1, 2. (α) Τι μας έχει αποκαλύψει ο Ιεχωβά; (β) Ποια διαβεβαίωση βρίσκουμε στα εδάφια Ησαΐας 46:10, 11 και 55:11;

ΟΙ ΠΡΩΤΕΣ κιόλας λέξεις της Αγίας Γραφής κάνουν την εξής απλή αλλά βαρυσήμαντη δήλωση: «Στην αρχή ο Θεός δημιούργησε τους ουρανούς και τη γη». (Γέν. 1:1) Είναι αλήθεια ότι δεν έχουμε παρά ελάχιστη κατανόηση των πολλών πραγμάτων που δημιούργησε ο Θεός, όπως είναι το διάστημα, το φως και η βαρύτητα, και έχουμε δει μόνο ένα μικρό τμήμα του σύμπαντος. (Εκκλ. 3:11) Ωστόσο, ο Ιεχωβά μάς έχει αποκαλύψει τον σκοπό του για τη γη και την ανθρωπότητα. Η γη επρόκειτο να είναι το ιδανικό σπίτι για τους άντρες και τις γυναίκες που δημιουργήθηκαν κατά την εικόνα του Θεού. (Γέν. 1:26) Εκείνοι θα ήταν τα παιδιά του και ο Ιεχωβά θα ήταν ο Πατέρας τους.

² Όπως εξηγεί το τρίτο κεφάλαιο της Γένεσης, ο σκοπός του Ιεχωβά συνάντησε κάποιο εμπόδιο. (Γέν. 3:1-7) Αλλά αυτό το εμπόδιο δεν ήταν ούτε κατά διάνοια ανυπέρβλητο. Κανείς δεν μπορεί να εμποδίσει τον Ιεχωβά. (Ησ. 46:10, 11· 55:11) Συνεπώς, μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά θα εκπληρωθεί ακριβώς στην ώρα του!

3. (α) Ποιες αλήθειες είναι θεμελιώδεις ώστε να κατανοήσουμε το άγγελμα της Γραφής; (β) Γιατί ανασκοπούμε τώρα αυτές τις διδασκαλίες; (γ) Με ποιες ερωτήσεις θα ασχοληθούμε;

³ Αναμφίβολα, είμαστε εξοικειωμένοι με τις Γραφικές αλήθειες  που αφορούν τον σκοπό του Θεού για τη γη και την ανθρωπότητα καθώς και τον κεντρικό ρόλο του Ιησού Χριστού στην επεξεργασία του σκοπού του Θεού. Αυτές έχουν θεμελιώδη σημασία και πιθανότατα είναι από τις πρώτες αλήθειες που μάθαμε όταν αρχίσαμε να μελετάμε τον Λόγο του Θεού. Εμείς, με τη σειρά μας, θέλουμε να βοηθήσουμε τα ειλικρινή άτομα να εξοικειωθούν με τις συγκεκριμένες ζωτικές διδασκαλίες. Τούτη την περίοδο, καθώς εξετάζουμε αυτό το άρθρο ως εκκλησία, προσπαθούμε να προσκαλέσουμε όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους στην Ανάμνηση του θανάτου του Χριστού. (Λουκ. 22:19, 20) Όσοι παρευρεθούν θα μάθουν πολλά σχετικά με τον σκοπό του Θεού. Αυτές λοιπόν τις τελευταίες λίγες μέρες πριν την Ανάμνηση, είναι επίκαιρο να σκεφτούμε κάποιες συγκεκριμένες ερωτήσεις που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ώστε να κεντρίσουμε το ενδιαφέρον των σπουδαστών μας και άλλων ειλικρινών ατόμων για αυτό το σημαντικό γεγονός. Θα ασχοληθούμε με τρεις ερωτήσεις: Ποιος ήταν ο αρχικός σκοπός του Θεού για τη γη και την ανθρωπότητα; Τι δεν πήγε καλά; Και γιατί είναι η λυτρωτική θυσία του Ιησού το κλειδί που ξεκλειδώνει την πόρτα για να εκπληρωθεί ο σκοπός του Θεού;

4. Πώς διακηρύττει η δημιουργία τη δόξα του Ιεχωβά;

⁴ Ο Ιεχωβά είναι Δημιουργός που εμπνέει δέος. Οτιδήποτε δημιουργεί ανταποκρίνεται στα υψηλότερα κριτήρια. (Γέν. 1:31· Ιερ. 10:12) Τι μπορούμε να μάθουμε από την ομορφιά και την τάξη που είναι φανερές στη δημιουργία; Όταν παρατηρούμε τη δημιουργία, εντυπωσιαζόμαστε από τον τρόπο με τον οποίο όλα τα δημιουργικά έργα του Ιεχωβά, μικρά και μεγάλα, εξυπηρετούν έναν ωφέλιμο σκοπό. Ποιος δεν μένει έκθαμβος βλέποντας πόσο περίπλοκο είναι το ανθρώπινο κύτταρο, πόσο ευαίσθητο είναι ένα νεογέννητο μωρό ή πόσο μεγαλοπρεπές είναι ένα υπέροχο ηλιοβασίλεμα; Θαυμάζουμε αυτά τα δημιουργήματα επειδή έχουμε μια έμφυτη αίσθηση του τι είναι πραγματικά όμορφο.—Διαβάστε Ψαλμός 19:1· 104:24.

5. Πώς διασφαλίζει ο Ιεχωβά ότι ολόκληρη η δημιουργία λειτουργεί αρμονικά;

⁵ Όπως είναι φανερό στη δημιουργία, ο Ιεχωβά ενεργώντας στοργικά έθεσε όρια. Θέσπισε τόσο φυσικούς όσο και ηθικούς νόμους για να διασφαλίσει ότι όλα λειτουργούν αρμονικά. (Ψαλμ. 19:7-9) Ως εκ τούτου, όλα τα πράγματα στο σύμπαν έχουν μια καθορισμένη θέση και λειτουργία σύμφωνα με τον ρόλο τους στον σκοπό του Θεού. Ο Ιεχωβά θέτει τον κανόνα για το πώς πρέπει να συνεργάζεται η δημιουργία του. Έτσι λοιπόν, ο νόμος της βαρύτητας συγκρατεί την ατμόσφαιρα κοντά στη γη, ρυθμίζει τις παλίρροιες και τους ωκεανούς, και συμβάλλει στην υλική τάξη που είναι απαραίτητη για τη ζωή στη γη. Ολόκληρη η δημιουργία, συμπεριλαμβανομένων των ανθρώπων, κινείται και λειτουργεί εντός αυτών των ορίων. Είναι ξεκάθαρο πως η τάξη στη δημιουργία πιστοποιεί ότι ο Θεός έχει έναν σκοπό για τη γη και την ανθρωπότητα. Στη διακονία μας, θα μπορούσαμε να στρέφουμε την προσοχή στην Αιτία αυτής της εντυπωσιακής τάξης;—Αποκ. 4:11.

6, 7. Ποια είναι μερικά δώρα που πρόσφερε ο Ιεχωβά στον Αδάμ και στην Εύα;

⁶ Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες. Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά  προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις ήταν απεριόριστες.

⁷ Τι άλλο αποτελούσε μέρος του σκοπού του Θεού; Ο Ιεχωβά δημιούργησε τον Αδάμ και την Εύα με την ικανότητα να αποκτήσουν τέλεια παιδιά. Ο Θεός είχε υπόψη του να αποκτήσουν και τα παιδιά τους παιδιά, μέχρις ότου να γεμίσει η ανθρώπινη οικογένεια ολόκληρη τη γη. Ήθελε να αγαπούν ο Αδάμ και η Εύα, καθώς και όλοι οι μετέπειτα γονείς, τα παιδιά τους όπως αγαπούσε και ο Ιεχωβά τα πρώτα τέλεια ανθρώπινα παιδιά του. Η γη, με όλους τους πόρους της, θα γινόταν η μόνιμη κατοικία τους.—Ψαλμ. 115:16.

8. Ποια ήταν η χρησιμότητα του νόμου που βρίσκεται στα εδάφια Γένεση 2:16, 17;

⁸ Τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν αμέσως σύμφωνα με τον σκοπό του Θεού. Γιατί; Ο Ιεχωβά έδωσε στον Αδάμ και στην Εύα έναν απλό νόμο του οποίου η χρησιμότητα ήταν να δοκιμάσει αν αναγνώριζαν τα όρια της ελευθερίας τους. Τους είπε: «Από κάθε δέντρο του κήπου μπορείς να τρως μέχρι να χορτάσεις. Αλλά από το δέντρο της γνώσης του καλού και του κακού δεν πρέπει να φας, γιατί την ημέρα που θα φας από αυτό οπωσδήποτε θα πεθάνεις». (Γέν. 2:16, 17) Δεν ήταν δύσκολο για τον Αδάμ και την Εύα να κατανοήσουν αυτόν τον νόμο, ούτε ήταν ταλαιπωρία να τον υπακούν. Εξάλλου, είχαν στη διάθεσή τους περισσότερη τροφή από όση μπορούσαν να φάνε.

9, 10. (α) Ποια κατηγορία εκτόξευσε ο Σατανάς εναντίον του Ιεχωβά; (β) Ποια απόφαση πήραν ο Αδάμ και η Εύα; (Βλέπε εικόνα στην αρχή του άρθρου.)

⁹ Ο Σατανάς ο Διάβολος, χρησιμοποιώντας ένα φίδι, ξεγέλασε την Εύα κάνοντάς την να παρακούσει τον Πατέρα της, τον Ιεχωβά. (Διαβάστε Γένεση 3:1-5· Αποκ. 12:9) Ο Σατανάς δημιούργησε ζήτημα για το ότι δεν επιτρεπόταν στα ανθρώπινα παιδιά του Θεού να τρώνε «από κάθε δέντρο του κήπου». Ήταν σαν να έλεγε: “Εννοείς ότι δεν μπορείτε να κάνετε αυτό που θέλετε;” Έπειτα, είπε ένα κατάφωρο ψέμα: «Οπωσδήποτε δεν θα πεθάνετε». Στη συνέχεια, προσπάθησε να πείσει την Εύα ότι δεν χρειαζόταν να ακούει τον Θεό, λέγοντας: «Ο Θεός γνωρίζει πως, την ίδια ημέρα που θα φάτε από αυτό, είναι βέβαιο ότι τα μάτια σας θα ανοιχτούν». Ο Σατανάς υπονόησε ότι ο Ιεχωβά δεν ήθελε να φάνε από τον καρπό επειδή αυτό θα τους διαφώτιζε. Επιπρόσθετα, ο Σατανάς έδωσε την εξής ψεύτικη υπόσχεση: «Θα γίνετε σαν τον Θεό, γνωρίζοντας το καλό και το κακό».

¹⁰ Τώρα ο Αδάμ και η Εύα έπρεπε να πάρουν μια απόφαση. Θα υπάκουαν στον Ιεχωβά ή θα άκουγαν το φίδι; Αποφάσισαν να παρακούσουν τον Θεό. Κάνοντάς το αυτό, ενώθηκαν με τον Σατανά στον στασιασμό του. Απέρριψαν τον Ιεχωβά ως Πατέρα τους και αποχωρίστηκαν από την ασφάλεια της προστατευτικής του διακυβέρνησης.—Γέν. 3:6-13.

11. Γιατί δεν ανέχεται ο Ιεχωβά τον στασιασμό;

¹¹ Στασιάζοντας ενάντια στον Ιεχωβά, ο Αδάμ και η Εύα έχασαν την τελειότητά τους. Επιπρόσθετα, ο στασιασμός τους επέφερε αποξένωση από τον Ιεχωβά επειδή “τα μάτια του είναι τόσο αγνά ώστε δεν μπορεί να βλέπει το κακό”. Συνεπώς, “δεν μπορεί να ανέχεται την πονηρία”. (Αββακ. 1:13, Μετάφραση Νέου Κόσμου [στην αγγλική]) Αν την είχε ανεχτεί, η ευημερία όλων των ζωντανών πλασμάτων—στον ουρανό και στη γη—θα απειλούνταν. Πάνω από όλα, αν ο Θεός δεν είχε κάνει τίποτα για την αμαρτία που διαπράχθηκε στην Εδέμ, θα είχε αμφισβητηθεί η ίδια του η αξιοπιστία. Αλλά ο Ιεχωβά είναι πιστός στους κανόνες του. Ποτέ δεν τους παραβιάζει. (Ψαλμ. 119:142) Έτσι λοιπόν, η ελεύθερη βούληση δεν έδινε στον Αδάμ  και στην Εύα το δικαίωμα να αψηφήσουν τον νόμο του Θεού. Ως συνέπεια του στασιασμού τους ενάντια στον Ιεχωβά, πέθαναν και επέστρεψαν στο χώμα από το οποίο είχαν δημιουργηθεί.—Γέν. 3:19.

12. Τι συνέβη στα παιδιά του Αδάμ;

¹² Όταν ο Αδάμ και η Εύα έφαγαν από εκείνον τον καρπό, έβαλαν τον εαυτό τους σε μια θέση όπου δεν μπορούσαν πια να είναι αποδεκτοί ως μέλη της παγκόσμιας οικογένειας του Θεού. Ο Θεός τούς απέβαλε από την Εδέμ, και δεν είχαν καμιά ελπίδα επιστροφής. (Γέν. 3:23, 24) Κάνοντάς το αυτό, ο Ιεχωβά δικαίως τους έφερε αντιμέτωπους με τις συνέπειες της δικής τους απόφασης. (Διαβάστε Δευτερονόμιο 32:4, 5) Εφόσον ο άνθρωπος δεν ήταν πια τέλειος, δεν μπορούσε να αντανακλά τέλεια τις ιδιότητες του Θεού. Ο Αδάμ, όχι μόνο έχασε ένα υπέροχο μέλλον για τον εαυτό του, αλλά επίσης μεταβίβασε στα παιδιά του την ατέλεια, την αμαρτία και τον θάνατο. (Ρωμ. 5:12) Στέρησε από τους απογόνους του την προοπτική της ζωής δίχως τελειωμό. Επιπλέον, ο Αδάμ και η Εύα δεν μπορούσαν πια να αποκτήσουν τέλειο παιδί—ούτε και κάποιο από τα παιδιά τους θα μπορούσε να αποκτήσει τέλειο παιδί. Αφού ο Σατανάς ο Διάβολος έστρεψε τον Αδάμ και την Εύα μακριά από τον Θεό, συνέχισε να παροδηγεί την ανθρωπότητα, κάτι που κάνει μέχρι σήμερα.—Ιωάν. 8:44.

13. Τι θέλει ο Ιεχωβά για την ανθρωπότητα;

¹³ Η αγάπη του Θεού για τους ανθρώπους, όμως, παραμένει ισχυρή. Παρά τον στασιασμό του Αδάμ και της Εύας, ο Ιεχωβά θέλει να απολαμβάνει η ανθρωπότητα καλή σχέση μαζί του. Δεν επιθυμεί να πεθάνει κανείς. (2 Πέτρ. 3:9) Γι’ αυτό λοιπόν, αμέσως μετά τον στασιασμό, ο Θεός έκανε διευθετήσεις ώστε να μπορούν οι άνθρωποι να αποκαταστήσουν τη φιλία τους μαζί του ενώ ταυτόχρονα διατήρησε τους δικούς του δίκαιους κανόνες. Πώς το επιτέλεσε αυτό;

14. (α) Σύμφωνα με το εδάφιο Ιωάννης 3:16, ποια προμήθεια έκανε ο Θεός για να αποκαταστήσει την ανθρωπότητα; (β) Ποιο ερώτημα θα μπορούσαμε να εξετάσουμε με τα ενδιαφερόμενα άτομα;

¹⁴ Διαβάστε Ιωάννης 3:16. Κάποιοι από εκείνους που προσκαλούμε στην Ανάμνηση μπορεί να ξέρουν αυτό το εδάφιο. Αλλά το ερώτημα είναι: Πώς κάνει εφικτή την αιώνια ζωή η θυσία του Ιησού; Η εκστρατεία για την Ανάμνηση, η ίδια η Ανάμνηση καθώς και οι επισκέψεις που κάνουμε αργότερα σε όσους την παρακολούθησαν μπορεί να μας δώσουν την ευκαιρία να βοηθήσουμε ειλικρινή άτομα που αναζητούν την αλήθεια να κατανοήσουν την απάντηση σε αυτό το σημαντικό ερώτημα. Τέτοια άτομα μπορεί να εντυπωσιαστούν όταν αρχίσουν να κατανοούν σε πληρέστερο βαθμό πώς εκφράζεται η αγάπη και η σοφία του Ιεχωβά μέσω της προμήθειας του λύτρου. Ποια σημεία σχετικά με το λύτρο θα μπορούσαμε να τονίσουμε;

15. Πώς διέφερε ο άνθρωπος Ιησούς από τον άνθρωπο Αδάμ;

¹⁵ Ο Ιεχωβά προμήθευσε έναν τέλειο άνθρωπο που θα γινόταν ο λυτρωτής. Αυτός ο τέλειος άνθρωπος θα χρειαζόταν να είναι όσιος στον Ιεχωβά και πρόθυμος να δώσει τη ζωή του σε αντάλλαγμα για την καταδικασμένη ανθρωπότητα. (Ρωμ. 5:17-19) Ο Ιεχωβά μετέφερε τη ζωή του πρώτου του δημιουργήματος από τον ουρανό στη γη. (Ιωάν. 1:14) Ο Ιησούς έγινε έτσι ένας τέλειος άνθρωπος, ακριβώς όπως ήταν ο Αδάμ. Αλλά ανόμοια με τον Αδάμ, ο Ιησούς ανταποκρίθηκε επάξια στα όσα ανέμενε ο Ιεχωβά από έναν τέλειο άνθρωπο. Ακόμα και κάτω από τις πιο ακραίες δοκιμασίες, ο Ιησούς ποτέ δεν αμάρτησε ούτε παραβίασε κάποιον νόμο του Θεού.

16. Γιατί είναι τόσο πολύτιμο δώρο το λύτρο;

¹⁶ Ως τέλειος άνθρωπος, ο Ιησούς μπορούσε να σώσει την ανθρωπότητα από την αμαρτία και τον θάνατο πεθαίνοντας για χάρη της. Εκείνος αντιστοιχούσε πλήρως σε όλα όσα θα έπρεπε να είναι ο Αδάμ—ένας τέλειος άνθρωπος, απολύτως όσιος και υπάκουος  στον Θεό. (1 Τιμ. 2:6) Ο Ιησούς έγινε η λυτρωτική θυσία που άνοιξε τον δρόμο προς την ατέλειωτη ζωή «για πολλούς»—άντρες, γυναίκες και παιδιά. (Ματθ. 20:28) Πράγματι, το λύτρο είναι το κλειδί που ξεκλειδώνει την πόρτα για την εκπλήρωση του αρχικού σκοπού του Θεού. (2 Κορ. 1:19, 20) Το λύτρο δίνει σε όλους τους πιστούς ανθρώπους την προοπτική της αιώνιας ζωής.

17. Τι καθίσταται εφικτό μέσω του λύτρου;

¹⁷ Ο Ιεχωβά προμήθευσε το λύτρο με τεράστιο προσωπικό κόστος. (1 Πέτρ. 1:19) Εκείνος θεωρεί την ανθρωπότητα τόσο πολύτιμη ώστε ήταν πρόθυμος να επιτρέψει να πεθάνει ο μονογενής του Γιος για χάρη μας. (1 Ιωάν. 4:9, 10) Κατά μία έννοια, ο Ιησούς παίρνει τη θέση του πρώτου ανθρώπινου πατέρα μας, του Αδάμ. (1 Κορ. 15:45) Κάνοντάς το αυτό, ο Ιησούς δεν αποκαθιστά μόνο τη ζωή—μας προσφέρει την ευκαιρία να επιστρέψουμε τελικά στην οικογένεια του Θεού. Ναι, με βάση τη θυσία του Ιησού, ο Ιεχωβά μπορεί να ξαναδεχτεί τους ανθρώπους στην οικογένειά του χωρίς να συμβιβάσει τη δικαιοσύνη του. Δεν συγκινούμαστε όταν σκεφτόμαστε τον καιρό κατά τον οποίο όλοι οι πιστοί άνθρωποι θα οδηγηθούν σε τελειότητα; Τότε θα υπάρχει απόλυτη ενότητα ανάμεσα στο ουράνιο και στο επίγειο τμήμα της οικογένειάς του. Θα είμαστε όλοι μας, με πλήρη έννοια, παιδιά του Θεού.—Ρωμ. 8:21.

18. Πότε θα γίνει ο Ιεχωβά «τα πάντα για όλους»;

¹⁸ Ο στασιασμός του Σατανά δεν σταμάτησε τον Ιεχωβά από το να εκδηλώσει την αγάπη του για την ανθρωπότητα, ούτε μπορεί να εμποδίσει ακόμα και ατελείς ανθρώπους να είναι όσιοι στον Ιεχωβά. Μέσω της προμήθειας του λύτρου, ο Ιεχωβά θα βοηθήσει όλα τα παιδιά του να γίνουν απολύτως δίκαια. Φανταστείτε πώς θα είναι η ζωή όταν όποιος «βλέπει τον Γιο και ασκεί πίστη» θα έχει αιώνια ζωή. (Ιωάν. 6:40) Με τεράστια αγάπη και σοφία, ο Ιεχωβά θα τελειοποιήσει την ανθρώπινη οικογένεια, σύμφωνα με τον αρχικό του σκοπό. Ο Ιεχωβά, ο Πατέρας μας, θα γίνει τότε «τα πάντα για όλους».—1 Κορ. 15:28.

19. (α) Τι πρέπει να μας υποκινεί να κάνουμε η ευγνωμοσύνη για το λύτρο; (Βλέπε το πλαίσιο « Ας Ψάχνουμε να Βρούμε τους Αξίους».) (β) Ποια πτυχή του λύτρου θα εξετάσουμε στη συνέχεια;

¹⁹ Η ευγνωμοσύνη για το λύτρο πρέπει να μας υποκινεί να κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας για να πληροφορήσουμε τους άλλους ότι μπορούν να ωφεληθούν από αυτό το ανεκτίμητο δώρο. Οι άνθρωποι χρειάζεται να μάθουν ότι το λύτρο είναι το μέσο με το οποίο ο Ιεχωβά προσφέρει στοργικά σε όλη την ανθρωπότητα την προοπτική της αιώνιας ζωής. Ωστόσο, το λύτρο επιτέλεσε ακόμα περισσότερα από αυτό. Το επόμενο άρθρο θα εξετάσει πώς η θυσία του Ιησού τακτοποιεί επίσης τα ηθικά ζητήματα που εγέρθηκαν από τον Σατανά τότε, στον κήπο της Εδέμ.