Οι αδελφοί στο Μπέθελ εργάζονταν ήδη πάνω από έναν χρόνο για να φτιάξουν τον ραδιοφωνικό σταθμό WBBR στο Στάτεν Άιλαντ, στην Πόλη της Νέας Υόρκης. Αφού αποψίλωσαν την έκταση, κατασκεύασαν ένα μεγάλο σπίτι για εκείνους που θα εργάζονταν εκεί και ένα ξεχωριστό κτίριο για τον εξοπλισμό. Όταν αυτό το έργο ολοκληρώθηκε, οι αδελφοί άρχισαν να συγκεντρώνουν τον αναγκαίο εξοπλισμό για να βγουν «στον αέρα». Αλλά θα χρειαζόταν να υπερπηδήσουν αρκετά εμπόδια.

Οι αδελφοί διαπίστωσαν ότι ήταν δύσκολο να εγκαταστήσουν τη βασική κεραία για τον σταθμό. Η κεραία, η οποία είχε μήκος 91 μέτρα, έπρεπε να αναρτηθεί ανάμεσα σε δύο ξύλινους ιστούς που είχαν ύψος 61 μέτρα ο καθένας. Η πρώτη απόπειρα απέτυχε. Αλλά με εμπιστοσύνη στη βοήθεια του Ιεχωβά, τελικά τα κατάφεραν. Ο Κάλβιν Πρόσερ, ο οποίος συμμετείχε σε εκείνο το έργο, σχολίασε: «Αν τα είχαμε καταφέρει με την πρώτη, θα χτυπούσαμε τον εαυτό μας στην πλάτη και θα λέγαμε: “Μπράβο μας!”» Οι αδελφοί απέδωσαν την επιτυχία τους στον Ιεχωβά. Αλλά τα προβλήματά τους δεν είχαν τελειώσει.

Η ραδιοφωνία ήταν τότε στα σπάργανα, και δεν ήταν εύκολο να βρει κανείς στο εμπόριο επαγγελματικό εξοπλισμό. Αλλά οι αδελφοί βρήκαν στη γύρω περιοχή έναν μεταχειρισμένο, χοντροφτιαγμένο πομπό των 500 βατ. Αντί να αγοράσουν μικρόφωνο, χρησιμοποίησαν το μικρόφωνο μιας συνηθισμένης τηλεφωνικής συσκευής. Ένα βράδυ τον Φεβρουάριο, οι αδελφοί αποφάσισαν να δοκιμάσουν όλο αυτόν τον αυτοσχέδιο εξοπλισμό. Δεν είχαν τι να μεταδώσουν, γι’ αυτό άρχισαν να ψάλλουν ύμνους. Ο Έρνεστ Λόου θυμόταν ένα αστείο περιστατικό από εκείνο το βράδυ. Ενόσω οι αδελφοί έψαλλαν,  τους τηλεφώνησε ο Δικαστής Ρόδερφορντ, b ο οποίος τους άκουγε στο ραδιόφωνό του στο Μπρούκλιν, περίπου 25 χιλιόμετρα μακριά.

«Σταματήστε αυτόν τον σαματά», είπε πειραχτικά ο αδελφός Ρόδερφορντ. «Ακούγεστε σαν γάτες που τσιρίζουν!» Οι αδελφοί ντράπηκαν λίγο και έκλεισαν αμέσως τον πομπό, αλλά είχαν βεβαιωθεί ότι ήταν έτοιμοι για την πρώτη τους εκπομπή.

Στις 24 Φεβρουαρίου 1924, κατά τη διάρκεια της πρώτης επίσημης εκπομπής, ο αδελφός Ρόδερφορντ αφιέρωσε τον ραδιοφωνικό σταθμό «στα συμφέροντα της βασιλείας του Μεσσία». Δήλωσε ότι σκοπός του σταθμού ήταν «να δώσει στους ανθρώπους τη δυνατότητα να κατανοήσουν στο φως της Γραφής και, ανεξάρτητα από δόγματα ή θρησκεύματα, τη σημασία των καιρών στους οποίους ζούμε».

Εκείνη η πρώτη εκπομπή είχε μεγάλη επιτυχία. Τα επόμενα 33 χρόνια, ο WBBR αποτέλεσε το κέντρο των ραδιοφωνικών μεταδόσεων της οργάνωσης.

Τον Ιούλιο του 1924, οι Σπουδαστές της Γραφής συγκεντρώθηκαν για μια συνέλευση στο Κολόμπους του Οχάιο. Ήρθαν εκπρόσωποι από όλο τον κόσμο και άκουσαν ομιλίες στην αραβική, στην αγγλική, στη γαλλική, στη γερμανική, στην ελληνική, στην ουγγρική, στην ιταλική, στη λιθουανική, στην πολωνική, στη ρωσική, στις σκανδιναβικές γλώσσες και στην ουκρανική. Κάποια μέρη του προγράμματος μεταδόθηκαν από το ραδιόφωνο, και έγιναν σχέδια ώστε η εφημερίδα Ohio State Journal να δημοσιεύει καθημερινά ειδήσεις από τη συνέλευση.

Την Πέμπτη 24 Ιουλίου, πάνω από 5.000 παρευρισκόμενοι στη συνέλευση συμμετείχαν σε μια ημέρα υπηρεσίας. Έδωσαν σχεδόν 30.000 βιβλία και άρχισαν χιλιάδες Γραφικές μελέτες. Η Σκοπιά χαρακτήρισε αυτή την ημέρα “το ευτυχέστερο μέρος της συνέλευσης”.

Μια άλλη ξεχωριστή στιγμή της συνέλευσης ήταν την Παρασκευή 25 Ιουλίου, όταν ο αδελφός Ρόδερφορντ διάβασε ένα κατηγορητήριο, μια θαρραλέα καταγγελία εναντίον του κλήρου. Το κατηγορητήριο είχε ύφος νομικού εγγράφου και κατηγορούσε τους ηγέτες του πολιτικού, του θρησκευτικού και του εμπορικού κόσμου ότι «κρατούν τους λαούς σε άγνοια των προμηθειών που έχει κάνει ο Θεός για  να τους ευλογήσει με ζωή». Επιπρόσθετα, το κατηγορητήριο επισήμανε ότι εκείνοι οι άνθρωποι είχαν υποστηρίξει την Κοινωνία των Εθνών και την είχαν ανακηρύξει “πολιτική έκφραση της βασιλείας του Θεού στη γη”. Οι Σπουδαστές της Γραφής θα χρειάζονταν θάρρος και επιμονή για να μεταδώσουν αυτό το άγγελμα στους ανθρώπους.

Συνοψίζοντας την επίδραση της συνέλευσης, Η Σκοπιά δήλωσε: “Αυτός ο μικρός στρατός του Κυρίου που συναθροίστηκε στη συνέλευση του Κολόμπους έφυγε με την πίστη ενισχυμένη . . . , άτρωτος σε οποιαδήποτε δύναμη ή στα πυρωμένα βέλη που μπορεί να εκτοξεύσει εναντίον του ο εχθρός”. Ο Λίο Κλάους, ο οποίος παρευρέθηκε στη συνέλευση, αφηγήθηκε: «Φύγαμε από τη συνέλευση γεμάτοι ενθουσιασμό για τη διανομή του κατηγορητηρίου στον τομέα μας».

Τον Οκτώβριο, οι Σπουδαστές της Γραφής άρχισαν να διανέμουν εκατομμύρια αντίτυπα του φυλλαδίου Οι Εκκλησιαστικοί Καταγγελλόμενοι, το οποίο περιείχε το άγγελμα που είχε παρουσιάσει ο αδελφός Ρόδερφορντ. Στη μικρή πόλη Κλίβελαντ της Οκλαχόμα, ο Φρανκ Τζόνσον τελείωσε τον τομέα του 20 λεπτά πριν από την ώρα που θα περνούσαν να τον πάρουν οι άλλοι ευαγγελιζόμενοι. Δεν μπορούσε να περιμένει σε ανοιχτό χώρο επειδή κάποιοι κάτοικοι της πόλης που είχαν εξαγριωθεί με το κήρυγμά του έψαχναν να τον βρουν. Ο αδελφός Τζόνσον αποφάσισε να κρυφτεί σε μια κοντινή εκκλησία. Μια που τη βρήκε άδεια, άφησε φυλλάδια στη Γραφή του ιερέα και σε κάθε κάθισμα. Βγήκε από την εκκλησία τόσο γρήγορα όσο είχε μπει. Είχε ακόμα λίγο χρόνο στη διάθεσή του, γι’ αυτό πήγε σε άλλες δύο εκκλησίες και έκανε το ίδιο.

Ο Φρανκ επέστρεψε γρήγορα στο σημείο από όπου επρόκειτο να τον παραλάβουν οι αδελφοί. Κρύφτηκε πίσω από ένα πρατήριο βενζίνης και κοίταζε μήπως εμφανιστούν εκείνοι που τον κυνηγούσαν. Αυτοί πέρασαν από εκεί με αυτοκίνητο αλλά δεν τον είδαν. Μόλις έφυγαν, οι συνεργάτες του Φρανκ, οι οποίοι κήρυτταν εκεί κοντά, ήρθαν, τον πήραν και έφυγαν.

Ένας από εκείνους τους αδελφούς αφηγήθηκε: «Καθώς φεύγαμε από την πόλη, περάσαμε από εκείνες τις τρεις εκκλησίες. Μπροστά από την καθεμιά, είχαν μαζευτεί ως και 50 άνθρωποι. Μερικοί διάβαζαν το φυλλάδιο, ενώ άλλοι το έδειχναν στον ιερέα. Φτηνά τη γλιτώσαμε! Αλλά ευχαριστήσαμε τον Ιεχωβά τον Θεό μας που μας προστάτεψε και μας βοήθησε να ξεφύγουμε από εκείνους τους εχθρούς της Βασιλείας».

Σε άλλες χώρες, οι Σπουδαστές της Γραφής εκδήλωναν παρόμοιο θάρρος δίνοντας μαρτυρία. Στη βόρεια Γαλλία, ο Γιόζεφ Κρετ κήρυττε σε Πολωνούς μετανάστες ανθρακωρύχους. Έγιναν διευθετήσεις για να εκφωνήσει μια ομιλία με τίτλο «Πλησιάζει η Ανάσταση των Νεκρών». Όταν διανεμήθηκαν προσκλήσεις στους κατοίκους της πόλης, ένας τοπικός ιερέας προειδοποίησε τους ενορίτες του να μην πάνε. Η προειδοποίησή του είχε το αντίθετο αποτέλεσμα. Πάνω από 5.000 άτομα παρακολούθησαν τη διάλεξη, μεταξύ αυτών και ο ίδιος ο ιερέας! Ο αδελφός Κρετ κάλεσε τον ιερέα να υπερασπιστεί τις πεποιθήσεις του, αλλά εκείνος αρνήθηκε. Ο αδελφός Κρετ έδωσε όλα τα έντυπα που είχε, και σχολίασε ότι οι άνθρωποι στους οποίους έδινε μαρτυρία διψούσαν για τον Λόγο του Θεού.​—Αμώς 8:11.

Στην Αφρική, ο Κλοντ Μπράουν έφερε τα καλά νέα στη Χρυσή Ακτή, που είναι τώρα γνωστή ως Γκάνα. Οι διαλέξεις του και τα έντυπα που διένεμε συνέβαλαν στην ταχύτατη διάδοση της αλήθειας σε εκείνη τη χώρα. Ο Τζον Μπλάνκσον, ο οποίος σπούδαζε φαρμακευτική, παρακολούθησε μια διάλεξη του αδελφού Μπράουν. Αντιλήφθηκε γρήγορα ότι είχε βρει την αλήθεια. Ο ίδιος αφηγήθηκε  αργότερα: «Η αλήθεια με συνάρπασε και μιλούσα συνέχεια για αυτήν στη σχολή μου».

Κάποια μέρα, ο Τζον πήγε σε μια Αγγλικανική εκκλησία και έκανε στον ιερέα κάποιες ερωτήσεις για την Τριάδα, καθώς είχε πλέον καταλάβει ότι αυτή η διδασκαλία δεν βασίζεται στην Αγία Γραφή. Ο ιερέας τον έδιωξε κακήν κακώς, φωνάζοντας: «Δεν είσαι Χριστιανός. Είσαι του Διαβόλου. Έξω από εδώ!»

Όταν γύρισε στο σπίτι του, ο Τζον έγραψε μια επιστολή στον ιερέα, καλώντας τον να υπερασπιστεί την Τριάδα σε μια δημόσια συγκέντρωση. Ο ιερέας έβαλε να τον καλέσουν στο γραφείο του διευθυντή της φαρμακευτικής σχολής. Ο διευθυντής τον ρώτησε αν είχε όντως γράψει στον ιερέα.

«Μάλιστα, κύριε», απάντησε ο Τζον.

Ο διευθυντής απαίτησε να ζητήσει ο Τζον συγνώμη από τον ιερέα γραπτώς. Ο Τζον λοιπόν έγραψε:

«Κύριε, ο καθηγητής μου μού είπε να σας ζητήσω συγνώμη γραπτώς, και είμαι διατεθειμένος να το κάνω αυτό υπό την προϋπόθεση ότι και εσείς θα παραδεχτείτε ότι διδάσκετε ψευδή δόγματα».

Ο διευθυντής δεν πίστευε στα μάτια του. «Μπλάνκσον, όντως αυτό θέλεις να γράψεις;» ρώτησε.

«Μάλιστα, κύριε. Μόνο αυτό μπορώ να γράψω».

«Θα αποβληθείς από τη σχολή. Πώς είναι δυνατόν να μιλάς εναντίον του ιερέα της κρατικής εκκλησίας και να ελπίζεις ότι θα παραμείνεις σε κρατική υπηρεσία;»

«Μα, κύριε, . . . όταν μας κάνετε μάθημα και εμείς δεν καταλαβαίνουμε κάποια σημεία, δεν σας κάνουμε ερωτήσεις;»

«Φυσικά».

«Ε λοιπόν, αυτό συνέβη και στη συγκεκριμένη περίπτωση. Εκείνος ο κύριος μας δίδασκε την Αγία Γραφή και εγώ του έκανα μια ερώτηση. Αν αυτός δεν μπορεί να απαντήσει στην ερώτηση, γιατί πρέπει εγώ να του ζητήσω συγνώμη;»

Ο Μπλάνκσον ούτε αποβλήθηκε ούτε συγνώμη ζήτησε.

Συνοψίζοντας τη δράση εκείνου του έτους, Η Σκοπιά δήλωσε: “Μπορούμε αληθινά να πούμε, μαζί με τον Δαβίδ: «Περιέζωσάς με δύναμιν εις πόλεμον». (Ψαλμ. 18:39, Μετάφραση του Βάμβα) Αυτό το έτος μάς έφερε μεγάλη ενθάρρυνση, επειδή είδαμε το χέρι του Κυρίου . . . Οι αληθινά αφιερωμένοι σε αυτόν . . . έδωσαν με χαρά μαρτυρία”.

Στα τέλη εκείνου του έτους, οι αδελφοί έκαναν σχέδια να επεκτείνουν τη διακονία μέσω ραδιοφώνου. Άρχισαν οι εργασίες για έναν καινούριο ραδιοφωνικό σταθμό κοντά στο Σικάγο. Αυτός ο νέος σταθμός είχε την ταιριαστή ονομασία WORD (Λόγος). Χρησιμοποιώντας έναν πομπό των 5.000 βατ, αυτός ο σταθμός θα μετέδιδε το άγγελμα της Βασιλείας σε ακτίνα εκατοντάδων χιλιομέτρων, ακόμα και στον Καναδά, στα βόρεια.

Το έτος 1925 θα έφερνε σύντομα συναρπαστικές εκλάμψεις πνευματικού φωτός, με τις οποίες θα διασαφηνιζόταν η κατανόηση των Σπουδαστών της Γραφής για το 12ο κεφάλαιο της Αποκάλυψης. Μερικοί θα σκανδαλίζονταν από αυτό. Πολλοί άλλοι όμως θα καλοδέχονταν αυτή τη βαθιά κατανόηση γεγονότων που σχετίζονται με τους αόρατους ουρανούς και την επίδραση που θα είχε αυτή η κατανόηση στον λαό του Θεού στη γη.