ΣΚΕΦΤΕΙΤΕ την πιο ευτυχισμένη μέρα της ζωής σας. Μήπως ήταν όταν παντρευτήκατε ή όταν γεννήθηκε το πρώτο σας παιδί; Ή μήπως ήταν η μέρα που συμβολίσατε την αφιέρωσή σας στον Ιεχωβά με το βάφτισμα; Πιθανώς να θεωρείτε, και εύλογα, ότι αυτή ήταν η πιο σημαντική και χαρούμενη μέρα της ζωής σας. Και πόσο χάρηκαν οι ομόπιστοί σας όταν σας είδαν να αποδεικνύετε δημόσια ότι αγαπάτε τον Θεό με όλη σας την καρδιά, την ψυχή, τη διάνοια και τη δύναμη!​—Μάρκ. 12:30.

Πιθανότατα, έχετε γευτεί μεγάλη χαρά στην υπηρεσία του Ιεχωβά από το βάφτισμά σας και έπειτα. Αλλά μερικοί διαγγελείς της Βασιλείας δεν έχουν πια τη χαρά που είχαν κάποτε. Γιατί συνέβη αυτό; Ποιους λόγους έχουμε για να συνεχίσουμε να υπηρετούμε τον Ιεχωβά με χαρά;

Το άγγελμα της Βασιλείας​—με την υπόσχεση ότι ο Ιεχωβά θα τερματίσει σύντομα το παρόν πονηρό σύστημα και θα φέρει τον νέο κόσμο του—​είναι ασφαλώς λόγος για να χαιρόμαστε. Επιπλέον, το εδάφιο Σοφονίας 1:14 μας διαβεβαιώνει: «Η μεγάλη ημέρα του Ιεχωβά πλησιάζει. Πλησιάζει και σπεύδει ολοταχώς». Αν όμως έχει χρειαστεί να περιμένουμε περισσότερο από όσο νομίζαμε, θα μπορούσαμε να χάσουμε τη χαρά που είχαμε κάποτε και να επιβραδύνουμε στην απόδοση ιερής υπηρεσίας στον Θεό.​—Παρ. 13:12.

Η ωφέλιμη συναναστροφή με τον λαό του Θεού μάς παρέχει το κίνητρο για να συνεχίσουμε να υπηρετούμε τον Ιεχωβά με χαρά. Μάλιστα, ίσως η καλή διαγωγή των υπηρετών του Ιεχωβά ήταν αυτή που μας έλκυσε στην αληθινή λατρεία και μας βοήθησε να αρχίσουμε να υπηρετούμε χαρούμενα τον Θεό. (1 Πέτρ. 2:12) Αλλά τι θα μπορούσε να συμβεί αν ένας συγχριστιανός μας λάβει διαπαιδαγώγηση επειδή δεν ανταποκρίθηκε στους κανόνες του Θεού; Σε τέτοιες περιπτώσεις, μερικοί που ελκύστηκαν στην αλήθεια λόγω της θεοσεβούς διαγωγής του λαού του Ιεχωβά θα μπορούσαν να αποθαρρυνθούν και να χάσουν τη χαρά τους.

Κάτι άλλο που μπορεί να κλέψει τη χαρά μας είναι η εμπορική προπαγάνδα του πονηρού συστήματος πραγμάτων του Σατανά. Ο Διάβολος χρησιμοποιεί τον κόσμο του για να μας κάνει να πιστέψουμε ότι χρειαζόμαστε πράγματα που στην ουσία δεν είναι απαραίτητα. Εμείς, όμως, είναι καλό να θυμόμαστε τα λόγια του Ιησού: «Κανείς δεν μπορεί να υπηρετεί ως δούλος δύο κυρίους· διότι ή θα μισήσει τον έναν και θα αγαπήσει τον άλλον ή θα προσκολληθεί στον έναν και θα καταφρονήσει τον άλλον. Δεν μπορείτε να υπηρετείτε ως δούλοι τον Θεό και τον Πλούτο».  (Ματθ. 6:24) Δεν γίνεται να υπηρετούμε τον Ιεχωβά με χαρά και ταυτόχρονα να προσπαθούμε να πάρουμε όσο περισσότερα μπορούμε από αυτόν τον κόσμο.

Η υπηρεσία του Ιεχωβά δεν είναι βάρος για εκείνους που τον αγαπούν. (1 Ιωάν. 5:3) Θυμηθείτε ότι ο Ιησούς είπε: «Ελάτε σε εμένα, όλοι εσείς που μοχθείτε και είστε καταφορτωμένοι, και εγώ θα σας αναζωογονήσω. Βάλτε το ζυγό μου πάνω σας και μάθετε από εμένα, διότι είμαι πράος και ταπεινός στην καρδιά, και θα βρείτε αναζωογόνηση για τις ψυχές σας. Διότι ο ζυγός μου είναι καλός και το φορτίο μου είναι ελαφρύ». (Ματθ. 11:28-30) Ο ζυγός που βάζουμε πάνω μας ως Χριστιανοί μαθητές είναι αναζωογονητικός και μας φέρνει χαρά. Και φυσικά έχουμε αιτία να νιώθουμε μεγάλη χαρά στην υπηρεσία του Ιεχωβά. Ας εξετάσουμε τώρα τρεις σημαντικούς λόγους για τους οποίους μπορούμε να “χαιρόμαστε σε σχέση με τον Θεό της σωτηρίας μας”.​—Αββακ. 3:18.

Υπηρετούμε τον Ζωοδότη μας, τον ευτυχισμένο Θεό. (Πράξ. 17:28· 1 Τιμ. 1:11) Αντιλαμβανόμαστε ότι οφείλουμε την ίδια μας την ύπαρξη στον Δημιουργό μας. Συνεπώς, συνεχίζουμε να τον υπηρετούμε με χαρά, όσα χρόνια και αν έχουν περάσει από το βάφτισμά μας.

Σκεφτείτε τον Έκτορ, ο οποίος υπηρέτησε τον Ιεχωβά ως περιοδεύων επίσκοπος επί 40 χρόνια. Ακμάζει «ακόμη και στον καιρό των γκρίζων μαλλιών». (Ψαλμ. 92:12-14) Η ασθένεια της συζύγου του έχει περιορίσει τη δράση του στην υπηρεσία του Θεού, αλλά δεν έχει μειώσει τη χαρά του. Ο ίδιος λέει: «Παρότι είναι λυπηρό να βλέπω την υγεία της συζύγου μου να χειροτερεύει μέρα με τη μέρα και δυσκολεύομαι να τη φροντίζω, δεν έχω επιτρέψει σε αυτή την κατάσταση να κλέψει τη χαρά μου στην υπηρεσία του αληθινού Θεού. Γνωρίζω ότι οφείλω τη ζωή μου στον Ιεχωβά, ο οποίος δημιούργησε τον άνθρωπο για έναν σκοπό, και αυτός ο λόγος μου αρκεί για να τον αγαπώ βαθιά και να τον υπηρετώ ολόκαρδα. Πασχίζω να παραμένω δραστήριος στο έργο, και προσπαθώ να διατηρώ ολοζώντανη στη διάνοιά μου την ελπίδα της Βασιλείας για να μη χάσω τη χαρά μου».

Ο Ιεχωβά έχει προμηθεύσει τη λυτρωτική θυσία, ώστε να μπορούμε να έχουμε χαρούμενη ζωή. Πράγματι, «ο Θεός αγάπησε τον κόσμο τόσο πολύ, ώστε έδωσε τον μονογενή του Γιο, για να μην καταστραφεί όποιος ασκεί πίστη σε αυτόν, αλλά να έχει αιώνια ζωή». (Ιωάν. 3:16) Ναι, οι αμαρτίες μας μπορούν να συγχωρηθούν και εμείς μπορούμε να έχουμε αιώνια ζωή με βάση την πίστη στη λυτρωτική θυσία του Ιησού, μια στοργική προμήθεια του Θεού. Δεν είναι αυτός εξαίρετος λόγος για να είμαστε ευγνώμονες; Και δεν θα πρέπει η ευγνωμοσύνη μας για το λύτρο να μας υποκινεί να υπηρετούμε χαρούμενα τον Ιεχωβά;

Ο Γεσούς, ένας αδελφός στο Μεξικό, είπε: «Δούλευα σαν σκλάβος, μερικές φορές μέχρι και πέντε  συνεχόμενες βάρδιες, παρότι δεν ήμουν υποχρεωμένος. Ήθελα απλώς να βγάζω περισσότερα χρήματα. Μετά έμαθα για τον Ιεχωβά και για το ότι έχει δώσει τον αγαπητό του Γιο για την ανθρωπότητα. Ένιωσα την έντονη επιθυμία να τον υπηρετήσω. Έτσι λοιπόν, αφιέρωσα τη ζωή μου στον Ιεχωβά και, έπειτα από 28 χρόνια εργασίας στην εταιρία, αποφάσισα να παραιτηθώ και να αναλάβω την ολοχρόνια διακονία». Αυτή ήταν η αρχή μιας πολυετούς και χαρούμενης υπηρεσίας στον Ιεχωβά.

Ο καρπός που παράγουμε δεν φέρνει θλίψη αλλά μεγάλη χαρά. Θυμάστε πώς ήταν η ζωή σας προτού γνωρίσετε τον Ιεχωβά; Ο απόστολος Παύλος υπενθύμισε στους Χριστιανούς στη Ρώμη ότι “ήταν δούλοι της αμαρτίας” αλλά είχαν γίνει «δούλοι της δικαιοσύνης». Παρήγαν καρπό στην πορεία της αγιότητας, η οποία θα τους οδηγούσε σε αιώνια ζωή. (Ρωμ. 6:17-22) Και εμείς ακολουθούμε μια πορεία ζωής που είναι άγια, χωρίς τη θλίψη που φέρνει η ανήθικη ή η βίαιη διαγωγή. Πόσο χαιρόμαστε για αυτό!

Σκεφτείτε την περίπτωση του Χάιμε, ενός αθεϊστή και εξελικτιστή που ασχολούνταν με την πυγμαχία. Ο Χάιμε άρχισε να παρακολουθεί τις Χριστιανικές συναθροίσεις και εντυπωσιάστηκε από την αγάπη που έβλεπε εκεί. Για να εγκαταλείψει την προηγούμενη πορεία του, χρειάστηκε να ζητήσει από τον Ιεχωβά βοήθεια προκειμένου να πιστέψει σε Εκείνον. «Σιγά σιγά, ανακάλυπτα την ύπαρξη ενός στοργικού Πατέρα και ελεήμονα Θεού», λέει ο Χάιμε. «Η τήρηση των δίκαιων κανόνων του Ιεχωβά με έχει προστατέψει. Αν δεν είχα αλλάξει ίσως να είχα σκοτωθεί, όπως μερικοί παλιοί μου φίλοι από την πυγμαχία. Τα πιο ευτυχισμένα χρόνια της ζωής μου είναι αυτά που έχω δαπανήσει στην υπηρεσία του Ιεχωβά».

Πώς πιστεύετε ότι πρέπει να νιώθουμε καθώς αναμένουμε το τέλος αυτού του πονηρού συστήματος πραγμάτων; Να θυμάστε ότι εμείς “σπέρνουμε μεριμνώντας για το πνεύμα” και θα “θερίσουμε αιώνια ζωή”. Συνεπώς, «ας μην παραιτούμαστε από το να κάνουμε το καλό, γιατί αν δεν αποκάμνουμε θα θερίσουμε στην κατάλληλη εποχή». (Γαλ. 6:8, 9) Με τη βοήθεια του Ιεχωβά, είθε να υπομένουμε, να εργαζόμαστε σκληρά για να καλλιεργούμε τις απαραίτητες ιδιότητες ώστε να επιβιώσουμε από «τη μεγάλη θλίψη» και να συνεχίσουμε να υπηρετούμε τον Ιεχωβά με χαρά, ακόμα και στις δοκιμασίες.​—Αποκ. 7:9, 13, 14· Ιακ. 1:2-4.

Μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι η υπομονή μας θα ανταμειφθεί, επειδή ο Θεός γνωρίζει καλά το έργο μας και την αγάπη μας για εκείνον και το όνομά του. Αν συνεχίσουμε να υπηρετούμε τον Ιεχωβά με χαρά, θα είμαστε σαν τον ψαλμωδό Δαβίδ, ο οποίος είπε: «Έχω θέσει μόνιμα τον Ιεχωβά μπροστά μου. Επειδή αυτός είναι στα δεξιά μου, δεν θα κλονιστώ. Γι’ αυτό, η καρδιά μου χαίρεται και η δόξα μου θέλει να ευφραίνεται. Μάλιστα και η σάρκα μου θα κατοικήσει με ασφάλεια».​—Ψαλμ. 16:8, 9.