Σεισμός!

ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΤΗ ΤΟΥ ΞΥΠΝΑ! ΣΤΗΝ ΤΑΪΒΑΝ

«Ήμουν ξαπλωμένος και διάβαζα στο διαμέρισμά μου, στον ένατο όροφο μιας πολυκατοικίας στην Ταϊπέι, όταν τα φώτα άρχισαν να τρεμοσβήνουν. Τότε το δωμάτιο άρχισε να τραντάζεται. Ήταν σαν να είχε αρπάξει ένα τέρας το κτίριο και το κουνούσε πέρα δώθε. Χώθηκα κάτω από ένα τραπέζι καθώς ο κρότος από τα αντικείμενα που έπεφταν στο δάπεδο του πάνω διαμερίσματος με έκανε να φοβηθώ ότι θα έπεφτε το ταβάνι. Μου φάνηκε ότι δεν θα σταματούσε».​—Δημοσιογράφος που ζει στην Ταϊβάν.

ΣΕΙΣΜΟΣ. Η αναφορά και μόνο της λέξης προξενεί φόβο, και τον τελευταίο καιρό ίσως την ακούτε με ανησυχητική συχνότητα. Σύμφωνα με την Υπηρεσία Γεωλογικών Ερευνών των ΗΠΑ, το 1999 έλαβαν χώρα περισσότεροι μεγάλοι σεισμοί από ό,τι συνήθως, και οι θάνατοι που προκλήθηκαν ήταν διπλάσιοι από τον ετήσιο μέσο όρο.

Ο μεγαλύτερος σεισμός του 1999 έγινε στην Ταϊβάν, εκεί όπου συναντιούνται δύο μεγάλες ηπειρωτικές πλάκες του φλοιού της γης. Συνολικά, έχουν εντοπιστεί 51 ρήγματα στην Ταϊβάν. Γι’ αυτό, δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι σε αυτό το μέρος καταγράφονται περίπου 15.000 δονήσεις κάθε χρόνο. Ωστόσο, οι περισσότερες από αυτές είναι τόσο μικρές ώστε δεν γίνονται αισθητές.

Κάτι τέτοιο όμως δεν συνέβη με τη δόνηση της 21ης Σεπτεμβρίου 1999. Στη 1:47 π.μ., η Ταϊβάν συνταράχτηκε από έναν σεισμό που ήταν τόσο συγκλονιστικός ώστε ο Πρόεδρος Λι Τενγκ-Χούι τον περιέγραψε ως τον «χειρότερο που έπληξε το νησί τα τελευταία εκατό χρόνια». Η διάρκειά του ήταν μόνο 30 δευτερόλεπτα αλλά η έντασή του ήταν 7,6 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ. a Ο σεισμός είχε μικρό  εστιακό βάθος, περίπου ένα χιλιόμετρο, και γι’ αυτό οι συνέπειές του έγιναν έντονα αισθητές. «Ξύπνησα από ένα γερό ταρακούνημα», λέει η Λιου Σιου-Σια, η οποία μένει κοντά στο επίκεντρο του σεισμού. «Αντικείμενα έπεφταν, ακόμα και το φωτιστικό της οροφής έπεσε και έσπασε. Δεν μπορούσα να βγω έξω επειδή η πόρτα είχε μπλοκαριστεί από πεσμένα αντικείμενα και από σπασμένα γυαλιά». Η Χουάνγκ Σου-Χονγκ, που έπεσε από το κρεβάτι εξαιτίας του σεισμού, αντιμετώπισε μια άλλη δυσκολία. «Το ηλεκτρικό ρεύμα κόπηκε αμέσως και έτσι είχε πολύ σκοτάδι», λέει. «Βγήκα έξω παραπατώντας και έμεινα την υπόλοιπη νύχτα στο δρόμο με τους γείτονες. Φαινόταν ότι το έδαφος δεν θα σταματούσε να κουνιέται».

Προσπάθειες Διάσωσης

Όταν ξημέρωσε, φάνηκαν τα αποτελέσματα του σεισμού. Τουλάχιστον 12.000 κτίρια, από μονοκατοικίες μέχρι πολυκατοικίες, είχαν καταρρεύσει. Καθώς οι ειδήσεις για την καταστροφή διαδόθηκαν, ήρθαν στην Ταϊβάν συνεργεία διάσωσης από 23 χώρες για να βοηθήσουν τους ντόπιους εθελοντές. Υπήρχαν ακόμη πολλά θύματα παγιδευμένα μέσα στα συντρίμμια.

Οι πρώτες 72 ώρες έπειτα από μια καταστροφή είναι κρίσιμες για την ανεύρεση επιζώντων, αλλά σε αυτή την περίπτωση, τα μέλη των συνεργείων διάσωσης αντιμετώπισαν μερικές εκπλήξεις. Για παράδειγμα, διέσωσαν ένα εξάχρονο αγόρι που ήταν παγιδευμένο 87 ώρες. Και στην Ταϊπέι, καθώς οι εργάτες χρησιμοποιούσαν βαριά μηχανήματα για να καθαρίσουν τα ερείπια μιας δωδεκαώροφης πολυκατοικίας, εμφανίστηκε ξαφνικά μέσα από αυτά ένας νεαρός άντρας. Ήταν παγιδευμένος μαζί με τον αδελφό του περισσότερες από πέντε μέρες, και επέζησαν και οι δύο από αυτή την οδυνηρή δοκιμασία!

Δυστυχώς, όμως, δεν βρέθηκαν όλοι οι αγνοούμενοι, και τα μέλη των συνεργείων διάσωσης έζησαν κάποιες θλιβερές στιγμές. Για παράδειγμα, ο αρχηγός ενός συνεργείου θρήνησε: «Ακούσαμε ένα μωρό να κλαίει οχτώ ώρες νωρίτερα. Αλλά μετά σταμάτησε». Τελικά, ο αριθμός των νεκρών στην Ταϊβάν ξεπέρασε τους 2.300, και περισσότεροι από 8.500 άνθρωποι τραυματίστηκαν.

Αντιμετωπίζοντας τα Επακόλουθα

Ξεκίνησε μια μεγάλη προσπάθεια για να στεγαστούν εκατοντάδες χιλιάδες που είχαν μείνει άστεγοι  από το σεισμό. Στην αρχή, μερικοί από τους πληγέντες δίσταζαν λίγο να επιστρέψουν σε κλειστούς χώρους, πράγμα κατανοητό, εφόσον το πρώτο δεκαήμερο μετά τον αρχικό σεισμό καταγράφηκαν 10.000 μετασεισμοί! Ένας από αυτούς είχε μέγεθος 6,8 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ και προκάλεσε την κατάρρευση αρκετών κτιρίων που ήταν ήδη εξασθενημένα από τον πρώτο σεισμό.

Παρ’ όλα αυτά, το έργο παροχής βοήθειας συνεχίστηκε. Πολλές μη κυβερνητικές οργανώσεις​—περιλαμβανομένων ξένων συνεργείων διάσωσης, της Βουδιστικής ομάδας Τσι Τζι και πυροσβεστών—​αφιέρωσαν το χρόνο τους και τις ικανότητές τους για να γίνει η απαιτούμενη εργασία. Αλλά και οι Μάρτυρες του Ιεχωβά επίσης έλαβαν μέρος στο έργο παροχής βοήθειας. Σύμφωνα με το πνεύμα της Γραφικής συμβουλής του εδαφίου Γαλάτες 6:10, είχαν δύο στόχους. Ήθελαν (1) να φροντίσουν για τους συγγενείς τους στην πίστη και (2) να κάνουν το καλό προς όλους, περιλαμβανομένων και εκείνων που είχαν διαφορετικό πιστεύω.

Καθώς τελείωνε η πρώτη μέρα, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά μετέφεραν ήδη τρόφιμα, νερό, σκηνές και εξοπλισμό για μαγείρεμα στο ύπαιθρο. Εφόσον όλες οι επικοινωνίες είχαν διακοπεί, πρεσβύτεροι από τις έξι εκκλησίες της πληγείσας περιοχής έκαναν μια συντονισμένη προσπάθεια να αναζητήσουν τους αδελφούς και τους συγγενείς τους, καθώς και αυτούς που έκαναν Γραφική μελέτη και τους ενδιαφερομένους. Δόθηκε παρότρυνση στους Μάρτυρες του Ιεχωβά που έμειναν άστεγοι να κατασκηνώσουν δίπλα δίπλα ώστε να είναι εφικτή η παροχή φροντίδας και η επικοινωνία με όλους. Περιοδεύοντες επίσκοποι και μέλη της Επιτροπής του Τμήματος της Ταϊβάν επισκέφτηκαν κάθε όμιλο και εκκλησία για να δώσουν ενθάρρυνση.

Το επόμενο βήμα ήταν να επισκευαστούν τα σπίτια και οι Αίθουσες Βασιλείας που είχαν υποστεί ζημιές. Κάθε εκκλησία έκανε έναν κατάλογο των ατόμων που χρειάζονταν βοήθεια. Στη συνέχεια, υπό την κατεύθυνση της Περιφερειακής Επιτροπής Οικοδόμησης, στάλθηκαν ομάδες εθελοντών για να κάνουν τις απαραίτητες επισκευές. Έναν μήνα μετά το σεισμό, οι εργασίες είχαν ολοκληρωθεί.

Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά έδωσαν επίσης βοήθεια στους γείτονές τους που δεν ήταν ομόπιστοι. Για παράδειγμα, επισκέφτηκαν νοσοκομεία και καταυλισμούς για να προσφέρουν παρηγοριά. Μοίρασαν επίσης φωτοτυπίες του άρθρου «Φυσικές Καταστροφές​—Βοηθήστε το Παιδί σας να τις Αντιμετωπίσει», που είχε δημοσιευτεί στο Ξύπνα! 22 Ιουνίου 1996. Πολλοί άνθρωποι ήταν ευγνώμονες για αυτές τις πληροφορίες και άρχισαν να τις διαβάζουν αμέσως. Όταν άνοιξαν οι δρόμοι, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά έστειλαν φορτηγά με προμήθειες σε απομονωμένες ορεινές περιοχές που είχαν πληγεί σοβαρά από το σεισμό.

Αυτοί που μελετούν την Αγία Γραφή διακρίνουν ότι προείπε πριν από πολύ καιρό πως στις τελευταίες ημέρες αυτού του συστήματος πραγμάτων θα υπήρχαν «σεισμοί στον έναν τόπο μετά τον άλλον». (Ματθαίος 24:7) Η Αγία Γραφή όμως μας διαβεβαιώνει ότι σύντομα, υπό την ειρηνική διακυβέρνηση της Βασιλείας του Θεού, η ανθρωπότητα δεν θα ζει πλέον με φόβο για τις φυσικές καταστροφές. Τότε η γη θα γίνει πράγματι παράδεισος.​—Ησαΐας 65:17, 21, 23· Λουκάς 23:43.

[Υποσημείωση]

[Εικόνες στη σελίδα 26]

Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά διεξήγαν τις συναθροίσεις τους αν και ζούσαν σε καταυλισμούς

[Εικόνα στη σελίδα 27]

Ο σεισμός κατέστρεψε πολλούς δρόμους

[Ευχαριστίες]

San Hong R-C Picture Company

[Ευχαριστίες για την προσφορά της εικόνας στη σελίδα 25]

San Hong R-C Picture Company

[Ευχαριστίες για την προσφορά της εικόνας στη σελίδα 27]

Σεισμογράφημα στις σελίδες 2, 25-27: Figure courtesy of the Berkeley Seismological Laboratory