει παρόμοια λόγια όταν διόρισε τον Μωυσή και τον Ησαΐα προφήτες Του. (Έξοδ. 3:10· Ησ. 6:8) Ο Ιεζεκιήλ ήξερε επίσης πώς είχε βοηθήσει ο Ιεχωβά αυτούς τους δύο προφήτες να ξεπεράσουν δυσκολίες. Όταν λοιπόν ο Ιεχωβά τού είπε δύο φορές: «Σε στέλνω», ο προφήτης είχε κάθε λόγο να είναι βέβαιος για την υποστήριξη του Ιεχωβά. Επιπρόσθετα, στο βιβλίο του Ιεζεκιήλ βρίσκουμε επανειλημμένα την ακόλουθη δήλωση: «Ήρθε σε εμένα ο εξής λόγος του Ιεχωβά». (Ιεζ. 3:16) Επιπλέον, βλέπουμε ξανά και ξανά τη δήλωση: «Πάλι ήρθε σε εμένα ο λόγος του Ιεχωβά». (Ιεζ. 6:1) Σαφώς, ο Ιεζεκιήλ ήταν πεπεισμένος ότι είχε σταλεί από τον Ιεχωβά. Επίσης, καθώς ήταν γιος ιερέα, πιθανώς είχε μάθει από τον πατέρα του ότι, στο διάβα της ιστορίας, ο Ιεχωβά διαβεβαίωνε τους προφήτες Του για την υποστήριξή Του. Ο Ιεχωβά είχε δηλώσει στον Ισαάκ, στον Ιακώβ και στον Ιερεμία: «Εγώ είμαι μαζί σου».​—Γέν. 26:24· 28:15· Ιερ. 1:8.

4. Ποιες παρηγορητικές σκέψεις πρέπει να ενίσχυσαν τον Ιεζεκιήλ;

⁴ Πώς θα ανταποκρίνονταν γενικά οι Ισραηλίτες στο κήρυγμα του Ιεζεκιήλ; Ο Ιεχωβά δήλωσε: «Ο οίκος του Ισραήλ θα αρνηθεί να σε ακούσει, επειδή δεν θέλει να ακούσει εμένα». (Ιεζ. 3:7) Απορρίπτοντας τον Ιεζεκιήλ, ο λαός απέρριπτε τον Ιεχωβά. Αυτά τα λόγια διαβεβαίωσαν τον Ιεζεκιήλ ότι η απόρριψη από τον λαό δεν σήμαινε ότι είχε αποτύχει ως προφήτης. Ο Ιεχωβά επίσης τον διαβεβαίωσε πως, όταν θα έβγαιναν αληθινές οι κρίσεις που διακήρυττε, ο λαός επρόκειτο “να γνωρίσει ότι υπήρξε προφήτης ανάμεσά τους”. (Ιεζ. 2:5· 33:33) Αναμφίβολα, αυτές οι παρηγορητικές σκέψεις έδωσαν στον Ιεζεκιήλ την αναγκαία δύναμη για να εκπληρώσει τη διακονία του.

5. Σύμφωνα με το εδάφιο Ησαΐας 44:8, από τι αντλούμε δύναμη;

⁵ Και εμείς αντλούμε δύναμη γνωρίζοντας ότι έχουμε σταλεί από τον Ιεχωβά. Εκείνος μας τιμάει αποκαλώντας μας «μάρτυρές» του. (Ησ. 43:10) Τι μεγαλειώδες προνόμιο είναι αυτό! Όπως ο Ιεχωβά πρότρεψε τον Ιεζεκιήλ: «Μη φοβηθείς», έτσι προτρέπει και εμάς: «Μην τρομάζετε». Γιατί δεν έχουμε κανέναν λόγο να φοβόμαστε τους εναντίους μας; Επειδή, όπως ο Ιεζεκιήλ, έχουμε σταλεί από τον Ιεχωβά και έχουμε την υποστήριξή Του.​—Διαβάστε Ησαΐας 44:8.

6. (α) Πώς μας διαβεβαιώνει ο Ιεχωβά για την υποστήριξή του; (β) Από τι αντλούμε παρηγοριά και δύναμη;

⁶ Ο Ιεχωβά μάς διαβεβαιώνει για την υποστήριξή του. Για παράδειγμα, λίγο προτού δηλώσει: «Εσείς είστε μάρτυρές μου», είπε: «Όταν περνάς μέσα από τα νερά, θα είμαι μαζί σου, και όταν διασχίζεις τους ποταμούς, δεν θα σε κατακλύζουν. Όταν περπατάς μέσα από τη φωτιά, δεν θα καίγεσαι, ούτε θα σε καψαλίζει η φλόγα». (Ησ. 43:2) Καθώς επιτελούμε τη διακονία μας, μερικές φορές συναντάμε εμπόδια όμοια με νερά που κατακλύζουν και αντιμετωπίζουμε δοκιμασίες όμοιες με φωτιά. Ακόμα και τότε όμως, με τη βοήθεια του Ιεχωβά, συνεχίζουμε να κηρύττουμε. (Ησ. 41:13) Όπως στις ημέρες του Ιεζεκιήλ, έτσι και σήμερα οι περισσότεροι άνθρωποι απορρίπτουν το άγγελμα. Αλλά εμείς θυμόμαστε ότι η απόρριψή τους δεν σημαίνει πως έχουμε αποτύχει ως Μάρτυρες του Θεού. Αντλούμε παρηγοριά και δύναμη γνωρίζοντας ότι ο Ιεχωβά ευαρεστείται όταν εξακολουθούμε πιστά να διακηρύττουμε το άγγελμά του. Ο απόστολος Παύλος δήλωσε: «Ο καθένας θα λάβει την ανταμοιβή του σύμφωνα με τον κόπο του». (1 Κορ. 3:8· 4:1, 2) Μια παλαίμαχη σκαπάνισσα λέει: «Χαίρομαι γνωρίζοντας ότι ο Ιεχωβά ανταμείβει τις προσπάθειές μας».

7. Πώς πρέπει να ένιωθε ο Ιεζεκιήλ οποτεδήποτε αναλογιζόταν το όραμα που είδε; (Βλέπε εικόνα εξωφύλλου.)

⁷ Ο Ιεζεκιήλ είδε πόσο ισχυρό είναι το πνεύμα του Θεού. Σε όραμα, είδε την επενέργεια του αγίου πνεύματος στα κραταιά πνευματικά πλάσματα και στους γιγαντιαίους τροχούς ενός ουράνιου άρματος. (Ιεζ. 1:20, 21) Ποια ήταν η αντίδρασή του; Ο ίδιος κατέγραψε τι συνέβη: «Όταν το είδα αυτό, έπεσα με το πρόσωπο κάτω». Κυριευμένος από δέος, ο Ιεζεκιήλ έπεσε στο έδαφος. (Ιεζ. 1:28) Αργότερα, οποτεδήποτε αναλογιζόταν εκείνο το εντυπωσιακό όραμα, πρέπει να ενισχυόταν η πεποίθησή του ότι με τη βοήθεια του πνεύματος του Θεού μπορούσε να επιτελέσει τη διακονία του.

8, 9. (α) Τι έδωσε η εντολή του Ιεχωβά στον Ιεζεκιήλ; (β) Πώς ενίσχυσε περαιτέρω ο Ιεχωβά τον Ιεζεκιήλ για τον δύσκολο τομέα του;

⁸ Ο Ιεχωβά πρόσταξε τον Ιεζεκιήλ: «Γιε ανθρώπου, σήκω και στάσου στα πόδια σου για να μιλήσω μαζί σου». Αυτή η εντολή μαζί με το πνεύμα του Θεού έδωσε στον Ιεζεκιήλ τη δύναμη που χρειαζόταν για να σηκωθεί από το έδαφος. Ο ίδιος έγραψε: «Ήρθε μέσα μου πνεύμα και με έκανε να σταθώ στα πόδια μου». (Ιεζ. 2:1, 2) Έκτοτε και σε όλη τη διάρκεια της διακονίας του, ο Ιεζεκιήλ καθοδηγούνταν από το «χέρι» του Θεού, δηλαδή από το άγιο πνεύμα του. (Ιεζ. 3:22· 8:1· 33:22· 37:1· 40:1) Το πνεύμα του Θεού ενίσχυσε τον Ιεζεκιήλ για τον διορισμό που έλαβε, δηλαδή να κηρύξει στους “σκληροκέφαλους και σκληρόκαρδους” ανθρώπους του τομέα του. (Ιεζ. 3:7) Ο Ιεχωβά είπε στον Ιεζεκιήλ: «Έχω κάνει το πρόσωπό σου τόσο σκληρό όσο το δικό τους και το μέτωπό σου τόσο σκληρό όσο το δικό τους. Έχω κάνει το μέτωπό σου σαν διαμάντι, σκληρότερο από πυρόλιθο. Μην τους φοβηθείς ούτε να τρομοκρατηθείς από το πρόσωπό τους».  (Ιεζ. 3:8, 9) Στην ουσία, ο Ιεχωβά τού έλεγε: “Μην επιτρέψεις στο πείσμα του λαού να σε αποθαρρύνει. Εγώ θα σε ενισχύσω”.

⁹ Από τότε και έπειτα, το πνεύμα του Θεού στήριζε τον Ιεζεκιήλ καθώς κήρυττε. Ο ίδιος έγραψε: «Το χέρι του Ιεχωβά επιδρούσε δυναμικά πάνω μου». Ο προφήτης χρειάστηκε μία εβδομάδα για να απορροφήσει το άγγελμα που έπρεπε να μεταδώσει και να το κάνει κτήμα του. (Ιεζ. 3:14, 15) Κατόπιν, ο Ιεχωβά τον οδήγησε σε ένα λεκανοπέδιο όπου «μπήκε πνεύμα μέσα [του]». (Ιεζ. 3:23, 24) Ο Ιεζεκιήλ ήταν έτοιμος να αρχίσει τη διακονία του.

10. Ποια βοήθεια χρειαζόμαστε για να επιτελούμε το έργο κηρύγματος, και γιατί;

¹⁰ Ποια βοήθεια χρειαζόμαστε για να επιτελούμε το έργο κηρύγματος; Για να βρούμε την απάντηση, ας αναλογιστούμε τι συνέβη με τον Ιεζεκιήλ. Προτού αρχίσει να κηρύττει, το πνεύμα του Θεού τού έδωσε την αναγκαία δύναμη. Σήμερα, όπως συνέβη και με τον Ιεζεκιήλ, εμείς μπορούμε να επιτελούμε το έργο κηρύγματος μόνο με τη βοήθεια του πνεύματος του Θεού. Γιατί; Επειδή ο Σατανάς διεξάγει πόλεμο εναντίον μας προκειμένου να σταματήσουμε να κηρύττουμε. (Αποκ. 12:17) Από ανθρώπινη άποψη, φαίνεται ότι δεν υπάρχει καμία απολύτως περίπτωση να νικήσουμε τον Σατανά. Αλλά μέσω του έργου μαρτυρίας, τον νικάμε! (Αποκ. 12:9-11) Με ποιον τρόπο; Όταν συμμετέχουμε στη διακονία, δείχνουμε ότι δεν μας τρομάζουν οι απειλές του. Κάθε φορά που κηρύττουμε, ο Σατανάς υφίσταται ήττα. Τι συμπεραίνουμε λοιπόν από το ότι είμαστε σε θέση να επιτελούμε το έργο κηρύγματος παρά την εναντίωση; Συμπεραίνουμε ότι ενδυναμωνόμαστε από το άγιο πνεύμα και ότι έχουμε την επιδοκιμασία του Ιεχωβά.​—Ματθ. 5:10-12· 1 Πέτρ. 4:14.

11. Τι θα κάνει το πνεύμα του Θεού για εμάς, και πώς μπορούμε να το λαβαίνουμε;

¹¹ Ποια επιπλέον διαβεβαίωση αντλούμε από το ότι ο Ιεχωβά σκλήρυνε μεταφορικά το πρόσωπο και το μέτωπο του Ιεζεκιήλ; Το πνεύμα του Θεού μπορεί να μας βοηθήσει να  αντεπεξέλθουμε σε οποιαδήποτε πρόκληση συναντάμε στη διακονία μας. (2 Κορ. 4:7-9) Τι μπορούμε να κάνουμε για να διασφαλίσουμε ότι θα λαβαίνουμε το πνεύμα του Θεού; Χρειάζεται να προσευχόμαστε για αυτό με επιμονή, βέβαιοι ότι ο Ιεχωβά θα ακούσει τις προσευχές μας. Ο Ιησούς δίδαξε τους μαθητές του: «Εξακολουθήστε να ζητάτε . . . εξακολουθήστε να ψάχνετε . . . εξακολουθήστε να χτυπάτε». Απαντώντας, ο Ιεχωβά θα «δώσει . . . άγιο πνεύμα σε όσους του το ζητούν».​—Λουκ. 11:9, 13· Πράξ. 1:14· 2:4.

12. Με βάση τα εδάφια Ιεζεκιήλ 2:9–3:3, από πού προήλθε ο ρόλος, και τι περιείχε;

¹² Ο Ιεζεκιήλ, όχι μόνο ενδυναμωνόταν από το πνεύμα του Θεού, αλλά επίσης τρεφόταν από τα λόγια Του. Σε όραμα, ο Ιεζεκιήλ είδε ένα χέρι να κρατάει έναν ρόλο. (Διαβάστε Ιεζεκιήλ 2:9–3:3) Από πού προήλθε ο ρόλος; Τι περιείχε; Πώς έθρεψε τον Ιεζεκιήλ; Ας δούμε. Ο ρόλος προήλθε από τον θρόνο του Θεού. Πιθανώς, ο Ιεχωβά χρησιμοποίησε έναν από τους τέσσερις αγγέλους που είχε δει νωρίτερα ο Ιεζεκιήλ για να του δώσει τον ρόλο. (Ιεζ. 1:8· 10:7, 20) Ο ρόλος περιείχε τα λόγια του Θεού​—ένα εκτεταμένο άγγελμα κρίσης που ο Ιεζεκιήλ έπρεπε να μεταδώσει στους στασιαστικούς εξορίστους. (Ιεζ. 2:7) Το άγγελμα ήταν γραμμένο και στην μπροστινή και στην πίσω πλευρά του ρόλου.

13. Τι είπε ο Ιεχωβά στον Ιεζεκιήλ να κάνει με τον ρόλο, και γιατί αυτός ήταν γλυκός;

¹³ Ο Ιεχωβά είπε στον προφήτη του να φάει τον ρόλο και να “γεμίσει το στομάχι του με αυτόν”. Ο Ιεζεκιήλ υπάκουσε και έφαγε τον ρόλο εντελώς. Τι σήμαινε αυτό το τμήμα του οράματος; Ο Ιεζεκιήλ χρειαζόταν να απορροφήσει πλήρως το άγγελμα που επρόκειτο να μεταδώσει. Αυτό έπρεπε να γίνει μέρος του, σαν να λέγαμε, επηρεάζοντας τα ενδόμυχα αισθήματά του. Τότε συνέβη κάτι εκπληκτικό. Ο Ιεζεκιήλ διαπίστωσε ότι ο ρόλος «ήταν γλυκός σαν μέλι». (Ιεζ. 3:3) Γιατί; Για τον Ιεζεκιήλ, η τιμή τού να εκπροσωπεί τον Ιεχωβά ήταν μια γλυκιά, ευχάριστη εμπειρία. (Ψαλμ. 19:8-11) Ήταν ευγνώμων που είχε την επιδοκιμασία του Ιεχωβά ώστε να υπηρετεί ως προφήτης του.

14. Τι βοήθησε τον Ιεζεκιήλ να είναι έτοιμος να αναλάβει τον διορισμό του;

¹⁴ Αργότερα, ο Ιεχωβά είπε στον Ιεζεκιήλ: «Βάλε στην καρδιά σου και άκουσε όλα τα λόγια που θα σου πω». (Ιεζ. 3:10) Ο Ιεχωβά ήθελε να αποθηκεύσει ο Ιεζεκιήλ στη μνήμη του τα λόγια που ήταν γραμμένα στον ρόλο και να τα στοχαστεί. Κάνοντάς το αυτό, ο Ιεζεκιήλ τράφηκε προσωπικά και έλαβε ένα ισχυρό άγγελμα το οποίο έπρεπε να μεταδώσει στον λαό. (Ιεζ. 3:11) Με το άγγελμα του Θεού στην καρδιά του και στα χείλη του, ήταν έτοιμος να αναλάβει τον διορισμό του και να τον εκπληρώσει.​—Παράβαλε Ψαλμός 19:14.

15. Τι χρειάζεται να “βάζουμε στην καρδιά μας” για να υπομείνουμε;

¹⁵ Για να υπομείνουμε στη διακονία μας, και εμείς χρειάζεται να συνεχίσουμε να τρεφόμαστε από τα λόγια του Θεού. Χρειάζεται να “βάζουμε στην καρδιά μας” όλα όσα μας λέει ο Ιεχωβά. Σήμερα, ο Ιεχωβά μάς μιλάει μέσω του γραπτού του Λόγου, της Αγίας Γραφής. Πώς μπορούμε να διασφαλίζουμε ότι ο Λόγος του Θεού συνεχίζει να επηρεάζει τις σκέψεις μας, τα αισθήματά μας και τα κίνητρά μας;

16. Τι πρέπει να κάνουμε με τον Λόγο του Θεού, και πώς μπορεί να τον απορροφά η καρδιά μας;

¹⁶ Όπως ακριβώς η βρώση και η πέψη της τροφής μάς τρέφει σωματικά, έτσι και η μελέτη του Λόγου του Θεού και ο στοχασμός γύρω από αυτόν μας τρέφουν πνευματικά.  Χρειάζεται να θυμόμαστε το μάθημα σχετικά με τον ρόλο. Σε ό,τι αφορά τον Λόγο του, ο Ιεχωβά θέλει να “γεμίζουμε το στομάχι μας με αυτόν”, δηλαδή να τον απορροφούμε. Μπορούμε να το κάνουμε αυτό μέσω προσευχής, ανάγνωσης και στοχασμού. Κατ’ αρχάς, προσευχόμαστε για να προετοιμάσουμε την καρδιά μας να δεχτεί τις σκέψεις του Θεού. Κατόπιν, διαβάζουμε μια Βιβλική περικοπή. Στη συνέχεια, σταματάμε για να στοχαστούμε, ή αλλιώς να σκεφτούμε βαθιά, τα όσα διαβάσαμε. Ποιο θα είναι το αποτέλεσμα; Όσο περισσότερο στοχαζόμαστε, τόσο περισσότερο η συμβολική μας καρδιά θα απορροφά τον Λόγο του Θεού.

17. Γιατί είναι ζωτικό να στοχαζόμαστε τα όσα διαβάζουμε στη Γραφή;

¹⁷ Γιατί είναι ζωτικό να διαβάζουμε τη Γραφή και να κάνουμε στοχασμούς γύρω από αυτήν; Επειδή αυτό μας δίνει την αναγκαία εσωτερική δύναμη για να κηρύττουμε το άγγελμα της Βασιλείας τώρα και να διακηρύξουμε το δριμύ άγγελμα κρίσης που μπορεί να μεταδώσουμε στο εγγύς μέλλον. Επίσης, όταν στοχαζόμαστε τις ελκυστικές ιδιότητες του Ιεχωβά, η σχέση μας μαζί του γίνεται ακόμα πιο δυνατή. Ως αποτέλεσμα, θα απολαμβάνουμε κάτι πραγματικά γλυκό, ευχάριστο​—εσωτερική ειρήνη και ικανοποίηση.​—Ψαλμ. 119:103.

18. Τι θα αναγκαστούν να αναγνωρίσουν οι άνθρωποι στον τομέα μας, και γιατί;

¹⁸ Ανόμοια με τον Ιεζεκιήλ, εμείς δεν έχουμε λάβει θεϊκή έμπνευση για να προφητεύουμε στους ανθρώπους. Ωστόσο είμαστε αποφασισμένοι να συνεχίσουμε να μεταδίδουμε το θεόπνευστο άγγελμα που ο Ιεχωβά έχει διατηρήσει στον γραπτό του Λόγο ώσπου εκείνος να κρίνει ότι το έργο κηρύγματος έχει ολοκληρωθεί. Όταν έρθει ο καιρός της κρίσης, οι άνθρωποι στον τομέα μας δεν θα μπορούν να πουν ότι δεν έλαβαν προειδοποίηση ή ότι ο Θεός τούς παρέβλεψε. (Ιεζ. 3:19· 18:23) Αντίθετα, θα αναγκαστούν να αναγνωρίσουν ότι το άγγελμα που κηρύτταμε προερχόταν από τον Θεό.

19. Τι θα μας δώσει τη δύναμη να εκπληρώσουμε τη διακονία μας;

¹⁹ Τι θα μας δώσει τη δύναμη να εκπληρώσουμε τη διακονία μας; Οι ίδιοι τρεις παράγοντες που ενίσχυσαν και τον Ιεζεκιήλ. Συνεχίζουμε να κηρύττουμε επειδή ξέρουμε ότι έχουμε σταλεί από τον Ιεχωβά, ενδυναμωνόμαστε από το άγιο πνεύμα του Θεού και τρεφόμαστε από τον Λόγο του Θεού. Με τη βοήθεια του Ιεχωβά, υποκινούμαστε να επιτελούμε τη διακονία μας και να υπομείνουμε «ως το τέλος».​—Ματθ. 24:13.