Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μετάβαση στον πίνακα περιεχομένων

Πρέπει να Μιλήσω σε Κάποιον για την Κατάθλιψη που Νιώθω;

Πρέπει να Μιλήσω σε Κάποιον για την Κατάθλιψη που Νιώθω;

Οι Νεαροί Ρωτούν . . .

Πρέπει να Μιλήσω σε Κάποιον για την Κατάθλιψη που Νιώθω;

«Όταν νιώθω κατάθλιψη, στην αρχή προτιμώ να μη μιλάω για αυτό επειδή οι άλλοι μπορεί να νομίσουν ότι είμαι προβληματικό παιδί. Αλλά μετά καταλαβαίνω ότι πρέπει να μιλήσω σε κάποιον για να πάρω βοήθεια».​—Αλεχάντρο, 13 ετών.

«Όταν νιώθω κατάθλιψη, δεν το λέω στους φίλους μου επειδή πιστεύω ότι δεν μπορούν να με βοηθήσουν. Απλώς θα αρχίσουν να με κοροϊδεύουν».​—Αρτούρο, 13 ετών.

ΣΧΕΔΟΝ όλοι αισθάνονται κακοδιάθετοι κάπου κάπου. a Εντούτοις, επειδή είσαι νεαρό άτομο και σχετικά άπειρο, είναι εύκολο να νιώσεις ότι οι πιέσεις της ζωής σε καταβάλλουν. Έχεις τις απαιτήσεις των γονέων, των φίλων και των καθηγητών σου. Αντιμετωπίζεις τις σωματικές και συναισθηματικές αλλαγές της εφηβείας. Ή ίσως νιώθεις ότι έχεις αποτύχει ως άτομο εξαιτίας κάποιου μικρού λάθους. Όλα αυτά μπορούν να σε κάνουν να αισθάνεσαι μελαγχολία και λύπη.

Όταν συμβαίνει αυτό, είναι καλό να έχεις κάποιον στον οποίο να ανοίξεις την καρδιά σου. «Αν δεν μπορούσα να μιλήσω σε κάποιον για τα προβλήματά μου, νομίζω ότι θα έσκαγα», λέει η 17χρονη Μπεατρίς. Δυστυχώς όμως, πολλοί νεαροί κρατάνε τα προβλήματα μέσα τους, και συχνά το μόνο που καταφέρνουν είναι να βυθίζονται ολοένα και περισσότερο στην απόγνωση. Η Μαρία ντε Γεσούς Μαρντομίνγκο, καθηγήτρια στην Ιατρική Σχολή της Μαδρίτης, σχολιάζει ότι οι νεαροί που αποπειρώνται να αυτοκτονήσουν νιώθουν συχνά μεγάλη μοναξιά. Πολλοί νεαροί που έκαναν αποτυχημένη απόπειρα αυτοκτονίας είπαν ότι δεν είχαν καταφέρει να βρουν ούτε έναν ενήλικο για να μιλήσουν μαζί του και να του ανοίξουν την καρδιά τους.

Τι γίνεται με εσένα; Έχεις κάποιον με τον οποίο να μπορείς να συζητάς όταν μελαγχολείς; Αν δεν έχεις, σε ποιον θα μπορούσες να στραφείς;

Να Μιλήσεις στους Γονείς Σου

Ο Αλεχάντρο, που αναφέραμε στην αρχή, εξηγεί τι κάνει όταν νιώθει κατάθλιψη: «Καταφεύγω στη μητέρα μου επειδή από τότε που γεννήθηκα με υποστηρίζει και μου δίνει αυτοπεποίθηση. Στρέφομαι επίσης στον πατέρα μου επειδή στο παρελθόν είχε και αυτός εμπειρίες παρόμοιες με τις δικές μου. Αν νιώθω άσχημα και δεν μιλήσω σε κανέναν, τότε νιώθω χειρότερα». Ο 11χρονος Ροντόλφο θυμάται: «Μερικές φορές, όταν ο δάσκαλος με υποτιμούσε και με μάλωνε, ένιωθα πολύ λυπημένος. Πήγαινα στην τουαλέτα και έκλαιγα. Αργότερα, μίλησα στη μητέρα μου, και εκείνη με βοήθησε να λύσω το πρόβλημα. Αν δεν της είχα μιλήσει, θα ένιωθα ακόμη πιο λυπημένος».

Έχεις σκεφτεί να μιλήσεις με ειλικρίνεια στους γονείς σου; Ίσως πιστεύεις ότι δεν θα μπορέσουν να κατανοήσουν τα προβλήματά σου. Αλλά είναι αλήθεια αυτό; Ίσως δεν μπορούν να κατανοήσουν πλήρως όλες τις πιέσεις που αντιμετωπίζουν οι νεαροί στο σημερινό κόσμο. Αλλά δεν είναι αλήθεια ότι πιθανότατα σε ξέρουν καλύτερα από οποιονδήποτε άλλον στον κόσμο; Ο Αλεχάντρο λέει: «Μερικές φορές δεν είναι εύκολο για τους γονείς μου να μπουν στη θέση μου και να κατανοήσουν πώς νιώθω». Ωστόσο, παραδέχεται: «Ξέρω ότι μπορώ να στραφώ σε αυτούς». Συχνά οι νεαροί εκπλήσσονται όταν διαπιστώνουν ότι οι γονείς τους πράγματι καταλαβαίνουν τα προβλήματά τους! Επειδή είναι μεγαλύτεροι και έχουν περισσότερη πείρα, συχνά μπορούν να δώσουν ωφέλιμες συμβουλές​—ιδίως αν είναι έμπειροι στην εφαρμογή των Γραφικών αρχών.

«Όταν μιλάω με τους γονείς μου, μου δίνουν ενθάρρυνση και πρακτικές λύσεις στα προβλήματά μου», λέει η Μπεατρίς, της οποίας τα λόγια αναφέραμε προηγουμένως. Εύλογα, λοιπόν, η Αγία Γραφή συμβουλεύει τους νεαρούς: «Να τηρείς, γιε μου, την εντολή του πατέρα σου και να μην εγκαταλείπεις το νόμο της μητέρας σου. Άκου τον πατέρα σου που προκάλεσε τη γέννησή σου και μην καταφρονείς τη μητέρα σου επειδή έχει γεράσει».​—Παροιμίες 6:20· 23:22.

Φυσικά, είναι δύσκολο να ανοίξεις την καρδιά σου στους γονείς σου αν δεν έχεις καλή σχέση μαζί τους. Σύμφωνα με τη Δρ Καταλίνα Γκονζάλες Φορτέζα, μια έρευνα που έγινε σε μαθητές γυμνασίου έδειξε ότι όσοι είπαν πως είχαν αποπειραθεί να αυτοκτονήσουν είχαν μειωμένο αυτοσεβασμό και κακή σχέση με τους γονείς τους. Αντιθέτως, οι νεαροί που αποφεύγουν έναν τέτοιον αυτοκαταστροφικό τρόπο σκέψης είναι συνήθως «εκείνοι που απολαμβάνουν καλή σχέση με τη μητέρα τους και τον πατέρα τους».

Συνεπώς, είναι σοφό να καλλιεργείς καλή σχέση με τους γονείς σου. Να το κάνεις συνήθειά σου να συζητάς μαζί τους τακτικά. Να τους λες τι συμβαίνει στη ζωή σου. Να τους ρωτάς. Αν συζητάς μαζί τους με τέτοιον ξένοιαστο τρόπο, ίσως το βρεις ευκολότερο να τους πλησιάσεις όταν αντιμετωπίσεις κάποιο σοβαρό πρόβλημα.

Να Μιλήσεις σε Κάποιον Φίλο;

Αλλά δεν θα ήταν ευκολότερο να απευθυνθείς σε κάποιον συνομήλικό σου για τα προβλήματά σου; Βέβαια είναι καλό να έχεις έμπιστους φίλους. Το εδάφιο Παροιμίες 18:24 λέει ότι «υπάρχει φίλος που προσκολλάται στενότερα από αδελφό». Αλλά μολονότι οι συνομήλικοι μπορούν να σε καταλάβουν και να σε υποστηρίξουν, ίσως δεν μπορούν πάντα να σου δώσουν τις καλύτερες συμβουλές. Στο κάτω κάτω, συνήθως δεν έχουν περισσότερη πείρα στη ζωή από εσένα. Θυμάσαι τον Ροβοάμ, έναν βασιλιά των Βιβλικών χρόνων; Αντί να δεχτεί τη συμβουλή έμπειρων, ώριμων αντρών, άκουσε τους συνομηλίκους του. Ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Συμφορά! Ο Ροβοάμ έχασε την υποστήριξη του μεγαλύτερου μέρους του έθνους του, καθώς και την επιδοκιμασία του Θεού.​—1 Βασιλέων 12:8-19.

Ένα άλλο πρόβλημα που υπάρχει όταν ανοίγεις την καρδιά σου στους συνομηλίκους σου είναι το ζήτημα της εχεμύθειας. Ο Αρτούρο, ο οποίος αναφέρθηκε στην αρχή, εξηγεί: «Τα περισσότερα αγόρια που γνωρίζω μιλούν στους φίλους τους όταν νιώθουν λυπημένοι. Αλλά αργότερα, οι φίλοι τους αποκαλύπτουν τα πάντα σε άλλους και τους κοροϊδεύουν». Η 13χρονη Γκαμπριέλα είχε μια παρόμοια εμπειρία. Η ίδια λέει: «Μια μέρα ανακάλυψα ότι η φίλη μου μιλούσε για τις προσωπικές μου υποθέσεις σε κάποια από τις φίλες της, και από τότε δεν της ξανάνοιξα την καρδιά μου. Ναι, μιλάω σε άτομα της ηλικίας μου, αλλά προσπαθώ να μην τους λέω πράγματα που θα μπορούσαν να με επηρεάσουν αρνητικά αν τα αποκάλυπταν σε άλλους». Γι’ αυτό, όταν ψάχνεις για βοήθεια, είναι σημαντικό να βρίσκεις άτομα που “δεν αποκαλύπτουν την εμπιστευτική συζήτηση κάποιου άλλου”. (Παροιμίες 25:9) Τέτοια άτομα θα είναι μάλλον μεγαλύτερης ηλικίας από εσένα.

Αν λοιπόν για κάποιον λόγο δεν μπορείς να βρεις υποστήριξη στο σπίτι, δεν είναι κακό να ανοίξεις την καρδιά σου σε κάποιον φίλο, αλλά να βεβαιωθείς ότι έχει πείρα στη ζωή και γνώση των Βιβλικών αρχών. Στην τοπική εκκλησία των Μαρτύρων του Ιεχωβά αναμφίβολα υπάρχουν άτομα που πληρούν αυτές τις προϋποθέσεις. Η 16χρονη Λιλιάνα λέει: «Άνοιξα την καρδιά μου σε μερικές Χριστιανές αδελφές μου, και αυτό με βοήθησε πολύ. Εφόσον είναι μεγαλύτερές μου, οι συμβουλές τους είναι σωστές. Έχουν γίνει φίλες μου».

Τι πρέπει να γίνει αν έχει αρχίσει να πάσχει και η πνευματικότητά σου; Ίσως νιώθεις τόση λύπη ώστε έχεις αρχίσει να παραμελείς την προσευχή και την ανάγνωση της Αγίας Γραφής. Στα εδάφια Ιακώβου 5:14, 15, η Αγία Γραφή δίνει την εξής συμβουλή: «Είναι κανείς μεταξύ σας άρρωστος; Ας καλέσει τους πρεσβυτέρους της εκκλησίας, και ας προσευχηθούν για αυτόν, αλείβοντάς τον με λάδι στο όνομα του Ιεχωβά. Και η προσευχή της πίστης θα κάνει καλά εκείνον που πάσχει, και ο Ιεχωβά θα τον εγείρει». Η τοπική εκκλησία των Μαρτύρων του Ιεχωβά έχει πρεσβυτέρους που διαθέτουν πείρα στην υποβοήθηση ατόμων τα οποία είναι αποθαρρυμένα ή ασθενούν πνευματικά. Μη διστάσεις να τους μιλήσεις. Η Αγία Γραφή λέει ότι αυτοί οι άντρες μπορούν να είναι «σαν καταφύγιο από τον άνεμο και κρυψώνα από την καταιγίδα».​—Ησαΐας 32:2.

«Ας Γνωστοποιούνται τα Αιτήματά σας στον Θεό»

Εντούτοις, η καλύτερη πηγή βοήθειας είναι «ο Θεός κάθε παρηγοριάς». (2 Κορινθίους 1:3) Όταν νιώθεις λύπη και κατάθλιψη, να ακολουθείς τη συμβουλή των εδαφίων Φιλιππησίους 4:6, 7: «Μην ανησυχείτε για τίποτα, αλλά στο καθετί με προσευχή και δέηση μαζί με ευχαριστία ας γνωστοποιούνται τα αιτήματά σας στον Θεό· και η ειρήνη του Θεού η οποία υπερέχει από κάθε σκέψη θα περιφρουρήσει τις καρδιές σας και τις διανοητικές σας δυνάμεις μέσω του Χριστού Ιησού». Ο Ιεχωβά είναι πάντοτε πρόθυμος να σε ακούσει. (Ψαλμός 46:1· 77:1) Και μερικές φορές η προσευχή είναι το μόνο που χρειάζεται για να ηρεμήσει ο νους σου.

Αν νιώθεις λύπη ή κατάθλιψη κάπου κάπου, να θυμάσαι ότι πολλοί άλλοι νέοι διακατέχονται από τα ίδια συναισθήματα. Με τον καιρό, αυτά τα συναισθήματα συνήθως υποχωρούν. Αλλά στο μεταξύ, μην υποφέρεις μόνος. Μίλησε σε κάποιον για τον πόνο σου. Το εδάφιο Παροιμίες 12:25 δηλώνει: «Η έντονη ανησυχία στην καρδιά του ανθρώπου θα την κάνει να λυγίσει, αλλά ο καλός λόγος τη χαροποιεί». Πώς θα βρεις αυτόν τον “καλό λόγο” ενθάρρυνσης; Μιλώντας σε κάποιον​—κάποιον που διαθέτει πείρα, γνώση και θεϊκή σοφία για να σου δώσει την παρηγοριά και τη βοήθεια που χρειάζεσαι.

[Υποσημείωση]

a Αν η λύπη επιμένει, τότε ίσως αποτελεί ένδειξη κάποιας σοβαρής συναισθηματικής ή σωματικής διαταραχής. Σε αυτή την περίπτωση είναι καλό να ζητήσεις αμέσως ιατρική βοήθεια. Βλέπε το άρθρο «Πώς να Κερδίσετε τη Μάχη Κατά της Κατάθλιψης», στο τεύχος 1 Μαρτίου 1990 του συνοδευτικού περιοδικού μας Η Σκοπιά.

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 14]

«Όταν μιλάω με τους γονείς μου, μου δίνουν ενθάρρυνση και πρακτικές λύσεις»

[Εικόνα στη σελίδα 15]

Οι θεοφοβούμενοι γονείς, και όχι οι συνομήλικοί σου, είναι συνήθως στην καλύτερη θέση να σου δώσουν συμβουλές