Η Άποψη της Αγίας Γραφής

Είναι Κατάλληλο να Λατρεύουμε τον Ιησού;

ΣΤΟ διάβα των αιώνων, πολλοί άνθρωποι στο Χριστιανικό κόσμο έχουν λατρέψει τον Ιησού Χριστό σαν να ήταν ο Παντοδύναμος Θεός. Ωστόσο, ο ίδιος ο Ιησούς κατηύθυνε την προσοχή και τη λατρεία μόνο στον Ιεχωβά Θεό. Για παράδειγμα, όταν παροτρύνθηκε να κάνει μια πράξη λατρείας προς τον Διάβολο, ο Ιησούς είπε: «Τον Ιεχωβά τον Θεό σου πρέπει να λατρεύεις και σε αυτόν μόνο πρέπει να αποδίδεις ιερή υπηρεσία». (Ματθαίος 4:10) Αργότερα, ο Ιησούς έδωσε την εξής οδηγία στους μαθητές του: «Μην αποκαλέσετε κανέναν πατέρα σας πάνω στη γη, γιατί ένας είναι ο Πατέρας σας, ο Ουράνιος».​—Ματθαίος 23:9.

Ο Ιησούς περιέγραψε σε μια Σαμαρείτισσα το είδος της λατρείας που πρέπει να αποδίδουν οι άνθρωποι στον Θεό. Η λατρεία τους πρέπει να βασίζεται σε πνεύμα και αλήθεια. Πράγματι, «ο Πατέρας τέτοιους ανθρώπους αναζητάει για να τον λατρεύουν». (Ιωάννης 4:23, 24) Ναι, η ευλαβική λατρεία πρέπει να απευθύνεται μόνο στον Θεό. Η απόδοση λατρείας σε οποιονδήποτε ή σε οτιδήποτε άλλο θα ήταν μια μορφή ειδωλολατρίας, η οποία καταδικάζεται τόσο στις Εβραϊκές όσο και στις Ελληνικές Γραφές.​—Έξοδος 20:4, 5· Γαλάτες 5:19, 20.

“Αλλά”, ίσως αντιτείνουν μερικοί, “δεν δείχνει η Αγία Γραφή ότι πρέπει να λατρεύουμε και τον Ιησού; Δεν είπε ο Παύλος στο εδάφιο Εβραίους 1:6: «Όλοι οι άγγελοι του Θεού ας τον λατρέψουν [τον Ιησού]»;” (Μετάφραση Βασιλέως Ιακώβου) Πώς μπορούμε να κατανοήσουμε αυτό το εδάφιο υπό το φως των όσων λέει η Αγία Γραφή για την ειδωλολατρία;

Η Λατρεία στην Αγία Γραφή

Αρχικά, πρέπει να καταλάβουμε τι εννοούσε εδώ ο Παύλος. Χρησιμοποίησε τη λέξη της κοινής ελληνικής προσκυνέω. Το Βιβλικό Λεξικό του Άνγκερ (Unger’s Bible Dictionary) λέει ότι αυτή η λέξη σημαίνει στην κυριολεξία “φιλώ το χέρι κάποιου σε ένδειξη ευλάβειας ή αποδίδω τιμή”. Το Ερμηνευτικό Λεξικό των Λέξεων της Καινής Διαθήκης (An Expository Dictionary of New Testament Words), του Γ. Ε. Βάιν, λέει ότι αυτή η λέξη «υπονοεί μια πράξη ευλάβειας που αποδίδεται είτε σε κάποιον άνθρωπο . . . είτε στον Θεό». Στους Βιβλικούς χρόνους το ρήμα προσκυνέω συχνά περιλάμβανε κατά γράμμα υπόκλιση μπροστά σε ένα υψηλά ιστάμενο πρόσωπο.

Εξετάστε την παραβολή που είπε ο Ιησούς για το δούλο ο οποίος δεν μπορούσε να ξεπληρώσει ένα μεγάλο χρηματικό ποσό στον κύριό του. Σε αυτή την παραβολή εμφανίζεται μια μορφή αυτής της λέξης, η οποία αποδίδεται στη Μετάφραση Βασιλέως Ιακώβου ως εξής: «Ο δούλος, λοιπόν, έπεσε κάτω και τον λάτρεψε [προσεκύνει, Κείμενο] [το βασιλιά], λέγοντας: Κύριε κάνε υπομονή μαζί μου και θα σου τα ξεπληρώσω όλα». (Ματθαίος 18:26· τα πλάγια γράμματα δικά μας.) Μήπως αυτός ο άντρας έκανε μια ειδωλολατρική πράξη; Κάθε άλλο! Απλώς εκδήλωσε το είδος της ευλάβειας  και του σεβασμού που όφειλε στο βασιλιά του, ο οποίος ήταν κύριός του και ανώτερός του.

Αυτές οι πράξεις προσκύνησης, δηλαδή οι εκδηλώσεις σεβασμού, ήταν αρκετά συνηθισμένες στην Ανατολή, κατά τους Βιβλικούς χρόνους. Ο Ιακώβ προσκύνησε εφτά φορές όταν συνάντησε τον αδελφό του, τον Ησαύ. (Γένεση 33:3) Τα αδέλφια του Ιωσήφ πρόσπεσαν, ή αλλιώς προσκύνησαν, ενώπιόν του σε ένδειξη τιμής για τη θέση του στην αιγυπτιακή αυλή. (Γένεση 42:6) Υπό το φως αυτών των γεγονότων, μπορούμε να κατανοήσουμε καλύτερα τι συνέβη όταν οι αστρολόγοι βρήκαν τον Ιησού, τότε που ήταν παιδάκι, και τον αναγνώρισαν ως “αυτόν που γεννήθηκε βασιλιάς των Ιουδαίων”. Σύμφωνα με τη Μετάφραση Βασιλέως Ιακώβου, η αφήγηση μας λέει ότι «έπεσαν κάτω και τον λάτρεψαν [προσεκύνησαν, Κείμενο]».​—Ματθαίος 2:2, 11.

Σαφώς, λοιπόν, η λέξη προσκυνέω, την οποία μερικές μεταφράσεις της Αγίας Γραφής αποδίδουν «λατρεύω», δεν χρησιμοποιείται αποκλειστικά και μόνο για το είδος της λατρείας που ανήκει στον Ιεχωβά Θεό. Μπορεί επίσης να αναφέρεται στο σεβασμό και στην τιμή που δείχνει κάποιος σε ένα άλλο άτομο. Σε μια προσπάθεια αποφυγής των παρανοήσεων, ορισμένες μεταφράσεις της Αγίας Γραφής αποδίδουν τη λέξη προσκυνέω του εδαφίου Εβραίους 1:6 ως εξής: «ας του αποδώσουν τιμή» (Νέα Βίβλος της Ιερουσαλήμ [New Jerusalem Bible]), «ας τον τιμήσουν» (Η Πλήρης Βίβλος στη Σύγχρονη Αγγλική [The Complete Bible in Modern English]), «ας υποκλιθούν μπροστά του» (Καινή Διαθήκη του Εικοστού Αιώνα [Twentieth Century New Testament]) ή «ας τον προσκυνήσουν» (Μετάφραση Νέου Κόσμου).

Ο Ιησούς Είναι Άξιος Προσκύνησης

Είναι άξιος τέτοιας προσκύνησης ο Ιησούς; Ασφαλώς και είναι! Στην επιστολή του προς τους Εβραίους, ο απόστολος Παύλος εξηγεί ότι ως “κληρονόμος όλων των πραγμάτων”, ο Ιησούς έχει “καθήσει στα δεξιά της Μεγαλειότητας σε υψηλούς τόπους”. (Εβραίους 1:2-4) Άρα λοιπόν, πρέπει «στο όνομα του Ιησού να λυγίσει κάθε γόνατο εκείνων που είναι στον ουρανό και εκείνων που είναι στη γη και εκείνων που είναι κάτω από το έδαφος, και κάθε γλώσσα να ομολογήσει φανερά ότι ο Ιησούς Χριστός είναι Κύριος για τη δόξα του Θεού του Πατέρα».​—Φιλιππησίους 2:10, 11.

Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Χριστός σύντομα θα χρησιμοποιήσει αυτή την εξυψωμένη θέση και τις εκτεταμένες εκτελεστικές εξουσίες που συνεπάγεται αυτή για να μεταμορφώσει τη γη σε παγκόσμιο παράδεισο. Υπό την καθοδηγία του Θεού, και ως αποτέλεσμα της λυτρωτικής θυσίας του Ιησού, θα απαλλάξει τον κόσμο από κάθε λύπη, πόνο και θλίψη προς όφελος εκείνων που υποτάσσονται στη δίκαιη διακυβέρνησή του. Δεν είναι, λοιπόν, άξιος της τιμής, του σεβασμού και της υπακοής μας;​—Ψαλμός 2:12· Ησαΐας 9:6· Λουκάς 23:43· Αποκάλυψη 21:3, 4.

«Θεός που Απαιτεί Αποκλειστική Αφοσίωση»

Ωστόσο, η Αγία Γραφή δείχνει ξεκάθαρα ότι η λατρεία μας​—με την έννοια της θρησκευτικής ευλάβειας και αφοσίωσης—​πρέπει να αποδίδεται μόνο στον Θεό. Ο Μωυσής τον περιέγραψε ως “Θεό που απαιτεί αποκλειστική αφοσίωση”. Και η Αγία Γραφή μάς παροτρύνει να “λατρέψουμε Εκείνον που έκανε τον ουρανό και τη γη και τη θάλασσα και τις πηγές των νερών”.​—Δευτερονόμιο 4:24· Αποκάλυψη 14:7.

Ο Ιησούς ασφαλώς διαδραματίζει ζωτικό ρόλο στην αληθινή λατρεία, για τον οποίο αξίζει τιμή και σεβασμό. (2 Κορινθίους 1:20, 21· 1 Τιμόθεο 2:5) Αυτός αποτελεί τη μόνη οδό μέσω της οποίας μπορούμε να πλησιάσουμε τον Ιεχωβά Θεό. (Ιωάννης 14:6) Επομένως, οι αληθινοί Χριστιανοί πρέπει να κατευθύνουν τη λατρεία τους μόνο στον Παντοδύναμο Ιεχωβά Θεό.