ΕΧΕΤΕ νιώσει ποτέ ότι έπρεπε να αντιμετωπίσετε τα προβλήματά σας μόνοι; Οι καιροί στους οποίους ζούμε είναι «δύσκολοι και επικίνδυνοι» και μπορούν να μας κάνουν να νιώθουμε αποθαρρυμένοι και απομονωμένοι. (2 Τιμ. 3:1) Ωστόσο, δεν χρειάζεται να αντιμετωπίζουμε τις δυσκολίες της ζωής μόνοι μας. Η Αγία Γραφή τονίζει την αξία των αληθινών φίλων σε «καιρούς στενοχώριας».​—Παρ. 17:17.

Ο απόστολος Παύλος είχε καλλιεργήσει φιλίες με τους αδελφούς που τον συνόδευαν στα ταξίδια του, και αυτοί τον βοηθούσαν με πολλούς τρόπους. (Κολ. 4:7-11) Όταν ο Παύλος ήταν φυλακισμένος στη Ρώμη, οι φίλοι του έκαναν πράγματα που δεν μπορούσε να κάνει ο ίδιος. Για παράδειγμα, ο Επαφρόδιτος έφερε στον Παύλο αναγκαίες προμήθειες που του είχαν στείλει οι αδελφοί και οι αδελφές από τους Φιλίππους. (Φιλιπ. 4:18) Ο Τυχικός παρέδωσε τις επιστολές του Παύλου σε διάφορες εκκλησίες. Με τη στήριξη των φίλων του, ο Παύλος επιτελούσε τη διακονία του ακόμα και όταν βρισκόταν σε κατ’ οίκον περιορισμό ή απομονωμένος στη φυλακή. Πώς μπορείτε να είστε αληθινός φίλος σήμερα;

Υπάρχουν και σύγχρονα παραδείγματα που δείχνουν την αξία τού να είναι κάποιος αληθινός φίλος. Σκεφτείτε μια αδελφή η οποία αποδείχτηκε φίλη για την Ελίζαμπετ, μια τακτική σκαπάνισσα στην Ισπανία. Όταν η μητέρα της Ελίζαμπετ διαγνώστηκε με καρκίνο τελικού σταδίου, εκείνη η αδελφή έστελνε στην Ελίζαμπετ πολλά ενθαρρυντικά μηνύματα βασισμένα σε Γραφικά εδάφια. «Εκείνα τα μηνύματα», λέει η Ελίζαμπετ, «μου έδιναν τη δύναμη να αντιμετωπίζω την κάθε ημέρα χωρίς να νιώθω μόνη».​—Παρ. 18:24.

Μπορούμε να ενισχύουμε τις φιλίες μας με τους ομοπίστους μας υποστηρίζοντάς τους σε εκκλησιαστικές δραστηριότητες. Για παράδειγμα, μήπως θα μπορούσατε να προσφερθείτε να παίρνετε με το αυτοκίνητό σας έναν ηλικιωμένο αδελφό ή αδελφή στις συναθροίσεις ή στη διακονία; Αν ναι, πιθανότατα θα απολαύσετε αμοιβαία ενθάρρυνση. (Ρωμ. 1:12) Ωστόσο, κάποιοι Χριστιανοί δεν μπορούν να βγουν από το σπίτι τους. Πώς μπορούμε να είμαστε αληθινοί φίλοι για αυτούς;

Κάποιοι ομόπιστοί μας έχουν ζητήματα υγείας ή άλλες περιστάσεις που δεν τους επιτρέπουν να παρακολουθούν τις συναθροίσεις με φυσική παρουσία. Σκεφτείτε το παράδειγμα του Ντέιβιντ, ο οποίος διαγνώστηκε με λέμφωμα. Για πάνω από έξι μήνες, έκανε χημειοθεραπεία. Στη διάρκεια της αγωγής, ο Ντέιβιντ και η σύζυγός του, η Λίντια, παρακολουθούσαν τις συναθροίσεις μέσω βιντεοδιάσκεψης.

Πώς τους στήριζαν οι φίλοι τους στην εκκλησία; Έπειτα από κάθε συνάθροιση, κάποιοι από εκείνους που ήταν στην Αίθουσα Βασιλείας προσπαθούσαν να μιλήσουν στον Ντέιβιντ και στη Λίντια μέσω βιντεοδιάσκεψης. Επιπλέον, όταν ο Ντέιβιντ και η Λίντια  έκαναν σχόλια, αργότερα λάβαιναν ενθαρρυντικά μηνύματα από τους αδελφούς. Το αποτέλεσμα; Ένιωθαν λιγότερο απομονωμένοι.

Θα μπορούσαμε να συμπεριλάβουμε στα σχέδιά μας για τη διακονία εκείνους που είναι περιορισμένοι στο σπίτι; Με κάποιες μικρές προσαρμογές, μπορούμε να δείξουμε ότι δεν έχουμε ξεχάσει εκείνους που αντιμετωπίζουν τέτοιου είδους περιορισμούς. (Παρ. 3:27) Θα μπορούσατε να κανονίσετε να γράψετε επιστολές ή να δώσετε μαρτυρία από το τηλέφωνο μαζί τους. Εκείνοι που είναι περιορισμένοι στο σπίτι ίσως να μπορούν να συνδεθούν στις συναθροίσεις για υπηρεσία αγρού μέσω βιντεοδιάσκεψης. Ο Ντέιβιντ και η Λίντια εκτιμούσαν αυτή τη διευθέτηση. Ο Ντέιβιντ εξηγεί: «Και μόνο το να βρισκόμαστε με τον όμιλό μας για μια σύντομη συζήτηση και μια προσευχή μάς έδινε τεράστια ώθηση». Επιπρόσθετα, αν κάτι τέτοιο είναι ασφαλές και κατάλληλο, ίσως θα μπορούσατε να κανονίσετε να διεξάγετε κατά καιρούς μια Γραφική μελέτη σας στο σπίτι ενός αδελφού που δεν μπορεί να βγει.

Όταν συνεργαζόμαστε με τους αδελφούς και τις αδελφές μας που είναι περιορισμένοι στο σπίτι και παρατηρούμε από πρώτο χέρι τις ελκυστικές τους ιδιότητες, δενόμαστε ακόμα περισσότερο μαζί τους. Για παράδειγμα, όταν συνεργάζεστε μαζί τους στη διακονία και παρατηρείτε πώς χρησιμοποιούν επιδέξια τον Λόγο του Θεού για να αγγίξουν την καρδιά ενός ατόμου, πιθανότατα τους εκτιμάτε ακόμα περισσότερο. Όταν υποστηρίζετε τους ομοπίστους σας σε πνευματικές δραστηριότητες, μπορεί κάλλιστα να διευρύνετε τον κύκλο των φίλων σας.​—2 Κορ. 6:13.

Ο Παύλος παρηγορήθηκε όταν ο φίλος του ο Τίτος ήταν μαζί του. (2 Κορ. 7:5-7) Αυτή η αφήγηση μας υπενθυμίζει ότι μπορούμε να δίνουμε παρηγοριά σε εκείνους που το έχουν ανάγκη, όχι απλώς με συμπονετικά λόγια, αλλά και με την παρουσία μας και κάνοντας ό,τι μπορούμε για να τους στηρίζουμε.​—1 Ιωάν. 3:18.

Οι αδελφοί και οι αδελφές μας στη Ρωσία έχουν θέσει υπέροχο παράδειγμα στηρίζοντας ο ένας τον άλλον. Σκεφτείτε την εμπειρία του Σεργκέι και της συζύγου του, της Τατιάνας. Η αστυνομία έκανε έρευνα στο σπίτι τους και μετά τους πήρε για ανάκριση. Η Τατιάνα αφέθηκε ελεύθερη πρώτη και επέστρεψε στο σπίτι. Ο Σεργκέι αφηγείται: «Με το που έφτασε [η Τατιάνα] στο σπίτι, μια θαρραλέα αδελφή εμφανίστηκε στο κατώφλι μας. Ήρθαν και άλλοι αδελφοί και μας βοήθησαν να τακτοποιήσουμε το διαμέρισμά μας».

Ο Σεργκέι προσθέτει: «Μου άρεσε πάντοτε το εδάφιο Παροιμίες 17:17, το οποίο λέει: “Ο αληθινός φίλος δείχνει πάντοτε αγάπη και αποδεικνύεται αδελφός που γεννήθηκε για καιρούς στενοχώριας”. Αυτά τα λόγια έχουν αποκτήσει άλλο νόημα για εμένα αυτό το διάστημα που αντιμετωπίζω διωγμό και που δεν μπορώ να τα βγάλω πέρα μόνος μου. Ο Ιεχωβά έχει προμηθεύσει φίλους που στέκονται ατρόμητοι στο πλευρό μου». a

Καθώς αντιμετωπίζουμε ολοένα και πιο δύσκολες καταστάσεις, χρειαζόμαστε φίλους στους οποίους μπορούμε να στηριχτούμε. Θα τους χρειαστούμε ακόμα περισσότερο κατά τη διάρκεια της μεγάλης θλίψης. Γι’ αυτό, ας κάνουμε κάθε προσπάθεια ώστε να είμαστε αληθινοί φίλοι τώρα!​—1 Πέτρ. 4:7, 8.