1-3. (α) Γιατί είμαστε βέβαιοι ότι μπορούμε να γίνουμε φίλοι του Θεού; (β) Με ποιους θα ασχοληθούμε σε αυτό το άρθρο;

Η ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ προσδιορίζει τον Αβραάμ ως φίλο του Θεού. (Ησ. 41:8· Ιακ. 2:23) Μάλιστα, αυτός ο πιστός άντρας είναι ο μόνος που αναφέρεται συγκεκριμένα με αυτόν τον τρόπο στη Γραφή. Μήπως πρέπει, λοιπόν, να υποθέσουμε ότι ο Αβραάμ ήταν ο μοναδικός άνθρωπος που έγινε ποτέ φίλος του Ιεχωβά; Όχι, επειδή η Γραφή δείχνει ότι η φιλία με τον Θεό είναι κάτι εφικτό για τον καθένα μας.

² Ο Λόγος του Θεού περιέχει πληθώρα αφηγήσεων για πιστούς άντρες και γυναίκες που φοβούνταν τον Ιεχωβά, έθεσαν πίστη σε αυτόν και έγιναν στενοί του φίλοι. (Διαβάστε Ψαλμός 25:14) Ο απόστολος Παύλος έγραψε για “ένα μεγάλο σύννεφο μαρτύρων”, που όλοι τους ασφαλώς ήταν φίλοι του Θεού. (Εβρ. 12:1) Ανάμεσά τους συναντούμε πολλούς υπέροχους ανθρώπους.

³ Ας δούμε από κοντά τρεις στενούς φίλους του Ιεχωβά που περιγράφονται στο θεόπνευστο υπόμνημα. Θα ασχοληθούμε με (1) τη Ρουθ, την όσια νεαρή χήρα από τον Μωάβ, (2) τον Εζεκία, έναν δίκαιο βασιλιά του Ιούδα, και (3) τη Μαρία, την ταπεινή μητέρα του Ιησού. Τι μπορούμε να μάθουμε από τον τρόπο με τον οποίο καλλιέργησε ο καθένας τους φιλία με τον Θεό;

4, 5. Ποια δύσκολη απόφαση έπρεπε να πάρει η Ρουθ, και γιατί ήταν τόσο δύσκολη; (Βλέπε εικόνα στην αρχή του άρθρου.)

⁴ Φανταστείτε τρεις χήρες, με τα ρούχα τους να κυματίζουν στον άνεμο καθώς βαδίζουν σε έναν δρόμο που απλώνεται στις πεδιάδες του Μωάβ. Είναι η Ναομί και οι νύφες της, η Ρουθ και η Ορφά. Βλέπουμε την Ορφά να απομακρύνεται, επειδή έχει αποφασίσει να επιστρέψει στο σπίτι της στον Μωάβ. Η Ναομί, όμως, είναι αποφασισμένη να φτάσει στην πατρίδα της, τον Ισραήλ. Μαζί της είναι η Ρουθ, που βρίσκεται πιθανώς μπροστά στην πιο σημαντική απόφαση της ζωής της. Μπορεί είτε να επιστρέψει στον λαό της στον Μωάβ είτε να μείνει στο πλευρό της πεθεράς της, της Ναομί, και να ταξιδέψει ως τη Βηθλεέμ.​—Ρουθ 1:1-8, 14.

⁵ Η Ρουθ θα μπορούσε κάλλιστα να είχε σκεφτεί ότι στον Μωάβ την περίμενε μια οικογένεια​—η μητέρα της καθώς και άλλοι συγγενείς που θα δέχονταν μια νεαρή χήρα στο σπίτι τους και θα τη φρόντιζαν. Ο Μωάβ ήταν η πατρίδα της. Ο πολιτισμός του ήταν πολιτισμός της, η γλώσσα του γλώσσα της, ο λαός του λαός της. Η Ναομί δεν μπορούσε να της υποσχεθεί ότι θα είχε αυτά τα πλεονεκτήματα στη Βηθλεέμ. Τη συμβούλεψε μάλιστα να μείνει στον Μωάβ. Η Ναομί φοβόταν ότι δεν θα μπορούσε να εξασφαλίσει ούτε σύζυγο ούτε σπίτι για τις νύφες της. Τι θα έκανε η Ρουθ; Προσέξτε την αντίθεση ανάμεσα σε εκείνη και στην Ορφά, η οποία «επέστρεψε στο λαό της και στους θεούς της». (Ρουθ 1:9-15) Ήθελε μήπως και η Ρουθ να επιστρέψει στους ψεύτικους θεούς και στον λαό της; Όχι, δεν ήθελε.

6. (α) Ποια σοφή επιλογή έκανε η Ρουθ; (β) Γιατί είπε ο Βοόζ ότι η Ρουθ ζήτησε καταφύγιο κάτω από τις φτερούγες του Ιεχωβά;

⁶ Όπως φαίνεται, η Ρουθ είχε μάθει για τον Ιεχωβά Θεό πιθανώς από τον σύζυγό της που είχε πεθάνει ή από τη Ναομί. Ο Ιεχωβά δεν ήταν όπως οι θεοί του Μωάβ. Η Ρουθ γνώριζε ότι ο Ιεχωβά άξιζε την αγάπη και τη λατρεία της. Η γνώση από μόνη της, όμως, δεν αρκούσε. Η Ρουθ έπρεπε να πάρει μια απόφαση. Θα επέλεγε τον Ιεχωβά για Θεό της; Η επιλογή της ήταν σοφή. «Ο λαός σου θα είναι λαός μου», είπε στη Ναομί, «και ο Θεός σου, Θεός μου». (Ρουθ 1:16) Αν και συγκινούμαστε όταν σκεφτόμαστε την αγάπη της Ρουθ για τη Ναομί, η αγάπη της για τον Ιεχωβά ήταν πολύ πιο σημαντική. Ο γαιοκτήμονας Βοόζ επαίνεσε αργότερα τη Ρουθ επειδή ζήτησε καταφύγιο κάτω από τις φτερούγες του Ιεχωβά. (Διαβάστε Ρουθ 2:12) Αυτό ίσως μας θυμίζει ένα πουλάκι που καταφεύγει κάτω από τις φτερούγες του δυνατού και προστατευτικού γονέα του. (Ψαλμ. 36:7· 91:1-4) Ο Ιεχωβά έγινε ένας τέτοιος γονέας για τη Ρουθ. Την αντάμειψε για την πίστη της, και εκείνη δεν μετάνιωσε ποτέ για την απόφασή της.

7. Τι μπορεί να βοηθήσει όσους διστάζουν να αφιερώσουν τη ζωή τους στον Ιεχωβά;

⁷ Πολλοί μαθαίνουν για τον Ιεχωβά αλλά διστάζουν να καταφύγουν σε αυτόν. Δεν παίρνουν την απόφαση να γίνουν αφιερωμένοι, βαφτισμένοι υπηρέτες του. Αν διστάζετε και εσείς να αφιερωθείτε στον Ιεχωβά, έχετε σταθεί λίγο για να σκεφτείτε το γιατί; Όλοι όσοι ζουν υπηρετούν τον έναν ή τον άλλον θεό. (Ιησ. Ναυή 24:15) Γιατί να μην καταφύγετε στον μόνο Θεό που αξίζει να υπηρετείτε; Η αφιέρωση στον Ιεχωβά είναι ένας εξαιρετικός τρόπος για να εκδηλώσετε πίστη σε αυτόν. Εκείνος θα σας βοηθήσει να ζήσετε σύμφωνα με αυτή την απόφαση και να αντιμετωπίσετε οποιεσδήποτε δυσκολίες προκύψουν. Αυτό ακριβώς έκανε ο Θεός για τη Ρουθ.

8. Περιγράψτε το παρελθόν του Εζεκία.

⁸ Ανόμοια με τη Ρουθ, ο νεαρός Εζεκίας γεννήθηκε σε ένα έθνος αφιερωμένο στον Ιεχωβά. Αλλά δεν ζούσαν όλοι οι Ισραηλίτες σύμφωνα με αυτή την αφιέρωση. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο πατέρας του Εζεκία, ο Βασιλιάς Άχαζ. Αυτός ο αχρείος άνθρωπος οδήγησε το βασίλειο του Ιούδα στην ειδωλολατρία, φτάνοντας στο σημείο  να βεβηλώσει τον ναό του Ιεχωβά στην Ιερουσαλήμ. Είναι δύσκολο να φανταστούμε τα παιδικά χρόνια του Εζεκία, δεδομένου ότι ορισμένοι από τους αδελφούς του βρήκαν φρικτό θάνατο​—κάηκαν ζωντανοί ως θυσία σε κάποιον ψεύτικο θεό!​—2 Βασ. 16:2-4, 10-17· 2 Χρον. 28:1-3.

9, 10. (α) Γιατί θα μπορούσε εύκολα ο Εζεκίας να είχε αναπτύξει πικρία; (β) Γιατί δεν πρέπει να αναπτύξουμε πικρία εναντίον του Θεού; (γ) Γιατί δεν πρέπει να νομίζουμε ότι το παρελθόν μας καθορίζει το είδος του ατόμου που θα γίνουμε;

⁹ Καθώς ο Εζεκίας μεγάλωνε, θα μπορούσε εύκολα να είχε γίνει ένας πικρόχολος άνθρωπος, γεμάτος θυμό, και να στραφεί εναντίον του Θεού. Άλλοι, που έχουν υποστεί πολύ λιγότερες ταλαιπωρίες, νόμιζαν ότι είχαν βάσιμους λόγους για να “εξοργιστούν εναντίον του Ιεχωβά” ή να αναπτύξουν πικρία απέναντι στην οργάνωσή του. (Παρ. 19:3) Και μερικοί είναι πεπεισμένοι ότι το επιβλαβές οικογενειακό παρελθόν τους τούς καταδικάζει να ζήσουν μια κακή ζωή, πιθανώς για να επαναλάβουν τα λάθη των γονέων τους. (Ιεζ. 18:2, 3) Είναι σωστές τέτοιες απόψεις;

¹⁰ Το υπόμνημα της ζωής του Εζεκία μάς δίνει μια ξεκάθαρη απάντηση: Ασφαλώς όχι! Ποτέ δεν υπάρχει βάσιμος λόγος για να αναπτύξουμε πικρία εναντίον του Ιεχωβά, εφόσον εκείνος δεν είναι η πηγή των δεινών που πλήττουν τους ανθρώπους σε αυτόν τον πονηρό κόσμο. (Ιώβ 34:10) Είναι αλήθεια ότι οι γονείς μπορούν να ασκήσουν μεγάλη επιρροή στα παιδιά τους, είτε καλή είτε κακή. (Παρ. 22:6· Κολ. 3:21) Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι το οικογενειακό παρελθόν κάποιου καθορίζει την πορεία της ζωής του. Αντίθετα, ο Ιεχωβά έχει χαρίσει σε όλους μας ένα πολύτιμο δώρο​—την ικανότητα να επιλέγουμε τι θα κάνουμε και τι άτομα θα γίνουμε. (Δευτ. 30:19) Πώς χρησιμοποίησε ο Εζεκίας αυτό το δώρο;

11. Τι έκανε τον Εζεκία έναν από τους καλύτερους βασιλιάδες του Ιούδα;

¹¹ Αν και ο Εζεκίας ήταν γιος ενός από τους χειρότερους βασιλιάδες του Ιούδα, εξελίχθηκε σε έναν από τους καλύτερους. (Διαβάστε 2 Βασιλέων 18:5, 6) Ναι, ο πατέρας του αποτέλεσε άθλια επιρροή, αλλά υπήρχαν και άλλες επιρροές γύρω του. Εκείνες τις μέρες υπηρετούσε ως προφήτης ο Ησαΐας, καθώς επίσης ο Μιχαίας και ο Ωσηέ. Μπορούμε να φανταστούμε τον Βασιλιά Εζεκία απόλυτα απορροφημένο στις θεόπνευστες εξαγγελίες τέτοιων πιστών αντρών, επιτρέποντας στη συμβουλή και στη διόρθωση του Ιεχωβά να φτάσουν βαθιά μέσα στην καρδιά του. Έτσι  λοιπόν, ο Εζεκίας άρχισε να διορθώνει τα φοβερά λάθη του πατέρα του. Το έκανε αυτό καθαρίζοντας τον ναό, κάνοντας εξιλέωση για τις αμαρτίες του λαού και καταστρέφοντας τα είδωλα σε μια δυναμική και εκτεταμένη εκστρατεία. (2 Χρον. 29:1-11, 18-24· 31:1) Όταν αντιμετώπισε τρομερές δυσκολίες, όπως την επαπειλούμενη επίθεση του Ασσύριου βασιλιά Σενναχειρείμ κατά της Ιερουσαλήμ, ο Εζεκίας έδειξε μεγάλο θάρρος και πίστη. Στηρίχτηκε στον Θεό για σωτηρία και ενίσχυσε τον λαό του με τα λόγια και το παράδειγμά του. (2 Χρον. 32:7, 8) Αργότερα, όταν χρειάστηκε διόρθωση επειδή έδειξε υπεροπτική στάση, ταπείνωσε τον εαυτό του και μετάνιωσε. (2 Χρον. 32:24-26) Είναι σαφές ότι ο Εζεκίας δεν επέτρεψε στο παρελθόν του να καταστρέψει το παρόν του ή να του στερήσει το μέλλον του. Απεναντίας, έδειξε ότι ήταν φίλος του Ιεχωβά και εξαίρετο παράδειγμα προς μίμηση.

12. Όπως ο Εζεκίας, πώς έχουν αποδείξει πολλοί σήμερα ότι είναι φίλοι του Ιεχωβά;

¹² Εφόσον ζούμε σε έναν άγριο και άστοργο κόσμο, δεν μας εκπλήσσει το ότι πολλά παιδιά δεν έχουν το ευτύχημα να μεγαλώνουν με στοργικούς, προστατευτικούς γονείς. (2 Τιμ. 3:1-5) Πολλοί Χριστιανοί σήμερα έχουν επώδυνο οικογενειακό παρελθόν, αλλά μπόρεσαν να οικοδομήσουν στενή φιλία με τον Ιεχωβά. Όπως ο Εζεκίας, δείχνουν και εκείνοι ότι το παρελθόν κάποιου δεν καθορίζει το μέλλον του. Ο Θεός μάς έχει προσδώσει αξιοπρέπεια χαρίζοντάς μας το δώρο της ελεύθερης βούλησης, και είναι προνόμιό μας να το χρησιμοποιούμε για να μένουμε προσκολλημένοι στον Ιεχωβά και να του δίνουμε τιμή και δόξα, όπως και ο Εζεκίας.

13, 14. Γιατί μπορεί να φαινόταν πολύ δύσκολος ο διορισμός της Μαρίας, αλλά πώς απάντησε εκείνη στον Γαβριήλ;

¹³ Αιώνες έπειτα από την εποχή του Εζεκία, κάποια ταπεινή νεαρή Ιουδαία από τη Ναζαρέτ ανέπτυξε μια μοναδική φιλία με τον Ιεχωβά. Κανένας άνθρωπος δεν έλαβε ποτέ κάποιον διορισμό που να συγκρίνεται με τον δικό της. Εκείνη επρόκειτο να συλλάβει, να γεννήσει και να αναθρέψει τον μονογενή Γιο του Θεού! Φανταστείτε πόση πεποίθηση πρέπει να είχε ο Ιεχωβά στη Μαρία, την κόρη του Ηλί, ώστε να της δείξει τόσο μεγάλη εμπιστοσύνη. Αλλά πώς μπορεί να ένιωσε στην αρχή η Μαρία μπροστά σε αυτόν τον διορισμό;

¹⁴ Είναι εύκολο να σκεφτούμε μόνο το υπέροχο προνόμιο της Μαρίας και να παραβλέψουμε κάποια πρακτικά προβλήματα που μπορεί να έμοιαζαν εξαιρετικά δύσκολα. Ο άγγελος του Θεού, ο Γαβριήλ, της είπε ότι θα έμενε έγκυος θαυματουργικά​—χωρίς να έχει σχέσεις με άντρα. Ο Γαβριήλ δεν προσφέρθηκε να πάει στην οικογένεια και στους γείτονές της για να τους εξηγήσει την αιτία της εγκυμοσύνης της. Τι θα σκέφτονταν εκείνοι; Η Μαρία θα πρέπει να ανησυχούσε για τον αρραβωνιαστικό της, τον Ιωσήφ. Πώς θα μπορούσε να τον πείσει ότι, αν και ήταν έγκυος, του είχε μείνει πιστή; Επιπλέον, τι μεγάλη ευθύνη θα ήταν να αναθρέψει, να φροντίσει και να εκπαιδεύσει τον μονογενή Γιο του Υψίστου! Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε  όλες τις ανησυχητικές σκέψεις που μπορεί να περνούσαν από το μυαλό της Μαρίας καθώς ο Γαβριήλ τής μιλούσε. Γνωρίζουμε, όμως, την απάντησή της: «Ορίστε η δούλη του Ιεχωβά! Ας γίνει σε εμένα σύμφωνα με τη διακήρυξή σου».​—Λουκ. 1:26-38.

15. Γιατί είναι αξιοθαύμαστη η πίστη της Μαρίας;

¹⁵ Δεν είναι αξιοθαύμαστη η πίστη της Μαρίας; Μια δούλη ήταν στη διάθεση του κυρίου της. Έτσι λοιπόν, η Μαρία αφέθηκε στον Κύριό της, τον Ιεχωβά, για να τη φροντίζει και να επιλέγει αυτός αντί για εκείνη. Ήθελε να τον υπηρετήσει με οποιονδήποτε τρόπο έκρινε εκείνος κατάλληλο. Από πού πήγαζε η πίστη της; Η πίστη δεν είναι έμφυτη. Είναι αποτέλεσμα των προσωπικών προσπαθειών ενός ατόμου και της ευλογίας του Θεού. (Γαλ. 5:22· Εφεσ. 2:8) Υπάρχουν άραγε στοιχεία που να δείχνουν ότι η Μαρία κατέβαλλε προσπάθειες για να ενισχύσει την πίστη της; Ναι. Εξετάστε πώς άκουγε και πώς μιλούσε.

16. Τι δείχνει ότι η Μαρία ήταν καλή στο να ακούει;

¹⁶ Πώς άκουγε η Μαρία. Η Γραφή μάς συμβουλεύει να “είμαστε γρήγοροι στο να ακούμε, αργοί στο να μιλάμε”. (Ιακ. 1:19) Ήταν η Μαρία καλή στο να ακούει; Προφανώς ναι. Το Ευαγγέλιο του Λουκά αναφέρει δύο περιπτώσεις στις οποίες η Μαρία έδωσε ιδιαίτερη προσοχή σε λόγια που είχαν βαθιά πνευματική σημασία, και αργότερα αφιέρωσε χρόνο για να τα στοχαστεί. Όταν γεννήθηκε ο Ιησούς, κάποιοι ταπεινοί βοσκοί τής αποκάλυψαν ένα αγγελικό μήνυμα. Περίπου 12 χρόνια αργότερα, αν και ήταν ακόμα παιδί, ο Ιησούς είπε κάτι που είχε μεγάλη πνευματική σημασία. Και στις δύο περιπτώσεις, η Μαρία άκουγε, θυμόταν και σκεφτόταν προσεκτικά όσα είχε ακούσει.​—Διαβάστε Λουκάς 2:16-19, 49, 51.

17. Τι μαθαίνουμε για τη Μαρία από τον τρόπο με τον οποίο μιλούσε;

¹⁷ Πώς μιλούσε η Μαρία. Στη Γραφή δεν έχουν καταγραφεί πολλά από όσα είπε. Ο πιο μακροσκελής της λόγος, με διαφορά, υπάρχει στα εδάφια Λουκάς 1:46-55. Εκεί αποκαλύπτεται ότι η Μαρία γνώριζε καλά τις θεόπνευστες Γραφές. Τα λόγια της φαίνεται να απηχούν κάποια από τα λόγια της προσευχής της Άννας, της μητέρας του προφήτη Σαμουήλ. (1 Σαμ. 2:1-10) Σύμφωνα με έναν υπολογισμό, η Μαρία παρέθεσε περίπου 20 φορές από τις Γραφές σε εκείνη την περίπτωση. Είναι ξεκάθαρο ότι ήταν μια γυναίκα που μιλούσε με άνεση για τα πνευματικά πράγματα. Η Μαρία ανέσυρε με ευκολία αυτά που βρίσκονταν στον θησαυρό της καρδιάς της, ένα απόθεμα με πολύτιμες αλήθειες που είχε μάθει από τον μεγαλύτερο Φίλο της, τον Ιεχωβά Θεό.

18. Με ποιους τρόπους μπορούμε να μιμούμαστε την πίστη της Μαρίας;

¹⁸ Όπως η Μαρία, έτσι και εμείς μπορεί μερικές φορές να διαπιστώνουμε ότι λαβαίνουμε διορισμούς από τον Ιεχωβά που φαίνονται πολύ δύσκολοι. Όπως εκείνη, ας αφήνουμε και εμείς ταπεινά τον εαυτό μας στα χέρια του Ιεχωβά, βέβαιοι ότι θα ενεργήσει με γνώμονα τι είναι καλύτερο για εμάς. Μπορούμε να μιμούμαστε την πίστη της Μαρίας ακούγοντας προσεκτικά όσα μαθαίνουμε για τον Ιεχωβά και τους σκοπούς του, κάνοντας στοχασμούς γύρω από πνευματικές αλήθειες και μιλώντας με χαρά σε άλλους για όσα έχουμε μάθει.​—Ψαλμ. 77:11, 12· Λουκ. 8:18· Ρωμ. 10:15.

19. Καθώς μιμούμαστε τα εξαιρετικά παραδείγματα πίστης της Γραφής, για ποιο πράγμα μπορούμε να είμαστε σίγουροι;

¹⁹ Ποιος μπορεί να αμφισβητήσει ότι η Ρουθ, ο Εζεκίας και η Μαρία ήταν φίλοι του Ιεχωβά, όπως ήταν και ο Αβραάμ πριν από εκείνους; Αυτοί, μαζί με όλους όσους αποτελούν το «μεγάλο σύννεφο μαρτύρων» και με πολλά άλλα πιστά άτομα σε όλη την ιστορία, έχουν απολαύσει το υπέροχο προνόμιο να είναι φίλοι του Θεού. Ας συνεχίσουμε να μιμούμαστε τέτοια παραδείγματα πίστης. (Εβρ. 6:11, 12) Καθώς το κάνουμε αυτό, μπορούμε να είμαστε σίγουροι για τη μεγαλειώδη ανταμοιβή​—να είμαστε στενοί φίλοι του Ιεχωβά για πάντα!