1. Πώς μπορεί το ιδιοτελές πνεύμα του κόσμου να επηρεάσει την ταπεινοφροσύνη μας;

ΓΙΑΤΙ δεν μας είναι πάντα εύκολο να εφαρμόζουμε όσα μαθαίνουμε από την Αγία Γραφή; Ένας λόγος είναι ότι χρειάζεται ταπεινοφροσύνη για να κάνουμε το σωστό, αλλά η ικανότητά μας να παραμένουμε ταπεινοί δέχεται επίθεση. Σε αυτές τις «τελευταίες ημέρες» μάς περιβάλλουν άνθρωποι που «αγαπούν μόνο τον εαυτό τους, . . . είναι φιλάργυροι, καυχησιολόγοι, υπερήφανοι» και «δεν . . . έχουν εγκράτεια». (2 Τιμ. 3:1-3) Όταν η ιδιοτελής συμπεριφορά είναι προφανής και μάλιστα εκθειάζεται, ένας υπηρέτης του Θεού μπορεί μεν να την καταφρονεί αλλά παράλληλα να ζηλεύει τα αποτελέσματά της. (Ψαλμ. 37:1· 73:3) Κάποιος μπορεί μάλιστα να αναρωτηθεί: “Τι νόημα έχει να βάζω τα συμφέροντα των άλλων πάνω από τα δικά μου; Αν συμπεριφέρομαι «ως μικρότερος», μήπως θα χάσω τον σεβασμό των άλλων;” (Λουκ. 9:48) Αν επιτρέψουμε στο ιδιοτελές πνεύμα του κόσμου να μας επηρεάσει, μπορεί να βλάψουμε τους δεσμούς αγάπης μέσα στην εκκλησία αλλά και τη Χριστιανική μας ταυτότητα. Από την άλλη πλευρά, ανταμειβόμαστε όταν μελετάμε τα καλά παραδείγματα που περιέχει η Γραφή και τα μιμούμαστε.

2. Τι μπορούμε να μάθουμε από τους πιστούς υπηρέτες του Θεού;

 ² Αν θέλουμε να έχουμε πιστούς ανθρώπους ως πρότυπα, χρειάζεται να εξακριβώσουμε με ποιες πράξεις είχαν εκείνοι τα επιθυμητά αποτελέσματα. Πώς καλλιέργησαν φιλία με τον Θεό, πώς κέρδισαν την επιδοκιμασία του και πώς βρήκαν τη δύναμη να κάνουν το θέλημά του; Αυτού του είδους η μελέτη είναι ουσιώδες μέρος της πνευματικής μας διατροφής.

3, 4. (α) Πώς λαβαίνουμε πνευματική εκπαίδευση; (β) Γιατί μπορούμε να πούμε ότι η πνευματική τροφή δεν περιλαμβάνει μόνο την απόκτηση γνώσης;

³ Λαβαίνουμε πολλές ωφέλιμες συμβουλές και εκπαίδευση μέσα από τη Γραφή, τα Χριστιανικά μας έντυπα, τους ιστότοπούς μας, το JW Broadcasting, τις συναθροίσεις και τις συνελεύσεις μας. Σύμφωνα όμως με τα λόγια του Ιησού στο εδάφιο Ιωάννης 4:34, η πνευματική τροφή δεν περιλαμβάνει μόνο την απόκτηση γνώσης. Τι άλλο περιλαμβάνει; Ο Ιησούς είπε: «Η τροφή μου είναι να κάνω το θέλημα εκείνου που με έστειλε και να τελειώσω το έργο του».

⁴ Για τον Ιησού, η πνευματική τροφή περιλάμβανε το να ενεργεί σύμφωνα με την καθοδηγία του Θεού. Με ποια έννοια μοιάζει αυτό με τροφή; Όπως το σώμα μας χορταίνει και τρέφεται όταν τρώμε ένα καλό γεύμα, έτσι και η καρδιά μας ενισχύεται και η πίστη μας τρέφεται για αιώνια ζωή όταν συμμετέχουμε στην επιτέλεση του θελήματος του Θεού. Δεν έχει τύχει επανειλημμένα να πάτε στη συνάθροιση για υπηρεσία αγρού ενώ δεν είστε και στα καλύτερά σας, αλλά μετά το έργο να νιώθετε αναζωογονημένοι και ενισχυμένοι;

5. Ποια είναι η ανταμοιβή όταν ενεργούμε σοφά;

⁵ Σοφία ουσιαστικά σημαίνει να θέτουμε σε εφαρμογή τη θεϊκή διδασκαλία. (Ιακ. 3:13) Η ανταμοιβή για τη σοφία αξίζει την προσπάθεια. «Τίποτα από όσα επιθυμείς δεν συγκρίνεται με αυτήν. . . . Είναι δέντρο ζωής για όσους την αγκαλιάζουν, και όσοι την κρατούν σφιχτά θα αποκαλούνται ευτυχισμένοι». (Παρ. 3:13-18) Ο Ιησούς είπε: «Αν γνωρίζετε αυτά τα πράγματα, ευτυχισμένοι θα είστε αν τα εκτελείτε». (Ιωάν. 13:17) Η ευτυχία των μαθητών θα διαρκούσε αν συνέχιζαν να κάνουν όσα τους είπε ο Ιησούς. Όταν αποφάσισαν να ακολουθήσουν τις διδασκαλίες και το παράδειγμά του, αυτό δεν προήλθε από μια παρόρμηση της στιγμής σε εκείνη την περίπτωση. Έγινε τρόπος ζωής τους.

6. Γιατί πρέπει να εκδηλώνουμε σοφία με υπομονή;

⁶ Εμείς σήμερα είναι εξίσου σημαντικό να εφαρμόζουμε με υπομονή όσα γνωρίζουμε ότι είναι αληθινά. Για παράδειγμα, ένας μηχανικός ίσως διαθέτει εργαλεία, υλικά και γνώση. Όλα αυτά έχουν αξία, αλλά δεν θα τον ωφελήσουν αν δεν τα χρησιμοποιήσει. Αν έχει ήδη εργαστεί ως μηχανικός και έχει αποκτήσει πολύτιμη πείρα, πρέπει να συνεχίσει να εξασκεί όσα έμαθε προκειμένου να παραμείνει επιδέξιος και παραγωγικός. Παρόμοια και εμείς ίσως αρχικά να έχουμε επιτυχία επειδή εφαρμόζουμε όσα διαβάζουμε στη Γραφή. Αλλά για να βρούμε διαρκή ευτυχία, πρέπει να ζούμε ταπεινά σύμφωνα με τη διδασκαλία του Ιεχωβά κάθε μέρα.

7. Τι χρειάζεται για να μας βοηθήσουν τα Βιβλικά παραδείγματα να αποκτήσουμε σοφία;

⁷ Ας εξετάσουμε διάφορες καταστάσεις στις οποίες μπορεί να δοκιμαστεί η ταπεινοφροσύνη μας και ας δούμε πώς αντιμετώπισαν παρόμοιες προκλήσεις πιστοί άνθρωποι στο παρελθόν. Η εξέταση των πληροφοριών δεν αρκεί για να πάρουμε πνευματική δύναμη. Σκεφτείτε λοιπόν πώς μπορείτε εσείς προσωπικά να εφαρμόσετε καθένα από αυτά τα διδάγματα, και κατόπιν κάντε το χωρίς καθυστέρηση.

8, 9. Τι αποκαλύπτουν τα εδάφια Πράξεις 14:8-15 για την ταπεινοφροσύνη του αποστόλου Παύλου; (Βλέπε εικόνα στην αρχή του άρθρου.)

⁸ Θέλημα του Θεού είναι «να σωθούν κάθε είδους άνθρωποι και να αποκτήσουν  ακριβή γνώση της αλήθειας». (1 Τιμ. 2:4) Πώς βλέπετε εσείς τους πολλούς διαφορετικούς ανθρώπους που δεν έχουν γνωρίσει ακόμα την αλήθεια; Αν και ο απόστολος Παύλος αναζητούσε στις συναγωγές εκείνους που ήδη ήξεραν κάτι για τον Θεό, ασφαλώς δεν περιόριζε τις προσπάθειές του στους Ιουδαίους. Κήρυττε και σε λάτρεις άλλων θεοτήτων. Οι αντιδράσεις εκείνων των ανθρώπων δοκίμαζαν μερικές φορές το βάθος της ταπεινοφροσύνης του.

⁹ Για παράδειγμα, στο πρώτο ιεραποστολικό ταξίδι του Παύλου, οι Λυκάονες πέρασαν εκείνον και τον Βαρνάβα για υπερανθρώπους, για ενσαρκώσεις των ψεύτικων θεών Δία και Ερμή. Μπήκαν ο Παύλος και ο Βαρνάβας στον πειρασμό να εκμεταλλευτούν αυτή τη δημοτικότητα; Θα τους φαινόταν αυτό ως ευχάριστο διάλειμμα μετά τον διωγμό που είχαν υποστεί στις προηγούμενες δύο πόλεις; Μήπως φαντάστηκαν ότι η δημοσιότητα θα βοηθούσε στην προώθηση των καλών νέων; Κάθε άλλο! Αμέσως διαμαρτυρήθηκαν σκίζοντας τα ρούχα τους και πηδώντας μέσα στο πλήθος, φωνάζοντας: «Τι είναι αυτά που κάνετε; Και εμείς άνθρωποι είμαστε και έχουμε τις ίδιες αδυναμίες με εσάς».​—Πράξ. 14:8-15.

10. Με ποια έννοια μπορούσαν ο Παύλος και ο Βαρνάβας να θεωρούν τον εαυτό τους ίσο με τους Λυκάονες;

¹⁰ Όταν ο Παύλος και ο Βαρνάβας αναγνώρισαν ότι και οι ίδιοι ήταν ατελείς, δεν εννοούσαν ότι ο τρόπος λατρείας τους ήταν βασικά ο ίδιος με εκείνων των ειδωλολατρών. Ήταν και οι δύο ιεραπόστολοι με ειδικό διορισμό. (Πράξ. 13:2) Είχαν χριστεί με άγιο πνεύμα και είχαν ντυθεί με μια ένδοξη ελπίδα. Ωστόσο, κατανοούσαν ότι και οι Λυκάονες θα μπορούσαν να γευτούν τα ίδια οφέλη αν δέχονταν τα καλά νέα.

11. Πώς μπορούμε να μιμούμαστε την υποδειγματική ταπεινοφροσύνη του Παύλου όταν κηρύττουμε;

¹¹ Πώς μπορούμε να μιμούμαστε την υποδειγματική ταπεινοφροσύνη του Παύλου; Κατ’ αρχάς, πρέπει να αντιστεκόμαστε στον πειρασμό να αναμένουμε ή να δεχόμαστε να μας εκθειάζουν για όσα επιτελούμε με τη δύναμη του Ιεχωβά. Ο καθένας μας θα ήταν καλό να αναρωτηθεί: “Πώς βλέπω τους ανθρώπους στους οποίους κηρύττω; Μήπως ασυναίσθητα τρέφω για ορισμένους κάποια προκατάληψη που είναι κοινή στον τόπο μου;” Προς έπαινό τους, Μάρτυρες του Ιεχωβά σε όλο τον κόσμο ερευνούν προσεκτικά τον τομέα τους για να διαπιστώσουν αν υπάρχουν και άλλα άτομα που θα μπορούσαν να δεχτούν τα καλά νέα. Μερικές φορές, ίσως χρειάζεται να μάθουν τη γλώσσα και τα έθιμα ανθρώπων που η κοινωνία έχει περιθωριοποιήσει. Οι Μάρτυρες που προσπαθούν να τους βοηθήσουν δεν πρέπει ποτέ να θεωρούν τον εαυτό τους ανώτερο. Απεναντίας, προσπαθούν να καταλάβουν κάθε άτομο ώστε να αγγίξουν την καρδιά του με το άγγελμα της Βασιλείας.

12. Πώς έδειχνε ο Επαφράς ανιδιοτελές ενδιαφέρον για τους άλλους;

¹² Ένας άλλος τρόπος με τον οποίο δείχνουμε ότι ακολουθούμε ταπεινά τη θεϊκή κατεύθυνση είναι να προσευχόμαστε για εκείνους που έχουν ήδη «αποκτήσει πίστη εξίσου πολύτιμη με τη δική μας». (2 Πέτρ. 1:1) Ο Επαφράς το έκανε αυτό. Η Γραφή τον αναφέρει μόνο τρεις φορές​—όλες στα θεόπνευστα συγγράμματα του Παύλου. Ενώ βρισκόταν σε κατ’ οίκον περιορισμό στη Ρώμη, ο Παύλος έγραψε στους Χριστιανούς που ζούσαν στις Κολοσσές ότι ο Επαφράς “αγωνιζόταν πάντοτε για αυτούς στις προσευχές του”. (Κολ. 4:12) Ο Επαφράς γνώριζε καλά τους αδελφούς και νοιαζόταν βαθιά για αυτούς. Το ότι ήταν «συνδεσμώτης» του Παύλου δεν τον εμπόδιζε να βλέπει τις πνευματικές ανάγκες των άλλων. (Φιλήμ. 23) Τις έβλεπε και ενεργούσε ανάλογα. Δεν δείχνει αυτό ανιδιοτελές ενδιαφέρον; Η προσευχή για τους άλλους υπηρέτες του  Ιεχωβά έχει πραγματική δύναμη, ιδίως όταν τους θυμόμαστε ως άτομα, όπως όταν τους αναφέρουμε ονομαστικά.​—2 Κορ. 1:11· Ιακ. 5:16.

13. Πώς μπορείτε να μιμείστε το παράδειγμα του Επαφρά στις προσευχές σας;

¹³ Σκεφτείτε για ποιους θα μπορούσατε να προσευχηθείτε ονομαστικά. Όπως ο Επαφράς, έτσι και πολλοί αδελφοί και αδελφές μας προσεύχονται τόσο για άτομα στην εκκλησία τους όσο και για οικογένειες που σηκώνουν βαρύ φορτίο ευθύνης, που πρέπει να πάρουν μια σοβαρή απόφαση ή που αντιμετωπίζουν πειρασμούς. Πολλοί προσεύχονται για εκείνους που αναφέρονται ονομαστικά στο άρθρο «Μάρτυρες του Ιεχωβά Φυλακίζονται για την Πίστη Τους» στον ιστότοπο jw.org. (Επιλέξτε ΑΙΘΟΥΣΑ ΣΥΝΤΑΞΗΣ > ΝΟΜΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ.) Επιπρόσθετα, είναι καλό να θυμόμαστε εκείνους που έχουν χάσει αγαπημένα τους πρόσωπα, όσους επέζησαν από πρόσφατες φυσικές καταστροφές και πολέμους, καθώς και εκείνους που αντιμετωπίζουν σοβαρά οικονομικά προβλήματα. Σαφώς υπάρχουν πολλοί αδελφοί και αδελφές που χρειάζονται τις προσευχές μας και ωφελούνται από αυτές. Όταν προσευχόμαστε για τέτοια άτομα, δείχνουμε ότι φροντίζουμε, όχι μόνο για τα δικά μας συμφέροντα, αλλά και για των άλλων. (Φιλιπ. 2:4) Ο Ιεχωβά ακούει τέτοιες προσευχές.

14. Πώς θέτει ο Ιεχωβά το καλύτερο παράδειγμα ως ακροατής;

¹⁴ Ένας ακόμα τομέας που αποκαλύπτει το βάθος της ταπεινοφροσύνης μας είναι η προθυμία μας να ακούμε τους άλλους. Το εδάφιο Ιακώβου 1:19 λέει ότι πρέπει “να είμαστε γρήγοροι στο να ακούμε”. Ο ίδιος ο Ιεχωβά θέτει το υπέρτατο παράδειγμα σε αυτόν τον τομέα. (Γέν. 18:32· Ιησ. Ναυή 10:14) Σκεφτείτε τι μπορούμε να μάθουμε από τα εδάφια Έξοδος 32:11-14. (Διαβάστε) Μολονότι ο Ιεχωβά δεν χρειαζόταν τη γνώμη του Μωυσή, του έδωσε την ευκαιρία να εκφράσει τα αισθήματά του. Ποιος άνθρωπος θα άκουγε για ώρα τα επιχειρήματα κάποιου που έχει εκδηλώσει λάθος νοοτροπία και έπειτα θα ενεργούσε σύμφωνα με τα λόγια του; Ωστόσο, ο Ιεχωβά ακούει υπομονετικά τους ανθρώπους που τον επικαλούνται με πίστη.

15. Πώς μπορούμε να μιμούμαστε τον Ιεχωβά ως προς την απόδοση τιμής στους άλλους;

¹⁵ Ο καθένας μας θα ήταν καλό να αναρωτηθεί: “Αν ο Ιεχωβά μπορεί να σκύψει για να ασχοληθεί με ανθρώπους και να τους ακούσει όπως έκανε με τον Αβραάμ, τη Ραχήλ, τον Μωυσή, τον Ιησού του Ναυή, τον Μανωέ, τον Ηλία και τον Εζεκία, τι πρέπει να κάνω εγώ; Μήπως πρέπει να βελτιωθώ στην απόδοση τιμής σε όλους τους αδελφούς μου, σεβόμενος την αξιοπρέπειά τους, ακούγοντας τις ιδέες τους, ακόμα και υλοποιώντας όσες είναι καλές; Μήπως κάποιο μέλος της εκκλησίας μου ή της οικογένειάς μου αξίζει την προσοχή μου αυτή τη στιγμή; Τι πρέπει να κάνω για αυτό; Τι σκοπεύω να κάνω;”​—Γέν. 30:6· Κριτ. 13:9· 1 Βασ. 17:22· 2 Χρον. 30:20.

16. Πώς αντέδρασε ο βασιλιάς Δαβίδ όταν τον προκάλεσε ο Σιμεΐ;

¹⁶ Η ταπεινοφροσύνη μάς βοηθάει επίσης να δείχνουμε εγκράτεια όταν μας προκαλούν. (Εφεσ. 4:2) Αυτό φαίνεται από ένα αξιοσημείωτο παράδειγμα που αναφέρεται στα εδάφια 2 Σαμουήλ 16:5-13. (Διαβάστε) Ο Δαβίδ και οι υπηρέτες του υπέστησαν φραστική και σωματική επίθεση από τον Σιμεΐ, έναν συγγενή του βασιλιά Σαούλ. Ο Δαβίδ το υπέμεινε αυτό παρότι είχε τη δυνατότητα να το σταματήσει. Πού βρήκε τη δύναμη να ελέγξει το πνεύμα του; Μπορούμε να το μάθουμε εξετάζοντας τον τρίτο Ψαλμό.

17. Πώς κατάφερε ο Δαβίδ να ελέγξει το πνεύμα του, και πώς μπορούμε εμείς να τον μιμούμαστε;

¹⁷ Η επιγραφή του 3ου Ψαλμού δείχνει ότι τον συνέθεσε ο Δαβίδ «όταν έφυγε για  να γλιτώσει από τον γιο του τον Αβεσσαλώμ». Τα εδάφια 1 και 2 ταιριάζουν με τα γεγονότα που περιγράφονται στο 16ο κεφάλαιο του Δεύτερου Σαμουήλ. Έπειτα, το εδάφιο Ψαλμός 3:4 τονίζει την πεποίθηση του Δαβίδ: «Θα κραυγάσω δυνατά προς τον Ιεχωβά, και θα μου απαντήσει από το άγιο βουνό του». Μπορούμε και εμείς να προσευχόμαστε όταν δεχόμαστε επίθεση. Ο Ιεχωβά ανταποκρίνεται χορηγώντας το άγιο πνεύμα του, το οποίο μας βοηθάει να υπομείνουμε. Μπορείτε να σκεφτείτε κάποια κατάσταση στην οποία χρειάζεται να ασκήσετε αυτοσυγκράτηση ή να συγχωρήσετε ανεπιφύλακτα κάποια αδικαιολόγητη εκδήλωση εχθρότητας; Έχετε τη βεβαιότητα ότι ο Ιεχωβά βλέπει τα βάσανά σας και θα σας ευλογήσει;

18. Πώς θα ωφελούμαστε αν εφαρμόζουμε τη θεϊκή διδασκαλία;

¹⁸ Αν κάνουμε αυτό που γνωρίζουμε ότι είναι σωστό, αποκομίζουμε πλούσιες ευλογίες. Δικαίως το εδάφιο Παροιμίες 4:7 λέει ότι «η σοφία είναι το σπουδαιότερο πράγμα»! Αν και η σοφία βασίζεται στη γνώση, σχετίζεται περισσότερο με τις αποφάσεις που παίρνουμε παρά με τις πληροφορίες που κατανοούμε. Ακόμα και τα μυρμήγκια δείχνουν ότι διαθέτουν σοφία. Εκδηλώνουν ενστικτώδη σοφία ετοιμάζοντας την τροφή τους το καλοκαίρι. (Παρ. 30:24, 25) Ο Χριστός, «η σοφία του Θεού», πάντα κάνει τα πράγματα που είναι αρεστά στον Πατέρα. (1 Κορ. 1:24· Ιωάν. 8:29) Ο Θεός ξέρει ότι άλλο είναι να διαλέγουμε απλώς το σωστό και άλλο να το κάνουμε πράξη. Ανταμείβει δε εκείνους που εκδηλώνουν ταπεινοφροσύνη υπομονετικά και οι οποίοι εφαρμόζουν αυτό που γνωρίζουν ότι είναι αληθινό. (Διαβάστε Ματθαίος 7:21-23) Συνεπώς, να καταβάλλετε προσπάθειες για να διατηρείτε το πνευματικό περιβάλλον στο οποίο μπορεί να ευδοκιμήσει η γνήσια ταπεινοφροσύνη. Απαιτείται χρόνος και υπομονή για να εφαρμόζουμε αυτό που γνωρίζουμε ότι είναι αληθινό. Αλλά ενεργώντας έτσι δείχνουμε ταπεινοφροσύνη, πράγμα που οδηγεί σε ευτυχία τώρα και για πάντα.