Ποιο Μέλλον Υπάρχει για τον Έλεγχο των Όπλων;

ΤΑ ΠΡΟΣΦΑΤΑ χρόνια οι κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο συζητούν τρόπους για την καταπολέμηση του παράνομου εμπορίου μικρών όπλων. Το θέμα έχει απασχολήσει τη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών. Ετοιμάστηκαν εκθέσεις, έγιναν προτάσεις και υιοθετήθηκαν αποφάσεις. Ωστόσο, οι επικριτές επισημαίνουν ότι με το να εστιάζεται η προσοχή στο εμπόριο της μαύρης αγοράς και μόνο, οι μεγαλύτεροι έμποροι όπλων​—οι ίδιες οι κυβερνήσεις—​είναι απαλλαγμένοι από κάθε έλεγχο.

Στην πραγματικότητα, υπάρχει μια ασαφής διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στις νόμιμες και στις παράνομες πωλήσεις όπλων. Πολλά παράνομα όπλα είχαν κάποτε πουληθεί νόμιμα. Όπλα που αρχικά πουλήθηκαν σε στρατούς ή σε αστυνομικές υπηρεσίες συχνά κλέβονται και προωθούνται μέσω της μαύρης αγοράς. Επίσης, δεν είναι ασυνήθιστο να ξαναπουλιούνται τα όπλα σε έναν δευτερεύοντα παραλήπτη χωρίς να το γνωρίζει ή να το εγκρίνει ο αρχικός πωλητής. Ένα άρθρο στο περιοδικό Ο Έλεγχος των Όπλων Σήμερα (Arms Control Today) αναφέρει: «Ιδιαίτερα οι εθνικές κυβερνήσεις θα πρέπει να κάνουν περισσότερα από το να υποστηρίζουν απλώς τις προσπάθειες για την πάταξη του παράνομου εμπορίου ελαφρών  όπλων​—πρέπει να εξετάσουν ποιος είναι ο δικός τους ρόλος στο ισχύον νόμιμο εμπόριο όπλων». Μολονότι πολλοί ελπίζουν ότι τα έθνη τελικά θα πατάξουν το εμπόριο των μικρών όπλων, ένας δημοσιογράφος τόνισε: «Λαβαίνοντας υπόψη ότι από τα πέντε μόνιμα μέλη του συμβουλίου [ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών] προέρχεται το 80% και πλέον του παγκόσμιου εμπορίου όπλων ίσως δεν πρέπει να περιμένουμε και πολλά».

Το γεγονός ότι αυτά τα μικρά και τα ελαφρά όπλα είναι σχετικά εύκολο να κατασκευαστούν αποτελεί ένα επιπρόσθετο πρόβλημα όσον αφορά τον έλεγχο της εξάπλωσής τους. Αν και η παραγωγή περίπλοκων όπλων όπως είναι τα τανκς, τα αεροπλάνα και τα πολεμικά πλοία περιορίζεται  σε περίπου δώδεκα χώρες, πάνω από 300 κατασκευαστές σε 50 έθνη περίπου κατασκευάζουν τώρα ελαφρά όπλα. Ο μεγάλος και αυξανόμενος αριθμός των κατασκευαστών πυροβόλων δεν επεκτείνει μόνο τα εθνικά οπλοστάσια αλλά επίσης πολλαπλασιάζει τις ευκαιρίες να τροφοδοτηθούν με όπλα εθνοφυλακές, επαναστατικές ομάδες και εγκληματικές οργανώσεις.

Αντιλεγόμενα Ζητήματα

Μέχρι τώρα, η προσοχή μας έχει επικεντρωθεί κυρίως στη χρήση των μικρών όπλων σε χώρες που σπαράσσονται από πόλεμο. Ωστόσο, τα ζητήματα που αφορούν τον έλεγχο των όπλων είναι αντιλεγόμενα και σε σχετικά σταθερές χώρες όπου δεν διεξάγεται πόλεμος. Όσοι υποστηρίζουν πως πρέπει να υπάρχουν αυστηροί νόμοι για τον έλεγχο των όπλων ισχυρίζονται ότι η αύξηση των όπλων οδηγεί στην αύξηση των φόνων. Προβάλλουν το επιχείρημα ότι στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου οι έλεγχοι είναι χαλαροί και τα όπλα αφθονούν, υπάρχει υψηλό ποσοστό φόνων ανά άτομο, αλλά στην Αγγλία, όπου εφαρμόζεται αυστηρός έλεγχος των όπλων, το ποσοστό φόνων είναι χαμηλό. Όσοι αντιτίθενται στη νομοθεσία για τον έλεγχο των όπλων σπεύδουν να αντιτείνουν ότι στην Ελβετία οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν εύκολη πρόσβαση στα όπλα, αλλά τα ποσοστά ανθρωποκτονιών είναι χαμηλά.

Κάτι που περιπλέκει ακόμη περισσότερο τα πράγματα είναι ότι οι μελέτες δείχνουν πως το ποσοστό φόνων χωρίς τη χρήση πυροβόλων όπλων στις Ηνωμένες Πολιτείες είναι υψηλότερο από το συνολικό ποσοστό φόνων πολλών ευρωπαϊκών χωρών. Ωστόσο, υπάρχουν άλλες χώρες όπου τα ποσοστά φόνων χωρίς τη χρήση πυροβόλων όπλων είναι υψηλότερα από το συνολικό ποσοστό φόνων των Ηνωμένων Πολιτειών.

Είναι συνηθισμένη η χρήση​—και η κατάχρηση—​των στατιστικών για την υποστήριξη μιας συγκεκριμένης άποψης. Και σε ό,τι αφορά τον έλεγχο των όπλων, φαίνεται ότι για κάθε επιχείρημα υπάρχει ένα ευλογοφανές αντεπιχείρημα. Τα ζητήματα είναι περίπλοκα. Ωστόσο, οι ειδικοί γενικά συμφωνούν στο ότι πολλοί παράγοντες, εκτός από την κατοχή όπλου, επηρεάζουν τα ποσοστά ανθρωποκτονιών και εγκλημάτων.

Ο ισχυρός Εθνικός Σύλλογος Κατόχων Πυροβόλων στις Ηνωμένες Πολιτείες συχνά σχολιάζει: «Τα όπλα δεν σκοτώνουν ανθρώπους, οι άνθρωποι τους σκοτώνουν». Σύμφωνα με αυτή την άποψη, ένα όπλο, αν και είναι σχεδιασμένο να σκοτώνει, δεν σκοτώνει από μόνο του. Κάποιος πρέπει να πατήσει τη σκανδάλη, είτε ηθελημένα είτε κατά λάθος. Βέβαια, μερικοί θα μπορούσαν να πουν ότι τα όπλα διευκολύνουν τους ανθρώπους να σκοτώνουν ανθρώπους.

Σφυρηλατώντας τα Σπαθιά σε Υνιά

Σύμφωνα με την Αγία Γραφή, αυτό το πρόβλημα, το ότι οι άνθρωποι σκοτώνουν ανθρώπους, δεν θα λυθεί με το να απομακρυνθούν απλώς τα όπλα από τα χέρια αυτών που θέλουν να σκοτώνουν. Το έγκλημα είναι κοινωνικό, όχι απλώς τεχνικό, πρόβλημα. Η πραγματική λύση περιλαμβάνει την αλλαγή της συμπεριφοράς και της διάθεσης των ίδιων των ανθρώπων. Ο προφήτης Ησαΐας έγραψε υπό θεϊκή έμπνευση: «[Ο Θεός] θα αποδώσει κρίση ανάμεσα στα έθνη και θα τακτοποιήσει τα ζητήματα όσον αφορά πολλούς λαούς. Και θα σφυρηλατήσουν τα σπαθιά τους σε υνιά και τα δόρατά τους σε δρεπάνια. Δεν θα σηκώσει σπαθί έθνος εναντίον έθνους ούτε θα μάθουν πια τον πόλεμο».​—Ησαΐας 2:4.

Αυτό δεν είναι τόσο απίθανο όσο μπορεί να νομίζουν κάποιοι. Η προφητεία του Ησαΐα εκπληρώνεται σήμερα ανάμεσα στους αληθινούς Χριστιανούς σε όλο τον κόσμο. Το γεγονός ότι έχουν μετατρέψει, από συμβολική άποψη, τα όπλα σε ειρηνικά εργαλεία αντανακλά τη βαθιά εσωτερική επιθυμία που έχουν να ευαρεστούν τον Θεό και να ζουν ειρηνικά με τους άλλους. Στον κατάλληλο καιρό, υπό τη Βασιλεία του Θεού, ο καθένας πάνω στη γη θα ζει με απόλυτη ειρήνη και ασφάλεια. (Μιχαίας 4:3, 4) Τα όπλα δεν θα σκοτώνουν ανθρώπους. Οι άνθρωποι δεν θα σκοτώνουν ανθρώπους. Τα εργαλεία του θανάτου θα αποτελούν παρελθόν.

[Εικόνες στη σελίδα 10]

«Θα σφυρηλατήσουν τα σπαθιά τους σε υνιά»