1, 2. Πώς θα μπορούσε να μας επηρεάσει όλους η αδικία με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο;

 Ο ΙΗΣΟΥΣ είπε μια παραβολή για κάποια χήρα που ζητούσε συνεχώς από έναν δικαστή να τη βοηθήσει να βρει το δίκιο της. Αναμφίβολα, πολλοί από τους μαθητές του Ιησού ταυτίστηκαν με εκείνη τη χήρα επειδή εκείνη την εποχή ο κοινός λαός έπεφτε συχνά θύμα αδικίας. (Λουκ. 18:1-5) Αυτή η παραβολή έχει σημασία και για εμάς σήμερα επειδή όλοι μας έχουμε υποστεί αδικία κάποια στιγμή στη ζωή μας.

² Στον κόσμο σήμερα, αφθονεί η προκατάληψη, η ανισότητα και η καταπίεση, οπότε δεν παραξενευόμαστε όταν μας φέρονται άδικα. (Εκκλ. 5:8) Αυτό όμως που ίσως δεν αναμένουμε είναι να μας κρίνει άδικα ένας αδελφός ή μια αδελφή. Ωστόσο, αυτό μπορεί να συμβεί. Βέβαια, οι αδελφοί και οι αδελφές μας δεν εναντιώνονται στην αλήθεια. Απλώς είναι ατελείς. Μπορούμε να μάθουμε πολλά από το πώς αντιδρούσε ο Ιησούς όταν τον αδικούσαν πονηροί εναντιούμενοι. Αν μπορούμε να δείχνουμε μακροθυμία στους εναντιουμένους που μας φέρονται άδικα, πόσο μάλλον πρέπει να δείχνουμε μακροθυμία στους ομοπίστους μας! Πώς νιώθει ο Ιεχωβά όταν μας φέρονται άδικα είτε εκτός είτε εντός της εκκλησίας; Άραγε νοιάζεται για αυτό που συμβαίνει;

3. Νοιάζεται ο Ιεχωβά όταν αδικούμαστε, και γιατί το λέμε αυτό;

³ Ο Ιεχωβά νοιάζεται βαθιά για το πώς μας φέρονται οι άλλοι. «Ο Ιεχωβά αγαπάει τη δικαιοσύνη». (Ψαλμ. 37:28) Ο Ιησούς μάς διαβεβαιώνει ότι, στον κατάλληλο καιρό, ο Ιεχωβά «θα κάνει . . . να αποδοθεί δικαιοσύνη . . . γρήγορα». (Λουκ. 18:7, 8) Μάλιστα, σύντομα θα αναιρέσει κάθε βλάβη που έχουμε υποστεί και θα εξαλείψει κάθε μορφή αδικίας.​—Ψαλμ. 72:1, 2.

4. Πώς μας βοηθάει ο Ιεχωβά σήμερα;

⁴ Καθώς περιμένουμε τον καιρό κατά τον οποίο θα επικρατήσει η δικαιοσύνη, ο Ιεχωβά μάς βοηθάει να αντέχουμε την  αδικία. (2 Πέτρ. 3:13) Μας διδάσκει πώς να αποφεύγουμε τις άσοφες ενέργειες όταν αδικούμαστε. Μέσω του Γιου του, ο Ιεχωβά μάς προμηθεύει το τέλειο παράδειγμα για το πώς να διαχειριζόμαστε την αδικία. Επιπλέον, μας δίνει πρακτικές συμβουλές που μπορούμε να εφαρμόζουμε όταν αδικούμαστε.

ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΕΤΕ ΠΩΣ ΑΝΤΙΔΡΑΤΕ ΣΤΗΝ ΑΔΙΚΙΑ

5. Γιατί πρέπει να προσέχουμε πώς αντιδρούμε στην αδικία;

⁵ Ίσως νιώθουμε βαθιά πληγωμένοι και αναστατωμένοι εξαιτίας της αδικίας. (Εκκλ. 7:7) Πιστοί υπηρέτες, όπως ο Ιώβ και ο Αββακούμ, ένιωθαν έτσι. (Ιώβ 6:2, 3· Αββακ. 1:1-3) Μολονότι αυτά τα αισθήματα είναι φυσιολογικά, χρειάζεται να προσέχουμε πώς αντιδρούμε ώστε να μην ενεργήσουμε ανόητα.

6. Τι μας διδάσκει το παράδειγμα του Αβεσσαλώμ; (Βλέπε επίσης εικόνα.)

⁶ Θα μπορούσαμε να αντιδράσουμε σε μια αδικία προσπαθώντας εσφαλμένα να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας. Αυτό όμως θα μπορούσε να κάνει τα πράγματα πολύ χειρότερα. Σκεφτείτε για παράδειγμα τον γιο του βασιλιά Δαβίδ τον Αβεσσαλώμ. Εκείνος εξαγριώθηκε όταν η αδελφή του η Θάμαρ έπεσε θύμα βιασμού από τον ετεροθαλή αδελφό τους τον Αμνών. Σύμφωνα με τον Μωσαϊκό Νόμο, ο Αμνών ήταν άξιος θανάτου για την πράξη του. (Λευιτ. 20:17) Αν και ο θυμός του Αβεσσαλώμ ήταν σίγουρα κατανοητός, εκείνος δεν ήταν εξουσιοδοτημένος να πάρει την κατάσταση στα χέρια του.​—2 Σαμ. 13:20-23, 28, 29.

7. Πώς επηρέασε η αδικία προσωρινά έναν ψαλμωδό;

⁷ Όταν αυτοί που ενεργούν άδικα φαίνεται να μένουν ατιμώρητοι, ίσως αμφιβάλλουμε για το αν αξίζει να κάνουμε το σωστό. Εξετάστε την περίπτωση του ψαλμωδού ο οποίος παρατηρούσε ότι οι πονηροί φαινόταν να ευημερούν εις βάρος των δικαίων. «Αυτοί είναι οι πονηροί! Τους έρχονται όλα εύκολα», είπε. (Ψαλμ. 73:12) Ο ψαλμωδός ήταν τόσο αναστατωμένος για την αδικία που έβλεπε ώστε κόντεψε να χάσει την πεποίθησή του ότι άξιζε να υπηρετεί τον Ιεχωβά. Συγκεκριμένα είπε: «Όταν προσπάθησα να τα καταλάβω αυτά, προβληματίστηκα πολύ». (Ψαλμ. 73:14, 16) Μάλιστα αποκάλυψε: «Τα δικά μου πόδια όμως σχεδόν ξεστράτισαν· τα βήματά μου παραλίγο να γλιστρήσουν». (Ψαλμ.  73:2) Κάτι παρόμοιο συνέβη σε έναν αδελφό τον οποίο θα ονομάσουμε Αλμπέρτο.

8. Πώς επηρέασε μια αδικία έναν αδελφό;

⁸ Ο Αλμπέρτο κατηγορήθηκε άδικα ότι έκλεψε χρήματα από το ταμείο της εκκλησίας. Ως αποτέλεσμα, έχασε τα προνόμιά του καθώς και τον σεβασμό πολλών στην εκκλησία οι οποίοι το έμαθαν. «Ένιωθα πικρία, θυμό και απογοήτευση», θυμάται. Ο Αλμπέρτο επέτρεψε στον συναισθηματικό του πόνο να επηρεάσει την πνευματικότητά του και μάλιστα έγινε αδρανής επί πέντε χρόνια. Αυτή η εμπειρία τονίζει παραστατικά τι μπορεί να συμβεί αν γεμίσουμε πικρία εξαιτίας μιας αδικίας.

ΝΑ ΜΙΜΕΙΣΤΕ ΤΗ ΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΑΔΙΚΙΑ

9. Ποιες αδικίες υπέμεινε ο Ιησούς; (Βλέπε επίσης εικόνα.)

⁹ Ο Ιησούς έθεσε τέλειο παράδειγμα για το πώς να αντέχουμε την αδικία. Σκεφτείτε την άδικη μεταχείριση που υπέστη τόσο από την οικογένειά του όσο και από άλλους. Οι μη ομόπιστοι συγγενείς του έλεγαν ότι έχει χάσει τα λογικά του, οι θρησκευτικοί ηγέτες τον κατηγορούσαν ότι συνεργάζεται με τους δαίμονες και οι Ρωμαίοι στρατιώτες τον χλεύασαν, τον βασάνισαν και τελικά τον θανάτωσαν. (Μάρκ. 3:21, 22· 14:55· 15:16-20, 35-37) Ωστόσο, ο Ιησούς υπέμεινε όλες αυτές τις αδικίες  και ακόμα περισσότερες χωρίς να ανταποδώσει τα ίσα. Τι μαθαίνουμε από το παράδειγμά του;

10. Πώς υπέμενε ο Ιησούς την αδικία; (1 Πέτρου 2:21-23)

¹⁰ Διαβάστε 1 Πέτρου 2:21-23. a Ο Ιησούς μάς άφησε ένα τέλειο υπόδειγμα για να το ακολουθούμε όταν υφιστάμεθα κάποια αδικία. Εκείνος ήξερε πότε να σωπαίνει και πότε να μιλάει. (Ματθ. 26:62-64) Δεν απαντούσε σε κάθε ψέμα που έλεγαν για αυτόν. (Ματθ. 11:19) Και όταν μιλούσε, δεν πρόσβαλλε τους διώκτες του ούτε τους απειλούσε. Ο Ιησούς εκδήλωνε εγκράτεια επειδή «εμπιστεύτηκε τον εαυτό του σε Εκείνον που κρίνει δίκαια». Ήξερε ότι αυτό που μετρούσε πάνω από όλα ήταν η άποψη του Ιεχωβά. Ήταν βέβαιος ότι ο Ιεχωβά θα διόρθωνε τις αδικίες στον κατάλληλο καιρό.

11. Ποιοι είναι κάποιοι τρόποι με τους οποίους μπορούμε να ελέγχουμε την ομιλία μας; (Βλέπε επίσης εικόνες.)

¹¹ Μπορούμε να μιμούμαστε τον Ιησού ελέγχοντας τα λόγια μας όταν αδικούμαστε. Μερικές αδικίες δεν είναι τόσο σοβαρές, και μπορούμε απλώς να τις παραβλέψουμε. Ή ίσως προτιμήσουμε να μη μιλήσουμε ώστε να μην πούμε κάτι που θα έκανε τα πράγματα χειρότερα. (Εκκλ. 3:7· Ιακ. 1:19, 20) Άλλες φορές όμως, ίσως χρειάζεται να μιλήσουμε όταν δούμε να γίνεται μια αδικία ή όταν χρειαστεί να υπερασπιστούμε την αλήθεια. (Πράξ. 6:1, 2) Αν μιλήσουμε, πρέπει να προσπαθήσουμε όσο καλύτερα μπορούμε να το κάνουμε αυτό ήρεμα και με σεβασμό.​—1 Πέτρ. 3:15. b

12. Πώς εμπιστευόμαστε τον εαυτό μας σε «Εκείνον που κρίνει δίκαια»;

 ¹² Μπορούμε επίσης να μιμούμαστε τον Ιησού εμπιστευόμενοι τον εαυτό μας σε «Εκείνον που κρίνει δίκαια». Όταν οι άλλοι μάς κρίνουν άδικα ή μας φέρονται άσχημα, εμείς είμαστε βέβαιοι ότι ο Ιεχωβά γνωρίζει την αλήθεια. Αυτή η σιγουριά θα μας βοηθήσει να υπομείνουμε την άδικη μεταχείριση επειδή γνωρίζουμε ότι τελικά ο Ιεχωβά θα διορθώσει την κατάσταση. Αφήνοντας τα πράγματα στα χέρια του Ιεχωβά, δεν επιτρέπουμε στον θυμό ή στη μνησικακία να σιγοβράζει στην καρδιά μας. Τέτοια συναισθήματα μπορούν να μας κάνουν να αντιδράσουμε υπερβολικά, να καταστρέψουν τη χαρά μας και να βλάψουν τη σχέση μας με τον Ιεχωβά.​—Ψαλμ. 37:8.

13. Τι θα μας βοηθάει να αντέχουμε την αδικία;

¹³ Φυσικά, ποτέ δεν θα μπορέσουμε να ακολουθήσουμε το παράδειγμα του Ιησού τέλεια. Κάποιες φορές, ίσως κάνουμε ή λέμε κάτι για το οποίο αργότερα μετανιώνουμε. (Ιακ. 3:2) Και κάποιες αδικίες ίσως μας αφήνουν συναισθηματικά και σωματικά τραύματα τα οποία είναι δύσκολο να αντέξουμε. Αν σας συμβαίνει κάτι τέτοιο, να είστε βέβαιοι ότι ο Ιεχωβά γνωρίζει τι περνάτε. Και ο Ιησούς, ο οποίος επίσης υπέφερε άδικα, μπορεί να σας συμπονέσει. (Εβρ. 4:15, 16) Ο Ιεχωβά, εκτός από το τέλειο παράδειγμα του Ιησού, μας παρέχει και πρακτικές συμβουλές που μας βοηθούν να χειριζόμαστε την αδικία. Ας εξετάσουμε δύο εδάφια από την Επιστολή Προς τους Ρωμαίους που μπορούν να μας βοηθήσουν.

«ΝΑ ΑΦΗΝΕΤΕ ΤΟΠΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΡΓΗ»

14. Τι σημαίνει “να αφήνουμε τόπο για την οργή”; (Ρωμαίους 12:19)

¹⁴ Διαβάστε Ρωμαίους 12:19. Όταν ο απόστολος Παύλος πρότρεψε τους Χριστιανούς “να αφήνουν τόπο για την οργή”, σε τίνος την οργή αναφερόταν; Σύμφωνα με τα συμφραζόμενα, στην οργή του Ιεχωβά. Αφήνουμε τόπο για την οργή του Ιεχωβά όταν τον αφήνουμε να αποκαταστήσει τη δικαιοσύνη στον δικό του καιρό και με τον δικό του τρόπο. Ο Τζον, ένας αδελφός που έπεσε θύμα αδικίας, είπε: «Έπρεπε να συγκρατώ τον εαυτό μου ώστε να μην προσπαθήσω να διορθώσω την αδικία με τον δικό μου τρόπο. Το εδάφιο Ρωμαίους 12:19 με βοήθησε να προσμένω τον Ιεχωβά».

15. Γιατί είναι καλύτερα να προσμένουμε τον Ιεχωβά για να διορθώσει μια κατάσταση;

¹⁵ Ωφελούμαστε όταν προσμένουμε τον Ιεχωβά για να διορθώσει μια κατάσταση. Αν ενεργούμε έτσι, δεν φορτωνόμαστε το βάρος τού να προσπαθούμε να λύσουμε οι ίδιοι το πρόβλημα και γλιτώνουμε την απογοήτευση που φέρνει συχνά αυτό. Ο Ιεχωβά προσφέρεται να μας βοηθήσει. Στην ουσία λέει: “Αφήστε την αδικία σε εμένα. Θα το φροντίσω εγώ”. Αν πιστέψουμε την υπόσχεση του Ιεχωβά «εγώ θα ανταποδώσω», μπορούμε να αφήσουμε στην άκρη το ζήτημα, σίγουροι ότι εκείνος θα το χειριστεί με τον καλύτερο τρόπο. Αυτό βοήθησε και τον Τζον, ο οποίος είπε: «Αν μπορώ να προσμένω τον Ιεχωβά, εκείνος θα χειριστεί το ζήτημα πολύ καλύτερα από εμένα».

«ΝΑ ΝΙΚΑΣ ΤΟ ΚΑΚΟ ΜΕ ΤΟ ΚΑΛΟ»

16, 17. Πώς μας βοηθάει η προσευχή “να νικάμε το κακό με το καλό”; (Ρωμαίους 12:21)

¹⁶ Διαβάστε Ρωμαίους 12:21. Ο Παύλος πρότρεψε επίσης τους Χριστιανούς “να νικούν το κακό με το καλό”. Στην Επί του Όρους Ομιλία του, ο Ιησούς είπε: «Να αγαπάτε τους εχθρούς σας και να προσεύχεστε για εκείνους που σας διώκουν». (Ματθ. 5:44)  Αυτό ακριβώς έκανε και εκείνος. Πιθανότατα έχουμε σκεφτεί πόσο υπέφερε ο Ιησούς όταν τον κάρφωσαν στο ξύλο οι Ρωμαίοι στρατιώτες. Ούτε να φανταστούμε δεν μπορούμε τον πόνο που ένιωσε, καθώς επίσης την ταπείνωση και την αδικία που υπέμεινε.

¹⁷ Ο Ιησούς δεν επέτρεψε στην αδικία να τον νικήσει. Αντί να καταραστεί εκείνους τους στρατιώτες, προσευχήθηκε: «Πατέρα, συγχώρησέ τους, γιατί δεν ξέρουν τι κάνουν». (Λουκ. 23:34) Όταν προσευχόμαστε για εκείνους που μας φέρονται άσχημα, αυτό μπορεί να μειώσει τα αισθήματα μνησικακίας και θυμού που έχουμε και μάλιστα να αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο βλέπουμε εκείνους που μας προσβάλλουν.

18. Πώς βοήθησε η προσευχή τον Αλμπέρτο και τον Τζον να αντέξουν την αδικία;

¹⁸ Η προσευχή βοήθησε τους δύο αδελφούς που αναφέρθηκαν νωρίτερα σε αυτό το άρθρο να αντέξουν τις αδικίες που υπέστησαν. Ο Αλμπέρτο λέει: «Προσευχόμουν για τους αδελφούς που μου είχαν φερθεί άδικα. Ζήτησα επανειλημμένα από τον Ιεχωβά να με βοηθήσει να αφήσω αυτή την αδικία πίσω μου». Το ευχάριστο είναι ότι ο Αλμπέρτο υπηρετεί πάλι πιστά τον Ιεχωβά. Ο Τζον λέει: «Πολλές φορές, προσευχήθηκα για τον αδελφό που με πλήγωσε. Τέτοιες προσευχές με βοηθούσαν να τον βλέπω πιο αντικειμενικά, χωρίς να τον κρίνω. Επίσης, αυτές οι προσευχές μού χάρισαν ειρήνη διάνοιας».

19. Τι πρέπει να κάνουμε μέχρι να έρθει το τέλος αυτού του συστήματος; (1 Πέτρου 3:8, 9)

¹⁹ Ούτε που ξέρουμε πόσες αδικίες μπορεί να αντιμετωπίσουμε ακόμα προτού έρθει το τέλος αυτού του συστήματος. Ό,τι και να συμβεί, ας μη σταματήσουμε ποτέ να προσευχόμαστε στον Ιεχωβά για βοήθεια. Επίσης, ας μιμούμαστε τον τρόπο με τον οποίο αντιδρούσε ο Ιησούς στην κακομεταχείριση και ας συνεχίσουμε να εφαρμόζουμε Βιβλικές αρχές. Αν το κάνουμε αυτό, μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι θα “κληρονομήσουμε ευλογία” από τον Ιεχωβά.​—Διαβάστε 1 Πέτρου 3:8, 9.