Μετά τις Καταιγίδες​—Παροχή Βοήθειας στη Γαλλία

ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΤΗ ΤΟΥ ΞΥΠΝΑ! ΣΤΗ ΓΑΛΛΙΑ

Η ΦΡΑΝΣΟΥΑΖ άνοιξε την πόρτα για να φέρει λίγα κούτσουρα για το τζάκι. «Δεν μπορούσα να πιστέψω στα μάτια μου», θυμάται. «Το νερό είχε ανέβει ως το κατώφλι και ένα τεράστιο κύμα ερχόταν από την πόρτα του κήπου». Ο σύζυγός της, ο Τιερί, έφερε μια σκάλα από το γκαράζ, ενώ το νερό έφτανε ως το λαιμό του. Η οικογένεια ανέβηκε στη σοφίτα, όπου ο Τιερί άνοιξε μια τρύπα στη σκεπή. Μουσκεμένοι και τρομοκρατημένοι, οι γονείς και τα τρία τους παιδιά περίμεναν επί τέσσερις ατέλειωτες ώρες ωσότου έρθουν να τους σώσουν. Τελικά, ένα ελικόπτερο της γαλλικής αστυνομίας τους εντόπισε και, αφού τους τράβηξε με βίντσι, τους πήγε σε ασφαλές μέρος.

Τα ποτάμια φούσκωσαν από τις καταρρακτώδεις βροχές και ξεχείλισαν, παρασύροντας αναχώματα και καταστρέφοντας γέφυρες. Κύματα από λασπόνερα, που σε μερικές περιπτώσεις το ύψος τους ξεπερνούσε τα 10 μέτρα, σάρωσαν τα πάντα στο πέρασμά τους. Τριάντα και πλέον άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους από την καταιγίδα​—παγιδεύτηκαν στα αυτοκίνητά τους ή πνίγηκαν στον ύπνο τους. Ένα θύμα που διασώθηκε είπε χαρακτηριστικά ότι εκείνη η φοβερή νύχτα του Νοεμβρίου φαινόταν σαν να ήταν το «τέλος του κόσμου». Μια ολόκληρη περιοχή της νοτιοδυτικής Γαλλίας​—329 πόλεις και χωριά—​κηρύχτηκε σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης.

Έρχονται τα Χειρότερα

Ενώ οι νοτιοδυτικές περιοχές φρόντιζαν ακόμη τις πληγές τους, η συμφορά έπληξε και πάλι. Ένα εξαιρετικά έντονο βαρομετρικό χαμηλό πάνω από τον Ατλαντικό Ωκεανό δημιούργησε ανέμους που είχαν την ισχύ τυφώνα. Η θύελλα σάρωσε πρώτα τη βόρεια Γαλλία στις 26 Δεκεμβρίου 1999 και κατόπιν ερήμωσε τη νότια Γαλλία την επόμενη νύχτα. Καταγράφηκαν άνεμοι των οποίων η ταχύτητα  ξεπερνούσε τα 200 χιλιόμετρα την ώρα. Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, τέτοια καταιγίδα είχε να πλήξει τη Γαλλία τουλάχιστον από το 17ο αιώνα.

Η Ελέν ήταν οχτώ μηνών έγκυος όταν ξέσπασε η θύελλα. «Ήμουν κατατρομαγμένη», θυμάται. «Ο σύζυγός μου επέστρεφε στο σπίτι με τη μηχανή του, και εγώ έβλεπα έξω κλαδιά να πετούν στον αέρα. Δεν μπορούσα να βγάλω από το μυαλό μου τη σκέψη ότι δεν θα έβλεπε ποτέ το μωρό του. Μόλις έφτασε ο σύζυγός μου, η στάθμη του νερού άρχισε να ανεβαίνει μέσα στο σπίτι μας. Χρειάστηκε να βγούμε πηδώντας από το παράθυρο».

Στη Γαλλία έχασαν τη ζωή τους τουλάχιστον 90 άτομα. Είτε πνίγηκαν είτε χτυπήθηκαν από κεραμίδια, καπνοδόχους ή δέντρα που έπεφταν. Εκατοντάδες άλλοι τραυματίστηκαν σοβαρά, μεταξύ των οποίων αρκετοί πολίτες και στρατιώτες που συμμετείχαν σε ομάδες διάσωσης. Οι θυελλώδεις άνεμοι έπληξαν και γειτονικές χώρες, σκοτώνοντας πάνω από 40 άτομα στη Βρετανία, στη Γερμανία, στην Ελβετία και στην Ισπανία.

Απολογισμός

Από τους 96 μητροπολιτικούς νομούς της Γαλλίας, οι 69 κηρύχτηκαν επίσημα σε «κατάσταση έκτακτης ανάγκης». Το κόστος των ζημιών υπολογίστηκε σε περίπου 70 δισεκατομμύρια φράγκα (περ. 3,57 τρισ. δρχ.). Η καταστροφή ήταν τέτοια ώστε μερικές πόλεις, χωριά και λιμάνια έμοιαζαν με πολεμική ζώνη. Δρόμοι και σιδηροδρομικές γραμμές αποκλείστηκαν από δέντρα ή πυλώνες του ηλεκτρικού που έπεσαν. Στέγες αποσπάστηκαν από κτίρια, γερανοί εργοταξίων αναποδογύρισαν και σκάφη εκτινάχτηκαν πάνω στις αποβάθρες. Χιλιάδες καλλιεργητές έχασαν τα μέσα για τη συντήρηση της ζωής τους, όταν καταστράφηκαν τα θερμοκήπια και οι δεντρόκηποί τους.

Μέσα σε λίγες ώρες, ο άνεμος είχε σκορπίσει την ερήμωση στα δάση και στα πάρκα της Γαλλίας, αποψιλώνοντας χιλιάδες στρέμματα δεντρόφυτων εκτάσεων. Σύμφωνα με τη Δασική Υπηρεσία της Γαλλίας, υπολογίζεται ότι καταστράφηκαν 300 εκατομμύρια δέντρα. Επιβλητικά αιωνόβια δέντρα ξεριζώθηκαν ή έσπασαν σαν σπιρτόξυλα. Ο άνεμος απογύμνωσε τεράστιες εκτάσεις στα δάση της Ακουιτανίας και της Λοραίνης.

«Την πρώτη μέρα μετά την καταιγίδα, πήγα στο δάσος», είπε ο Μπερνάρ, ένας Μάρτυρας του Ιεχωβά που εργάζεται ως δασοφύλακας. «Έμεινα με ανοιχτό το στόμα. Όταν βλέπεις ένα τέτοιο θέαμα, δεν μπορείς να μείνεις ανεπηρέαστος! Εδώ, το 80 τοις εκατό της εκκλησίας μου  εξαρτώνται από το δάσος για να ζήσουν. Οι άνθρωποι, κυρίως οι ηλικιωμένοι, συγκλονίστηκαν». Στους κήπους του Ανακτόρου των Βερσαλιών έπεσαν 10.000 δέντρα. «Θα χρειαστούν δύο αιώνες για να ξαναπάρει το πάρκο την προηγούμενη όψη του», είπε με θλίψη ένας από τους υπεύθυνους κηπουρούς.

Εξαιτίας της πτώσης ηλεκτροφόρων καλωδίων, το ένα έκτο και πλέον του πληθυσμού της Γαλλίας βυθίστηκε στο σκοτάδι. Παρά τις ηρωικές προσπάθειες των δημόσιων υπηρεσιών, δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι εξακολουθούσαν να είναι χωρίς ηλεκτρισμό ή τηλέφωνο δύο εβδομάδες μετά τις καταιγίδες. Μερικά μικρά χωριά αποκόπηκαν εντελώς. Οικογένειες που αναγκάστηκαν να αντλούν νερό από πηγάδια και να χρησιμοποιούν κεριά ένιωσαν σαν να ζούσαν εκατό χρόνια πριν και όχι στο κατώφλι του 21ου αιώνα.

Από τις καταιγίδες δεν γλίτωσαν τα δημόσια κτίρια, οι πύργοι ή οι καθεδρικοί ναοί. Υπέστησαν ζημιές πολλά θρησκευτικά οικοδομήματα, περιλαμβανομένων και 15 Αιθουσών Βασιλείας των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Σε μερικά μέρη, οι συναθροίσεις γίνονταν υπό το φως των κεριών ή με λάμπες πετρελαίου.

Οι περιουσίες περίπου 2.000 οικογενειών Μαρτύρων του Ιεχωβά υπέστησαν ζημιές εξαιτίας της καταιγίδας​—ζημιές που κυμαίνονταν από πτώση δέντρων ή απώλεια κεραμιδιών μέχρι ολοκληρωτική καταστροφή των σπιτιών τους εξαιτίας της υπερχείλισης ποταμών. Αρκετοί Μάρτυρες τραυματίστηκαν. Ένα τραγικό περιστατικό συνέβη στην περιοχή Σαράντ, όπου ένας 77χρονος Μάρτυρας πνίγηκε μπροστά στα μάτια της συζύγου του η οποία δεν μπορούσε να τον βοηθήσει. Άλλοι γλίτωσαν παρά τρίχα. Ο 70χρονος Ζιλμπέρ θυμάται: «Είναι θαύμα το ότι δεν σκοτώθηκα. Τα νερά παρέσυραν την πόρτα και ξεχύθηκαν μέσα στο σπίτι με απίστευτη δύναμη. Ξαφνικά βρέθηκα μέσα σε νερά που έφταναν το ενάμισι μέτρο. Σώθηκα επειδή κρατήθηκα από την ντουλάπα μου».

Παροχή της Απαραίτητης Βοήθειας

Οι καταιγίδες δημιούργησαν ένα πρωτόγνωρο κλίμα αλληλεγγύης στη Γαλλία και σε ολόκληρη την Ευρώπη. Η εφημερίδα Λε Μιντί Λιμπρ (Le Midi libre) σχολίασε: «Υπάρχουν περιπτώσεις στις οποίες η φιλανθρωπία γίνεται σχεδόν υποχρεωτική, είτε εκδηλώνεται αυθόρμητα είτε από φιλία είτε λόγω της συνείδησης».

 Αμέσως μετά τις καταιγίδες, δημιουργήθηκαν επιτροπές διάσωσης μεταξύ των Μαρτύρων του Ιεχωβά με σκοπό την παροχή βοήθειας στα μέλη των τοπικών εκκλησιών τους καθώς και σε άλλα άτομα που επηρεάστηκαν από τη συμφορά. Οι Περιφερειακές Επιτροπές Οικοδόμησης, οι οποίες φυσιολογικά ασχολούνται με την οικοδόμηση Αιθουσών Βασιλείας, οργάνωσαν ομάδες εθελοντών. Μετά την καταιγίδα που έπληξε τις νοτιοδυτικές περιοχές το Νοέμβριο, 3.000 Μάρτυρες πήραν μέρος στο έργο διάσωσης και καθαρισμού, βοηθώντας τα θύματα να απομακρύνουν τη λάσπη και το νερό που είχαν πλημμυρίσει τα σπίτια τους. Οι Μάρτυρες ήταν από τους πρώτους εθελοντές που έφτασαν σε μερικά χωριά. Καθάρισαν δημόσια κτίρια, όπως σχολεία, ταχυδρομεία, δημαρχεία, γηροκομεία, ακόμη και ένα νεκροταφείο. Σε πολλές περιπτώσεις συνεργάστηκαν με τις υπηρεσίες παροχής βοήθειας.

Η βοήθεια παρασχέθηκε σε όλους, ανεξαρτήτως θρησκευτικών πεποιθήσεων. «Βοηθήσαμε τον ιερέα του χω ριού. Καθαρίσαμε το υπόγειο του σπιτιού του», σχολίασε ένας Μάρτυρας, και πρόσθεσε σχετικά με τους υπολοίπους που βοηθήθηκαν από τους Μάρτυρες: «Οι άνθρωποι μας έβλεπαν λες και είχαμε κατέβει από τον ουρανό για να τους βοηθήσουμε». Ένας αξιωματούχος είπε: «Θα μπορούσατε να πείτε ότι αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο ερμηνεύουν το Ευαγγέλιο και βοηθούν τον πλησίον τους. Πιστεύω ότι αυτά τα άτομα που ήρθαν ζούσαν το Ευαγγέλιο και τη θρησκεία τους». Μια εθελόντρια Μάρτυρας του Ιεχωβά σχολίασε: «Η καρδιά σου σε υποκινεί να πας και να βοηθήσεις. Χαιρόμαστε πολύ όταν μπορούμε να κάνουμε κάτι για τους γείτονές μας».

Μετά το διπλό κύμα των θυελλωδών ανέμων του Δεκεμβρίου, δεκάδες οικογένειες Μαρτύρων έχασαν κάθε επαφή με τους Χριστιανούς αδελφούς τους επί αρκετές μέρες. Υπό την επίβλεψη περιοδευόντων επισκόπων και τοπικών πρεσβυτέρων οργανώθηκε η παροχή βοήθειας. Οι κλεισμένοι δρόμοι και οι νεκρές τηλεφωνικές γραμμές μερικές φορές καθιστούσαν αδύνατη την επικοινωνία με αδελφούς που ζούσαν λίγα μόνο χιλιόμετρα μακριά. Μερικοί Μάρτυρες, για να βοηθήσουν απομονωμένα μέλη της εκκλησίας τους, διέσχισαν κατεστραμμένα δάση με τα πόδια ή με ποδήλατο, παρά τον υπαρκτό κίνδυνο της πτώσης δέντρων. Και πάλι, οι εθελοντές εργάστηκαν σκληρά καθαρίζοντας σχολεία, βιβλιοθήκες, κάμπινγκ και σπίτια γειτόνων, καθώς επίσης απομακρύνοντας τα εμπόδια από δασικά μονοπάτια.

Δημιουργείται «μια Ατμόσφαιρα Αγάπης»

Πολλά θύματα αυτών των καταστροφών, κυρίως μικρά παιδιά και ηλικιωμένοι, υπέστησαν ψυχικά τραύματα εξαιτίας αυτής της εμπειρίας. Όσοι έχασαν το σπίτι τους ή κάποιο αγαπημένο τους πρόσωπο θα χρειαστούν πολύ χρόνο, καθώς και την υποστήριξη συγγενών και φίλων, για να ξαναχτίσουν τη ζωή τους. Μετά τις πλημμύρες στην περιοχή Οντ, ο Δρ Γκαμπριέλ Κοτέν, μέλος μιας επιτροπής για την αντιμετώπιση έκτακτων περιστατικών ψυχιατρικής φύσης, παρατήρησε: «Κάθε υποστήριξη που λαβαίνει το θύμα από άτομα της δικής του θρησκευτικής ομάδας είναι και αυτή εξαιρετικά υποβοηθητική».

Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά θεωρούν την παροχή αυτής της βοήθειας ηθική και Γραφική υποχρέωση. «Να μην υπάρχει διαίρεση στο σώμα [της αληθινής Χριστιανικής κοινότητας]», δήλωσε ο απόστολος Παύλος. “Τα μέλη της να δείχνουν την ίδια φροντίδα το ένα για το άλλο. Και αν ένα μέλος υποφέρει, όλα τα άλλα μέλη υποφέρουν μαζί του”.​—1 Κορινθίους 12:25, 26.

«Τις πρώτες ώρες μετά την καταιγίδα ήρθαν στο σπίτι μας καμιά δεκαριά Χριστιανοί αδελφοί και αδελφές για να μας βοηθήσουν να καθαρίσουμε τα πάντα», λέει η Ελέν, που αναφέρθηκε προηγουμένως και η οποία έχει αποκτήσει τώρα ένα ζωηρό κοριτσάκι. «Ήρθαν να μας βοηθήσουν ακόμη και Μάρτυρες που είχαν πληγεί και οι ίδιοι από την καταιγίδα. Η βοήθεια ήταν θαυμάσια​—αυθόρμητη και εγκάρδια!»

Η Οντέτ, της οποίας το σπίτι καταστράφηκε από τις πλημμύρες, είπε για τους συγχριστιανούς της: «Μου έδωσαν μεγάλη παρηγοριά. Τα αισθήματα δεν εκφράζονται με λόγια. Είμαι πάρα πολύ συγκινημένη με όλα όσα έκαναν για εμένα». Μια άλλη αδελφή συνόψισε τα συναισθήματα πολλών ατόμων αναφωνώντας με εκτίμηση: «Μας περιβάλλει πράγματι μια ατμόσφαιρα αγάπης!»

[Πλαίσιο/Εικόνα στη σελίδα 18, 19]

«ΜΑΥΡΗ ΠΑΛΙΡΡΟΙΑ»

Στα μέσα Δεκεμβρίου, ακριβώς πριν από τις καταιγίδες, το υπερδεξαμενόπλοιο Έρικα βυθίστηκε εξαιτίας της θαλασσοταραχής σε απόσταση περίπου 50 χιλιομέτρων από τις δυτικές ακτές της Γαλλίας, χύνοντας 10.000 τόνους πετρέλαιο στη θάλασσα. Ρυπάνθηκαν οι ακτές σε μήκος περίπου 400 χιλιομέτρων, από τη Βρετάνη ως τη Βαντέ. Η καταιγίδα επιδείνωσε αυτή την οικολογική καταστροφή, μετατρέποντας το πετρέλαιο σε πολυάριθμες μικρές κολλώδεις κηλίδες, εξαπλώνοντας τη ρύπανση και καθιστώντας τον καθαρισμό των ακτών ακόμη πιο δύσκολο. Χιλιάδες εθελοντές, μικροί και μεγάλοι, ήρθαν από όλη τη Γαλλία για να καθαρίσουν αυτό το παχύρρευστο καύσιμο από τα βράχια και την άμμο.

Το ατύχημα προκάλεσε σοβαρή θαλάσσια οικολογική ρύπανση. Οι επιχειρήσεις που ασχολούνται με την εκτροφή στρειδιών και μυδιών υπέστησαν βαρύτατο πλήγμα. Σύμφωνα με τους ορνιθολόγους, πέθαναν τουλάχιστον 400.000 θαλασσοπούλια​—φρατέρκουλες, βουτηχτάρες, σούλες και κυρίως κέπφοι—​δηλαδή δεκαπλάσια από όσα πέθαναν εξαιτίας του ναυαγίου του υπερδεξαμενόπλοιου Αμόκο Καντίζ στα ανοιχτά της Βρετάνης το Μάρτιο του 1978. Πολλά από τα πουλιά αυτά είχαν έρθει από την Αγγλία, την Ιρλανδία και τη Σκωτία και διαχείμαζαν στις ακτές της Γαλλίας. Ο διευθυντής της Ένωσης Προστασίας Πουλιών του Ροσφόρ σχολίασε: «Πρόκειται για μια καταστροφική πετρελαιοκηλίδα. Είναι η πλέον καταστροφική που είδαμε ποτέ. . . . Φοβόμαστε ότι σπάνιες αποικίες πουλιών θα αποδυναμωθούν ή θα εξαλειφθούν από τις γαλλικές ακτές».

[Ευχαριστίες]

© La Marine Nationale, France

[Εικόνα στη σελίδα 15]

Εκατοντάδες άτομα διασώθηκαν με ελικόπτερο, όπως εδώ στο Κιουζάκ ντ’ Οντ

[Ευχαριστίες]

B.I.M.

[Εικόνα στη σελίδα 15]

Καταμεσής στους κατεστραμμένους αμπελώνες, μια ρημαγμένη σιδηροδρομική γραμμή τώρα δεν οδηγεί πουθενά

[Ευχαριστίες]

B.I.M.

[Εικόνα στη σελίδα 15]

Το τοπίο ήταν γεμάτο από εκατοντάδες κατεστραμμένα αυτοκίνητα

[Εικόνα στη σελίδα 16]

Στο Βιλεντέν, αυτός ο άντρας έμεινε παγιδευμένος εφτά ώρες

[Ευχαριστίες]

J.-M Colombier

[Εικόνα στη σελίδα 16, 17]

Πεύκα έσπασαν σαν σπιρτόξυλα στην περιοχή Κρεζ

[Ευχαριστίες]

© Chareyton/La Montagne/MAXPPP

[Εικόνα στη σελίδα 16, 17]

Στους κήπους του Ανακτόρου των Βερσαλιών και μόνο, έπεσαν 10.000 δέντρα

[Ευχαριστίες]

© Charles Platiau/Reuters/MAXPPP

[Εικόνα στη σελίδα 17]

Το επόμενο πρωί, στο Σεν-Πιερ-σιρ-Ντιβ της Νορμανδίας

[Ευχαριστίες]

© M. Daniau/AFP

[Εικόνες στη σελίδα 18]

Ομάδες Μαρτύρων του Ιεχωβά καθαρίζουν ένα γηροκομείο στη Λα Ρεντόρτ (επάνω)· το δημαρχείο της Ραισάκ ντ’ Οντ (δεξιά)