ΣΕ ΟΛΟ τον κόσμο, οι πρεσβύτεροι θεωρούν πολύτιμα τα προνόμια υπηρεσίας που έχουν ανάμεσα στον λαό του Θεού. Τι ευλογία είναι για όλους εμάς! Ωστόσο, σχετικά πρόσφατα έγινε μια προσαρμογή. Ζητήθηκε από τους ηλικιωμένους πρεσβυτέρους να παραδώσουν κάποιες από τις βαρύτερες ευθύνες τους σε νεότερους πρεσβυτέρους. Τι περιλάμβανε αυτό;

Σύμφωνα με την καινούρια διευθέτηση, όταν οι επίσκοποι περιοχής και οι εκπαιδευτές θεοκρατικών σχολών κλείνουν τα 70, σταματούν αυτές τις μορφές υπηρεσίας. Επίσης, οι πρεσβύτεροι που κλείνουν τα 80 θα παραδίδουν σε νεότερους πρεσβυτέρους διάφορους άλλους διορισμούς, όπως τον διορισμό του συντονιστή της Επιτροπής του Τμήματος ή του συντονιστή του πρεσβυτερίου. Πώς έχουν ανταποκριθεί στην προσαρμογή αυτοί οι αγαπητοί ηλικιωμένοι; Δείχνοντας οσιότητα στον Ιεχωβά και στην οργάνωσή του!

«Ήμουν απόλυτα σύμφωνος με την απόφαση», λέει ο Κεν, ο οποίος υπηρέτησε ως συντονιστής της Επιτροπής του Τμήματος σε κάποια χώρα επί σχεδόν 49 χρόνια. «Μάλιστα, το ίδιο πρωί που έμαθα τα νέα, είχα προσευχηθεί στον Ιεχωβά για την ανάγκη να υπηρετήσει ένας νεότερος  αδελφός ως συντονιστής». Πιστοί ηλικιωμένοι σε όλο τον κόσμο έχουν εκφράσει παρόμοια αισθήματα. Βέβαια, επειδή τους άρεσε να υπηρετούν τους αδελφούς τους, αρχικά ένιωσαν και κάποια απογοήτευση.

«Στενοχωρήθηκα λιγάκι», λέει ο Εσπεράντιου, ο οποίος υπηρετούσε ως συντονιστής του πρεσβυτερίου στην εκκλησία του. Αλλά παραδέχεται: «Χρειαζόμουν περισσότερο χρόνο για να ασχοληθώ με τα προβλήματα της υγείας μου». Όπως ήταν αναμενόμενο, ο Εσπεράντιου συνεχίζει να υπηρετεί τον Ιεχωβά πιστά και να αποτελεί ευλογία για την εκκλησία του.

Τι θα πούμε για τους περιοδεύοντες επισκόπους που έπειτα από πολλά χρόνια σε αυτόν τον διορισμό πέρασαν σε άλλες μορφές υπηρεσίας; Ο Άλαν, ο οποίος υπηρέτησε ως περιοδεύων επίσκοπος επί 38 χρόνια, παραδέχεται: «Όταν το έμαθα, έπαθα σοκ». Ωστόσο, αναγνώρισε πόσο ωφέλιμο είναι να εκπαιδεύονται νεότεροι άντρες για το έργο, και συνεχίζει να υπηρετεί πιστά.

Ο Ράσελ, ο οποίος υπηρέτησε ως περιοδεύων επίσκοπος και εκπαιδευτής συνολικά 40 χρόνια, λέει ότι στην αρχή τόσο εκείνος όσο και η γυναίκα του ένιωσαν απογοητευμένοι. «Εκτιμούσαμε τρομερά το προνόμιό μας και νιώθαμε ότι είχαμε τις αντοχές να συνεχίσουμε». Τώρα χρησιμοποιούν την εκπαίδευση που έχουν λάβει καθώς και την πείρα τους στην τοπική εκκλησία, προς μεγάλη χαρά όσων υπηρετούν μαζί τους.

Ακόμα και αν εσείς προσωπικά δεν έχετε νιώσει όπως οι αδελφοί που αναφέρονται παραπάνω, μια αφήγηση από το Δεύτερο Σαμουήλ θα σας βοηθήσει να καταλάβετε πώς νιώθουν τέτοια άτομα.

Ας πάμε πίσω στον καιρό του βασιλιά Δαβίδ, τότε που στασίασε ο γιος του ο Αβεσσαλώμ. Ο Δαβίδ διέφυγε από την Ιερουσαλήμ στη Μαχαναΐμ, ανατολικά του Ιορδάνη Ποταμού. Εκεί ο ίδιος και οι άντρες του είχαν ανάγκη κάποια βασικά πράγματα. Θυμάστε τι συνέβη;

Τρεις άνθρωποι από εκείνα τα μέρη έφεραν με γενναιοδωρία κρεβάτια, τρόφιμα και διάφορα απαραίτητα σκεύη. Ένας από αυτούς ήταν και ο Βαρζελαΐ. (2 Σαμ. 17:27-29) Μετά την καταστολή της ανταρσίας του Αβεσσαλώμ, ο Δαβίδ μπορούσε πλέον να επιστρέψει στην Ιερουσαλήμ, και ο Βαρζελαΐ τον συνόδευσε ως τον Ιορδάνη. Ο Δαβίδ τον πρότρεψε να έρθει μαζί του στην Ιερουσαλήμ. Προσφέρθηκε να τον εφοδιάζει τώρα εκείνος με τροφή, παρότι ο Βαρζελαΐ ήταν «πολύ πλούσιος» και δεν είχε ανάγκη την τροφή που του πρόσφερε. (2 Σαμ. 19:31-33) Αλλά ο Δαβίδ πιθανότατα εκτιμούσε τις ιδιότητες του Βαρζελαΐ και τις συμβουλές που θα μπορούσε να του δίνει. Ασφαλώς θα ήταν μεγάλο προνόμιο να ζει και να εργάζεται κάποιος στη βασιλική αυλή!

Αντιμετωπίζοντας την κατάσταση με ρεαλισμό και μετριοφροσύνη, ο Βαρζελαΐ τού θύμισε ότι ήταν 80 χρονών. Κατόπιν πρόσθεσε: «Μήπως μπορώ να διακρίνω τι είναι καλό και τι κακό;» Τι εννοούσε; Προφανώς είχε αποκτήσει σοφία στη διάρκεια της μακρόχρονης ζωής του. Και ήταν ακόμα σε θέση να δίνει σωστές συμβουλές,  όπως έκαναν αργότερα οι πρεσβύτεροι με τον βασιλιά Ροβοάμ. (1 Βασ. 12:6, 7· Ψαλμ. 92:12-14· Παρ. 16:31) Επομένως, λέγοντας ότι δεν μπορούσε να διακρίνει το καλό και το κακό, ο Βαρζελαΐ ίσως αναφερόταν στα προβλήματα υγείας ή στους σωματικούς περιορισμούς που είχε λόγω ηλικίας. Παραδέχτηκε ότι τα γηρατειά είχαν ήδη επηρεάσει τη γεύση και την ακοή του. (Εκκλ. 12:4, 5) Πρότρεψε δε από μόνος του τον Δαβίδ να πάρει μαζί του στην Ιερουσαλήμ τον Χιμάμ, ο οποίος ήταν νεότερος και πιθανώς γιος του Βαρζελαΐ.​—2 Σαμ. 19:35-40.

Η προσαρμογή που αναφέραμε στην αρχή συνάδει με την άποψη που εξέφρασε ο Βαρζελαΐ. Βέβαια, είναι κατανοητό ότι στην εποχή μας το θέμα δεν αφορούσε τις περιστάσεις και τις δυνατότητες ενός και μόνο ατόμου, όπως τότε. Έπρεπε να εξεταστεί ρεαλιστικά τι θα ήταν καλύτερο για τους πιστούς πρεσβυτέρους σε όλη τη γη.

Εκείνοι οι μετριόφρονες ηλικιωμένοι Χριστιανοί αντιλήφθηκαν αμέσως ότι η οργάνωση του Ιεχωβά θα μπορούσε να διαχειριστεί πιο αποτελεσματικά τη μελλοντική αύξηση αν τις ευθύνες που επωμίζονταν οι ίδιοι επί χρόνια τις αναλάμβαναν τώρα νεότεροι αδελφοί. Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι ίδιοι οι ηλικιωμένοι εκπαίδευσαν τους νεότερους, όπως ο Βαρζελαΐ πιθανότατα εκπαίδευσε τον γιο του και ο απόστολος Παύλος τον Τιμόθεο. (1 Κορ. 4:17· Φιλιπ. 2:20-22) Αυτοί οι νεότεροι αδελφοί έχουν αποδειχτεί «δώρα σε μορφή ανθρώπων», ικανοί να βοηθούν ώστε «να εποικοδομείται το σώμα του Χριστού».​—Εφεσ. 4:8-12· παράβαλε Αριθμοί 11:16, 17, 29.

Πολλοί στην παγκόσμια εκκλησία του λαού του Θεού που άφησαν ορισμένες ευθύνες έχουν τη δυνατότητα να αξιοποιήσουν νέες ή διευρυμένες ευκαιρίες στο έργο του Ιεχωβά.

«Χάρη στις καινούριες μου περιστάσεις, μπορώ να ασχοληθώ με τους μη ομόπιστους συζύγους που έχουν κάποιες αδελφές στην εκκλησία μας», λέει ο Μάρκο, ο οποίος υπηρέτησε ως περιοδεύων επίσκοπος 19 χρόνια.

«Μεταξύ των καινούριων στόχων μας είναι το να βοηθάμε τους αδρανείς και να διεξάγουμε περισσότερες Γραφικές μελέτες», λέει ο Ζεράλντου, ο οποίος ήταν στο έργο περιοδεύοντα επισκόπου 28 χρόνια. Αναφέρει ότι εκείνος και η γυναίκα του διεξάγουν μέχρι στιγμής 15 μελέτες και ότι αρκετοί αδρανείς παρακολουθούν και πάλι τις συναθροίσεις.

Ο Άλαν παρατηρεί: «Τώρα έχουμε την ευκαιρία να επιδιδόμαστε πλήρως στο έργο κηρύγματος. Απολαμβάνουμε τη δημόσια μαρτυρία, τον εμπορικό τομέα και τη μαρτυρία στους γείτονές μας​—μάλιστα δύο από αυτούς έχουν έρθει στην Αίθουσα Βασιλείας».

Αν είστε ένας ικανός και όσιος αδελφός και έχετε λάβει καινούριο διορισμό στον λαό του Θεού, υπάρχει άλλος ένας ιδιαίτερος τρόπος με τον οποίο μπορείτε να προσφέρετε. Έχετε τη δυνατότητα να υποστηρίζετε το έργο του Ιεχωβά μεταδίδοντας την ανεκτίμητη πείρα σας στους νεότερους άντρες στην εκκλησία. «Ο Ιεχωβά εκπαιδεύει και χρησιμοποιεί θαυμάσιους, χαρισματικούς νεότερους αδελφούς», λέει ο Ράσελ. «Η αδελφότητα ωφελείται από τη δραστήρια συμμετοχή τους στη διδασκαλία και στην ποίμανση!»​—Βλέπε το πλαίσιο « Βοηθήστε τους Νεότερους να Αξιοποιήσουν Πλήρως τις Δυνατότητές Τους».

Αν αλλάξατε πρόσφατα μορφή υπηρεσίας, διατηρήστε θετική διάθεση. Έχετε ήδη επηρεάσει τη ζωή αμέτρητων ανθρώπων με το εγκάρδιο έργο σας, και μπορείτε να συνεχίσετε να το κάνετε αυτό. Οι άλλοι σάς αγαπούσαν ως τώρα και είναι βέβαιο ότι θα συνεχίσουν να σας αγαπούν.

Αλλά ακόμα πιο σπουδαίο είναι το γεγονός ότι όσα κάνατε έχουν εντυπωθεί ανεξίτηλα στην καρδιά του Ιεχωβά. Εκείνος δεν θα «ξεχάσει το έργο σας και την αγάπη που δείξατε για το όνομά του, διακονώντας τους αγίους και συνεχίζοντας να τους διακονείτε». (Εβρ. 6:10) Αυτά τα θεόπνευστα λόγια μάς διαβεβαιώνουν όλους ότι η υπόσχεσή του δεν περιορίζεται στις προσπάθειες  που καταβάλαμε στο παρελθόν. Ο Ιεχωβά σάς θεωρεί τόσο πολύτιμους ώστε αποκλείεται να ξεχάσει τις παλιές αλλά και τις τωρινές προσπάθειες που συνεχίζετε να κάνετε για να τον ευαρεστείτε!

Τι γίνεται όμως αν εσείς προσωπικά δεν είστε από εκείνους που άλλαξαν διορισμό; Αυτό το ζήτημα μπορεί και πάλι να σας επηρεάζει άμεσα. Με ποιον τρόπο;

Αν βρίσκεστε τώρα σε επαφή με κάποιον πιστό ηλικιωμένο αδελφό που έχει αλλάξει διορισμό, μπορείτε να ωφεληθείτε από την ωριμότητά του και τη μακρόχρονη πείρα του. Να του ζητάτε συμβουλές και υποδείξεις. Και να παρατηρείτε πώς αξιοποιεί όσια την πείρα του στον καινούριο του διορισμό.

Είτε είστε ηλικιωμένο άτομο που υπηρετεί με καινούριο τρόπο είτε είστε αδελφός ή αδελφή που έχει την ευκαιρία να ωφεληθεί, να θυμάστε ότι ο Ιεχωβά εκτιμάει την οσιότητα εκείνων που τον έχουν υπηρετήσει για πολλά χρόνια και συνεχίζουν να το κάνουν αυτό.