ΚΑΘΩΣ το πλοίο έμπαινε στον όρμο Μπέλφαστ Λοχ, μια μικρή ομάδα ταξιδιωτών στεκόταν στο κατάστρωμα. Αγναντεύοντας τη στεριά, αντίκρισαν καταπράσινους λόφους λουσμένους στο πρωινό φως. Ήταν Μάιος του 1910. Για κάποιον ανάμεσά τους, τον Κάρολο Τ. Ρώσσελ, αυτό ήταν το πέμπτο ταξίδι στην Ιρλανδία. Μπροστά στα μάτια του ξεπρόβαλαν δύο πελώρια υπερωκεάνια που βρίσκονταν υπό κατασκευή: ο Τιτανικός, που έμελλε να έχει τραγικό τέλος, και το δίδυμο πλοίο του, το Ολύμπικ. * Λίγο πιο πέρα από τα ναυπηγεία, καμιά δεκαριά Σπουδαστές της Γραφής στέκονταν στην προκυμαία για να τον υποδεχτούν.

Σχεδόν 20 χρόνια νωρίτερα, ο αδελφός Ρώσσελ, αναζητώντας τον καλύτερο τρόπο για να διαδοθούν τα καλά νέα παγκόσμια, είχε αποφασίσει να κάνει μερικές περιοδείες εκτός Αμερικής. Η πρώτη του περιοδεία ξεκίνησε με την Ιρλανδία τον Ιούλιο του 1891. Καθώς το πλοίο του, Η Πόλη του Σικάγο, πλησίαζε το Κουίνσταουν (σημερινό Κόουβ), ο ήλιος είχε αρχίσει να δύει. Παρατηρώντας το ηλιοβασίλεμα να βάφει με τα χρώματά του την ακτογραμμή, μπορεί κάλλιστα να θυμήθηκε τις περιγραφές των γονέων του για την πατρίδα τους. Καθώς ο αδελφός Ρώσσελ και οι συνταξιδιώτες του περνούσαν από νοικοκυρεμένες κωμοπόλεις και την πανέμορφη ύπαιθρο, άρχισαν να αντιλαμβάνονται ότι ο αγρός εδώ ήταν “έτοιμος και περίμενε να θεριστεί”.

Ο αδελφός Ρώσσελ επισκέφτηκε την Ιρλανδία συνολικά εφτά φορές. Κατά την πρώτη του επίσκεψη προφανώς δημιουργήθηκε τέτοιο ενδιαφέρον ώστε σε μεταγενέστερες επισκέψεις του εκατοντάδες άτομα, ενίοτε δε και χιλιάδες, παρακολουθούσαν τις ομιλίες του. Όταν επρόκειτο να έρθει για δεύτερη φορά, τον Μάιο του 1903, οι δημόσιες συναθροίσεις στο Μπέλφαστ και στο Δουβλίνο ήδη διαφημίζονταν σε τοπικές εφημερίδες. Όπως σχολίασε αργότερα ο Ρώσσελ, «οι ακροατές παρακολουθούσαν με άκρα προσήλωση» τη διάλεξη «Η Ένορκη Υπόσχεση» σχετικά με την πίστη του Αβραάμ και τις μελλοντικές ευλογίες για την ανθρωπότητα.

Το αξιοσημείωτο ενδιαφέρον που παρατηρήθηκε στην Ιρλανδία έκανε τον αδελφό Ρώσσελ να την επισκεφτεί ακόμα μια φορά στα πλαίσια της τρίτης του περιοδείας στην Ευρώπη. Πέντε αδελφοί τον υποδέχτηκαν όταν αποβιβάστηκε στο λιμάνι του Μπέλφαστ ένα απριλιάτικο πρωινό του 1908. Όπως είχε διαφημιστεί, το ίδιο βράδυ εκφωνήθηκε η δημόσια ομιλία «Η Ανατροπή της Αυτοκρατορίας του Σατανά», η οποία προσέλκυσε «γύρω στους 300 σκεπτόμενους ανθρώπους». Ανάμεσά τους βρέθηκε κάποιος που πρόβαλλε αντιρρήσεις αλλά αποστομώθηκε πάραυτα μέσω επιδέξιας χρήσης των Γραφών. Στο Δουβλίνο, ένας ακόμα πιο επίμονος εναντιούμενος ονόματι Ο’ Κόνορ, γραμματέας της Χριστιανικής Αδελφότητας Νέων, επιχείρησε να στρέψει ένα ακροατήριο 1.000 και πλέον ατόμων ενάντια στους Σπουδαστές της Γραφής. Τι ακριβώς συνέβη;

Ας πάμε πίσω στον χρόνο και ας φανταστούμε πώς μπορεί να εκτυλίχθηκαν τα γεγονότα. Κάποιος που ενδιαφέρεται να βρει την αλήθεια της Γραφής αποφασίζει να παρακολουθήσει τη δημόσια ομιλία που διαφημίζει η εφημερίδα The Irish Times. Μόλις και μετά βίας καταφέρνει να βρει μια θέση στην κατάμεστη αίθουσα. Παρακολουθεί με αμέριστη προσοχή τον ασπρομάλλη, γενειοφόρο ομιλητή με τη μαύρη ρεντινγκότα. Καθώς εκφωνεί  τη διάλεξή του, ο ομιλητής πηγαινοέρχεται πάνω στην εξέδρα κάνοντας ζωηρές χειρονομίες. Χρησιμοποιώντας μεθοδικά τη Γραφή, χτίζει την επιχειρηματολογία του και κάνει εκείνον τον ακροατή να καταλάβει για πρώτη φορά τις Γραφικές αλήθειες. Παρότι δεν υπάρχει ηχητικός εξοπλισμός, η φωνή του αντηχεί σε κάθε γωνιά της αίθουσας, κρατώντας αμείωτη την προσοχή του ακροατηρίου επί μιάμιση ώρα. Ακολουθεί ένα μέρος με ερωτήσεις και απαντήσεις. Ο κ. Ο’ Κόνορ και οι φίλοι του προκαλούν τον ομιλητή αλλά αυτός υπερασπίζεται επιδέξια το άγγελμα με τη βοήθεια της Γραφής. Το ακροατήριο ξεσπάει σε χειροκροτήματα. Όταν καταλαγιάζει ο θόρυβος, ο ενδιαφερόμενος πλησιάζει τους αδελφούς για να μάθει περισσότερα. Σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες, κάπως έτσι γνώρισαν πολλοί την αλήθεια.

Τον Μάιο του 1909, ο αδελφός Ρώσσελ αποχαιρέτησε για άλλη μια φορά τη Νέα Υόρκη και επιβιβάστηκε στο πλοίο Μαυριτανία για το τέταρτο ταξίδι του. Αυτή τη φορά πήρε μαζί του έναν στενογράφο, τον αδελφό Χάντσινγκερ, ώστε όσο θα διέσχιζαν τον ωκεανό να αξιοποιήσει τον χρόνο του υπαγορεύοντας άρθρα της Σκοπιάς. Η δημόσια ομιλία του αδελφού Ρώσσελ στο Μπέλφαστ προσέλκυσε 450 ντόπιους, 100 εκ των οποίων δεν βρήκαν θέση και την παρακολούθησαν όρθιοι.

Το πέμπτο ταξίδι, με το οποίο ξεκίνησε η αφήγησή μας, ακολούθησε το ίδιο μοτίβο. Μετά τη δημόσια ομιλία στο Δουβλίνο, ένας ξακουστός θεολόγος που είχε έρθει μαζί με τον Ο’ Κόνορ πήρε Γραφικές απαντήσεις στις ερωτήσεις του, προς μεγάλη ευχαρίστηση του ακροατηρίου. Την επαύριο, οι ταξιδιώτες πήραν το γρήγορο πλοίο της γραμμής για το Λίβερπουλ και εκεί επιβιβάστηκαν στο περίφημο υπερωκεάνιο Λουζιτάνια με προορισμό τη Νέα Υόρκη. *

Στην έκτη και στην έβδομη περιοδεία του αδελφού Ρώσσελ το 1911 ακολουθήθηκε η ίδια τακτική σε σχέση με τη διαφήμιση των δημόσιων ομιλιών. Την άνοιξη, οι 20 Σπουδαστές της Γραφής στο Μπέλφαστ υποδέχτηκαν 2.000 άτομα που άκουσαν την ομιλία με θέμα «Μετά Θάνατον». Στο Δουβλίνο, ο Ο’ Κόνορ εμφανίστηκε με άλλον έναν κληρικό ο οποίος έκανε ερωτήσεις, αλλά το ακροατήριο καταχειροκρότησε τις Γραφικές απαντήσεις. Το φθινόπωρο του ίδιου έτους έγιναν επισκέψεις και σε άλλες πόλεις, όπου αρκετά άτομα παρακολούθησαν τις ομιλίες. Για άλλη μια φορά, ο Ο’ Κόνορ μαζί με 100 ταραξίες αποπειράθηκε να διακόψει τη συνάθροιση στο Δουβλίνο, αλλά το ακροατήριο υποστήριξε με ενθουσιασμό τον ομιλητή.

Παρότι εκείνον τον καιρό ο αδελφός Ρώσσελ πρωτοστατούσε στην παρουσίαση δημόσιων ομιλιών, αναγνώριζε ότι «κανένας άνθρωπος δεν είναι αναντικατάστατος», εφόσον «αυτό δεν είναι έργο ανθρώπου, αλλά έργο του Θεού». Οι διαφημιζόμενες δημόσιες ομιλίες​—που αποτέλεσαν πρόδρομο της Δημόσιας Συνάθροισης—​δημιουργούσαν θαυμάσιες ευκαιρίες για την παρουσίαση Γραφικών αληθειών. Το αποτέλεσμα; Οι δημόσιες ομιλίες συνέβαλαν στη διάδοση των καλών νέων, και εκκλησίες ξεφύτρωναν η μία μετά την άλλη σε όλη την Ιρλανδία.​—Από το αρχείο μας στη Βρετανία.