Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μετάβαση στον πίνακα περιεχομένων

Η Γλαδιόλα—Ένα Εξαίσιο Φυτό Λεπτής Ομορφιάς

Η Γλαδιόλα—Ένα Εξαίσιο Φυτό Λεπτής Ομορφιάς

Η Γλαδιόλα​—Ένα Εξαίσιο Φυτό Λεπτής Ομορφιάς

Σχεδόν όλοι μένουν έκθαμβοι από την ντελικάτη ομορφιά των ανθισμένων φυτών, ανάμεσα στα οποία περίβλεπτη θέση κατέχει η γλαδιόλα. Επειδή είναι τόσο δημοφιλής, η γλαδιόλα καλλιεργείται για εμπορικούς σκοπούς σε αρκετές χώρες, περιλαμβανομένου του Ισραήλ και της Ολλανδίας. Επίσης υπάρχουν αγροκτήματα με γλαδιόλες στις Ηνωμένες Πολιτείες, τα οποία στέλνουν τα προϊόντα τους σε καλλιεργητές λουλουδιών σε όλο τον κόσμο.

Η θαυμαστή οικογένεια της γλαδιόλας έχει αυξηθεί τώρα σε πάνω από 2.000 ποικιλίες, κάθε χρώματος, απόχρωσης ή υφής που μπορείτε να φανταστείτε. Πώς κατάφεραν οι ανθοκόμοι να αναπτύξουν μια τέτοια φαινομενικά ατέλειωτη ποικιλία από ένα και μόνο λουλούδι;

Δημιουργώντας Νέες Ποικιλίες

Ο ανθοκόμος χρησιμοποιεί ένα εργαλείο, για παράδειγμα μια βούρτσα από τρίχες καμήλας, για να αφαιρέσει γύρη από το στήμονα του αρσενικού λουλουδιού και να τη μεταφέρει στο στίγμα ενός θηλυκού. Συνήθως τοποθετεί τη γύρη στα χαμηλότερα άνθη του φυτού-ξενιστή. Αμέσως μετά, κλείνει σφιχτά το λουλούδι για να μην μπορέσουν οι φυσικοί επικονιαστές, όπως οι μέλισσες, οι μύγες, ή ακόμα και το απαλό αεράκι, να μεταβάλουν τα αποτελέσματα. Για μια συγκεκριμένη απόχρωση ή εμφάνιση, διασταυρώνει ένα είδος γλαδιόλας με κάποιο άλλο που έχει τα επιθυμητά χαρακτηριστικά.

Αυτό δεν σημαίνει ότι η νέα ποικιλία, δηλαδή το υβρίδιο, είναι ένα καινούριο είδος λουλουδιού. Η δυνατότητα για την ύπαρξη αυτής της ποικιλίας υπήρχε ανέκαθεν μέσα στον περίπλοκο γενετικό κώδικα της γλαδιόλας. Με επιλεκτική διασταύρωση, μπορούν να δημιουργηθούν εκθαμβωτικά λευκές μέχρι μαυροκόκκινες ή άλικες γλαδιόλες. Υπάρχουν επίσης γλαδιόλες με κηλίδες, βούλες, πτυχώσεις και διπλά άνθη. Μάλιστα μερικές έχουν ένα λεπτό άρωμα.

Ντελικάτη Ομορφιά

Κοιτάξτε προσεκτικά τα λουλούδια που φαίνονται εδώ και παρατηρήστε πόσο πολλές ποικιλίες γλαδιόλας υπάρχουν. Τι γοητευτική είναι αυτή που φαίνεται εδώ και ονομάζεται Ωραιότητα! Καθώς τα πέταλά της ανοίγουν, αποκαλύπτουν απαλές, πτυχωτές μοβ άκρες με σκουρότερο μοβ περίγραμμα. Στα πέταλα της βάσης, που οδηγούν στο λαιμό του κάθε άνθους, υπάρχει μια υπέροχη κηλίδα σε βαθύ ροζ και πορφυρό χρώμα.

Μια άλλη ποικιλία, η Δαντελένια Ορχιδέα, που επίσης φαίνεται εδώ, δίνει την εντύπωση ότι είναι τόσο εύθραυστη ώστε και το παραμικρό άγγιγμα θα την κατέστρεφε. Τα άνθη της ακουμπούν στο στέλεχος, ενώ μακριοί στήμονες υψώνονται από το κέντρο του πολύχρωμου λαιμού. Άλλες ποικιλίες έχουν υποβλητικά ονόματα, όπως Ακτινοβόλο Αστέρι, Τέλος του Ονείρου, Φαντασία, Συναγερμός και Απαράμιλλο Ασημένιο Φεγγάρι.

Η Καλλιέργεια της Γλαδιόλας

Οι καλλιεργητές μαζεύουν τους σπόρους από τα άνθη και συγκεντρώνουν τους κόρμους, το βολβοειδές κατώτερο μέρος του στελέχους του φυτού. Επίσης συλλέγουν τους μικρούς δευτερεύοντες κόρμους, ή αλλιώς κορμίσκους, που σχηματίζονται γύρω από τους πρωτεύοντες κόρμους.

Οι καλλιεργούμενες ποικιλίες προέρχονται κυρίως από αφρικανικά είδη. Έτσι, έχουν τις ρίζες τους στις τροπικές περιοχές, σαν να λέγαμε, και είναι πολύ ευαίσθητες στις κλιματικές αλλαγές. Μπορεί να μην αντέχουν στους κρύους χειμώνες μερικών χωρών, αλλά αναπτύσσονται καλά τους ζεστούς καλοκαιρινούς μήνες.

Στα πιο κρύα κλίματα, οι κόρμοι πρέπει να βγουν από το έδαφος στο τέλος της περιόδου ανάπτυξης και να καθαριστούν προσεκτικά. Ένας νέος κόρμος θα έχει σχηματιστεί, και για να βγάλει ρίζες πρέπει να αφαιρεθεί ο παλιός, νεκρός κόρμος από το κατώτατο μέρος του στελέχους. Επιπλέον, πρέπει να αφαιρεθούν οι κορμίσκοι που έχουν μέγεθος μπιζελιού και σχηματίζουν τσαμπιά πάνω σε κάθε κόρμο. Όταν κάνει κρύο, τόσο οι κορμίσκοι όσο και οι κόρμοι πρέπει να διατηρούνται σε ξηρό, δροσερό μέρος με θερμοκρασίες άνω του μηδενός.

Αφού φυτευτεί, ο κάθε κορμίσκος βγάζει λεπτά φύλλα και μέχρι το τέλος της περιόδου ανάπτυξης μετατρέπεται σε ώριμο κόρμο. Όταν αυτοί οι κόρμοι φυτευτούν την επόμενη περίοδο, θα γίνουν δυνατά, ανθοφόρα ενήλικα φυτά.

Στα εύκρατα κλίματα, το φύτεμα μπορεί να ξεκινήσει στις αρχές της άνοιξης. Ο χρόνος του δεν παίζει τόσο ζωτικό ρόλο στα πιο θερμά κλίματα. Το ιδανικό θα ήταν να φυτευτούν οι κορμίσκοι και οι κόρμοι σε υγρό, ελαφρά όξινο έδαφος. Θα πρέπει να φυτεύονται σε ηλιόλουστη θέση, επειδή δεν ευδοκιμούν στη σκιά.

Οι κορμίσκοι μπορούν να φυτευτούν πεταχτά σε αυλάκια βάθους 8 εκατοστών και κατόπιν να καλυφτούν με χώμα. Οι κόρμοι, από την άλλη μεριά, θα πρέπει να φυτευτούν σε βάθος 13 εκατοστών. Για να μην υπάρξει συνωστισμός στον κήπο, οι κόρμοι μεσαίου μεγέθους πρέπει να φυτεύονται σε απόσταση περίπου 8 εκατοστών μεταξύ τους, και οι μεγαλύτεροι σε απόσταση 10 ως 13 εκατοστών. Αν καθαρίσετε και φυτέψετε τους κόρμους προσεκτικά, έπειτα από μερικούς μήνες θα ανταμειφθείτε με ένα απερίγραπτο θέαμα​—την πολύχρωμη λεπτή ομορφιά των γλαδιόλων.

[Εικόνα στη σελίδα 16]

Δαντελένια Ορχιδέα

[Εικόνα στη σελίδα 16, 17]

Κοραλλένιο Όνειρο

Μονέ

Τέλος του Ονείρου

Ηλιόλουστη

[Εικόνα στη σελίδα 17]

Ωραιότητα