Ο Ιεχωβά όντως έδωσε δύναμη σε εκείνους τους ζηλωτές κήρυκες. Εκείνο το έτος, οι βιβλιοπώλες διάκονοι, δηλαδή οι σκαπανείς, αυξήθηκαν από 225 σε 350. Και για πρώτη φορά, πάνω από 8.000 εργάτες τάξεων, δηλαδή ευαγγελιζόμενοι, υπέβαλαν έκθεση για τη δράση τους στα κεντρικά γραφεία. Ο Ιεχωβά τούς ευλόγησε με εντυπωσιακή ανταπόκριση στο έργο τους.

Στις 21 Μαρτίου 1920, ο Ιωσήφ Φ. Ρόδερφορντ, ο οποίος ηγούνταν τότε στο έργο των Σπουδαστών της Γραφής, εκφώνησε την ομιλία «Εκατομμύρια Ζώντων Ήδη Ουδέποτε θα Αποθάνωσιν». Οι Σπουδαστές της Γραφής έκαναν τα αδύνατα δυνατά για να προσκαλέσουν ενδιαφερομένους σε αυτή την εκδήλωση. Νοίκιασαν ένα από τα μεγαλύτερα θέατρα στην Πόλη της Νέας Υόρκης και διένειμαν γύρω στις 320.000 προσκλήσεις.

Η ανταπόκριση του κοινού ξεπέρασε κάθε προσδοκία. Πάνω από 5.000 άτομα γέμισαν ασφυκτικά το θέατρο, ενώ περίπου 7.000 αναγκάστηκαν να φύγουν λόγω έλλειψης χώρου. Σύμφωνα με τη Σκοπιά, αυτή ήταν «μια από τις πιο επιτυχείς συναθροίσεις που διεξήγαγε ποτέ ο Διεθνής Σύλλογος των Σπουδαστών της Γραφής».

Οι Σπουδαστές της Γραφής έγιναν πασίγνωστοι για το ότι διακήρυτταν πως «εκατομμύρια ζώντων ήδη ουδέποτε θα αποθάνωσιν». Εκείνη την εποχή, δεν αντιλαμβάνονταν ότι το άγγελμα της Βασιλείας θα έπρεπε να κηρυχτεί πολύ πιο εκτεταμένα. Ωστόσο, ο ζήλος τους ήταν αξιοσημείωτος. Η Άιντα Όλμστεντ, η οποία άρχισε να παρακολουθεί τις συναθροίσεις το 1902, ανέφερε: «Ξέραμε ότι επιφυλάσσονταν υπέροχες ευλογίες για όλη την ανθρωπότητα και ποτέ δεν παραλείπαμε να λέμε αυτά τα καλά νέα σε όσους συναντούσαμε στη διακονία».

Για να διασφαλίσουν την παροχή πνευματικής τροφής, οι αδελφοί στο Μπέθελ άρχισαν να τυπώνουν οι ίδιοι κάποια από τα έντυπα. Αγόρασαν εξοπλισμό και τον εγκατέστησαν σε ένα νοικιασμένο κτίριο στη Λεωφόρο Μιρτλ 35 στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης, λίγα τετράγωνα πιο πέρα από τον οίκο Μπέθελ.

Ο Λίο Πελ και ο Γουόλτερ Κέσλερ ανέλαβαν την υπηρεσία Μπέθελ τον Ιανουάριο του 1920. Ο Γουόλτερ ανέφερε: «Όταν φτάσαμε, ο επίσκοπος του τυπογραφείου μάς κοίταξε και είπε: “Έχετε μιάμιση ώρα ως το μεσημεριανό”. Στη συνέχεια, μας έβαλε να μεταφέρουμε κιβώτια με βιβλία από το υπόγειο».

 Ο Λίο αφηγήθηκε τι συνέβη την επόμενη ημέρα: «Μας ανατέθηκε να πλύνουμε τους τοίχους στο ισόγειο του κτιρίου. Ήταν η πιο βρόμικη δουλειά που είχα κάνει ποτέ. Αλλά επρόκειτο για το έργο του Κυρίου και γι’ αυτό άξιζε τον κόπο».

Μέσα σε λίγες μόνο εβδομάδες, Η Σκοπιά τυπωνόταν πλέον από ζηλωτές εθελοντές διακόνους. Εξήντα χιλιάδες αντίτυπα της Σκοπιάς 1 Φεβρουαρίου 1920 βγήκαν από το επίπεδο πιεστήριο στον πρώτο όροφο. Εν τω μεταξύ, στο υπόγειο, οι αδελφοί εγκατέστησαν ένα πιεστήριο που το αποκαλούσαν Θωρηκτό. Αρχίζοντας με το τεύχος 14 Απριλίου 1920, τυπωνόταν εκεί και ο Χρυσούς Αιών. Αναμφίβολα, ο Ιεχωβά ευλόγησε τις προσπάθειες εκείνων των πρόθυμων εργατών.

Ο όσιος λαός του Ιεχωβά κήρυττε ξανά με ζήλο και ενότητα. Εντούτοις, μερικοί Σπουδαστές της Γραφής είχαν φύγει από την οργάνωση κατά την ταραχώδη περίοδο από το 1917 έως το 1919. Πώς θα μπορούσαν να βοηθηθούν;

Η Σκοπιά 1 Απριλίου 1920 (στην αγγλική) περιείχε το άρθρο «Ας Κατοικούμε με Ειρήνη». Απηύθυνε την εξής θερμή έκκληση: «Είμαστε βέβαιοι . . . ότι όλοι όσοι κατέχουν το πνεύμα του Κυρίου . . . είναι πρόθυμοι να ξεχάσουν όσα βρίσκονται πίσω, . . . να κατοικούν μαζί με ενότητα και να προχωρούν ως ένα αρμονικό σώμα».

Πολλοί ανταποκρίθηκαν σε αυτά τα καλοσυνάτα λόγια. Ένα αντρόγυνο έγραψε: «Πειστήκαμε ότι πάνω από ένα έτος τώρα κάναμε λάθος μένοντας άπραγοι ενώ άλλοι επιτελούσαν το έργο [κηρύγματος]. . . . Ελπίζουμε να μην παραπλανηθούμε ποτέ ξανά». Αυτοί οι επαναδραστηριοποιημένοι εργάτες είχαν πολύ έργο μπροστά τους.

Στις 21 Ιουνίου 1920, οι Σπουδαστές της Γραφής άρχισαν μια εντατική εκστρατεία για να διανείμουν το «ZG», μια χαρτόδετη έκδοση του Τετελεσμένου Μυστηρίου. * Μεγάλη ποσότητα  αντιτύπων είχε αποθηκευτεί όταν το βιβλίο απαγορεύτηκε το 1918.

Όλοι οι εργάτες τάξεων, και όχι μόνο οι βιβλιοπώλες διάκονοι, κλήθηκαν να συμμετάσχουν στο έργο της διανομής. «Κάθε καθιερωμένο [βαφτισμένο] άτομο από κάθε τάξη που μπορεί να συμμετάσχει πρέπει να το κάνει αυτό μετά χαράς. Ας είναι αυτό το σύνθημα του καθενός: “Ένα πράττω​—διανέμω το ZG”». Ο Έντμουντ Χούπερ ανέφερε ότι αυτή η εκστρατεία ήταν για πολλούς η πρώτη τους επαφή με το έργο από πόρτα σε πόρτα. Ο ίδιος πρόσθεσε: «Αρχίσαμε να συνειδητοποιούμε τι περιλάμβανε το έργο του οποίου η επέκταση θα ξεπερνούσε κάθε μας προσδοκία».

Επειδή η επικοινωνία με τους Σπουδαστές της Γραφής σε άλλες χώρες υπήρξε δύσκολη στη διάρκεια του Α΄ Παγκόσμιου Πολέμου, ο αδελφός Ρόδερφορντ ήθελε να ενθαρρύνει αυτούς τους αδελφούς και να αναδιοργανώσει το έργο κηρύγματος. Γι’ αυτό, στις 12 Αυγούστου 1920, ο ίδιος και τέσσερις άλλοι αδελφοί ξεκίνησαν για μια εκτεταμένη περιοδεία στη Βρετανία, στην ηπειρωτική Ευρώπη και στη Μέση Ανατολή.

Όταν ο Ρόδερφορντ επισκέφτηκε τη Βρετανία, οι Σπουδαστές της Γραφής διεξήγαγαν τρεις συνελεύσεις και 12 δημόσιες συναθροίσεις. Το σύνολο των παρόντων υπολογίστηκε σε 50.000. Συνοψίζοντας την επίσκεψη, Η Σκοπιά δήλωσε: «Οι αδελφοί τονώθηκαν και αναζωογονήθηκαν. Ενώθηκαν στενότερα με τους δεσμούς της αγάπης καθώς και στην υπηρεσία, και πολλές θλιμμένες καρδιές γέμισαν χαρά». Στο Παρίσι, ο αδελφός Ρόδερφορντ εκφώνησε ξανά την ομιλία «Εκατομμύρια Ζώντων Ήδη Ουδέποτε θα Αποθάνωσιν». Όταν άρχισε η διάλεξη, η αίθουσα ήταν κατάμεστη. Τριακόσια άτομα ζήτησαν επιπρόσθετες πληροφορίες.

Τις επόμενες εβδομάδες, οι αδελφοί επισκέφτηκαν την Αθήνα, το Κάιρο και την Ιερουσαλήμ. Προκειμένου να καλλιεργηθεί το ενδιαφέρον σε αυτές τις περιοχές, ο αδελφός Ρόδερφορντ δημιούργησε μια αποθήκη εντύπων στη Ραμάλα, κοντά στην Ιερουσαλήμ. Έπειτα επέστρεψε στην Ευρώπη, όπου ίδρυσε το Γραφείο Κεντρικής Ευρώπης και διευθέτησε να τυπώνονται εκεί τα έντυπα.

Το φθινόπωρο του 1920, οι Σπουδαστές της Γραφής έθεσαν σε κυκλοφορία το τεύχος Αρ. 27 του Χρυσού Αιώνος, ένα ειδικό τεύχος που αποκάλυπτε τον διωγμό τον οποίο είχαν υποστεί οι Σπουδαστές της Γραφής το 1918.  Το Θωρηκτό λειτουργούσε μέρα νύχτα για να τυπώσει πάνω από τέσσερα εκατομμύρια αντίτυπα αυτού του περιοδικού.

Οι αναγνώστες του περιοδικού έμαθαν για την ασυνήθιστη υπόθεση της Έμα Μάρτιν. Η αδελφή Μάρτιν ήταν βιβλιοπώλης διάκονος στο Σαν Μπερναρντίνο της Καλιφόρνιας. Στις 17 Μαρτίου 1918, μαζί με τρεις αδελφούς, τον Έντουαρντ Χαμ, τον Έντουαρντ Σόνενμπουργκ και τον Έρνεστ Στίβενς, παρευρέθηκε σε μια μικρή συνάθροιση των Σπουδαστών της Γραφής.

Κάποιος από τους παρευρισκομένους δεν είχε πάει εκεί για να μάθει για την Αγία Γραφή. «Πήγα σε αυτή τη συνάθροιση . . . κατ’ εντολήν της εισαγγελίας», κατέθεσε ο ίδιος αργότερα. «Πήγα με σκοπό να μαζέψω στοιχεία». Εν τέλει βρήκε τα «στοιχεία» που έψαχνε, ένα αντίτυπο του βιβλίου Το Τετελεσμένον Μυστήριον. Λίγες ημέρες αργότερα, η αδελφή Μάρτιν και οι τρεις αδελφοι συνελήφθησαν. Κατηγορήθηκαν ότι παραβίασαν τον Νόμο περί Κατασκοπείας διανέμοντας το απαγορευμένο βιβλίο.

Η Έμα και οι τρεις αδελφοί κρίθηκαν ένοχοι και καταδικάστηκαν σε τριετή φυλάκιση. Αφού εξάντλησαν κάθε δυνατότητα έφεσης, στις 17 Μαΐου 1920 άρχισαν να εκτίουν την ποινή τους. Αλλά σύντομα τα πράγματα πήραν καλύτερη τροπή.

Στις 20 Ιουνίου 1920, ο αδελφός Ρόδερφορντ αφηγήθηκε την εμπειρία τους σε μια συνέλευση στο Σαν Φρανσίσκο. Το ακροατήριο, συγκλονισμένο από τη μεταχείριση αυτών των Χριστιανών, έστειλε τηλεγράφημα στον πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών. Έγραψαν τα εξής: «Θεωρούμε την καταδίκη . . . της κ. Μάρτιν . . . υπό τον Νόμο περί Κατασκοπείας άδικη . . . Καταγγέλλουμε ως σκανδαλώδη την πράξη των Ομοσπονδιακών αξιωματούχων να . . . παγιδέψουν . . . την κ. Μάρτιν . . . και να κατασκευάσουν μια κατηγορία εναντίον της ώστε να τη στείλουν στη φυλακή».

Την επόμενη κιόλας μέρα, ο πρόεδρος Γούντροου Γουίλσον έδωσε αμέσως χάρη στην αδελφή Μάρτιν και στους αδελφούς Χαμ, Σόνενμπουργκ και Στίβενς. Η άδικη φυλάκισή τους τερματίστηκε.

Στα τέλη του 1920, οι Σπουδαστές της Γραφής είχαν πολλούς λόγους να χαίρονται. Το έργο στα κεντρικά γραφεία εξακολουθούσε να επεκτείνεται, και περισσότερο από ποτέ άλλοτε οι αληθινοί Χριστιανοί διακήρυτταν δραστήρια τη Βασιλεία του Θεού ως τη λύση για τα προβλήματα της ανθρωπότητας. (Ματθ. 24:14) Το επόμενο έτος, το 1921, θα ήταν ακόμα σημαντικότερο για τη διάδοση της αλήθειας της Βασιλείας.