Η Αγία Γραφή​—Αυθεντική Ιστορία;

ΕΠΕΚΡΙΝΑΝ άρχοντες. Επέπληξαν ιερείς. Έλεγξαν τον κοινό λαό για την πονηρία του. Εξέθεσαν δημόσια ακόμη και τις δικές τους αδυναμίες και αμαρτίες. Κυνηγήθηκαν και διώχθηκαν, και μερικοί μάλιστα δολοφονήθηκαν επειδή μίλησαν και έγραψαν για την αλήθεια. Ποιοι ήταν αυτοί; Οι Βιβλικοί προφήτες, πολλοί από τους οποίους συνέβαλαν στη συγγραφή των Αγίων Γραφών.​—Ματθαίος 23:35-37.

Στο βιβλίο του Ο Ιστορικός και η Ιστορία (The Historian and History), ο Πέιτζ Σμιθ γράφει: «[Οι Εβραίοι] ήταν εξίσου αυστηροί με τους ήρωές τους όσο και με τους κακοποιούς τους, με τους εαυτούς τους όσο και με τους αντιδίκους τους, επειδή έγραφαν υπό το βλέμμα του Θεού, και με την απόκρυψη δεν θα κέρδιζαν τίποτα ενώ θα έχαναν πολλά». Ο Σμιθ έγραψε επίσης ότι «σε σύγκριση με τα ανιαρά χρονικά των πολεμιστών βασιλιάδων της Συρίας ή της Αιγύπτου, η αφήγηση των θλίψεων και των θριάμβων ενός λαού εκλεγμένου από τον Θεό . . . αποτελεί συναρπαστική ιστορία. Οι Εβραίοι χρονικογράφοι είχαν ανακαλύψει ένα από τα πιο ουσιώδη στοιχεία της ιστορίας​—ότι διαμορφώνεται από πραγματικούς ανθρώπους, με όλα τα ελαττώματα και τις ατέλειές τους».

Οι Βιβλικοί συγγραφείς ήταν επίσης σχολαστικά ακριβείς. Αφού ανέλυσε τη Γραφή στο φως της ιστορίας και της αρχαιολογίας, ο συγγραφέας Βέρνερ Κέλερ είπε στον πρόλογο του βιβλίου του Η Βίβλος ως Ιστορία (The Bible as History): «Μπροστά σε αυτόν τον τεράστιο σωρό των αυθεντικών και επιβεβαιωμένων αποδείξεων που υπάρχουν τώρα διαθέσιμες, . . . στριφογύριζε διαρκώς στο μυαλό μου μία και μόνο φράση: “Τελικά, η Αγία Γραφή έχει δίκιο!”»

Δυναμική Ιστορία με Ισχυρά Διδάγματα

Οι περισσότεροι από τους Βιβλικούς συγγραφείς ήταν απλοί άνθρωποι​—αγρότες, ποιμένες, ψαράδες. Εντούτοις, τα όσα έγραψαν σε μια περίοδο περίπου 1.600 χρόνων έχουν επηρεάσει περισσότερους ανθρώπους από ό,τι οποιαδήποτε άλλα συγγράμματα, αρχαία ή σύγχρονα. Επιπλέον, τα συγγράμματά τους έχουν δεχτεί επιθέσεις από όλα τα μέτωπα, αλλά μάταια. (Ησαΐας 40:8· 1 Πέτρου 1:25) Σήμερα, η Αγία Γραφή μπορεί να διαβαστεί ολόκληρη ή εν μέρει σε 2.200 γλώσσες περίπου​—σε πολύ περισσότερες από οποιοδήποτε άλλο βιβλίο! Γιατί είναι η Γραφή τόσο διαφορετική; Οι επόμενες παραθέσεις θα μας βοηθήσουν να βρούμε την απάντηση.

«Όλη η Γραφή είναι θεόπνευστη και ωφέλιμη για διδασκαλία, για έλεγχο, για τακτοποίηση ζητημάτων, για διαπαιδαγώγηση στη δικαιοσύνη, ώστε ο άνθρωπος του Θεού να είναι πλήρως ικανός, απόλυτα εξοπλισμένος για κάθε καλό έργο».​—2 Τιμόθεο 3:16, 17.

«Όλα όσα γράφτηκαν παλιότερα γράφτηκαν για την εκπαίδευσή μας, ώστε, μέσω της υπομονής μας και μέσω της παρηγοριάς από τις Γραφές, να έχουμε ελπίδα».​—Ρωμαίους 15:4.

«Αυτά συνέβαιναν σε εκείνους [τους Ισραηλίτες] ως παραδείγματα και γράφτηκαν για προειδοποίηση δική μας [των Χριστιανών], στους οποίους έχουν φτάσει τα τέλη των συστημάτων πραγμάτων».​—1 Κορινθίους 10:11.

Ναι, ως ένα θεόπνευστο και θεϊκά διαφυλαγμένο υπόμνημα για ανθρώπους που έζησαν πραγματικά​—μερικοί από τους οποίους ευαρέστησαν τον Θεό και μερικοί όχι—​η Γραφή είναι εξυψωμένη πάνω από όλα τα άλλα βιβλία. Δεν είναι ένας τυπικός κατάλογος πραγμάτων που επιτρέπονται ή  απαγορεύονται ούτε μια συλλογή από χαριτωμένες ιστοριούλες για τη διασκέδαση των παιδιών. Είναι αλήθεια ότι ο Θεός χρησιμοποίησε ανθρώπους για τη συγγραφή της, αλλά αυτό στην πραγματικότητα έχει εμπλουτίσει τη Γραφή, προσδίδοντάς της μια θέρμη που έχει αγγίξει τις καρδιές των αναγνωστών τη μια γενιά μετά την άλλη. Ο αρχαιολόγος Γουίλιαμ Όλμπραϊτ δήλωσε: «Η βαθιά ηθική και πνευματική ενόραση που υπάρχει στη Γραφή, ενόραση η οποία αποτελεί μια μοναδική αποκάλυψη του Θεού προς τον άνθρωπο με αγωγό την ανθρώπινη πείρα, υφίσταται σήμερα ακριβώς όπως και πριν από δύο ή τρεις χιλιάδες χρόνια».

Για να καταδειχτεί η διαχρονικότητα της Αγίας Γραφής, ας ανατρέξουμε στο ξεκίνημα της ανθρώπινης ιστορίας​—εκεί όπου μόνο η Γραφή μπορεί να μας οδηγήσει—​και ας εξετάσουμε μερικά ουσιώδη διδάγματα από το βιβλίο της Γένεσης.

Επίκαιρα Διδάγματα από μια Αρχαία Αφήγηση

Ένα από τα πράγματα που αποκαλύπτονται στο βιβλίο της Γένεσης είναι και το ξεκίνημα της ανθρώπινης οικογένειας​—ονόματα και άλλα. Σε ό,τι αφορά αυτό το θέμα, κανένα άλλο έργο της ιστορίας δεν είναι τόσο συγκεκριμένο. “Αλλά τι αξία έχει σήμερα το να γνωρίζουμε την αρχική μας καταγωγή;” μπορεί να ρωτήσετε. Έχει τεράστια αξία, διότι αποκαλύπτοντάς μας πως όλοι οι άνθρωποι​—ασχέτως χρώματος, φυλής ή έθνους—​κατάγονται από τους ίδιους γονείς, η Γένεση καταρρίπτει οποιαδήποτε βάση για φυλετικές διακρίσεις.​—Πράξεις 17:26.

Η Γένεση προσφέρει επίσης ηθική κατεύθυνση. Περιέχει την αφήγηση σχετικά με τα Σόδομα, τα Γόμορρα και τις γειτονικές τους πόλεις, μια περιοχή την οποία ο Θεός κατέστρεψε εξαιτίας της χονδροειδούς σεξουαλικής διαστροφής των κατοίκων της. (Γένεση 18:20–19:29) Το 7ο εδάφιο του Γραφικού βιβλίου του Ιούδα αναφέρει: «Τα Σόδομα και τα Γόμορρα και οι πόλεις γύρω από αυτά, αφού . . . πόρνευσαν αχαλίνωτα όπως και οι προηγούμενοι και κυνήγησαν τη σάρκα για αφύσικη χρήση, έχουν τεθεί ενώπιόν μας ως προειδοποιητικό παράδειγμα». Οι άνθρωποι των  Σοδόμων και των Γομόρρων δεν είχαν λάβει κανέναν ηθικό νόμο από τον Θεό. Εντούτοις, όπως όλοι οι άνθρωποι, είχαν τη θεόδοτη λειτουργία της συνείδησης. Επομένως, ο Θεός μπορούσε δίκαια να θεωρήσει αυτούς τους ανθρώπους υπόλογους για τις πράξεις τους. (Ρωμαίους 1:26, 27· 2:14, 15) Παρόμοια και σήμερα, ο Θεός θα θεωρήσει όλους τους ανθρώπους υπόλογους για τις πράξεις τους, είτε δέχονται το Λόγο του, την Αγία Γραφή, είτε όχι.​—2 Θεσσαλονικείς 1:8, 9.

Ένα Ιστορικό Δίδαγμα για Επιβίωση

Μια ανάγλυφη παράσταση που υπάρχει στην Αψίδα του Τίτου στη Ρώμη απεικονίζει Ρωμαίους στρατιώτες να μεταφέρουν ιερά σκεύη από το ναό της Ιερουσαλήμ μετά την καταστροφή της πόλης το 70 Κ.Χ. Πάνω από ένα εκατομμύριο Ιουδαίοι θανατώθηκαν. Οι Χριστιανοί που υπάκουσαν, όμως, επέζησαν, χάρη στην έγκαιρη προειδοποίηση του Ιησού: «Όταν δείτε την Ιερουσαλήμ περικυκλωμένη από στρατόπεδα, τότε να ξέρετε ότι έχει πλησιάσει η ερήμωσή της. Τότε εκείνοι που είναι στην Ιουδαία ας αρχίσουν να φεύγουν στα βουνά, και εκείνοι που είναι στο μέσο της ας αποσυρθούν, και εκείνοι που είναι στην ύπαιθρο ας μην μπουν σε αυτήν· επειδή αυτές είναι ημέρες απονομής δικαιοσύνης».​—Λουκάς 21:20-22.

Η θλίψη της Ιερουσαλήμ όχι μόνο δεν είναι απλώς αρχαία ιστορία αλλά προσκίαζε πτυχές μιας μεγαλύτερης θλίψης η οποία πρόκειται σύντομα να πλήξει ολόκληρο τον κόσμο. Και πάλι όμως, θα υπάρξουν επιζώντες. Αυτοί περιγράφονται ως «ένα μεγάλο πλήθος . . . από όλα τα έθνη και τις φυλές και τους λαούς και τις γλώσσες». «Έρχονται από τη μεγάλη θλίψη» λόγω της πίστης τους στο χυμένο αίμα του Ιησού​—μια πίστη που βασίζεται στερεά στη Βιβλική ιστορία και στις προφητείες της Γραφής.​—Αποκάλυψη 7:9, 14.

Ιστορία που Δεν θα Επαναληφθεί Ποτέ

Σήμερα ζούμε στον καιρό κατά τον οποίο κυριαρχεί η Αγγλοαμερικανική Παγκόσμια Δύναμη, η τελευταία από αυτές που περιλαμβάνονται στις Βιβλικές προφητείες. Η ιστορία δείχνει ότι, όπως συνέβη με τις προκατόχους της, πρόκειται και αυτή να φτάσει στο τέλος της. Αλλά πώς; Σύμφωνα με την Αγία Γραφή, το τέλος αυτής της δύναμης θα είναι στ’ αλήθεια μοναδικό. Υποδεικνύοντας το έτος 1914 Κ.Χ., το εδάφιο Δανιήλ 2:44 είπε σχετικά με τις άρχουσες πολιτικές δυνάμεις, ή αλλιώς «βασιλείες»: «Στις ημέρες εκείνων των βασιλιάδων, ο Θεός του ουρανού θα εγκαθιδρύσει μια βασιλεία η οποία ποτέ δεν θα καταστραφεί. Και η βασιλεία αυτή δεν θα περάσει σε άλλον λαό. Θα συντρίψει και θα βάλει τέλος σε όλες αυτές τις βασιλείες και η ίδια θα παραμένει στους αιώνες».

Ναι, η Βασιλεία του Θεού​—η ουράνια κυβέρνησή του υπό την ηγεσία του Χριστού Ιησού—​θα εξαλείψει κάθε ίχνος καταπιεστικής ανθρώπινης εξουσίας στον Αρμαγεδδώνα, το αποκορύφωμα της προαναφερθείσας “μεγάλης θλίψης”. Στη συνέχεια, αυτή η Βασιλεία «δεν θα περάσει σε άλλον λαό», που σημαίνει ότι ποτέ δεν θα ανατραπεί  ούτε θα καταψηφιστεί. Η επικράτειά της θα φτάνει «ως τα πέρατα της γης».​—Ψαλμός 72:8.

Επιτέλους, θα δοθεί τέλος στο σκληρό κύκλο της κυριαρχίας της ψεύτικης θρησκείας, της καταπιεστικής πολιτικής και του άπληστου εμπορίου. Το εδάφιο Ψαλμός 72:7 υπόσχεται: «Θα βλαστάνει ο δίκαιος, καθώς και αφθονία ειρήνης μέχρι που να μην υπάρχει η σελήνη». Στον πλανήτη μας θα επικρατεί, όχι η ιδιοτέλεια και η υπερηφάνεια, αλλά η υπερέχουσα ιδιότητα του Θεού, η αγάπη. (1 Ιωάννη 4:8) Ο Ιησούς είπε: «Να αγαπάτε ο ένας τον άλλον». Σχετικά με αυτό, ο ιστορικός Γουίλ Ντουράν είπε: «Το τελικό δίδαγμα που έχω αποκομίσει από την ιστορία είναι αυτό που άφησε ο Ιησούς. . . . Η αγάπη είναι το πιο πρακτικό πράγμα στον κόσμο».

Η αγάπη του Θεού για τους ανθρώπους τον υποκίνησε να εμπνεύσει τη συγγραφή της Αγίας Γραφής. Μόνο αυτό το βιβλίο φωτίζει πραγματικά το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον. Σας προσκαλούμε ένθερμα να ενστερνιστείτε το ζωοπάροχο άγγελμά της αφιερώνοντας κάποια λογική ποσότητα χρόνου για τη μελέτη της Γραφής. Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά, επιδιώκοντας αυτόν το στόχο και υπακούοντας στην εντολή του Ιησού, μεταδίδουν τα «καλά νέα της βασιλείας» στους συνανθρώπους τους. Αυτά τα καλά νέα σε λίγο θα αποτελούν κάτι παραπάνω από προφητεία. Θα γίνουν ζωντανή ιστορία.​—Ματθαίος 24:14.

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 9]

«Τελικά, η Αγία Γραφή έχει δίκιο!»​—ΒΕΡΝΕΡ ΚΕΛΕΡ

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 11]

«Η βαθιά ηθική και πνευματική ενόραση που υπάρχει στη Γραφή . . . υφίσταται σήμερα ακριβώς όπως και πριν από δύο ή τρεις χιλιάδες χρόνια».​—ΓΟΥΙΛΙΑΜ ΟΛΜΠΡΑΪΤ, ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΟΣ

[Εικόνες στη σελίδα 9]

Μωαβιτική Λίθος: Περιέχει την αφήγηση του Βασιλιά Μησά για τη σύγκρουση ανάμεσα στον Μωάβ και στον Ισραήλ (2 Βασιλέων 3:4-27), τα ονόματα διαφόρων Βιβλικών τόπων καθώς και το όνομα του Θεού με αρχαία εβραϊκά γράμματα.

[Ευχαριστίες]

Musée du Louvre, Paris.

Ασημένιο δηνάριο: Αντίγραφο που φέρει την εικόνα του Τιβέριου Καίσαρα και την επιγραφή του (Μάρκος 12:15-17).

Χρονικό του Ναβονίδη: Σφηνοειδής επιγραφή που επιβεβαιώνει την ξαφνική πτώση της Βαβυλώνας στα χέρια του Κύρου. (Δανιήλ, κεφάλαιο 5)

[Ευχαριστίες]

Φωτογραφία με την ευγενή παραχώρηση του the British Museum.

Πέτρινη πλάκα: Φέρει το όνομα του Πόντιου Πιλάτου στη λατινική.

[Ευχαριστίες]

Φωτογραφία © Israel Museum, Jerusalem· με την ευγενή παραχώρηση του Israel Antiquities Authority.

Ρόλος της Νεκράς Θαλάσσης, στο φόντο: Η μελέτη του κειμένου του Ησαΐα απέδειξε ότι αυτό το βιβλίο είχε μείνει ουσιαστικά αμετάβλητο στη διάρκεια μιας 1.000ετούς περιόδου αντιγραφών με το χέρι.

[Ευχαριστίες]

Shrine of the Book, Israel Museum, Jerusalem.

[Εικόνες στη σελίδα 10]

Μια ανάγλυφη παράσταση στην Αψίδα του Τίτου επιβεβαιώνει την καταστροφή της Ιερουσαλήμ το 70 Κ.Χ.

[Ευχαριστίες]

Soprintendenza Archeologica di Roma